Storm in Portugal

Luisa Batista Samora

Illustratie: Alexander G. Ivanov

’t Stormt al de hele dag. De wind giert om het huis, de regen valt met bakken uit de lucht en raast door de goten. Van de stoep voor en om het huis ruisen talloze miniwatervallen. De hoge pijnbomen, eucalyptussen en mimosa’s die aan de bosrand en om het huis heen staan, zwaaien vervaarlijk wild heen en weer.

We gaan ‘s avonds uit eten. Door het beestachtig slechte weer rijden we naar het restaurant. Onderweg zien we een personenauto en een vrachtwagen staan die elkaar niet al te zachtzinnig hebben geraakt. Voor en achter de wagens staan politieauto’s en busjes met zwaailichten. Als we anderhalf uur later terug naar huis rijden, staan ze er nog steeds.

Ratelen en rammelen

Weer thuis praten we nog wat na. Over het eten, dat dit keer niet zo lekker was als de vorige keer. Over de ongelukkige die tegen de achterkant van de vrachtwagen was gebotst. Waarschijnlijk omdat hij te dicht achterop de bumper reed, concluderen wij.

Veel Portugezen – vooral degenen met een nieuwe auto, is ons opgevallen – rijden dicht achter op de bumper van hun voorganger tot ze een gelegenheid zien om in te halen. Zo gevaarlijk. En dat in dit weer. Wat een weer, hè? Nou, zeg. Echt verschrikkelijk.

Later, als we in bed liggen, en het stil in huis is geworden, hoor ik van alles ratelen en rammelen. De wind rukt en beukt aan de luiken, en de regen blijft maar stromen.

Harde klap

Ik word wakker van een harde klap. Omdat ik naar de wc moet, kruip ik uit bed. Om me heen is het aardedonker. Op de tast loop ik naar de slaapkamerdeur. Bijna val ik met mijn slaperige hoofd voorover in het kledingrek dat naast de deur staat. Als ik in de gang kom, snap ik waarom het zo donker is: de lantaarnpaal die langs de weg staat, brandt niet. Weer terug in de slaapkamer zie ik dat de wekker ook uit is. De stroom is uitgevallen. Morgenochtend lossen we het wel op, denk ik. Ik ga weer lekker slapen.

De volgende ochtend sta ik beneden in de koude keuken. Gelukkig hebben we centrale verwarming die door een houtkachel wordt gestookt. En het fornuis en de oven werken op gas. Dus maak ik de houtkachel aan, en zet ik op de ouderwetse manier koffie. Ik kook water in de fluitketel, en schenk het kokend water op de koffie in het filter.

In het bos is het gevaarlijk

Mijn man en mijn Padrasto zijn voor geen kleintje vervaard. Er wordt een lawaaierige stinkende generator in de bijkeuken gezet. Niet veel later is de ijskast weer ingeschakeld, en kan ik mijn laptop opladen. Ik ben dolblij, want ik moet vandaag nog werken.

In het bos is het gevaarlijk, zegt mijn man die met de honden is gaan lopen. Overal liggen omgevallen bomen, en de takken vliegen in het rond. Op straat is het een chaos. De weg die langs ons huis het dorp in loopt, wordt versperd door bomen die op de weg liggen, en er ligt ook een gebroken elektriciteitskabel.

We kunnen niet warm douchen, geen drinkwater oppompen, niet internetten en we weten niet of we het dorp uit kunnen. Voorlopig blijven we binnen. De storm is nog niet afgelopen.

Rillend in m’n blootje

Als ik klaar ben met werken, sloof ik me uit op de crosstrainer en oefen ik wat Zumbachoreografieën. Een klein uur later sta ik bezweet en rillend in m’n blootje in de badkamer om me te wassen. Er komt geen water uit de kraan…

In het flesje dat naast m’n bed staat, zit nog wat water. Nadat ik m’n tanden heb gepoetst, maak ik een stuk olijfzeep nat en smeer m’n gezicht, oksels, edele delen en voeten in. Dan doe ik water op een washandje en poets de zeep weer weg. Nog een beetje water erop voor m’n buik en schouders… Zo! Met tweehonderd milliliter water m’n hele lijf gewassen.

Schade en chaos

De hele dag blijft het schemerdonker. Buiten rijdt de brandweer af en aan om de bomen die op straat liggen weg te halen. Waarschijnlijk duurt het nog een paar dagen voordat de elektriciteit weer is aangesloten, want de kabels zijn op meerdere plekken door omgewaaide bomen beschadigd. Inmiddels kunnen we ook niet meer bellen: de zendmast is ermee opgehouden. Als we met behulp van de generator even de televisie aan hebben, zien we op het journaal dat de storm in heel Portugal schade en chaos heeft veroorzaakt. In veel delen van het land is geen elektriciteit.

Binnen is het gezellig. De plafondlamp in de keuken brandt, we hebben kaarsen aangestoken, en het is warm. We hebben genoeg flessen drinkwater tot we morgen naar de supermarkt kunnen, en de wc’s spoelen we door met water uit het zwembad.

Proosten op een goede afloop

Met een glas rode wijn proosten we op een goede afloop. Net als de Portugezen, zeggen wij nu ook: bespaar water, drink wijn.

Luisa Samora is tolk/vertaalster, zumba-instructrice, juwelenontwerpster en stoer wijf. Ze is naar Portugal geëmigreerd maar u kunt haar gewoon blijven volgen (behalve hier op Frontaal Naakt) op Twitter.

Tweet

Luisa Samora, 21.01.2013 @ 17:36

[Home]
 

Δ