Luitenant Blueberry is een Almeriaan
Peter Breedveld
Vera, waar het naturistische Vera Playa Club Hotel staat, ligt in de provincie Almería in de Andalusische regio. Je ziet er in de zomer vooral badgasten. Je moet een eindje rijden voor bezienswaardigheden, maar het landschap onderweg is intrigerend.
Het bestaat uit rotsbergen en zandvlakten, bezaaid met kleine ronde struiken. De rotsformaties zijn heel apart en doen sterk denken aan de decors van oude westerns. In fact, ik moest steeds denken aan de strip Blueberry van Jean-Michel Charlier en Jean Giraud. Precies diezelfde landschappen, met precies diezelfde ronde bosjes.
Ik ontdekte dat hier in de jaren zestig en zeventig veel Spaghetti-westerns zijn opgenomen. Je kunt zelfs nog een oud western-stadje bezoeken dat als filmdecor heeft gediend voor zulke films (hebben we niet gedaan). Toen realiseerde ik me dat Blueberry zich niet afspeelt in Amerika, maar in Spanje. In Almería. Giraud heeft zijn decors gewoon van die films zitten overtekenen.
Indiana Jones
Almería heeft een hoofdstad, Almería. Het is een aangename stad met een grote haven en een Moors fort, een alcazaba, op een berg, van waaruit je de hele stad kunt overzien. Het is gebouwd in de achtste eeuw, De Alhambra is het niet, maar ik vind het altijd spannend om in ruimtes te verkeren waar duizend jaar geleden ook al mensen waren, en stenen aan te raken die duizend jaar geleden ook al door mensen werden aangeraakt.
En er zijn hier beroemde films opgenomen, onder andere Indiana Jones and the Last Crusade. Aan de voet van de berg waar het fort op staat, zijn winkeltjes die versnaperingen en drinken verkopen, en staat er een beeld van de Moorse overheerser.
De kathedraal van Almería, gelegen aan een prachtig plein, is een hele rare. Het ziet er meer uit als een fort dan als een tempel, van buiten dan, met kantelen op de dikke muren en afschrikwekkende leeuwenkoppen.
Van binnen is het een vrij typische kathedraal, erg mooi maar zonder heel erg opvallende kenmerken. Er is een museumpje bij met een paar vreemde schilderijen van Jezus.
Maar er hangt ook een hele fraaie Murillo (de schilder, niet de voetballer):
We aten tapas in een traditionele bar, Casa Puga, met blauwe tegels aan de muren en robuuste hammen boven de bar en echte mannen overal. Van die Spaanse, beetje strenge maar hartelijke mannen. Lekkere tapas, maar niets hoogvliegends. Boquerones, bacalao, dat soort dingen.
Avontuurlijk waren de tapas in Nuestra Tierra, waar de traditionele Spaanse tapas een internationale twist hebben. We aten er meer dan we nodig hadden voor een habbekrats. Vooral een broodje octopus met inktvisinkt vond ik erg lekker.
Tijdens de siesta, die heel lang duurt, worden provinciale steden als Almería altijd heel stil, met nagenoeg lege straten waar je hoogstens een paar toeristen door ziet dwalen.
We konden echter nog terecht in een heel leuk archeologisch museum, het Museo de Almería. Het museum, dat verschillende verdiepingen heeft met een open trappenhuis, lijkt vooral gericht te zijn op scholieren, want behalve interessante vondsten (die evenwel weinig afwijken van wat je doorgaans ziet in dergelijke musea) wordt ook uitgelegd (met onder andere nagebootste archeologische vindplaatsen) hoe archeologie te werk gaat. Midden in het museum, tussen de trappen, is een enorme zuil die bestaat uit een doorsnede van de bodem in Almería, compleet met fossielen en zo. Dat vond ik heel aardig.
Het museum is gevestigd in een mooi, modernisch gebouw, dat bestaat uit massieve blokken en doet denken aan sommige kastelen die je in de onherbergzamere gebeden in Spanje.
Na dit bezoek hebben we nog wat gedwaald door de stille straten van de stad, maar de hitte had ons uitgeput en we meenden alles wel te hebben gezien, dus zijn we weer teruggereisd naar Vera, op ongeveer een uur rijden.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.
Peter Breedveld, Reizen, 14.08.2018 @ 10:48
RSS