Home » Archief » Toearegs


[08.12.2007]

Toearegs

Paul Lafargue

inrosso14 (45k image)
Patrizia Laquidara (foto: Luigi de Frenza)

�Het moederlijf geeft het kind zijn kleur�, zegt een spreekwoord van de Toearegs, wat weer gevonden wordt bij de Howa’s van Madagaskar. De jonge Toeareg is van dezelfde stand als de moeder. Is deze vrij en edel, zo is het kind dit ook, zelfs wanneer de vader een slaaf is. Zo vermeldt ook Herodotus van de oude Lykiërs: ‘Wanneer een burgeres zich met een slaaf verbindt, dan gelden de kinderen voor edel geboren; wanneer echter een burger, zij ’t ook de voornaamste, een buitenlandse vrouw neemt, zo zijn de kinderen onteerd.’

De Toearegs kennen twee vormen van de eigendom: 1. Goederen welke door de arbeid van het individu verworven worden, zoals wapens, geld, gekochte slaven, vee, de opbrengst van de oogsten, en in het algemeen levensmiddelen, gelden als persoonlijk eigendom; 2. belastingen, die van karavanen of reizigers geheven worden, belasting van weide – of bebouwd land, of van wateren; verder belastingen van personen of stammen, die in afhankelijkheid gebracht worden, en ten slotte het recht te bevelen en gehoorzaamheid te verlangen, behoren de familie gemeenschappelijk; zij erven niet in mannelijke linie over, zij komen aan de oudste zoon van de oudste zuster, die ze in het belang van de ganse familie beheert.

Vroeger, bij de verdeling van landerijen, werden de iedere familie aangewezen landstukken op de naam van de moeder gezet. De vrouwen is het bestuur van haar eigen goederen toegestaan. In Rhat hebben zij alleen het recht van de beschikking over huizen en tuinen, in één woord, over het gehele grondbezit van het land. De Toeareg kent wel zijn moeder, maar niet zijn vader. Het kind behoort de vrouw en niet de man. Haar bloed is het, dat hem zijn rang in de stam en in de familie aanwijst.

Wanneer er een punt is, waarin zich de maatschappij van de Toearegs onderscheidt van die van de Arabieren, dan is het wel het verschil van de hoge positie van de vrouw in de eerste vergeleken met de ondergeschikte stelling van de Arabische vrouw. Bij de Toearegs is de vrouw niet alleen met de man gelijk, zij verheugt zich zelfs in een bevoorrechte positie. Zij beschikt vrij over haar hand, en in de huwelijksgemeenschap beheert zij zelf haar vermogen, zonder verplicht te zijn in de kosten van de huishouding iets bij te dragen. Het komt ook voor dat, ten gevolge van de ophoping van producten, het grootste deel zich in de handen van de vrouw bevindt.

De vrouw bij de Toearegs heeft haar man de monogamie opgelegd, trots de mohammedaanse wet die hem meerdere vrouwen toestaat. Zij is onafhankelijk van haar echtgenoot, die zij onder het nietigste voorwendsel afwijzen kan. Zij komt en gaat, zoals het haar bevalt. Deze maatschappelijke inrichtingen en de daaruit voortgesproten zeden hebben de vrouwen van de Toearegs buitengewoon ontwikkeld. Haar geest en haar energie verrassen te midden van een mohammedaanse maatschappij. Ook lichamelijk staat zij veel hoger, op de rug van de dromedaris vliegt zij honderden kilometers door, om naar een feest te gaan.

Zij neemt het in wedrennen tegen de stoutste ruiter van de woestijn op. Zij onderscheidt zich ook door haar hoogschatting van geestelijk ontwikkeling. De vrouwen van de stam van de Imanan worden geprezen om hun schoonheid en hun muzikaal talent, wanneer zij concerten geven, komen van wijd en zijd de mannen aan, uitgedost als mannelijke struisvogels. De vrouwen van vele stammen zingen iedere avond bij de begeleiding van een viool (rebâza); zij improviseren vaak daarbij. De gehuwde vrouw wordt des te meer geacht, hoe meer vrienden zij onder de mannen telt; maar om haar goede naam niet te verliezen, mag zij geen enkele bevoorrechten. “De vriendin en de vriend”, zegt zij, “zijn er voor de ogen en voor het hart, en niet alleen voor het bed, zoals bij de Arabieren”. Maar de edele Toearegvrouwen zijn niet gedwongen hun levenswandel in tegenstelling met hun gevoelens te brengen. Het huwelijk van de Toearegs is niet onverbreekbaar, de paren kunnen gemakkelijk gescheiden worden, en de vrouwen daarna een nieuwe echtverbintenis aangaan.

De vrouwen spelen de belangrijkste rol in de legenden van het land. Hetzelfde verschijnsel neemt men waar bij de Grieken uit Homerus’ tijd. Bij verschillende oorlogsondernemingen voerden zij het bevel. Een van haar, Kahiva, de Maria Theresia van de woestijn, verenigde in de aanvang van de 8e eeuw de Berberstammen onder haar heerschappij en vormde het middelpunt van de heldhaftige tegenstand tegen de inval van de Arabische veroveraars, wat eerst na haar dood gelukte, het kustgebied van het Atlasgebergte in bezit te krijgen. Zij viel met het zwaard in de hand, gedood door Hassan, de veldheer van de Arabieren.

Voor enige jaren stond aan het hoofd van de stam Ihehahu een vrouw. Tegenwoordig nog worden vrouwen, die door hun talenten uitblinken, tot de raadsvergaderingen van de stam toegelaten.

De Toearegs zijn de nakomelingen van die Libyërs, waarvan Herodotus verhaalt dat de vrouwen hun gemeenschappelijk behoorden, dat zij echter niet met hen te samen woonden, en dat de kinderen door de moeders opgevoed werden.

Paul Lafargue was de schoonzoon van Karl Marx. Hij schreef orthodoxe marxistische werken over verschillende onderwerpen als vrouwenrechten, antropologie, reformisme en economie. Bovenstaande tekst is een fragment uit Le matriarcat – Etude sur les origines de la famille (1886). Vertaling afkomstig van het Paul Lafargue Internet Archief.

Algemeen, 08.12.2007 @ 10:32

[Home]
 

17 Reacties

op 08 12 2007 at 12:05 schreef persephone:

De Touaregs hebben de druk van Islam beter kunnen weerstaan dan de Berbers die ook in een matriarchale cultuur leefden. Helaas is de geschiedenis in de vorige eeuw door mannen geschreven en worden de beeldjes die zijn opgegraven uit de matriarchale periode allemaal omschreven als "idol" of "figurine". Mannelijke beeldjes uit die matriarchale perioden heten: God, Koning, Priester. Typisch ook weer dat beeldje dat bij Christie’s van eigenaar wisselde: "Lionness" maar het beeldje komt uit de matriarchale periode en is niet zomaar een beeldje maar "De Godin" in een tijd dat er nog geen god op een troon zat. @#$%^&!!!!

op 08 12 2007 at 17:52 schreef Paardestaart:

Ik zal het eens nakijken, maar het ruikt mij verdacht Boaziaans..Ik bespeur hier het geëxalteerde wensdenken van rond de eeuwwisseling, toen er dweperig exotische samenlevingen werden beschreven waar men niet in de val van patriarchaat en kapitalisme was getrapt, waar geen sexuele ‘repressie’ heerste en waar de donkerogige vrouwen wel te porren waren voor een lapje spannende lingerie

Genante burgermansdromen..

op 08 12 2007 at 21:06 schreef Alvaro:

Rijden zeker in VW’S

op 08 12 2007 at 23:13 schreef Hosseyn:

Paardestaart: wat is Boaziaans?
Wat jij beschrijft begon eigenlijk met de Marija Gimbutas, in de vroege jaren zeventig; en in de jaren tachtig bereikte het een hoogtepunt. En dan was er nog deze http://www.goettner-abendroth.de/ Als ik me goed herinner heeft ze ook nog even in Utrecht gedoceerd, maar dat moet een jaar of 25 geleden zijn. In haar bio kan ik het niet vinden. Allemaal wishfull thinking helaas.

op 08 12 2007 at 23:57 schreef Peter Breedveld:

Boaziaans, dat zal wel slaan op Franz Boas, een van de eerste antropologen die wetenschappelijke methoden gebruikte en die afrekende met allerlei populaire rassentheorieën in de 19e eeuw.

Paardestaart doelt vermoedelijk op de neiging van veel antropologen om hun politieke opvattingen te projecteren op exotische volkeren, bijvoorbeeld dat de verschillen tussen mannen en vrouwen cultureel, niet biologisch, bepaald zouden zijn.

Bart Croughs beschrijft in zijn essay waarom mannen heersen (maar mannen heersen helemaal niet, vrouwen heersen) hoe antropologe Margaret Mead korte metten maakte met vakbroeders en -zusters die beweerden dat er samenlevingen bestaan of bestonden waar vrouwen het voor het zeggen hadden.

Sindsdien hoef je maar een volk of dorp te beschrijven (bij voorkeur een gekleurd volk) waar vrouwen niet als vee worden behandeld en bepaalde rechtse of libertarische dogmatici springen op je nek om je van kinderachtig, of gênant of politiekcorrect wensdenken te beschuldigen.

Nu wordt in het stuk van Paul Lafargue hierboven m.i. helemaal niet beweerd dat bij de Touaregs vrouwen de baas zijn, slechts dat hun positie niet ondergeschikt is aan die van mannen.

Maar het grappige is dat Margaret Mead een leerling was van Boas, en dat Boas, voor zover ik weet, geen politiek bedreef maar pure wetenschap. Boaziaans zou dus betekenen onbevooroordeeld, ruimdenkend en behept met een wetenschappelijke nieuwsgierigheid.

En o ja, voor klachten over donkerogigen met een voorliefde voor lingerie moet je hierboven zijn. Wat Touaregs onder hun jurken dragen, is mij niet bekend.

op 09 12 2007 at 03:18 schreef Paardestaart:

hoe antropologe Margaret Mead korte metten maakte met vakbroeders en -zusters die beweerden dat er samenlevingen bestaan of bestonden waar vrouwen het voor het zeggen hadden

Nou – daar hoor ik van op hoor. Margaret Mead ging zelfs nog een stapje verder namelijk: zo beweerde ze in haar boeken dat ze op Nieuw Guinea en Samoa stammen tegenkwam waar mannen beuzelachtig, zwak, jaloers en emotioneel waren en dòl op sieraden, zich druk maakten om hun looks; en de vrouwen bazig, agressief en ondernemend. Ze gingen op rooftocht, bedisselden de zaken en hadden dus de broek aan: de Chambri en de Arapesh als ik me goed herinner.
Heel gek: alles eigenlijk was omgekeerd..en daarmee wilde ze maar gezegd hebben dat niet nature maar nurture het gedrag bepaalde: een zeer wenselijke uitkomst die geheel strookte met de utopische trend van die dagen.

Toen jaren later een australische antropoloog haar onderzoek herhaalde en haar bevindingen tegensprak kreeg hij van de nog altijd sterk van wensdenken vervulde anthropogical community de cold shoulder.

Wonderlijk dus dat Mead in ’32 zei dat ze nooit ontkend had dat er sexeverschillen bestonden – hetgeen overigens niet hetzelfde is als ontkennen dat mannen altijd en overal de broek aan hadden en hebben – maar dat ze dat in de jaren zeventig wèl met zoveel woorden zei is vermoedelijk omdat ze zich graag aansloot bij de feministen die de onrechtvaardige mannemacht wilden breken; het is in elk geval niet de teneur van haar werk

Franz Boas was inderdaad geen politicus maar wetenschapper, al zou je dat niet zeggen, want ‘puur’ zou ik hem toch niet willen noemen.

Hij was de grondlegger van de antropologie en hij was zo’n beetje de uitvinder van het soort pc-wetenschap dat nu het discours bepaalt – in de fantasievakken tenminste.
Hij vond onderzoek naar de genetische oorsprong van gedrag verwerpelijk en zelfs racistisch – niet omdat hij had afgerekend met de rassetheoriën, maar omdat hij vond dat ze niet deugden. Het vervelende is dat hij eigenlijk precies hetzelfde deed als de 19e eeuwse piskijkers die meenden aan de stand van iemand’s wenkbrauwen te kunnen zien of ze met een misdadiger te maken hadden: hij verzon sprookjes om zijn eigen vermoedens te staven.
We weten allemaal hoe dwingend die voorschriften de hele vorige eeuw waren en nòg zijn trouwens, al heeft het antiekwezen er wel bij gevaren.

Ik zou Boaziaans dus niet interpreteren als onbevooroordeeld, ruimdenkend en behept met een wetenschappelijke nieuwsgierigheid..eerder overbearing, autoritair en intellectueel hoogmoedig.
Boas was een typische negentiende-eeuwse aartsvader; een verlicht heerser

Margaret Mead werd er gewoon met een opdracht op uitgestuurd, ongeveer zoals overheden vandaag de dag onderzoeksbureau’s inhuren om hun politiek van van een wetenschappelijke onderbouwing te voorzien, en het zou een enorme klap zijn geweest als zijn veelbelovende leerlinge met een andere uitkomst aan was komen zetten

Ik mag dan een libertarische dogmaticus zijn: ik heb geenszins de conclusie getrokken dat bij de Touaregs vrouwen de baas zijn. Dat ze niet ondergeschikt waren/zijn, en dat dan al bijna een eeuw lang is verdomd al opzienbarend genoeg.
(Overigens: was die Waris Dirie, die om aan besnijdenis te ontkomen naar Europa vluchtte geen Touareg?)

En natuurlijk zijn het niet degenen die de romantische verlokking van vreemde vooruitstrevende volken niet kunnen weerstaan die op de nek worden gesprongen, maar de ongezellige rechtse types die daar hun wenkbrauwen over optrekken.

op 09 12 2007 at 09:19 schreef Peter:

Jij doet meer dan je wenkbrauwen optrekken, Paardje. Jij bepaalt altijd voor anderen wat hun motivatie is. Dat meen je beter te weten dan die anderen zelf. Je weet zelfs beter wat Mead bedoelde dan Mead zelf. Je velt een oordeel over zo’n Mead, die blijkt zelf heel andere opvattingen te hebben dan je haar toedicht, dat zegt ze godvergeme zelf, en dat verbáást jou dan. Je stelt je oordeel niet bij, welnee. Mead heeft gewoon zichzelf niet goed begrepen.

Gelukkig is daar Paardestaart om de zaken even recht te zetten.

In Boas’ tijd waren er nogal wat rassentheorieën die niks te maken hadden met wetenschap en alles met vooroordelen en een blank, westers superioriteitsgevoel. Schedelmeten en dergelijke. Mij lijkt het terecht dat Boas daar de vloer mee aanveegde. Ook tegenwoordig houden mensen zich nog bezig met de vraag of zwarten inferieur zijn, denk bijvoorbeeld aan de drie stuitende stukken die Bernadette eens voor deze site vertaalde, en waarin een hoogleraar, een hoogleraar for fuck’s sake, betoogde dat hij geen bewijzen had, maar dat het hem niet zou verbazen als zou blijken dat de bedenkelijke ethiek van zwartjes genetisch is bepaald.

Hierboven, in je eerste reactie, ga je op min of meer op dezelfde manier te werk. Je stelt eerst dat je ‘het nog moet nakijken’, maar dat belet je niet om alvast een stevig oordeel te vellen en en passant een paar niet nader genoemde mensen een veeg uit de pan te geven.

Ik zou zeggen: kijk het nou eerst maar even na. Kom ons dan vertellen wat er niet waar is aan het verhaal van Paul Lafargue.

Ik weet niet wie Waris Dirie is.

op 09 12 2007 at 09:53 schreef Peter:

Waris Dirie, heb ik net even gegoogled, is een Somalische, afkomstig uit de clan van Darod. Ze heeft boeken geschreven van het soort waar ECI-leden zo dol op zijn: Onze verborgen tranen en Mijn woestijn. Massa’s mensen krijgen er maar geen genoeg van te lezen over de gruwelijke besnijdenis van Somalische meisjes. Wat daar ‘verborgen’ aan is, ontgaat me, want een boek daarover eindigt steevast in de bestsellerlijsten. Een staaltje ramptoerisme, lijkt me. Ik kan me zo voorstellen dat de buurtbewoners die Ayaan Hirsi Ali en Ehsan Jami uit hun midden weerden, Mijn Woestijn op hun nachtkastje hebben liggen. Want ellende is om je aan te verlekkeren, niet om iets aan te helpen doen, natuurlijk.

O, gebrekkige ouders van mij, waarom hebben jullie me niet seksueel misbruikt of jarenlang in de keleder opgesloten? Ik zou rijk en beroemd zijn geweest.

Geen Touareg dus, deze Waris Dirie, gewoon een losse flodder van je, Paard. Je doet precies wat je Mead, Boas, Lafargue en mij verwijt, maar dan in fotonegatief: exotische volkeren in een kwaad daglicht stellen omdat het nou eenmaal niet kan dat er buiten het Vrije Westen iets te halen valt dat de moeite waard is (behalve als het daar door Vrije Westerlingen zelf is gebracht). En als je, in dienst van dat Kwade Daglicht, de waarheid geweld moet aandoen, then so be it.

op 09 12 2007 at 12:04 schreef Peter:

Ze swingen trouwens de pan uit, die Touaregs (een Touareg-vrouw! Mijn koninkrijk voor een Touareg-vrouw!):

op 09 12 2007 at 19:48 schreef Paardestaart:

Sjongejonge – nou weer je koninkrijk voor een Touarina..Wat een tijd hè, die van Lafargue..?

Waris Dirie is een nomade, Peter – zegt Google…Aangezien ik niet weet wanneer een afrikaanse nomade een Touareg is, opperde ik een vráag – je hoeft dus niet zo kittig te doen: ik verwijt niemand iets – ik stel iets vast; iets dat jij helemáal niet ontkracht met je kattige gesnebbel.

Ik begrijp dat je graag wat illusies behoudt, maar je weet natuurlijk wel dat de manier van denken van meneer Lafargue en mevrouw Mead er de oorzaak van is dat onze universteiten volzitten met uilskuikens en middernachtzendelingen die zich vróom laten onderrichten over de superieure islam door ‘hoogopgeleide, en natuurlijk gematigde moslims’ en die blíjven geloven dat zij graag met ‘ons’ ‘de dialoog’ aangaan

Het zou me dus niet verbazen als de miraculeuze gelijkberechtiging van de Touaregvrouwen het soort feit is als de mededelingen van Anja en de anjaatjes, over bijvoorbeeld de bevoorrechte en vrije positie van moslima’s: een leugenachtig geloofsartikel dus, of een wensdroom.
Maar zo’n verhaal nú is een heel wat kwalijker uitglijer dan in de tijd van Lafargue: je kunt het een hunkerbunkerende, naar verlichting snakkende negentiende-eeuwer misschien niet kwalijk nemen als ‘ie omwille van de vooruitgang een droomwereld construeert waaraan het perfide westen zich maar moest spiegelen..Nu we weten wat dat voor hysterische taferelen tot gevolg heeft gehad is een dergelijke halstarrigheid gewoon onnozel

op 09 12 2007 at 19:56 schreef Paardestaart:

Sjonge – en dan had ik je voorafgaande standje nog niet eens gelezen

Lafargue was een leerling van Marx en Proudhomme. Hij komt dus uit de zelfde school als Boas, die vervolgens Margaret Mead opleidde, met precies dezelfde agenda. Wat ik van Margaret Mead heb gelezen is dan ook geheel in tegenspraak met de quote die Crough plaatst, en met wat ze haar hele leven heeft uitgedragen.
Zoek het vooral eens na, als je meent dat ik uit mijn nek klets: ik kan hier moeilijk grote stukken gaan zitten pasten, want ik weet wat een hekel je daaraan hebt.

op 10 12 2007 at 13:17 schreef Peter Breedveld:

Je bent de enige niet die Mead verkeerd heeft gelezen, Paard. Uit het stuk van Croughs blijkt dat Maarten ’t Hart je voorging.

Vooralsnog heb je niet kunnen of willen aantonen dat, wat Lafargue hierboven schrijft, nietwaar is of een produkt van dat antropologische wensdenken waar je zo tegen fulmineert. Er zijn iets hardere bewijzen nodig dan het feit dat Lafargue een leerling was van Marx en Proudhomme.

Ook meisjesbesnijdenis komt, voor zover ik weet, bij de Touaregs niet voor.

op 10 12 2007 at 13:20 schreef Philippine:

Als ik hier niet zeg dat ik dit allemaal super informatie vind, dan weten jullie dat niet. Dus hierbij.

op 10 12 2007 at 18:46 schreef Paardestaart:

Maarten ’t Hart schreef dat er geen `mannelijk’ en `vrouwelijk’ gedrag bestaat dat in alle samenlevingen hetzelfde is en Margaret Mead zei dat ook.
In het citaat uit ’37 zegt ze weliswaar dat ze nooit any material gevonden heeft which disproves the existence of sex differences… – maar waar het om gáat is dat zij meende dat die differences cultureel bepaald zijn, net als Maarten dus..

Ik zeg niet dat wat Lafargue zegt per definitie niet waar is; ik zeg dat ik zijn mededeling voor kennisgeving aanneem omdat hij net als Mead, Boas en ’t Hart zo graag wil beweren dat geslachtelijke kenmerken cultureel bepaald zijn, en vooral niet genetisch – ’t Hart om te bepleiten dat het helemaal niet zo gek is als hij zo nu en dan als Maartje de straat op wil, met zijn grote leptosome-voeten in een kittig pumpje, de wetenschappers omdat ze een brave new world willen bouwen.

Maar echte wetenschappers weten al lang dat dat onhoudbaar is; dat verschillen tussen mannen en vrouwen wel degelijk biologisch bepaald zijn, en niet ontkend en maar juist onderzocht zouden moeten worden. Aangezien het echter nog steeds niet zonder risico is om dat openlijk als feit te veronderstellen word ik een beetje draaierig van zo’n Lafargue..

Nou èn – zeg ik dus, als hij 100 jaar geleden geheel in overeenstemming met de tijdgeest juicht over gelijkberechtiging bij de Touaregs.
Eerst zien – met mijn eigen ogen! – en dan pas geloven; de berichten zijn mij te tegenstrijdig en te vroom.
Want née, de touarina’s hoeven geen sluier te dragen, alleen: ze mogen uitsluitend rond de schemering de straat op, en "het dak is het vrouwendomein" lees ik op een jubelende reisbeschrijving "waar ze onbespied door mannelijke ogen hun verhalen kunnen vertellen en hun liedjes kunnen zingen"…"een oervorm van emancipatie?" vraagt de leergierige exoticatraveller dan verrukt, dus dan weet je wel hoe laat het is..

Het leven in de woestijn raakt helaas in hoog tempo in onbruik – de regeringen van de landen waar je Touaregs kunt vinden zijn niet zo dol op een rondreizend volk en richten af en toe moordpartijen aan; maar nu ze naar de stad verhuizen dreigen de Touareg’s tot het bekende patroon te vervallen: manvolk op straat, de vrouwen binnen met een blok aan het been om de mannelijke trots te beschermen. Dus zo diep zit die gelijkheid tussen de geslachten niet.
’t Is voornamelijk dat de vrouwen gedurende de woestijnraids van het manvolk voor de bedoening, het vee en de kinderen moesten zorgen dat ze een zekere mate van armslag hadden, vermoed ik
Zoals ik al zei: eerst zien – dan geloven, en wel met mijn eigen ogen

En wat die besnijdenis aangaat: ik weet nog steeds niet wie van de nomadische volken/stammen nu Touaregs zijn. Ik vind alleen maar dat ze vermoedelijk afkomstig zijn uit Libië, en dat hun leefgebied zich uitstrekt over Algerije, Libië, Mali, Niger en Burkina Faso, de Sahara en de Sahel dus.
Hoe heten dan nomaden in Somalië – weet iemand dat?

op 10 12 2007 at 20:14 schreef Hosseyn:

…omdat hij … wil beweren dat geslachtelijke kenmerken cultureel bepaald zijn, en vooral niet genetisch – … de wetenschappers omdat ze een brave new world willen bouwen.

Dan breken er gouden tijden aan voor wetenschappers want anders dan in de tijd van Boas of Mead zijn genen inmiddels beter manipuleerbaar dan culturen.

op 11 12 2007 at 01:19 schreef Paardestaart:

Jazeker – we gaan nog spannende tijden tegemoet..

op 11 12 2007 at 11:50 schreef Peter Breedveld:

In het citaat uit ’37 zegt ze weliswaar dat ze nooit any material gevonden heeft which disproves the existence of sex differences… – maar waar het om gáat is dat zij meende dat die differences cultureel bepaald zijn, net als Maarten dus..

Nee, waar het om gaat is dat ze nooit enig bewijs gevonden heeft en daar rond voor uitkwam. Iedereen mag meningen hebben, zelfs linkse, politiekcorrecte meningen, en de ware wetenschapper onderscheidt zich door die mening niet in de weg te laten lopen van haar of zijn wetenschap.

Ik zeg niet dat wat Lafargue zegt per definitie niet waar is; ik zeg dat ik zijn mededeling voor kennisgeving aanneem omdat hij net als Mead, Boas en ’t Hart zo graag wil beweren dat geslachtelijke kenmerken cultureel bepaald zijn, en vooral niet genetisch

Waar maak je dat uit op? Volgens mij wil hij laten zien, aan de hand van feiten, dat er andere man-vrouw-verhoudingen mogelijk zijn, dat er samenlevingen bestaan of hebben bestaan waarin de vrouw er minder bekaaid vanaf komt dan in zijn Europese 19e-eeuwse samenleving.

de berichten zijn mij te tegenstrijdig en te vroom.

Dat is gewoon een andere manier van zeggen: het bevalt me niet, wat ik lees, en dus wil ik er niet aan.

Want née, de touarina’s hoeven geen sluier te dragen, alleen: ze mogen uitsluitend rond de schemering de straat op

Dat ‘Touarina’ is dat een denigrerende benaming die je zelf hebt verzonnen? En wat is je bron? Wat is de context van dat straatverbod?

maar nu ze naar de stad verhuizen dreigen de Touareg’s tot het bekende patroon te vervallen: manvolk op straat, de vrouwen binnen met een blok aan het been om de mannelijke trots te beschermen. Dus zo diep zit die gelijkheid tussen de geslachten niet.

Ook nu weer: wat is je bron? Verder is je conclusie nogal flauw. Onder invloed van het grote stadsleven bladdert bij zowat iedereen het dunne laagje beschaving af en plattelandsgewoonten blijven achter op het platteland. Kennelijk is de mens zeer flexibel en past hij zich snel aan veranderende omstandigheden aan.

Naar het zich laat aanzien verkondigt Lafargue hierboven niets onwaars. Touaregvrouwen, zeker in de tijd voor de arabisatie van Noord-Afrika, hadden het zo slecht niet. Dat schijnt ook op te gaan voor de Berbers en op Wikipedia zag ik dat Touaregs Berbers zijn.

Mijn leukste weetje: bij de Touaregs gaan de mannen gesluierd in het bijzijn van vrouwen, omdat ze zo lelijk zijn.

En wat die besnijdenis aangaat: ik weet nog steeds niet wie van de nomadische volken/stammen nu Touaregs zijn.

Wat die besnijdenis betreft: Touaregvrouwen worden niet besneden, punt uit.

Nieuwe reactie
Naam:
E-mail:
Homepage:
  Afbeelding invoegen
 

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekent geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN 2024

O Richard K., martelaar van de Afgehaakten

O Liever Wilders dan Yesilgöz

O Hoe Albert Heijn constant probeert ons te bestelen

O Kankerhomo

O Domheid is een kanker en we zitten nu in stadium 4

O Harde Por

O Het terloopse nazisme van Caroline van der Plas

O Zijn onze universiteiten antisemitische Hamasbolwerken?

O Vrij Nederland: Peter Breedveld had toch weer gelijk

O Er is niks meer om respect voor te hebben

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

 

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

 

(Advertentie)
 

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 

RSS RSS