Samen tegen de bigotte islam
Peter Breedveld
Moslims en niet-moslims moeten zich samen verweren tegen de bigotte islam. Dat stelt de Rotterdamse wethouder Marianne van den Anker (Leefbaar Rotterdam, Emancipatie en Veiligheid) in haar essay over sociale integratie, Geloof is (g)een privé-zaak. Wij laten de politieke islam achter ons; die doet niet mee, de aanhangers ervan zijn hier niet welkom en de voedingsbodem voor radicalisering roeien wij uit.’
U hebt een doorwrocht essay van 38 pagina’s geschreven. Wie hoopt u er mee te bereiken?
Ik heb het vooral geschreven voor beleidsmakers die met deze thematiek te maken hebben. Die zijn al veel te lang in hetzelfde cirkeltje aan het ouwehoeren. Daarnaast is het ook bedoeld voor bepaalde politici waarvan ik vind dat ze de hele discussie rond de islam anders zouden moeten benaderen en last but not least heel veel moslimorganisaties die zich ook scheel en blind staren op zichzelf, over niet-bestaande problemen en noem maar op. Heerlijk om te doen, zo’n essay schrijven, eens na te denken over hoe we de stad Rotterdam toekomst-proof maken.
U bent niet tevreden met de discussie zoals die tot nog toe wordt gevoerd?
De discussie met moslimorganisaties loopt hartstikke vaak vast omdat die organisaties in een loyaliteits- en verdedigingscirkel gaan zitten. Daar word je helemaal gek van, je komt er geen stap mee verder. In Rotterdam zijn heel veel mensen voor wie religie en cultuur exact hetzelfde is. Mensen die intolerant zijn jegens homo’s, die het normaal vinden dat je als maagd het huwelijk in móet, die eerwraak en besnijdenis normaal vinden. En daar gaan wij dan met z’n allen heel braaf academisch boven lopen hangen van, Nee, dat heeft niets met de religie te maken maar met de cultúúr, daar mag je niet aankomen.’ Daar moeten we eens van af. Er is sprake van bepaald gedrag, dat heeft een oorsprong en moslimorganisaties moeten veel nadrukkelijker op de kansel gaan staan en zeggen: Hé dit komt voor in onze gemeenschap omdat sommige mensen dingen met elkaar aan het verwarren zijn. Dat willen we niet en daar gaan we nou ook eens onze eigen verantwoordelijkheid in nemen.’ Maar nu roepen ze alleen maar dat de islam een geloof van vrede en gelijkheid is waarin mannen en vrouwen dezelfde positie hebben. Dan blijven we maar rond dartelen in een cirkeltje en dat schiet niet op.
Door zulke dingen te zeggen en te schrijven loopt u wel het risico door Geert Mak en Femke Halsema een handelaar in angst te worden genoemd. Daar zit u niet mee?
Nee, want ik handel niet in angst. In mijn essay staat ook heel duidelijk dat we een gemeenschappelijke inspanning moeten doen, dat we af moeten van het wij/zij-denken. Samen tegen’ is het motto en tegen’ wil zeggen tégen terrorisme en radicalisering, tégen de invoering van de sharia, maar ook tegen vrouwenonderdrukking, homohaat, en noem maar op. En als je die agenda weet vast te stellen is er helemaal geen sprake van handel in angst. Heel veel mensen van die brave academische lijn blijven maar om de hete brij heen draaien. Die maken de problemen alleen maar erger.
De oplossing die u in uw essay aandraagt komt er kort gezegd op neer dat je de grote groep moslims, die niet liberaal is maar ook niet radicaal, moet zien te bereiken.
Exact. De middenmoters’ noem ik die en die groep valt uiteen in twee deelgroepen: een hele grote groep mensen die de taal niet spreekt, onder slechte sociaal-economische omstandigheden leeft, in een ieliepielie sociaal netwerkje zit waarin moskee en imam en familie een enorme belangrijke rol spelen en een grote groep jongeren die hartstikke graag willen maar het ontzettend moeilijk hebben om geaccepteerd te worden. Die hebben met veel vooroordelen te maken en dreigen daardoor gefrustreerd te raken, Die moeten we snel insluiten in onze samenleving. Uiteindelijk is dit een politieke slag om de massa. En die massa, die middenmoters, daar zit die politieke islam ook naar te vissen. Die heeft er helemaal geen belang bij dat mensen onze taal spreken want dan zijn ze verloren voor die politieke islam. En gefrustreerde jongeren, die komen de politieke islam ook goed uit, want die zijn vatbaar voor radicale ideeën. Die lopen een groot risico om gerekruteerd te worden. Wij moeten die slag om die mensen winnen. Want ze horen bij óns, aan de goede kant van de streep.
Hoe wilt u dat aanpakken?
Door maatwerk te leveren. Zorgen dat gefrustreerde jongeren kansen krijgen, zodat bij niet-moslims geen vooroordelen meer ontstaan. Zorgen dat ze niet in het verschrikkelijke valletje van het slachtofferschap vallen. Voor mensen die onze taal niet spreken is er het taaloffensief. We moeten zorgen dat vrouwen via allerlei laagdrempelige contacten uit hun huizen worden gehaald en noem maar op. Voor de reeds geradicaliseerde jongeren moet een repressief traject worden opgezet. In algemene zin moet je op het gebied van radicalisering aan vroeg-signalering doen: snel weten wanneer het mis gaat.
Wat bedoelt u precies met dat repressieve traject?
Ten aanzien van de jongeren die al geradicaliseerd zijn moet je met goede opsporingsmethoden komen. Als ze strafbare feiten plegen moet je een goede dossieropbouw hebben, ze in de gaten houden. Ik ben niet helemáál romantisch maar het mooiste zou zijn als je deze jongeren toch weer bij de samenleving weet te betrekken, door ze op andere gedachten proberen te brengen.
U schrijft: Voor het slagen van deze agenda is het essentieel dat deze moslims aangeven aan welke kant ze staan. Ben je aantoonbaar tegen de radicale islam, dan hoor je bij ons. Dan hebben wij de plicht er alles aan te doen dat je de taal leert, werk krijgt en niet wordt gediscrimineerd.’ Dat is nogal een zware eis, dat je moet aantonen dat je tegen de radicale islam bent. Je moet dus bewijzen dat je onschuldig bent. Hoe doe je dat?
Het gaat vooral om de moeite die wij momenteel in Rotterdam hebben om met sommige moslims en sommige moslimorganisaties überhaupt tot uitspraken tegen de radicale islam te komen. Wij willen convenanten met die lui opstellen en dat is allemaal hartstikke ingewikkeld en lastig. De angst tussen de bevolkingsgroepen, tussen de moslims en niet-moslims, is best wel groot. Dus moet er vanuit de moslimcultuur een handreiking worden gedaan. Dat betekent niet dat je de hele dag moet gaan zitten verdedigen dat je best oké bent. Maar op cruciale momenten moet je anderen het vertrouwen geven van, Hé ik ben oké. Trust me.’ Dat moet je dan in woord en daad belijden.
En als je aantoont dat je niet tot die radicale islam behoort, spant de gemeente Rotterdam zich in om te zorgen dat je niet wordt gediscrimineerd. Er zijn mensen die dat omdraaien. Die zeggen dat radicalisatie juist ontstaat omdat mensen worden gediscrimineerd.
Mensen die al zijn geradicaliseerd zijn al zover afgezakt dat ze geen onderdeel meer willen zijn van de samenleving. Daarvan is discriminatie en frustratie niet de enige oorzaak, hoor. Sommige mensen zijn echt volledig gebrainwashed omdat ze gewoon de verkeerde mensen hebben ontmoet. Het is een combinatie van oorzaken. Vooral de jongeren die in de eerste fase van frustratie zitten, die niet de kansen krijgen, terwijl ze hartstikke goed bezig zijn, die het prima doen op school, gouden handen hebben, helemaal onze westerse normen hebben, die het dus normaal vinden dat vrouwen een gelijkwaardige positie hebben, die tussen verschillende culturen zitten van thuis, hun vrienden en school, die jongeren moeten alle kansen krijgen. Want als zij ook nog eens dreigen af te glijden zou dat afschuwelijk zijn. Dan raken we met elkaar in verval.
Uw essay concentreert zich nogal op vrouwen. Heeft dat te maken met uw portefeuille of hebt u sowieso vooral uw hoop gevestigd op de moslimvrouwen?
Mijn portefeuille bevat inderdaad emancipatie en veiligheid. Tegelijk geloof ik heel sterk in de kracht van vrouwen om samenlevingen er bovenop te helpen. Vanuit hun kernwaarden zijn vrouwen veel meer in staat om te kunnen incasseren, liefde te geven, te vérgeven, vanuit hun biologische vrouw-zijn goed voor hun kinderen te zorgen. Die verbinding tussen een moeder en haar kind is gewoon zó sterk. Ik zeg dat niet alleen omdat ik zelf moeder ben, hoor. Veel beleid is zo nadrukkelijk door mannen gemaakt. Daar krijgen vrouwen helemaal geen rol in.
Theo Cornelissen, fractievoorzitter van de Rotterdams SP, noemt u de Rotterdamse Margaret Thatcher .
(Gelach) Je kunt maar beter een heel heldere visie hebben en daar met argumenten over discussiëren. Als je daardoor wordt geassocieerd met Margaret Thatcher, ach, uiteindelijk is dat dan een compliment.
Algemeen, 02.04.2005 @ 10:06
16 Reacties
op 02 04 2005 at 17:49 schreef Karel Martel:
Veel mooie woorden, maar slechts één concrete maatregel: " … een goede dossieropbouw …"
Het lijkt de PvdA wel!
op 03 04 2005 at 21:39 schreef Samira Lahri:
Een leuke allang bedachte theorie.En waar zijn de concrete oplossingen? want dit wisten we allemaal al. En kan mevrouw van den Anker mij uitleggen wat zij verstaat onder de Sharia? Waarom moet ik eigenlijk bewijzen dat ik tegen de radicale islam ben en onschuldig. Men is toch onschuldig totdat het tegendeel is bewezen? Volgens deze wethouder zijn moslims kennelijk schuldig totdat ze het tegendeel kunnen aantonen. Hoezo in de verdedging schieten…
op 04 04 2005 at 05:01 schreef Karel Martel:
Bovenstaande reactie van Samira Lahri heeft mij te denken gegeven. Met name haar opmerking: "Men is toch onschuldig tot het tegendeel is bewezen?"
Het ‘probleem van de Islam’ is dat zij de Westerse wapens tegen het Westen gebruikt. De Islam gebruikt tolerantie om intolerantie te verspreiden. De Islam gebruikt vrijheid van meningsuiting om andersdenkenden het zwijgen op te leggen. De Islam gebruikt vrijheid van godsdienst om een haatzuchtige ideologie te verspreiden.
Samira vraagt: "Men is toch onschuldig tot het tegendeel is bewezen?". Zij roept daarmee één van de principes van de Westerse rechtstaat aan.
Samira’s vraagt stelt ons voor het dilemma van (fallacy of) composition/division:
Een mier kan geen boom vellen. Maar we moeten niet denken dat daarom mieren geen bomen kunnen vellen.
De mier is onschuldig tot het tegendeel is bewezen. De mieren niet …
op 04 04 2005 at 23:20 schreef Peter Breedveld:
Samira is geen mier. Ik denk dat ze gelijk heeft: er is iets grondig mis wanneer je als individu moet bewijzen niet uit te zijn op de vernietiging van onze maatschappij, of de democratie of wat dan ook. Je mag iemand zelfs niet dwingen om ergens nadrukkelijk stelling tegen te nemen.
Ik denk dat je een groep, die zich nadrukkelijk als groep profileert, als groep mag benaderen. Die groep heeft bepaalde eigenschappen. Maar dat betekent niet dat elk lid van die groep diezelfde eigenschappen heeft.
op 05 04 2005 at 01:42 schreef Paardestaart:
Dat is allemaal heel mooi en heel to the point, behalve als je ervan uitgaat dat dit geen normale toestand is..waar per slot wel wat voor te zeggen is.
Waarom zou de Nederlandse samenleving er vanuit moeten gaan dat iemand die zich niet nadrukkelijk wenst te distantieren van een groep die Nederland, het westen en deze maatschappij verklaart te haten eigenlijk moeten vertrouwen? Waarom moet een groep van waaruit zó weinig initiatief ontplooit wordt om zèlf het probleem met ‘die kleine minderheid die voor de problemen zorgt’ op te lossen; waar zo veel dubbelzinnige signalen vanuit gaan, en waar men zo weinig empathie of zelfkritiek toont toch zo nadrukkelijk het volle pond eisen van de ‘rechtsstaat’ en zijn burgers?
Ik zou wel wat meer klare taal en wat minder gezeur en geklaag van moslims willen horen, maar afgezien van wat ik wil: zo lang de rechtsstaat hier nog bestaat kunnen moslims nog iets ten goede veranderen. Daarna niet meer.
op 05 04 2005 at 13:19 schreef Peter Breedveld:
Ik ben het met je eens dat je een groep -in dit geval de moslimgemeenschap- kunt verwijten dat ze te weinig aan zelfkritiek doet, dat er niet nadrukkelijk genoeg afstand wordt genomen van bewegingen die zich tegen de rechtsstaat en de verworvenheden van onze vrije samenleving keren.
De verwijten dat je dan aan het generaliseren bent, en dat ‘de’ islam of ‘de’ moslims niet bestaan, werp ik dan verre van me. Natuurlijk bestaan ‘de’ moslims wel. Net zoals ‘de’ leden van Greenpeace bestaan, of ‘de’ mensen die La Vita è Bella een goede film vinden. Het gaat om een groep mensen die een duidelijke keuze maken, en zich door die keuze onderscheiden als groep.
Maar dat betekent niet dat je de afzonderlijke leden van die groep op dezelfde manier mag benaderen als de hele groep. Dat is niet eerlijk. Dat druist nou juist in tegen die die verworvenheden die we bedreigd zien door de bigotte islam. Mensen moeten hun eigen keuzes mogen maken. Dat houdt ook in dat je de keuze mag maken om passief te zijn, of neutraal. Je hoeft die keuze niet toe te juichen en ook niet respecteren, maar je moet mensen die keuze gunnen.
Alleen als mensen volledig uit zichzelf een keuze maken, kun je die vertrouwen. Wat heeft het voor zin om van moslims, te eisen dat ze, bij wijze van spreken, een verklaring ondertekenen dat ze tegen de radicale islam zijn? Hoe kun je overtuigd zijn van de oprechtheid daarvan? Stel dat zoiets in praktijk zou worden gebracht, dan zou het op internet onmiddellijk gonzen van de theorieën over de deceptie van vijanden, die binnen de islam als legitieme strategie zou gelden.
Het zou dus niks helpen. Alleen debat helpt. Debat dat, mijns inziens, door mensen als Hirsi Ali op gang is gebracht. Fel debat, dat nog jaren zal duren en waardoor nog vele, vele mensen zich gekwetst zullen voelen. De verontwaardiging zal loeien. Maar uiteindelijk zal er iets bereikt worden waar Hirsi Ali natuurlijk nooit de credit voor zal krijgen die haar toekomt, maar die haar dan wel degelijk toekomt.
op 05 04 2005 at 13:50 schreef Rinus Duikersloot:
Helemaal mee eens Peter Breedveld, maar ik heb zo het gevoel dat Ayaan Hirsi Ali’s rol is uitgespeeld en dat Geert Wilders het stokje gaat overnemen.
op 05 04 2005 at 14:39 schreef Peter Breedveld:
Dat zou rampzalig zijn. Wilders is veel te eenzijdig en ongenuanceerd. Hirsi Ali is intelligent en weet bovendien waar ze over praat. Mede vanwege de enorme weerstand die zij -als vernieuwer nou eenmaal- oproept zal ik bij de volgende verkiezingen dan ook op haar stemmen en iedereen die ik ken proberen over te halen dat ook te doen.
op 05 04 2005 at 18:36 schreef Paardestaart:
"Dat houdt ook in dat je de keuze mag maken om passief te zijn, of neutraal. Je hoeft die keuze niet toe te juichen en ook niet respecteren, maar je moet mensen die keuze gunnen"
Is dat zo? Voor mij geldt dat alleen in vredestijd en in normale omstandigheden.
De kans je waarden en je loyaliteit op je eigen manier te tonen is wat mij betreft verkeken; die heeft (vooral de marokkaanse) moslimgemeenschap laten lopen.
Dat bijvoorbeeld deze mevrouw weer aan anderen de vraag stelt ‘waar de concrete voorstellen nou blijven’ is typerend. Het is duidelijk niet háár probleem hoe Nederlanders over moslims denken, en hoe de verhouding tussen de groepen op scherp komen te staan; het is ‘òns’ probleem.
Het zal wel net zo gaan als met de buurtvaders die na twintig jaar ellende eindelijk het idee kregen te gaan patrouilleren…Beetje te laat, en een beetje weinig
En verdere ideeën blijven voornamelijk uit. Geen studiegroepen door Marokkaanse intellectuelen over Nederlandse geschiedenis, over opvoeding, of over huiselijk geweld…of alleen maar over hoe je met je buren omgaat, en dat je verwacht wordt op de ouderavond van je kinderen. Geen enkel initiatief van moslimmannen om hun hier duidelijk aanstootgevende en contraproduktieve houding en gedrag tegenover hun vrouwvolk te bespreken.
Hoogstens een kriegelige hoger opgeleide van allochtone afkomst op de TV als er weer een akkefietje is, die op hoge toon laat weten dat Nederlanders niets van islam weten…begrijpen; dat ‘de moslim’ niet bestaat, en tot slot dat islam een geloof van vrede is, en ‘dat er geen dwang is in het geloof’ Da’s meestal wel genoeg om de gesprekspartner gedwee buigend en met de hoed in de hand weer met zijn kluitje in het riet te doen verdwijnen.
Het is allemaal erg schamel, vooral als je je voorstelt hoe de temperatuur zal stijgen als er vandaag of morgen weer een vreedzaam charmeoffensief gepleegd wordt om de ongelovigen tot inkeer te brengen of te straffen. Het wordt almaar later – wou ik maar zeggen.
Is dat niet Samira’s probleem?
op 05 04 2005 at 21:02 schreef Rinus Duikersloot:
Rampzalig? Weet je wat rampzalig is? Rampzalig is dat de radicalisering gewoon vrolijk doorgaat. De betrekkelijke rust van nu is dan ook niet meer dan de stilte voor de storm. De terroristen houden zich even gedeisd en dan heb ik het nog maar niet over de terreur waar vele woonwijken onder gebukt gaan. Ayaan Hirsi Ali zal niet meer de weerstand oproepen en het debat uitlokken, althans niet in de mate van nog maar een half jaar geleden. Ook een nieuwe Submission en eventueel nieuw boek niet. Bovendien komt het nu ook op het nemen van maatregelen aan. Ik ben het er niet mee eens dat Geert Wilders eenzijdig zou zijn. Zijn onafhankelijkheidsverklaring is daar een bewijs van. Je kan het met tal van punten daarin niet eens zijn maar ik denk dat het goed is als er een debat over komt. Het is tot nu toe voornamelijk doodgezwegen of als bagger weggezet. Ook geloof ik niet in zijn ongenuanceerdheid. Ik zie er graag bewijzen van. Mag ik je eraan herinneren dat toen Wilders nog bij de VVD zat, hij en Ayaan Hirsi Ali samen optrokken.
Enfin, zoals de vroegere Britse premier Harold Wilson zei: "A week is a long time in politics" en de verkiezingen zijn waarschijnlijk pas over 2 jaar. Ik hoop in ieder geval dat Wilders de VVD scherp zal houden.
op 05 04 2005 at 23:11 schreef Peter Breedveld:
Wilders heeft het in zijn onafhankelijkheidsverklaring regelmatig over Marokkanen als hij criminelen of bigotte moslims bedoelt. Dat is ongenuanceerd. Bovendien lijkt hij een soort isolationistisch beleid na te streven dat zeker in het geval van Nederland een beetje lachwekkend aandoet. Zoiets als Friesland dat zich onafhankelijk verklaart, zeg maar.
Ik geloof in Hirsi Ali, maar daarom hoef ik haar vrienden toch niet ook allemaal fantastisch te vinden?
Dankzij Hirsi Ali worden nu debatten gevoerd, dat moet je niet onderschatten. Wat heel lang op een schreeuwerige manier is ontkend door de Frits Abrahams-achtigen (Hirsi Ali zou vooral steun krijgen van blanke, midelbare mannen), wordt steeds duidelijker: er is een grote groep vrouwen die zich door haar ‘provocaties’ aangemoedigd voelt zich te bevrijden van het juk van de bigotte islam. Sharona Asghari, wiens column je in het archief van deze site zult kunnen vinden, is daar een voorbeeld van.
Schrijf Hirsi Ali asjeblieft niet nu al af. Een stem op Hirsi Ali is bovendien ook een stem tegen de terreur van Politiek-Correct Nederland.
Paardestaart, ik ken Samira persoonlijk. Hoewel ze keuzes maakt die niet de mijne zijn is ze één van de hoogstens vijf of zes mensen die ik blindelings vertrouw. Ik verzeker je dat ze de huidige problemen als ook háár problemen beschouwt en dat ze haar stinkende best doet om mensen nader tot elkaar te brengen.
Dat we nu in een oorlogssituatie leven ben ik niet met je eens. Dat kan het worden, maar onderling vertrouwen kan wonderen doen.
En met deze boodschap van liefde hou ik het voor vandaag maar eens voor gezien.
Een goede nachtrust allemaal.
op 06 04 2005 at 01:08 schreef Rinus Duikersloot:
Wilders heeft het in zijn onafhankelijkheidsverklaring slechts twee keer over mensen van Marokkaanse afkomst:
"Wij willen niet dat het publieke domein wordt bezet door, bijvoorbeeld, intimiderend rondhangende jongeren, of dat onze straten door geweld en diefstal tot één grote no-go-area worden door het toenemende straatterrorisme, vaak (maar niet uitsluitend) gepleegd door personen van Marokkaanse afkomst."
En even later:
"Het plegen van geweldsmisdrijven dient te kunnen worden bestraft met denaturalisatie en uitzetting. Hier geldt ook het beginsel van reciprociteit. Waar bijvoorbeeld Marokko mensen met een dubbele nationaliteit die in Marokko een misdrijf plegen kan denaturaliseren en uitzetten, valt niet in te zien waarom Nederland Marokkanen met een dubbele nationaliteit die in Nederland een misdrijf plegen, niet hetzelfde zou behandelen. Het kabinet dient in Europees verband draagvlak te vinden voor een wijziging van het Europees verdrag inzake nationaliteit, zodat dit mogelijk wordt. Als dit niet mogelijk wordt, zeggen we dit verdrag unilateraal op.
– In geval van een dubbele nationaliteit moeten geweldmisdrijven kunnen leiden tot denaturalisatie en uitzetting."
Het spijt me maar ik kan hier niet het bewijs zien dat Wilders alle Marokkanen als criminelen of bigotte moslims beschouwt.
Wat betreft het soort isolationistisch beleid dat Wilders nastreeft zeg ik niet dat dat moet gebeuren maar ik zie ook dat het Verenigd Koninkrijk en Denemarken een status aparte binnen de EU hebben. Noorwegen en Zwitserland zijn er helemaal niet bij aangesloten dus je kan het niet als lachwekkend terzijde schuiven.
En zoals je al gezegd hebt is Ayaan Hirsi Ali intelligent. Vertrouw nou maar hoe ze haar vrienden uitkiest :-)
Meer informatie over Wilders in dit interview:
http://www.intermediair.nl/artikel.jsp?id=111056
Ik heb Ayaan Hirsi Ali zeker niet afgeschreven maar ik denk wel dat ze over haar hoogtepunt heen is. Ze zal zeker een steun zijn voor mensen die kritischer naar hun geloof willen kijken of er zelfs helemaal vanaf vallen. Je interview met Sharona Asghari is daar inderdaad een mooi voorbeeld van.
Maar het is niet genoeg.Onderling vertrouwen kan zeker wonderen doen maar dat stadium zijn we helaas al voorbij. Er zijn grote groepen mensen hier die dit land haten en het willen ondermijnen. Zij tonen zich niet ontvankelijk voor enig redelijk argument. Daar is niet alleen een vrijblijvend debat voor nodig maar ook bepaalde maatregelen. Maatregelen die verder gaan dan de maatregelen die het kabinet tot nu toe heeft genomen.
op 06 04 2005 at 03:16 schreef Paardestaart:
Het is geen vredestijd, Peter, maar oorlog zou ik het niet willen noemen. Wel een uitzonderlijke toestand…Een crisis, dat toch zeker.
‘Mensen tot elkaar brengen’ is mooi, maar ik zit er niet op te wachten. Het spijt me erg, maar het is niet genoeg.
Ik wil wel eens iets horen uit Marokkaanse kringen waar ik hoop uit kan putten, en zoals ik al zei: de oorverdovende stilte en het gebrek aan initiatief van de moslimgemeenschap vind ik onbegrijpelijk.
op 06 04 2005 at 23:53 schreef Richard:
Tuurlijk kun je moslims wel aanwijzen als ” guilty till proven innocent’. Ze hangen immers een ideologie aan die uit is op de totale vernietiging van de democratische rechtsstaat. Als moslim geloven ze daar toch in? Nou dan!
op 06 04 2005 at 23:57 schreef Richard:
Er is trouwens helemaal geen bigotte islam. Mensen verzinnen steeds weer nieuwe dingen om maar niet tot de kern te hoeven komen. Over hete brij gesproken. De waarheid is hard en doet heel erg veel pijn. Wen er maar aan.
op 07 04 2005 at 11:31 schreef Rinus Duikersloot:
Guilty till proven innocent?? Dat is niet één van de principes waar de democratische rechtsstaat op is gebaseerd.
Het gaat er bij mij niet in dat alle moslims één pot nat zouden zijn. Er valt wel degelijk een onderscheid te maken tussen radicale moslims en "gewone" moslims. Lees bv het artikel "Hoeveel" van Arabist Hans Jansen. Iemand die het niet schuwt om het ook over de lelijke kanten van de islam te hebben.
http://www.arabistjansen.nl/HOEVEEL.doc
Verder ben ik het volledig eens met Theo van Gogh zoals hij schrijft in zijn brief aan Mohammed Benzakour: "Daarbij dien ik wel aan te tekenen dat de aanval louter en alleen omdat iemand moslim is, nooit bij mij vandaan zal komen. Want ik beschouw volgers van Allah die zich als tolerante democraten gedragen niet als tegenstander".
RSS