De Schreeuw

40 Reacties

op 25 09 2005 at 23:22 schreef AVe:

De meeste mensen willen niet gewaarschuwd worden.

op 25 09 2005 at 23:54 schreef Willem Dezwijger:

Voor wie hier depressief van wordt, lekker tegengif: Hiram van Ipse Dixit (zie linklijst) publiceerde vandaag de integrale tekst van Bandiera Rossa. Ik knapte er meteen van op!

op 26 09 2005 at 12:49 schreef Richard:

Het spijt me heel erg voor je maar uit alle peilingen blijkt dat extreem-links in 2007 de verkiezingen gaat winnen. Uit een peiling van Maurice de Hond blijkt dat een meerderheid geregeerd wil worden door een coalitie van PVDA/SP/GL. Ook is de invloed van de orthodoxe moslims in het Westen nog nooit zo enorm geweest.

Wij zijn een zeer kleine minderheid, Lagonda. Zelfs Breedveld kan geen beter alternatief bedenken dan de PVDA terwijl dat zo’n beetje de dikste spin in het web van de puinhopen is geweest.

3500 man is misschien weinig maar hoeveel mensen krijgt een tegendemonstratie op de been? Hooguit 35 man.

Links gaat niet crashen, links gaat cashen. Nederland wordt er al dertig jaar voor klaargestoomd. Indoctrinatie via de media, via het onderwijs, etc. Het gaat maar door.

Wilders staat op 1 zetel. Links heeft er 81. Minstens.

Dit komt nooit meer goed.

op 26 09 2005 at 13:03 schreef Peter Breedveld:

Die peilingen zeggen niks. Afgelopen zaterdag in Trouw een mooie column waarin Hans Goslinga herinnert aan de overwinning van Lubbers in 1986, Lubbers zou volgens de peilingen zeker verliezen:

‘Balkenende gaat met beleid niet te ver, hij gaat nog lang niet ver genoeg’

Helaas bestaat er geen foto van Ruud Lubbers die op de dag na zijn verrassende verkiezingszege in 1986 grijnzend het weekblad De Tijd omhoog houdt, dat in zware letters kopt: ‘Waarom het CDA de verkiezingen verloor’.

Het had een aansprekende analogie opgeleverd met de beroemde foto van Harry Truman, die na zijn nipte verkiezing tot president van Amerika in 1948 triomfantelijk met de eerste editie van de Chicago Daily Tribune zwaait: ‘Dewey defeats Truman’.

Jan Peter Balkenende kan uit deze historische vergissingen de hoop putten dat het vertrouwen van de kiezers zelfs nog op de dag van de verkiezingen kan terugkeren.

Twintig jaar terug zag het er in de weken voorafgaande aan de verkiezingen naar uit dat het CDA zou worden afgestraft voor het harde saneringsbeleid van het kabinet-Lubbers. Zelfs peilingen in de laatste 48 uur wettigden die verwachting.

Maar in het laatste etmaal, misschien wel in de beslissende seconden in het stemhokje, bedachten veel kiezers zich en schonken Lubbers een overwinning van negen zetels.

Deze geschiedenis zou de doorlopende peilingen naar het vertrouwen in het kabinet-Balkenende moeten relativeren en de media tot een zekere terughoudendheid moeten nopen. In de afgelopen week zagen we het omgekeerde.

Op basis van de slechte vertrouwensscores van het kabinet organiseerden de media een ware volksoploop tegen het beleid, meer in het bijzonder, zo niet uitsluitend, tegen het inkomensbeleid. De ene na de andere burger trad op het tv-scherm of in krantenkolommen naar voren om, al dan niet bijgestaan door een financieel expert met rekenmachine, over zijn inkomenspositie te klagen of daarin gelaten te berusten.

De tv-rubriek Netwerk ging maandagavond, nog voordat de koningin een stap buiten het paleis Noordeinde had gezet, in deze eindeloze rij voor met de ‘begroting van het volk’.

Het is onmiskenbaar een effect van de Fortuyn-revolte uit 2002, maar de vraag is of dit effect niet een beetje doorslaat.

Zelfs is het de vraag of ons politieke systeem, dat is gebaseerd op delegatie van vertrouwen, wel tegen zoveel georganiseerd, en geregisseerd, volksgeweld in de media is opgewassen.

Er is vanzelfsprekend niets op tegen de concrete gevolgen van het beleid voor het voetlicht te brengen, maar een excessieve aandacht voor de inkomenspositie van de burgers levert wel een eenzijdig beeld op. Van het kabinet-Balkenende is op basis van allerlei onderzoek en peilingen het beeld ontstaan dat het de afgelopen jaren onnodig veel van de burgers heeft gevraagd en de offers voor de meeste mensen niet of nauwelijks compenseert.

Maar afgezet tegen bijvoorbeeld het advies van de leden van de Raad van State, de oude politieke uilen aan de Kneuterdijk, heeft het kabinet nog lang niet diep genoeg in de collectieve uitgaven ingegrepen en is het nu te kwistig met het teruggeven van geld aan de burgers.

In de media heeft dit advies nauwelijks aandacht gekregen en zelfs tijdens de algemene politieke beschouwingen kwam het niet ter sprake. Dat is jammer, want het had als contrapunt in de klaagzangen over de koopkracht voor een evenwichtiger beeld van het kabinetsbeleid kunnen zorgen.

Dat de politici er met een boog omheen lopen is niet zo verwonderlijk, want de uilen adviseren twee grote politieke taboes te doorbreken: de pensioengerechtigde leeftijd van 65 jaar en de aftrek van de hypotheekrente.

Ze hebben dat al eerder gedaan, maar doen dat nu met meer urgentie, omdat de economische concurrentie in de wereld groeit en wij door een aantal bijzondere omstandigheden op achterstand raken. Een daarvan is de vergrijzing, in combinatie met een krimpende beroepsbevolking, die ook nog eens te veel laag- en te weinig middelbaar en hoogopgeleide werknemers telt. Tel daarbij de beperkte mogelijkheden om de arbeidsparticipatie te vergroten en een verhoging van de pensioenleeftijd lijkt al gauw onontkoombaar.

Nog veel gevoeliger in het huidige politieke klimaat is de analyse van de uilen dat onze verzorgingsstaat te omvangrijk is. Op terreinen als sociale zekerheid, zorg en wonen zal de overheid haar beschermende hand verder moeten terugtrekken ten gunste van investeringen in kennis, infrastructuur, leefklimaat en veiligheid. Willen we internationaal concurrerend blijven, dan zal de hypotheekrenteaftrek er dus aan moeten geloven.

Kok wilde daar als premier niet van weten, Balkenende ook niet.

Dat is gek, niet alleen vanwege toenemende onhoudbaarheid van dit royale subsidiesysteem, maar ook omdat er, zacht gezegd, een grote onevenwichtigheid zit in de verdeling van de overheidsuitgaven aan wonen. Meer dan de helft van deze uitgaven komt terecht bij de twintig procent hoogste inkomens.

Dit advies van de Raad van State werpt dus een wat ander licht op het kabinetsbeleid: Balkenende gaat niet te ver, hij gaat niet ver genoeg.

De kracht van het advies is dat het uit politiek onverdachte hoek komt en niet mede is bepaald door de vraag naar de haalbaarheid. Daarin schuilt uiteraard ook de zwakte, want voor politici is deze vraag niet minder dan existentieel.

In dit licht verdient Balkenende eerder lof dan kritiek voor de wijze waarop hij met zijn harde ingrepen bereid is zijn politieke lot te tarten. Vooralsnog kan hij niet meer dan hoop putten uit het wonder dat zich in 1986 aan Lubbers en het CDA voltrok.

op 26 09 2005 at 13:05 schreef Lagonda:

I know. Vandaar mijn waarschuwing. Ik zie de islam en het socialisme gezamenlijk ten onder gaan — alleen niet morgen.

op 26 09 2005 at 14:57 schreef Pierre-Gustave:

‘Indoctrinatie via de media’…

Vorige week nog weer een ‘mooi’ voorbeeld op het Jeugdjournaal. Daar werd de kindertjes van 10-14 jaar het verschil tussen de CDU en de SPD middels pictogrammen uitgelegd. De SPD stond o.a. voor een leefbaar milieu (pictogram van bossen) en de CDU voor een sterke economie (pictogram van rokende schoorstenen). Ook wilde de CDU, volgens het Jeugdjournaal, graag ‘vrienden met Amerika blijven’ (pictogram Bush met gebalde vuist) en was de SPD juist vooral tegen oorlog (pictogram van tanks).

op 26 09 2005 at 16:16 schreef Ad Kolkman:

Mooie observatie. Daar wordt je inderdaad niet vrolijk van.

Nog wat meer droevenis. Ik was vorige week op een feestje waar een alleenstaande moeder van een 13 jarig zoontje vertelde hoe ze de wijk was uitgepest. (wijk in kwestie ligt achter het centraal station in rotterdam). De politie had ‘r op een gegeven moment het dringende advies gegeven maar te vertrekken. Voor haar eigen veiligheid enzo. Ik weet te weinig van de situatie om ‘r verder over uit te weiden, maar wat me voornamelijk bijbleef was het volgende staaltje stockholmsyndroom;
De vrouw vertelde hoe ze op een gegeven moment tegen haar zoon grapte dat ze dan wel een burqa aan zou doen. Waarop zoonlief geschokt opmerk; ‘Dat kun je niet maken! Dat is compleet respectloos". En zelfs bij het vertellen van deze anekdote zwol haar moederhart weer van trots, want dat was toch wel heel erg mooi van zoonlief.

Komt toch wel erg dicht in de buurt van sommige scenes uit 1984.

op 26 09 2005 at 16:17 schreef Duns Ouray:

De electorale winst van links komt van mensen die niet meer kiezen vanuit een landsbelang, of voor een beter wereld.

De verzorgingsstaat heeft een groeiende groep mensen gekweekt die kiezen voor:

1. het eigenbelang; de uitkeringen; de subsidies; het baantje.

2. het groepsbelang; het geloof.

Richard heeft gelijk. Links gaat inderdaad cashen. En Nederland gaat crashen.

op 26 09 2005 at 18:08 schreef Klaasvaak:

"Het spijt me heel erg voor je maar uit alle peilingen blijkt dat extreem-links in 2007 de verkiezingen gaat winnen. Uit een peiling van Maurice de Hond blijkt dat een meerderheid geregeerd wil worden door een coalitie van PVDA/SP/GL."

Door Wouter, Jan en Femke dus, haha!
Je kunt zeggen wat je wil maar de euromafia is er aardig in geslaagd de binnenlandse politiek niet alleen ondergeschikt te maken maar ook nog eens volkomen ridicuul.

op 26 09 2005 at 22:29 schreef Frans Groenendijk:

Ik wordt hier echt niet depressief van (om op Willem z’n opmerking door te gaan) maar vrolijk wordt ik hier ook niet van.
Eerder heb ik hier aantal goed doordachte stukken gezien van Lagonda en nu ineens dit -laten we het aardig zeggen- heel veel mindere stuk. Bushistische prietpraat zou te onaardig zijn maar het gaat wel aardig die kant op. Wat heeft nou in vredesnaam het wangedrag van de Hamas aanhang (die volgens mij toch nog niet de verkiezingen in de Gaza strook hebben gewonnen) nu te maken met de bestuurskwaliteiten van Klaas de Vries of Kees Vendrik?
Lees nu nog eens wat er staat en kijk vooral wie/wat er allemaal aangepakt wordt. Tel even mee: Genoeg-is-genoeg, keer-het-tij, De linkse beroepsdemonstranten, De rode idealen, een paar mensen op de radio (..), columniste Carrie, Het socialisme, een Heel Nieuwe Generatie wakker geschud door Fortuyn, de Bloemenkinderen Van Weleer, Het Socialistische Droombeeld (over de islam als toonbeeld van natuurlijke goedertierenheid), de linkse idealisten, De islam en Het socialisme. En tussendoor nog het islamitische bestuur van Gaza (?). Er zullen vast wel lieden zijn die (behalve door de laatste, die er helemaal op absurde wijze is bijgesleept) door elk van die kwalificaties zouden kunnen worden aangeduid maar dit is toch echt alleen maar geschreeuw? Van daar ook de naam? Wat er in de grond helemaal mis aan is 1) het idee dat Links en Het socialisme en Het idealisme duidelijke omschreven, concrete stromingen zijn die er in de politiek echt nog heel erg toe doen, die echt een handige indeling geeft van alle standpunten van mensen en 2) dat het onderschatten van het islamo-facisme een bij uitstek linkse aangelegenheid is.
Lagonda geeft voor mij een aardig voorbeeld van hoe funest het geideologiseer in (partij)politiek kan uitwerken. Vanuit een of andere ideologie (welke?) wordt *geanalyseerd* waar “Het Grote Te Bestrijden Kwaad” van deze maatschappij zit. En dat moet dan bestreden worden en alles komt weer goed. In de PSP waar ik vroeger lid van ben geweest was dat “het kapitalisme” bij Lagonda is dat “links”.
Voor alle duidelijkheid: ik heb beslist geen hoge pet op van de politici van PvdA/GrL/SP maar dit is gewoon wild geraas.

op 26 09 2005 at 22:39 schreef Peter Breedveld:

Ik zal wel niet goed lezen, Frans, want ik kom de namen Vendrik en De Vries niet tegen in Lagonda’s betoog, laat staan dat ik Lagonda een verband zie leggen tussen deze twee en Hamas. Het is ook geen wild geraas. Geraas, misschien. Lagonda maakt zich eens flink kwaad. Dat mag wel eens.

op 27 09 2005 at 07:48 schreef Peter Breedveld:

O, je bedoelt zoiets als ‘de linkse rakker’ bestaat niet.

Maar dat doet-ie wel degelijk, natuurlijk. Ook een vrijdenker kan niet ontkennen dat er een mensensoort bestaat met een overdreven belangstelling voor ‘zielige’ medemensen, een allergie voor inkomensverschillen en een voorliefde voor een nadrukkelijk aanwezige overheid. Die mensensoort is te omschrijven als ‘links’.

Het is vooral dankzij links dat we nu met de gebakken multiculturele peren zitten. Links geeft graag Amerika en Israel de schuld van alles, zelfs van een orkaan. Links hecht aan dogma’s en taboes, waardoor er decennialang gewoon niet is nagedacht over een heleboel zaken, bijvoorbeeld omdat je dan onmiddellijk werd gebrandmerkt als ‘racist’ .

Dus ik zie het probleem niet, eigenlijk.

op 27 09 2005 at 08:54 schreef Lagonda:

@Frans:

Ik ben ’t met je eens dat deze column niet mijn sterkste is, en ik waardeer je feedback. Echter, je verwart het kip met het ei. Ik onderschrijf je argument volledig: zodra er rigide vanuit een ideologie wordt gedacht, gaat inderdaad direct de nuance verloren, en kan er alleen nog maar in Grote en Onwrikbare waarheden worden gedacht. Over dit fenomeen heb ik al de nodige teksten geschreven. Het is precies dit fenomeen dat ik heb willen beschrijven; ik gooi alles dat naar socialisme riekt niet op een grote hoop — het is er zelf al keurig netjes op gaan liggen.

Het is mij de afgelopen weken opgevallen (met die twee futloze betogingen als aanleiding) dat er aan de linkerkant steeds harder wordt gehakt, met een steeds bottere bijl. De argumenten zijn cliches geworden, en de beschuldigingen buiten alle proporties; ik zie dat als symptomen van een ideologie op zijn retour. Het socialistische denken is oud en verschrompeld geworden, en heeft geen enkele veerkracht meer. Het nazisme en Hitler worden te pas en te onpas uit de kast getrokken, en als ik op radio 1 — het zelfbenoemde onafhankelijke en journalistiek hoogstaande radio 1 — de presentatoren heimelijk hoor bidden voor hogere slachtofferaantallen in New Orleans, opdat die nare meneer Bush maar mag verdwijnen, dan is de diagnose van Dokter Lagonda zelfs dat het socialisme ernstig ziek is. En ja, ik zie de werktuiglijk beleden Amerika-haat als een duidelijk symptoom van links-ideologisch denkgedrag.

Je hebt gelijk als je zegt dat mijn stuk ongenuanceerd is. Ik heb soms geen zin om genuanceerd te schrijven over een ideologie die zelf elke nuance verloren lijkt te hebben. Ik hanteer zelf geen ideologie (althans, niet een waar ik de naam van ken), en zie het socialisme niet per se als "Het Grote Kwaad". Wat ik als "Het Grote Kwaad" zie, is het dwangmatig vasthouden aan standpunten die niet stroken met de werkelijkheid, en het ontkennen en verdraaien van diezelfde werkelijkheid teneinde de heilige standpunten te kunnen handhaven. De grap is (en ik heb het daar in mijn vorige column over gehad), dat het aanbrengen van overtollige nuance juist vaak wordt gebruikt om een Onwrikbare Ideologische Waarheid mee in stand te houden. Zie alle uiterst verfijnde verklaringen voor de daad van Mohammed B. — allemaal bedacht om De Eeuwigdurende Waarheid van De Onschuldige Onderdrukte maar intact te laten.

Zolang deze systematiek beleden wordt (en alles wijst er op dat dit het geval is), is het in eerste instantie eigenlijk niet eens nodig of zinvol om daar genuanceerd tegenover te staan. Dan maakt het voorlopig niet meer uit hoe doordacht de argumenten zijn, en hoe capabel de bestuurders. Dan hoef ik vooralsnog niks met een scalpel te fileren, want al het denken, besturen, argumenten en nuanceren staat in dienst van de monolithische Heilige Waarheid. Zolang een linkse idealist niet kan accepteren dat Amerika ook wel eens iets goed doet, dat zonder het kapitalisme en het bedrijfsleven de verzorgingsstaat niet eens zou kunnen bestaan, dat onderdrukte mensen ook nare klootzakken kunnen zijn, en dat ook mensen met geld en bezit in staat zijn tot menslievend en verzoenend gedrag, zolang is het zinloos om daar al te genuanceerde argumenten tegen in stelling te brengen.

op 27 09 2005 at 12:26 schreef Peter Breedveld:

Dit is weer een mooi, nieuw voorbeeld van het linkse zwart-wit-denken van Anja Meulenbelt:

"Na de waterscheiding, waarin de mensheid verdeeld lijkt te zijn in moslimbashers, die zichzelf graag islamcritici noemen, versus de moslimknuffelaars, die zichzelf liever zien als voorstanders van een multi-etnische en multireligieuze niet-gepolariseerde samenleving,"

Vooral dat ‘niet-gepolariseerde samenleving’ in deze zin is lachen.

op 27 09 2005 at 12:36 schreef Frans Groenendijk:

Nee, je leest goed dat Vendrik en de Vries niet met name genoemd worden maar ik heb de lijn van het op een hoop gooien nog wat nader ingevuld.
Het probleem met het gebruik van aanduidingen als "Het socialisme", "Links" etc etc is dat je dus vervolgens kunt zeggen "ja maar daar bedoelde ik Max van der Stoel of Klaas de Vries niet mee" zodat je dus een volkomen onzinnig gesprek krijgt. Een cirkelredenering als: ik ben tegen links en onder links versta ik diegene waar ik tegen ben.
Wanneer het onderwerp (of lijdend voorwerp) gewoon beperkt was gebleven tot die twee eerstgenoemde clubs was het een heel ander verhaal geweest. Dan kun je de *manifesten* en dergelijke teksten fileren. Op een enkel onderdeel kom je dan misschien zelfs wel tot de conclusie (o wat erg) dat je het zelfs met hen ergens over eens bent.
Nu is het niet veel anders dan dat kortzichtige partijdenken. Iets dat haaks staat op vrijdenken volgens mij.

op 27 09 2005 at 21:34 schreef Frans Groenendijk:

Dat is het prettige van dit weblog: je hoeft niet heel voorzichtig te formuleren.
En een simpele opmerking in de trant van "dit was niet mijn beste stuk" dat brengt het debat op een zo veel hoger niveau. Dat is ook de soort van politieke vernieuwing waar ik naar snak.
Intussen ben ik het op een aantal punten nog zeer oneens met Lagonda.
Je schrijft "ik gooi alles dat naar socialisme riekt niet op een grote hoop — het is er zelf al keurig netjes op gaan liggen." Ik moet zeggen het is prachtig geformuleerd maar met de werkelijkheid heeft het weinig van doen.
Neem dat genoeg-is-genoeg. Daar staan dan heel wat lieden uit GL, SP en PvdA op de steunlijst. Wanneer dan blijkt dat slechts een fractie van zelfs maar de partijgenoten van die mensen op komen dagen op de bijeenkomst wil dat toch zeggen dat ze niet netjes op een hoop gaan liggen.

op 27 09 2005 at 23:54 schreef Lagonda:

Ha, da’s een leuke — nou gooit u twee verschillende argumentatielijnen door elkaar. In uw eerste commentaar stelt u dat ik generaliserend spreek over het socialisme en de socialisten. Ik geef daar op als weerwoord dat ik het socialisme generaliseer (op een hoop gooi dus) omdat het *zichzelf* generaliseert middels clichematig gedrag; dat is wat ik bedoel met "zelf op de hoop gaan liggen" — waarmee ik zeg dat het dus een hoop van min of meer hetzelfde betreft; niet per se een *grote* hoop.

Over de reden dat er nog maar een fractie van de beroepsidealisten de moeite neemt om op te komen dagen bij een betoging, gaat mijn column nu juist: de ideologie is bejaard, en roestig en afgemat. They’re going through the moves, als een bejaarde in een verzorgingstehuis die op zondagmiddag in godsnaam maar weer aanschuift aan de bingotafel. Dat is ook een reden voor het clichematige gedrag waarmee het socialisme zichzelf generaliseert (zie boven) — de geriatrische futloosheid waardoor nauwelijks nog iemand zin heeft in een knallende betoging, ligt ook ten grondslag aan hun luie denkwerk en makkelijke beschuldigingen.

Maar weer een demonstratie, ach, maar weer iets ludieks, verzin maar iets, maar weer een spandoekie. Niet met ons eens? Bingo! Dan hebben we niet meer de fut om vol vuur met je in discussie te gaan, maar ben je gelijk een fascist, net zo makkelijk, klaar! Pfff… nu snel terug naar mijn kamer. Waar zijn toch mijn pillen? Oh, help, zuster, ik laat alles lopen!

op 28 09 2005 at 13:25 schreef victor:

Gelukkig wordt de rechtse agenda op dit moment uitgevoerd. Wij rechtsen hebben niet veel te klagen. Rechts weet gewoon beter wat het volk wil en wat goed is voor dit land. Links mag kakelen wat ze willen. Ik begrijp niet dat iemand zich daar druk om maakt. Kijk om je heen en tel de mensen die ontvankelijk zijn voor linkse praat. Dat zijn er niet veel. De meeste mensen hebben het begrepen en luisteren helemaal niet naar radio 1. Rechts is goed op weg en dat linksen nog wat ruimte opeisen is hun goed recht. Die zien niet wat de grote mondiale beweging is en dat die helemaal niet te stoppen is. Veel Islamieten willen volgens mij ook gewoon een lekkere wagen, goedkope benzine, een eigen zaak, de Veronica gids en weinig belasting betalen. Volgens mij schamen die zich vaak minder voor eerlijke materiele genoegens dan veel Hollanders. Het valt me op in van die TV of kranten enquettes dat Islamieten vaak juist de rechtse agenda onderschrijven. Zoals vandaag in de krant over preventief fouilleren. Iedereen sprak daar schande van behalve ene Ali die zei dat ie het goed vond en dat ie zelf niets te verbergen heeft. Hij vond het goed dat de politie strenger optreedt.

Zomaar wat dingen die me opvallen. Links pruttelt wat na. Dit stukje schopt een beetje tegen een gewonde oude man en ik heb in dienst geleerd dat dat niet fatsoenlijk is (-;

Victor

op 28 09 2005 at 21:18 schreef Frans Groenendijk:

"nou gooit u twee verschillende argumentatielijnen door elkaar. In uw eerste commentaar stelt u dat ik generaliserend spreek over het socialisme en de socialisten. Ik geef daar op als weerwoord dat ik het socialisme generaliseer (op een hoop gooi dus) omdat het *zichzelf* generaliseert middels clichematig gedrag; dat is wat ik bedoel met "zelf op de hoop gaan liggen" — waarmee ik zeg dat het dus een hoop van min of meer hetzelfde betreft; niet per se een *grote* hoop."
Het lijkt misschien op muggenziften maar hier zitten toch nog wat merkwaardige wendingen in om het zo maar te noemen.
Ik heb niet het verwijt van generaliseren gehanteerd. Ik heb aangegeven dat er veel verschillende groepen door elkaar het doelwit zijn tot en met "een paar mensen op de radio".
Vervolgens heeft u zelf de combinatie "grote hoop" ingevoerd. Ik heb dat grote er niet aan vastgeplakt.
Het zijn natuurlijk maar debatjes over manieren van formuleren maar er zit ook wel iets substantieels achter.
Ik zie -ook in de reacties- de teneur dat niet alleen links en islam bij elkaar horen maar dat waakzaamheid ten opzichte van de islam inhoudt dat je dan ook allerlei zaken van de rechtse agenda zou onderschrijven.
Alsof dat bij elk voorstel nu zo duidelijk is of het links of rechts is.
Ik stel bijvoorbeeld voor om een maximum in te stellen voor de grootte van ondernemingen onder andere met de bedoeling de concurrentie te bevorderen. Is dat nu links of rechts?
Wat bedoel ik met substantieel?
De gemakzucht van ouderwetse partijpolitiek van wij en zij. Wij van de goede standpunten en zij van de foute standpunten.
Per onderwerp kan dat per groep verschillen.
Op de achtergrond hebben we dan ook nog te maken met het feit dat er niet over enig inhoudelijk voorstel gepraat wordt.
Vrijwel iedereen hier op dit forum is het er over eens dat niet gestreefd moet worden naar het verjagen van alle moslims uit Nederland. Even zo walgt men hier van het idee dat mensen die ernstige bedenkingen hebben bij de islam maar voor van alles en nog wat worden uitgemaakt.
Maar kunnen we niet EEN stapje concreter worden dan dat?
In mijn eigen stukje debat met la Meulenbelt heb ik een aantal voorstellen geformuleerd die ik hier ook noemde. Bij Meulenbelt werd er met minachting op gereageerd maar hier in het geheel niet.
Dat vind ik jammer.
Over concrete voorstellen zouden de Fransen Groenendijk en Willems de Zwijger heel goed op een lijn kunnen blijken te zitten met de Lagondas, Breedvelds en zelf misschien de Victors, Kolkmannen en Klazen Vaak.
Terwijl op andere onderwerpen andere meerderheden ( ! ) denkbaar zijn.

op 28 09 2005 at 23:34 schreef Lagonda:

Ik denk dat we inderdaad in grote lijnen hetzelfde bedoelen. Over veel van de dingen die je hier aanstipt, heb ik ook al eens een stukje geschreven, getiteld: Fuck Pride. Het staat ergens in de archieven van FN.

op 30 09 2005 at 20:27 schreef Jozef Labuche:

Wat een pre-historische discussie over links en rechts.

Ove goed en kwaad, over one up en one down.

Laat ons a.u.b. vangen door paradigma’s.

Duidelijk dat de post-moderne mens de homo economicus in zijn denken over politiek aan de verlichting voorbij gegaan is.

Triestige prutsers die anno 21 eeuw het nog hebben over links en rechts.

Hoe kun je ooit tot pragmatiek en samen tot oplossingen komen als je nodig hebt om te kunnen zijn je je anders moet denken dan datgene waaraan je deelachtig bent.

Sukkels

op 30 09 2005 at 20:53 schreef Lagonda:

Ja, jongen, dat heb je prachtig verbeten verwoord, maar de realiteit is dat het gros van de mensjes op deze planeet nog met handen en voeten gebonden zijn aan het soort primatendenken dat je zo verafschuwt. Als er een mogelijkheid bestaat om dat gegeven met één column te veranderen, zou ik graag van je vernemen wat daar dan in zou moeten staan.

op 01 10 2005 at 17:16 schreef Pieter:

"Hoe kun je ooit tot pragmatiek en samen tot oplossingen komen als je nodig hebt om te kunnen zijn je je anders moet denken dan datgene waaraan je deelachtig bent."

Zou iemand mij eens uit kunnen leggen wat hiermee bedoeld wordt.
Ik kan hier geen kaas van maken.
Het is ongetwijfeld nederlands, maar wat er gezegd wordt is mij een raadsel.
(dit zal wel aan mij liggen)
Het enige wat helder en duidelijk overkomt, is het scheldwoord ter afsluiting.
Hoe typisch….links!

op 01 10 2005 at 18:51 schreef Frans Groenendijk:

Die labuche is een aparte man:
http://www.davidrietveld.nl/denhaag/de_58_websites_van_jozef_lab.php

Kijk ook hier:
http://www.ons-nederland.nl/asp/default.asp?language=1

Dit wordt meestal niet aangeduid als links.
Maar het onderstreept wel de verminderde betekenis van het begrippenpaar links-rechts.

op 03 10 2005 at 12:00 schreef Rinus Duikersloot:

De burgemeester van de stad waar de boel gierend uit de hand is gelopen, is door het Amerikaanse tijdschrift Time uitgeroepen tot één van de Europese helden van 2005. Gaat iemand een brief naar dat tijdschrift sturen?

op 03 10 2005 at 14:55 schreef AVe:

Jij Rinus?! Ik ben bezig met een stuk over Aboutaleb en de armoede in Amsterdam onder met name Marokkaanse kinderen.

op 03 10 2005 at 17:17 schreef David:

@Rinus: schrijf er meteen even bij dat ze het natuurlijk ook helemaal mis hadden met Hirsi Ali.

http://www.elsevier.nl/nieuws/politiek/nieuwsbericht/asp/artnr/38266/

op 03 10 2005 at 17:28 schreef David:

Overigens, als Labuche het toneel betreedt vermindert van allerlei zaken de betekenis. Ik zou hem nu niet in dit verband als voorbeeld willen noemen.

op 03 10 2005 at 20:21 schreef Peter Breedveld:

Het uitroepen van Hirsi Ali tot een van de honderd meest invloedrijke personen devalueert inderdaad enorm, nu hetzelfde tijdschrift de grootste lamzak van Nederland uitroept tot held.

Toch is er tegen de grote invloed van Hirsi Ali weinig in te brengen en tegen de heldhaftigheid van Cohen erg veel. Cohen deed niks toen een familie praktisch onder het oog van de hele natie door een stel etterbakken de buurt werd uitgepest. Nu had die familie in de Diamantbuurt toevallig veel media-aandacht, maar ik zat een tijdje geleden bij een lezing van een cultureel antropoloog van de VU die erop wees dat zulke gebeurtenissen aan de orde van de dag zijn in Amsterdam.

En wat doet Job Cohen? Thee drinken en zeggen dat we niet zo moeten discrimineren. Wat een held!

Cohen is een van de hoofdverantwoordelijken van het voortetteren van het multiculturele drama. De man is niet alleen geen held, hij is een schandvlek die steeds groter en viezer wordt, naarmate je ‘m probeert weg te poetsen.

Wel fijn dat Time schrijft dat het aantal incidenten tegen moslims beperkt is gebleven. Ik bedoel, van de NRC horen we voortdurend dat we van die vieze racisten zijn die voortdurend moskeeën en scholen in de hens lopen te steken en weigeren Marokkaanse jongeren te laten delen in onze feestvreugde.

Jammer dat het Time niet signaleert dat Cohen niet heeft weten te verhinderen dat het aantal incidenten tegen homo’s, vrouwen, ongelovigen en afvalligen niet is verminderd na de moord op Van Gogh.

op 03 10 2005 at 20:31 schreef Frans Groenendijk:

@David: een categorie "Europese helden" is toch heel iets anders dan een categorie invloedrijkste personen, subcategorie "Leiders en revolutionairen" waartoe "het blad ook de Amerikaanse president George W. Bush, de Zuid-Afrikaanse president Thabo Mbeki en de Israëlische premier Ariel Sharon. Ook de Jordaanse terrorist Abu Musab al-Zarqawi en de Noord-Koreaanse leider Kim Jong II" schaart.

Ik ben niet een fan van Ayaan Hirsi Ali of zo maar in mijn ogen is de veiligheid van AHA de toetssteen van de Nederlandse beschaving.
Eigenlijk snap ik niet wat je bedoelt. Of eigenlijk ben ik misschien wel verbaasd dat je als uitgesproken GroenLinkser bij een postje waarin organisaties met een hoog GroenLinks gehalte nogal stevig worden aangepakt je op dit zijpaadje in gaat.

op 03 10 2005 at 22:07 schreef AVe:

FOKKE en SUKKE vandaag in de NRC.

FOKKE EN SUKKE zijn echte vrienden van Theo.

"Dat uitgerekend de man die hem heeft omgelegd …..
WORDT UITGEROEPEN TOT EUROPESE HELD!!!"

op 04 10 2005 at 10:08 schreef David Rietveld:

@Frans: wat een gelul. Ik kwam bij dit postje via de referrers – je hebt gelijk ik zal voortaan ook de rest eens lezen. Ik kan er weinig in vinden waar ik het hartgrondig mee oneens was. Ik ben zelf ook nog even over de Keer het Tij demonstratie gelopen en ik krijg daar geen warm gevoel van. Alles is klote en de schuld van Bush en Balkenende. Dat is holle retoriek waar ik ook weinig mee kan. En ik voel me ook echt niet ontzettend verwant met de NCPN’nen van deze wereld.

En verder: lighten up. Voordat je het weet verzand je in dezelfde zuurheid als de linkse partijapparatjiks. ;-)

op 04 10 2005 at 12:42 schreef Hidde:

"Wel fijn dat Time schrijft dat het aantal incidenten tegen moslims beperkt is gebleven. Ik bedoel, van de NRC horen we voortdurend dat we van die vieze racisten zijn die voortdurend moskeeën en scholen in de hens lopen te steken en weigeren Marokkaanse jongeren te laten delen in onze feestvreugde."

We zijn ook vieze racisten. Echter het heldhaftig optreden van Cohen heeft kunnen voorkomen dat de vieze racisten hun gang konden gaan.

op 04 10 2005 at 14:40 schreef Rinus Duikersloot:

Oh my dear AVe! In het Engels uitleggen waarom Job Cohen niet de meest geschikte kandidaat voor deze titel is.

Peter, weet je de naam van de cultureel antropoloog?

Bij de PvdA vieren ze een feestje:
http://www.amsterdam.pvda.nl/nieuwsbericht/2274

op 04 10 2005 at 15:19 schreef Frans Groenendijk:

@David. Een aparte binnenkomer David, maar evengoed van harte welkom (ik neem maar even de honneurs waar voor Peter).
Ik ben wel tevreden over mijn gelul wanneer jij daardoor verleid wordt tot uitspraken over keer-het-tij.
Een van de geweldige aspecten van de blogosfeer is in mijn ogen dat sommige mensen zich wat vrijer ten opzichte van hun partij bewegen. Wanneer ik dus zeg welkom is dat geen formaliteit of zo; ik meen het.

PS: Wat die zuurheid betreft hoef je je echt geen zorgen te maken over mij.

@Peter. Over die terloopse opmerking van de cultureel antropoloog moest ik wat langer nadenken. Ik weet eigenlijk niet of er betrouwbare cijfers zijn over het aantal incidenten tegen homo’s, vrouwen, ongelovigen en afvalligen maar zou daar heel graag wat meer gegevens over willen hebben.
Zo’n opmerking van een cultureel antropoloog anders evenzeer ingegeven door angst als de bezweringen van de meulenbelts van deze wereld ingegeven zijn door een soort geloof.
Ik ben er voorstander van om ook de islam als zodanig (inclusief de profeet) buitengewoon kritisch tegemoet te treden maar uiteindelijk gaat het om de levende mensen. Het gaat om de getalsmatige en machtsverhoudingen binnen de groepen mensen met wortels in de moslim-wereld.

op 04 10 2005 at 15:30 schreef Peter Breedveld:

De cultureel-antropoloog heet Frank van Gemert. Ik ben even mijn archiefje ingedoken en vond het onderstaande artikeltje waarop ik me baseer. Van Gemert weet waarover hij praat. Zijn opmerking is niet ingegeven door angst (de zinsnede ‘aan de orde van de dag’ komt voor mijn eigen rekening) maar door veldonderzoek. De man staat met zijn poten in het bluswater, zogezegd.

Dat homo’s nog steeds worden afgetuigd in Nederland, en wel in naam van de islam, daarvan heeft de wereld afgelopen zomer nog kennis mogen nemen. Cijfers van moslimvrouwen in Blijf-van-mijn-lijf-huizen vind je ergens op de site van Martijn de Koning, het ‘islamblog’ waarnaar hiernaast wordt gelinkt. De Koning presenteert de cijfers om te ‘bewijzen’ dat Nahed Selim overdrijft, maar ze zijn toch nog schokkend, die afgeroomde cijfers van De Koning.

op 04 10 2005 at 15:30 schreef Peter Breedveld:

‘Lustrumconferentie vergelijkt drie probleemsteden met elkaar’

‘Doe ons die Amsterdamse jeugdbendes!’

Amsterdam heeft problemen, maar die vallen in het niet bij die van Rio de Janeiro en Kaapstad. Dat bleek uit drie lezingen op de eerste dag van de VU-lustrumconferentie ‘Safety without Borders’.

Peter Breedveld

Amsterdamse schoffies die winkeliers ruïneren, medebewoners bedreigen en intimideren, gezinnen de buurt uit jagen, af en toe iemands huis in de fik steken. Pietje Bells zijn het, vergeleken met de lieve jeugd in Rio de Janeiro en Kaapstad. Daar wordt regelmatig een politieagent omgelegd en regelen de boefjes, wanneer ze achter slot en grendel zitten, hun zaken gewoon verder vanuit de gevangenis.
"Ik wou dat wij in Rio de Janeiro uw problemen met Marokkaanse jeugdbendes hadden", verzuchtte de Braziliaanse socioloog Ignácio Cano op de eerste dag van de VU-conferentie Safety without Borders nadat hij de lezing van cultureel antropoloog Frank van Gemert over geweld in Amsterdam had aangehoord.
Safety without Borders, de internationale conferentie van de faculteit der Sociale Wetenschappen over mens en veiligheid, werd gehouden van 12 tot en met 14 april. Het was één van de speciale activiteiten die dit jaar worden gehouden in het kader van het VU-lustrum. Er waren lezingen en workshops. Belangrijke mensen kwamen op bezoek. Zo hield de Amsterdamse burgemeester Job Cohen dinsdagavond een lezing en werd het VU-publieksboek ‘Het touwtje uit de brievenbus’: Verhalen over veiligheid in Amsterdam gepresenteerd. Woensdagavond was minister van Binnenlandse Zaken Johan Remkes te gast.

‘Explosief’
De aftrap van de conferentie vond dinsdag plaats, met drie lezingen over geweld in respectievelijk Rio de Janeiro, Kaapstad en Amsterdam. Na de verhalen van Ignácio Cano en de Zuid-Afrikaan André Standing over Rio en Kaapstad deden de anekdotes van Van Gemert bijna dorpsgezellig aan.
Het probleem in Rio is volgens Cano een "explosieve cocktail" van een zwakke overheid en een "gemarginaliseerde" bevolkingsgroep die arm is en niet dezelfde rechten geniet als de meer bevoorrechte inwoners van Rio.
Voor Kaapstad geldt min of meer hetzelfde. De overheid heeft zich volgens Standing lange tijd niet veel gelegen laten liggen aan de problemen in de sloppenwijken van die stad, omdat die eenvoudigweg economisch niet interessant waren. Nu de problemen echter ook de stad zelf bereiken en dus een gevaar vormen voor de beter gesitueerde Zuid-Afrikanen, doet de noodzaak van een oplossing zich voelen.
De oplossing is echter niet een versterking van de positie van de politie, betoogde Standing: "Die kan niet voor banen zorgen of voor betere scholing." Ook werkt de huidige paniekstemming vanwege de bendes contraproductief. Mensen kunnen nu al worden opgepakt als ze bepaalde tatoeages hebben, of veel met een bepaald slag mensen omgaan. Standing: "Typische kenmerken dus van de gemiddelde arbeider. Dat is gewoon criminalisering van de arbeidsklasse".

‘Wraakexercities’
In Amsterdam is het zover nog lang niet. "Het begrip jeugdbende staat niet eens in het Nederlands wetboek", zegt Van Gemert, die onderzoek heeft gedaan naar jeugdbendes in de hoofdstad. De belangrijkste conclusies zijn onder andere dat Marokkaanse jongens in die bendes oververtegenwoordigd zijn en dat de omgeving zich niet zozeer stoort aan de criminele activiteiten van de heren als wel aan de overlast die ze de buurt bezorgen.
Winkeliers en bewoners die tegen de bendes in opstand komen, krijgen te maken met ernstige wraakexercities waarover je soms in de krant leest (zoals het gezin dat door een bende uit de Diamantbuurt is verdreven), maar volgens Van Gemert lang niet altijd.
Opvallend is volgens Van Gemert het feit dat de verschillende Amsterdamse bendes geen eigen territoria hebben, zoals in Amerika. Ook doen ze niet aan herkenbare bendekleuren.
Waarom legt hij zo de nadruk op het feit dat de meeste bendes uit Marokkanen bestaat? "Omdat het interessante vragen oplevert", antwoordt hij na afloop van de lezingen. "Waarom zie je bijvoorbeeld nauwelijks Turkse bendes, zoals in Duitsland?" Een mogelijke verklaring ligt volgens hem in het feit dat Turkse moskees behalve gebedshuizen ook ontmoetingsplekken voor jongeren zijn, waar activiteiten voor ze wordt georganiseerd. Ook is er een rijk Turks verenigingsleven. "De Turkse gemeenschap heeft haar jongeren gewoon meer te bieden. Marokkaanse jongeren zijn voor hun vrijetijdsbesteding vooral op Nederlandse voorzieningen aangewezen."

‘Overschot’
De drie wetenschappers was bij de voorbereiding niet gevraagd zich te bezinnen op een centrale vraagstelling of een gemeenschappelijk uitgangspunt. Ze presenteerden domweg hun bevindingen, waardoor het moeilijk werd op basis van een vergelijking van de drie steden tot een hard standpunt te komen.
"Bij mij zijn meer vragen opgeroepen dan beantwoord", merkt Van Gemert op. "Een belangrijk verschil tussen Amsterdam en de twee andere steden lijkt te zijn dat er hier sprake is van een bepaalde welvaart, een overschot waarvan sommige groepen hun deel niet krijgen. In Rio en Kaapstad is er sprake van een tekort: er is gewoon niet genoeg voor iedereen. Dat maakt vergelijken moeilijk."

op 05 10 2005 at 11:47 schreef J.J. v.d. Gulik:

Er is geen enkele linkse politicus, wetenschapper of bestuurder geweest, die bij de massamigratie met een behoorlijk onderbouwde visie kwam over de mogelijke negatieve gevolgen van een multiculturele samenleving. Daarmee zakten ze allemaal door het ijs.

Rechts bracht er ook heel weinig van terecht maar had tenminste nog Janmaat, Fortuyn en Bolkestein. De vraag is dus, of Nederland zo weinig wetenschappelijk en politiek talent heeft als weergegeven door de geringe tentoongespreide inzichten of dat er andere factoren in het spel waren, waardoor degenen, die wel over voldoende onderscheidend vermogen beschikten gewoon niet aan de bak kwamen.

Ik denk, dat er weinig talent is op politiek gebied in Nederland. Visie hoef je dan ook maar van heel weinig te verwachten. Tegelijk was het dan ook nog zo, dat het weinige talent, dat er is buitenspel werd gezet met de voor Nederland bekende zeer nadelige gevolgen. Omdat politici nu eenmaal aan macht hangen en hun electoraat hen niet voldoende heeft kunnen corrigeren is het zo, dat dezelfde kaste van domoren nog steeds aan het bewind is en dat de mensen met voldoende onderscheidend vermogen nog steeds aan de kant staan.

Zowel links als rechts heeft er aan meegholpen, dat de vrijheid van meningsuiting werd ingeperkt, zeg maar rustig om zeep werd geholpen. De rechtse verwijten richting links zijn dan ook niet terecht. Eigenlijk bestaat de vrijheid van meningsuiting al decennia lang niet meer. Ook heeft de Nederlandse rechter zijn onafhankelijkheid al lang opgegeven. Belangrijk daarbij is het praktisch doodzwijgen van uitspraken van het Europese Hof in Straatsburg op het gebied van de uitingsvrijheden.

op 05 10 2005 at 21:38 schreef Ger Kranendonk:

Op kwaliteit wordt een politicus niet uitgekozen. Het gaat of je in het plaatje past.

Bij mijn partij, de PvdA, geldt dat kandidaten die van boven af worden gekandideerd over het algemeen geneigd zijn te kiezen voor een versterking van de rol van het overheidsapparaat. Daar hoort minder een mondige een geemancipeerde burger bij.
Kandidaten die vanuit de leden naar voren worden gebracht gaan juist veel meer uit van de zelfredzaamheid van de mondige burger.

Dat is één oorzaak waarom kwaliteit bij het CDA en de PvdA over het algemeen niet doorslaggevend is in de politiek. Het gaat er om of je op de juiste wijze de rol van de staat verstevigd. Bij het CDA speelt uiteraard ook de versterking van de rol van de kerk mee. De rol van de staat wordt als vanzelf verstevigt door van burgers minder te verlangen en minder te eisen. Een politicus die voor versterking van de overheid pleit, legt de verantwoordelijkheid voor zijn beleid dan ook van tevoren al neer bij de overheid. Dan behoeft hij ook niet te worden afgerekend op zijn prestaties. Zulke politici zijn dan ook inwisselbaar.

Een tweede oorzaak is dat politiek over het algemeen voorbehouden is aan mensen die niets te doen hebben, of nog ruim de tijd hebben om in de avonduren vaak te vergaderen. Echte vergadertijgers dus: ambtenaren en werklozen. Talentvolle mensen komen dus niet van onderuit in de politiek, omdat zij over het algemeen nuttiger dingen prefereren te doen dan een avond brainstormen over participatie, interactie en diversiteit bijvoorbeeld.

Een derde oorzaak is dat politiek vooral om woorden draait. Politieke correctheid in zijn zuiverste vorm is het bezigen van een taal waarin op geen enkele wijze een negatief oordeel over mensen wordt uitgesproken, en geen enkele mens op zijn verantwoordelijkheid wordt aangesproken. Het is het taalgebruik van de ontwijkende trap.

De perfecte politicus wordt dus afgerekend of hij voldoende de problemen weet te ontwijken. Hij benoemt de problemen, maar legt dan vooral de nadruk op de onoplosbaarheid (op korte termijn) en de onvermijdelijkheid van enige overlast.

Toch kan de perfecte politicus tegenwoordig niet meer overleven. Omdat er meer wordt verwacht dan alleen maar beloftes en meer regels.
Dat zorgt voor een grote druk op de politiek partijen, omdat die van nature niet geneigd zijn de beste kandidaten naar voren te schuiven.

De politieke partijen verkeren dan ook in een identiteitscrisis. Nieuwe partijen falen omdat zij geen kwaliteitsimpuls bewerkstelligen, iets wat de kritische en mondige burger juist wel verlangt.
De grote partijen zouden dan ook meer op kwaliteit moeten selecteren. In de huidige interne verhoudingen in politieke partijen is het echter uitgesloten dat politieke partijen louter op inhoudelijke kwaliteit gaan selecteren, vanwege de gewenste representativiteit van diverse bevolkingsgroepen. Ik blijf het zeggen: De burgers willen meer kwaliteit in het bestuur van hun stad of stadsdeel.

op 06 10 2005 at 15:16 schreef Rinus Duikersloot:

Het was de bedoeling dat Ayaan Hirsi Ali tot Europese held werd uitgeroepen maar een zekere Abi Daruvalla stak daar een stokje voor:
http://www.hpdetijd.nl/kring.php?editie_id=105