Home » Archief » De assimilatie van Edith Stein en Heinrich Heine


[25.06.2015]

De assimilatie van Edith Stein en Heinrich Heine

René Süss

vil8
Illustratie: Bernard Villemot

De katholieke bekeerling Edith Stein was de eerste vrouw die haar doctoraal in de filosofie haalde en wel bij de beroemdste filosoof in haar dagen, Husserl. Edith Stein, geboren op 12 oktober (Jom Kippoer!) 1891 en vermoord in Auschwitz op 9 augustus 1942, moest daarvoor wel een paar drempels over:

Her academic career had fallen flat; no university would accept her habilitation, simply because she was a woman‘ (E.L. Silverman, Edith Stein and Regina Jonas, 2013, p. 35v.).

Bedenken we dat in centraal Europa vrouwen tot 1908 niet werden toegelaten tot universitaire studies. Pas in 1921 had het Pruisische ministerie een verklaring uitgegeven ‘that a person’s gender should not be a barrier for habilitation‘.

Dubbele handicap

Should not‘, maar wat was de praktijk? Bovendien was ze ook nog eens Joods! Een dubbele handicap! De Luthers geconverteerde, Joodse Edmund Husserl, haar promotor, hielp haar niet bij haar beoogde en begeerde academische carrière, terwijl het stellig haar ambitie was om de eerste vrouwelijke hoogleraar filosofie in Duitsland te worden. Tant pis!

Zij deelde overigens het warme patriottisme van vele Duitse Joden door in de jaren 1914-1918 in training te gaan voor verpleegster.

Die niet zelden warme, vaderlandse gevoelens golden ook voor de reeds genoemde Duits-Joodse dichter Heinrich Heine, de ‘Hebräische Witzling‘, zoals de antisemitische, traditionalistische dichter August von Platen hem noemde. Met hem meenden velen dat de doop hen toegang zou verschaffen tot de Duitse cultuur, dat die de besnijdenis ongedaan zou maken en dat ze met open armen zouden worden ontvangen – Heine werd in februari 1798 in zijn geboorteplaats Düsseldorf besneden – en dat de dagen van het antisemitisme als een geborneerde mening -‘kaum mehr vorstellbar‘-geteld zouden zijn.

Joodse huid

Dat viel tegen. De Joodse huid, ‘die aus Palästina stammt‘, liet zich niet afstropen. En Heine wist dat, ook toen hij eens laconiek constateerde dat Joden nimmer tot de jagers maar altijd tot de gejaagden behoorden. Niet zonder ironie schreef hij dat hij een ‘weitschallende Stimme‘ had – hij voelde zich duidelijk geen ‘sonnettierende Almanachspoet‘- en dat hij nu zeer beslist ‘eine extraordinaire Professur in der Universitas hoher Geister‘ zou verkrijgen.

Dat het daar bij zou blijven, werd hem duidelijk toen ook de pogingen om hem, na Berlijn, in Düsseldorf en in München te ‘habilitieren‘ schipbreuk hadden geleden. Het heeft hem niettemin diep geraakt om als vreemde in eigen land te worden behandeld, op zijn best als een ‘Schutzjude‘, immers:

Er empfand sich eigentlich nie als Jude, sondern als ein Deutscher, dessen Vorfahren einmal Juden gewesen waren ( Hosfeld, p, 7).

Zijn werk werd door de bekende en gerenommeerde, antisemitische historicus Heinrich von Treitschke (1834-1896) aldus ‘geprezen’: ‘Geistreich, aber ohne Tiefe‘. Hoe dat kwam? Het lag aan het ‘jüdische Verstand des Orientalen Heine, dem aus gleichen Gründen die massive Kraft der Arier zur künstlerischen Komposition grossen Stils völlig fehle.‘ En zo verder en zo voort.

Beruchte antisemiet

Heine studeerde in Berlijn aan de Friedrich-Wilhelms Universität en vervolgens in Bonn waar hij kennis maakte met de beruchte antisemiet Ernst Moritz Arndt (1769-1860), dichter van de Duitse NationalhymneDer Gott der Eisen wachsen liess‘, die er hoogleraar was.

In Berlijn zal hij zich ongetwijfeld hebben gemengd in de polemiek die Jakob Friedrich Fries (1773-1843) – een van de sprekers tijdens het eerste Wartburgfest op 18 oktober 1817 – ontketende. Hij wekte er nogal wat beroering met zijn geschrift ‘Über die Gefährdung des Wohlstandes und Charakters der Deutschen durch die Juden‘, waarin hij hun uitroeiing had geëist.

Of Heine zich met de meerderheid van de geasssimileerde Berlijnse Joden ook geërgerd heeft aan de uit Oost-Europa toegestroomde sjofele Joden uit het Scheunenviertel, is niet bekend, maar het lijkt onwaarschijnlijk. Hij had het niet zo op zijn ‘verlichte’ landgenoten. Schreef hij niet in zijn Harzreise uit 1824, die zijn roem als prozaschrijver zou bevestigen :

Alle Menschen , gleichgeboren,
Sind ein adliges Geschlecht.’

Dansen op een vulkaan

Daar bleek in zijn dagen helaas weinig van. In zijn Börne-Denkschrift uit 1840 constateerde Heine dat het volk weliswaar bloedde en leed, echter niet ten eigen bate, maar voor anderen:

Im Juli 1830 erfocht es den Sieg für jene Bourgeoisie, die eben so wenig taugt wie jene Noblesse, an deren Stelle sie trat, mit demselben Egoismus. Das Volk hat nichts gewonnen durch seinen Sieg, als Reue und grössere Not.

Brood, ‘le droit divin de l’homme‘, was er niet op de plank gekomen, laat staan ‘Zuckererbsen für jedermann‘ waarvoor Heine in zijn Deutschland. Ein Wintermärchen (1844) had gepleit. Daarvoor had men de burgerkoning Louis Philippe van Orléans dan ook niet op de troon gezet.

De toestand van het gewone volk, schreef Heine, was zo troosteloos, dat een geringe aanleiding voldoende was om een dreigende ‘emeute‘ te laten plaatsvinden. ‘Parijs is stil’, noteert hij eind februari 1840. ‘En er bestaat niets stillers dan een geladen kanon. (…) Een communistische propandagolf overstroomt sinds kort heel Frankrijk…’ Het is met andere woorden dansen op een vulkaan.

Demonische noodzaak

Het is duidelijk dat Heine deze tekenen der tijden verstond en ze als historische noodzakelijkheid zeer serieus nam. Nog in 1854 hield hij Karl Marx (1818-1883) voor de ‘entschiedenste‘ en ‘geistreichste‘ van zijn landgenoten. In zijn Parijse tijd bezocht hij hem bijna dagelijks op het adres Rue Vaneau 38 waar deze met zijn vrouw Jenny woonde.

In een artikel voor de Allgemeine Zeitung, dat geweigerd werd, schreef hij dat de enige partij in Frankrijk die serieuze aandacht verdient, die van de communisten is, gedreven door een demonische noodzaak. Hij volgde, naar hij zegt, de onwikkelingen in Parijs als ‘als in een laboratorium’. Zijn ‘liefde’ voor de communisten werd trouwens hoofdzakelijk ingegeven door zijn haat jegens de nationalisten.

In zijn Geständnissen (1853) is hij zeer kritisch en vreesde hij dat ‘onze moderne beschaving, de moeizame verworvenheden van vele eeuwen door de overwinning van het communisme ernstig werd bedreigd’, kortom hij vreesde een ‘Neuauflage von Zuständen terroristischer Anarchie wie zu Zeiten der Jakobinerherrschaft‘. Blijkt hieruit niet dat Heine’s instelling in feite eerder reactionair dan progressief was?

Niettemin vraagt hij zich af of de opstand van de zijdewevers in Lyon in 1831 een voorteken zou kunnen worden van een dramatische, positieve wending van de sociale verhoudingen. Zouden de idealen van de Franse revolutie alsnog in vervulling gaan, maar dan voor iedereen? Heine verlangt ernaar. ‘De aarde is naar zijn oordeel groot genoeg om iedereen te voeden en het is toch niet nodig de armere klasse naar de hemel te verwijzen’, schrijft hij in de Romantische Schule (1836).

Van religie veranderen

Op 20 juli 1825 promoveerde hij in Göttingen tot doctor in de rechten, nadat hij zich op 28 juni van dat jaar protestants had laten dopen op de naam Christian Johann Heinrich, hoewel hij het eigenlijk verraad vond, maar: ‘Der Taufzettel ist das Entreébillet zur Europäischen Kultur‘. Onder normale omstandigheden zou niets een academische carrière in de weg hebben gestaan, maar de omstandigheden waren niet normaal.

Op 4 december 1822 bepaalde een ‘Kabinetsorder‘ dat Joden die weigerden van religie te veranderen – lees: geen christenen wensten te worden – geen staatsambt mochten bekleden en de toegang tot academische functies versperd bleef. Dit volledig in strijd met het uitdrukkelijke emancipatie-edict van 1812, dat Heine verstond als een pleidooi voor de ‘Emanzipation der ganzen Welt‘.

Of ze zijn gedichten prezen of verachten, deerde hem niet, ‘Aber ein Schwert sollt Ihr mir auf den Sarg legen; denn ich war ein treuer Soldat im Befreiungskrieg der Menschheit‘, schreef hij in de Reisebilder (R. Hosfeld, p. 202).

Met Göttingen onderhield Heine levenslang een haat/liefde verhouding. Hem stoorden de ‘altkluge Langeweile‘ en de ‘tote Gelehrsamkeit‘ daar (R. Hosfeld, p.146). In het derde deel van zijn reeds genoemde Harzreise uit 1824 lezen we – typisch Heine – helemaal aan het begin:

Die Stadt selbst ist sehr schön und gefällt einem am besten wenn man sie mit dem Rücken anschaut‘.

Dreigende censuur

Vooral de censuur die zijn werk, partieel en in zijn totaliteit, in Duitsland regelmatig trof, heeft hem – en uiteraard zijn uitgevers – zeer dwars gezeten. De Hamburgse Julius Campe, met name, voelde zich genoodzaakt Heine’s teksten regelmatig bij de ‘Vorzensur‘ te laten toetsen en soms, nadat ze al gedrukt waren, weer ‘einzustampfen‘. Op 11 december 1835 werd over al het werk van Heine in ‘Nachzensur‘ de ban uitgesproken (R. Hosfeld, p.308).

Die steeds weer dreigende censuur bedierf praktisch elk bezoek dat hij aan zijn vaderland bracht. Die bezoeken werden trouwens spoedig onmogelijk omdat de autoriteiten – de Pruisische ‘polizeilicher Gesinnungsstaat‘ – een ‘Haftbefehl‘ tegen Marx en Heine hadden uitgevaardigd wanneer dezen de grens zouden willen overschrijden.

De ‘Vorrede‘ bij zijn Französische Zustände uit 1833, de radicaalste tekst die Heine ooit schreef (G.Höhn), is een publiekelijk J’accuse aan het adres van de Duitse Bond en Pruisen omdat men het plechtig aanvaarde maatschappelijke verdrag in de zomer van 1832 ‘heimtückisch‘ had verraden.

Heine’s woede is afleesbaar aan het 12e hoofdstuk van Ideen. Das Buch Le-Grand (1827); het bestaat uit slechts vier woorden en vele, vele streepjes:

‘Die deutschen Zensoren – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – Dummköpfe – – –
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
– – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – – –
– – – – – – – – ‘

Hoe de heren hier over dachten, valt niet moeilijk te raden.

Opium van het volk

Maarten Luther genoot – wie zal het verbazen – de grote sympathie van Heine die hem zag als voorvechter van de ‘grote dochters van de Reformatie, vrijheid en revolutie’. In de ‘Geschichte und Philosophie in Deutschland‘ (1835) belichtte hij uitvoerig de betekenis van de Reformatie en de persoon van Luther.

Dat wil niet zeggen dat hij het christendom, deze ‘ansteckende Krankheit‘ met zijn knechting van de zinnelijkheid nog een lange toekomst beschoren zag, evenmin als het Jodendom trouwens dat voor hem een ‘altägyptisch‘, dat wil zeggen een ongezond geloof was. In zijn ‘Ludwig Börne. Eine Denkschrift‘ uit 1840 noemde hij de religie opium van het volk – Marx nam die uitdrukking van hem over! – en meende dat het tijd was om ‘die Aufgabe der Geschichte, nachdem das Jenseits der Wahrheit verschwunden ist, die Wahrheit des Diesseits zu etablieren.‘ Immers, ‘eine jüdische Wahrheit gibt es so wenig wie eine christliche‘ En voegt hij er aan toe: ‘Die Geschichte beider Kulturen ist von Gewaltspuren gezeichnet‘. Het valt niet te ontkennen.

Tenslotte, een aantal jaren geleden ontstond er nog een heuse discussie over de vraag of het wel terecht was om de universiteit van Düsseldorf naar de ‘onvaderlandse’ Heinrich Heine te noemen. Wie dat na al die jaren nog voor elkaar kan krijgen, is werkelijk groot!

Heinrich Heine stierf op 17 februari 1856. Zijn teraardebestellling vond op 20 februari plaats op het kerkhof van Montmartre in aanwezigheid van circa honderd belangstellenden: ‘Die Trauergemeinde war überschaubar‘ (R. Hosfeld). Mathilde bleef weduwe en stierf 27 jaar later op 17 febuari 1883. Zij werd aan zijn zijde bijgezet. Op de grafsteen staat, als ik het me goed herinner, slechts te lezen: ‘Frau Heine‘.

Praktiserend joods

Opmerkelijk is dat Edith Stein, ondanks haar wetenschappelijk-akribische instelling – de laatste woorden van haar dissertatie uit 1917 luiden: ‘It is not clear‘! – nimmer de moeite nam het Jodendom van binnenuit te leren kennen; ze had daar zeker de gelegenheid toe. Tijdens haar studiejaren ontmoette ze bij voorbeeld een groot aantal medestudenten die praktiserend joods waren. Echter ongerefecteerd, lijkt het, nam ze de christelijke en seculiere stereotypen betreffende het Jodendom over.

Silverman: ‘…she made her decision to convert from a chosen ignorance‘ (p.18). Had ze, om te beginnen, niet kunnen weten dat ‘Judaism does not have a theological concept of someone dying for others’ sins’? (Silverman, p. 138).

Die bewuste onkunde gold ook voor haar beroemde voorgangster, de katholieke mystica Teresa van Avila (1515-1582), in 1614 zalig en in 1622 heilig verklaard, die zich nimmer verdiepte in haar marraans-joodse achtergrond.

De suggestie, vooral binnnen haar familiekring gedaan, dat Edith Stein nooit tot het katholicisme zou zijn overgegaan als ze over meer kennis van het Jodendom zou hebben beschikt, lijkt mij nogal speculatief. Ze sloot zich bewust af voor die kennis (Silverman, p. 55v.).

De vergelijking tussen de bijbelse koningin Esher en Edith Stein (Silverman, p. 62-82) lijkt mij mank te gaan. Was het ooit het hoofdmotief van Steins bekering tot het katholicisme geweest, om door een contemplatieve non te worden, haar volk te redden? En mocht dit al het geval zijn geweest dan berustte haar houding op het tragische en fundamentele misverstand dat bekering het volk voor de ondergang zou hebben bewaard.

Verraad van haar volk

De nazis immers waren racisten en beperkten zich in hun beoordeling tot het tellen van het aantal joodse grootmoeders: ‘…they – de Joden, RS – were essentialized by the Nazis in order to oppres them‘ en om hen te kunnen doden. Dat de theorie verrre van waterdicht was, bleek uit de noodzaak de Joden te voorzien van een gele ster: ‘Indeed, the blood of Jews is not a different color and Jewishness in not an essence located in biology (Silverman, p. 76).

Steins familie hekelde de bekering van Edith als verraad van haar volk in een uiterst bedreigend tijdsgewricht. Haar identificatie met Jezus, een Jood, verhulde dat deze Jezus slechts kenbaar was en is als de Jezus Christus van de kerk.

Edith Stein beschouwde zichzelf als ‘belonging‘ (Silverman) tot het joodse volk. Een misverstand. Die status was ze verloren door niet meer te kiezen voor dit, haar volk, met alle implicaties van dien. Haar subjectieve ‘belonging‘ dekte zich niet met de objectieve, intrinsieke joodse identiteit. Zij was om met Jean Amery te spreken een ‘katastrofe-Jodin’: solidariteit onder bedreigingen verbond haar met haar joodse tijdgenoten. Ze leerde ondermeer dat het lijden aan het kruis verlossing zou brengen, hetgeen diametraal in strijd is met het joodse zelfverstaan en het Jodendom als zodanig.

Heiligverklaring

Door zich zelf reeds in 1930 te zien als offer, nota bene als een ‘holocaustum‘, ter verzoening voor het ‘ongeloof’ van het joodse volk, compromitteerde zij het geloof van dit volk fundamenteel. Sterker: ‘It was His Cross that was now being laid upon the Jewish people‘ (Silverman, p. 65). De unieke, niet herhaalbare en afdoende verzoeningsdaad – en dood van Christus aan het kruis wordt hier in feite door in diskrediet gebracht. De redding van het joodse volk waarvoor Stein zich wilde inzetten, heeft bij haar in feite een dubbele bodem: echt gered zou het pas zijn ‘in Christus’, dat wil zeggen na bekeerd te zijn (Silverman,p. 132):

If she atoned for the Jews and the Jews accepted their Lord, then He would come and end their suffering and bring world peace‘ (Silverman, p. 135).

Nota bene: alleen al uit respect voor het Jodendom waaruit zij voortkwam zouden de kerkelijke autoriteiten ervan hebben moeten weerhouden haar de status van zalige en vervolgens van heilige te verlenen. Het Jodendom (er)kent geen zaligen en heiligen.

René Süss schreef hij onder andere Luthers Theologisch Testament, zijn proefschrift over het virulente antisemitisme van Maarten Luther. Hij maakte er een paar vijanden mee. Ook schreef hij De Geest Bemint de Buitenkant, over de lichamelijkheid in het jodendom en Luther, een Sympathieke Potentaat. Zijn laatste boek heet Sjabbat Sjalom, een verzameling ‘droosjes’, korte toelichtingen bij Tora-teksten.

René Süss, 25.06.2015 @ 08:40

[Home]
 

30 Reacties

op 25 06 2015 at 10:32 schreef Thomas E:

Waarom moet je altijd blijven wie je (van huis uit) was? Je wordt geboren als nieuw, zelfdenkend mens. Met een scala aan keuzes die je zèlf mag maken. Zo staat het je – ja ook moreel – volkomen vrij om afscheid te nemen van dat wat jouw ‘bloedlijn’ generaties lang bepaald heeft. Geboren uit een arbeidersmilieu staat het je vrij om een intellectueel of rechtse miljonair te worden. Als geboren jood staat het je vrij om christen te worden of agnost die niet meer met ‘joods bloed’ geassocieerd wenst te worden.

Het enige wat telt is hoe integer en prettig je als mens(ch) bent, lijkt mij.

op 25 06 2015 at 13:03 schreef Niek Holtzappel:

Thomas, In een normale samenleving kun je inderdaad, los van je bloedlijn, zelf bepalen wie je bent. In de Oudheid en Vroege Middeleeuwen was het helemaal niet vreemd om van stam, gens of familie te veranderen. Vanaf het moment echter dat bloed en ras als idee gingen domineren gaat dat niet meer op. Een jood blijft in de ogen van racisten een jood, ook al wordt hij 10 keer christen. Hetzelfde zie je nu terug bij de hardcore islamofoben. Een ex moslim wordt door dezen nog altijd als moslim gezien, want taqyah en zo, weet je.

op 25 06 2015 at 13:26 schreef Murat:

Wauw wat een goed stuk!
Dit kan ik erg waarderen!

En zo zie je maar dat de onzekerheden waar een Jood als Heine mee rondliep, direct zijn door te trekken naar de gemiddelde (hoogopgeleide) allochtoon in het hedendaagse Nederland.

Kleine opmerking: “En Heine wist dat, ook toen hij eens laconiek constateerde dat Joden nimmer tot de jagers maar altijd tot de gejaagden behoorden.” — Hij zou zich nu omkeren in zijn graf.

op 25 06 2015 at 13:58 schreef Thomas E:

Ja Niek, ik vrees dat je gelijk hebt. “Een jood blijft in de ogen van racisten een jood, ook al wordt hij 10 keer christen.” Ik heb daar in mijn directe omgeving ervaring mee gehad. Naar de gereformeerde familie Cats werd hardnekkig gerefereerd als ‘die bekeerde joden’ totdat hij zijn naam officieel liet veranderen in Cantus. Zijn kinderen hebben nu totaal geen last meer van antisemitische narigheid. Namen en huidskleur blijven je kennelijk achtervolgen.

Dus er zit niks anders op dan de racisten maar consequent te gaan discrimineren.

op 25 06 2015 at 15:07 schreef John de Beer:

@ Murat

Beste Murat, Joden behoren nog steeds tot de gejaagden, denk aan Parijs, aan Kopenhagen, Toulouse, Brussel, Antwerpen, München om maar een paar Europese plaatsen te noemen waar in onze tijd dodelijke slachtoffers te betreuren waren. Maar ook als er geen doden vallen, zullen de antisemieten je fijntjes aan je achtergrond blijven herinneren.

Qua omdraaien in zijn graf, doel je vermoedelijk op Israëli’s.

op 25 06 2015 at 15:36 schreef babs:

‘Nimmer tot de jagers’, dat klopte en klopt niet meer. Of Heine zich erom zal omdraaien in zijn graf weet ik niet, maar de passage was mij om dezelfde rede opgevallen.

Alleen voor de zigeuners gaat het nog op; nimmer jagers, altijd bejaagden.

op 25 06 2015 at 16:49 schreef Murat:

@John de Beer,

De man heeft het toch echt over Joden in het algemeen.
Zowel de gejaagden in Europa als de Jagers in Israel zijn Joden.
Dus om nu selectief het woord “Joden” alleen toe te schrijven aan Europese Joden en niet Israelische Joden slaat nergens op.

op 25 06 2015 at 17:09 schreef John de Beer:

@Murat

Er is (tot verdriet van velen in Europa en de Arabische wereld) een nog jonge staat in het Nabije Oosten die Israël heet, waarvan de bewoners Israëli’s zijn; 80% van Joodse origine en 20% Arabisch en Druzisch (ik doel hier dus uitdrukkelijk niet op de bezette Westelijke Jordaanoever).

Zoals er in Italië Italianen leven, leven er in Israël dus Israëli’s. Gelieve deze niet te verwarren met Joden in de diaspora. Die komen in Europa al sinds de Middeleeuwen voor (en ook niet tot genoegen van eenieder).

op 25 06 2015 at 18:06 schreef Murat:

@John de Beer,

U dwaalt nu af.
Het statement was:”Joden nimmer tot de jagers maar altijd tot de gejaagden behoorden”

De Israelische jagers waar ik naar refereer zijn toch écht Joden. Netanyahu is een Jood. Liebermann is een Jood.
We kunnen nu wel een semantisch spelletje gaan spelen, maar feit blijft dat er veel Joden zijn die nu jager zijn, of je het nu wilt of niet.

op 25 06 2015 at 19:28 schreef John de Beer:

@ Murat

De feiten wijzen anders uit. Als je bijvoorbeeld doelt op het Israëlische leger als ‘jager’, dan zien we dat dit een multicultureel gezelschap is bestaande uit Joodse, Druzische, Arabische en Bedoeïnse militairen. Dus van een puur en exclusief Joods gezelschap is in het geheel geen sprake; Israëlisch dus. De kranten en andere media zullen hierover niet berichten, dus kan ik het je eigenlijk ook niet euvel duiden.

op 25 06 2015 at 22:48 schreef Sasha Berkman:

Sun is Shining:

https://www.youtube.com/watch?v=pBDVarvFqYI

op 25 06 2015 at 22:54 schreef babs:

John deugt niet.

op 26 06 2015 at 00:12 schreef AntiSoof:

Wie zichzelf benoemt als een speciaal mens (Jood, Adel, Koninklijk, Academicus of zo) lijkt mijn niet solidair met andere zielen. Een mens is een mens. En een ieder moet schijten. Dus wie denkt beter te schijten dan een ander lijkt mij hypocriet. Donderstraal op, met je labeltjes. Idioot!

op 26 06 2015 at 02:15 schreef Murat:

@John de Beer,

Al zat het land vol met 100 verschillende nationaliteiten….Ik zie nog steeds geen argument uwer zijde dat de jagers onder de Israelieten geen Joden zijn.

U maakt er nu “puur exclusief Joods gezelschap” van, alsof ik dat zei. Een subtiele wijziging om mijn punt te verzwakken.

Israel promoot zich als Joodse staat. Dat er wat andere etniciteiten wonen neemt niet weg dat de macht voornamelijk bij Joden ligt.
En vele van hen, ik herhaal, zoals Netanyahu of Lieberman zijn havikken a.k.a jagers.

U kunt ontkennen wat u wilt, maar vele Joden aldaar zijn nu de jagers. De Joden die de bezetting en vernedering van Palestina op hun geweten hebben zijn jagers. De Joden in de illegale nederzettingen zijn jagers.

Nu kunt u wel gaan roepen “maar, maar Druzen en Arabieren!”.
Prima, dan zijn die er ook. Neemt nog steeds niet weg dat de meeste Israeliers Joden zijn en dat vele van hen zich gedragen als havikken.

op 26 06 2015 at 08:59 schreef AntiSoof:

Oeps, even wat genuanceerder.
Zouden mensen zich nou niet gewoon mens moeten noemen? Dat zou toch immers een hoop gekissebis schelen? Ja, je hebt donkere mensen, lichtgetinte mensen, christenen, joden moslims enzovoorts. Maar waarom moet dat onderscheid nu telkens genoemd worden? Zo ook met nationaliteiten. Iemand is toch niet zijn nationaliteit? Dat is volgens mij een denkfout. Iemand is toch niet zijn denken? Iemand is een mens. En dat mens heeft hersenen en die hersenen zijn geprogrammeerd. Maar die programma’s bén je toch niet? Dit lijkt mij een essentieel gegeven waar elk (volwassen) mens zich bewust van zou moeten zijn. Ja, ik weet deze gedachtegang druist in tegen wat de meesten (volgens mij) denken. En toch wil ik het -ook hier- even melden.

op 26 06 2015 at 09:18 schreef John de Beer:

@ Murat

Het verschil tussen jou en mij is dat jij een mening ten beste geeft (wat natuurlijk prima is) en ik de droge feiten. En dat laatste ligt bij sommigen hier nogal gevoelig, dat begrijp ik heel goed.

op 26 06 2015 at 09:53 schreef John de Beer:

P.s. En we zien dat discussies over Israël steevast leiden tot heftige emotionele reacties (Babs, Antisoof) terwijl die gevoelens in het geval van andere landen en/of conflictgebieden zich vrijwel nooit voordoen. Hoe zou dat toch komen?

op 26 06 2015 at 11:05 schreef babs:

Niks feiten, John. Heine zei iets wat vandaag de dag niet meer zo kan zeggen (zonder zich belachelijk te maken), zo simpel is het. Dat er Boedhistische Israeliers bestaan klopt, maar is geneuzel in de ruimte.

Begin nu wel te twijfelen of je echt niet deugt of gewoon ongelofelijk dom bent.

op 26 06 2015 at 11:25 schreef John de Beer:

@ babs

Laat los die twijfel! Je had toch al gemeld dat ik niet deug.

op 26 06 2015 at 11:31 schreef Thomas E:

Er leven joden in Israël en buiten Israël, dat is zo klaar als een klontje. In Israël zijn ze zowel jood als Iraëli, buiten Israël zijn ze zowel jood als Nederlander, Fransman, Amerikaan etc. Buiten Israël zijn ze bijna uitsluitend de gejaagden geweest, binnen Israël zijn ze – deels uit noodzaak deels uit paranoia – ook jagers geworden. De ontstaansgeschiedenis van Israël verdient zéker geen schoonheidsprijs, maar nu het er eenmaal is moet het verdedigd worden. Harde afschrikking, discriminatie en overkill (met steun van Amerika) worden kennelijk als gelegitimeerde ‘jachtmethoden’ gezien. Heel triest.

op 26 06 2015 at 12:05 schreef Egbert:

John de Beer doet het weer: ik de droge feiten.

“ook als er geen doden vallen, zullen de antisemieten …”

“doel je vermoedelijk op Israëli’s”

“Er is (tot verdriet van velen …)”

“Gelieve deze niet te verwarren met Joden in de diaspora” (he snuggertje: die kunnen ook Israelier zijn).

“[IDF is niet een] puur exclusief Joods gezelschap”

“Hoe zou dat toch komen?”

“dat laatste ligt bij sommigen hier nogal gevoelig” (nee lul. Wat jij ‘droge feiten’ noemt is ranzig gesugereer en gedraai).

Oh en effe duidelijk, John de Beer: Israeli’s en joden niet onderscheiden is anti-Semities. Ook als jij het doet.

op 26 06 2015 at 12:31 schreef Sasha Berkman:

John de Beer, volgens mij ben jij een anti-semitische trol of een totaal gestoorde hasbara activist.

op 26 06 2015 at 12:40 schreef John de Beer:

@ Egbert

Dat zeg ik: emoties alom bij dit onderwerp!

op 26 06 2015 at 12:57 schreef John de Beer:

@ Sasha Berkman

Nee, ik ben een Joodse antizionistische, seculiere vrije geest. Is dat even schrikken!

op 26 06 2015 at 20:01 schreef Sasha Berkman:

wc eend :)

op 26 06 2015 at 21:57 schreef Sasha Berkman:

John: Joods is dat in jouw geval een kwestie van een zoon van een joodse vrouw of iets met religie of doe je hier gewoon een Jules Croiset ofzo?

op 27 06 2015 at 01:14 schreef Sasha Berkman:

https://www.youtube.com/watch?v=-KTsXHXMkJA <- 3 weken offline

op 27 06 2015 at 19:39 schreef Remco:

Leuk stuk. Alleen dat einde… het lijkt een beetje alsof je je van de auteur vooral niet mag bekeren. Dat wordt zowat als een vorm van verraad gezien. Waarom hij dat Edith Stein zo sterk aan lijkt te rekenen, snap ik niet. Mijn indruk is dat ze een keus van het geweten heeft gemaakt. En waarom de katholieke kerk haar niet heilig had mogen verklaren snap ik nog minder. Het barst in het christendom, en niet in de laatste plaats onder heilig verklaarden, van de bekeerlingen! De apostelen waren bv ook bekeerde Joden, net als Stein. Lijkt me onzin dat een bekeerling niet heilig verklaard mag worden.

op 28 06 2015 at 00:02 schreef AntiSoof:

Ik moet zeggen dat dit soort discussies in mijn ogen goud zijn in een loden wereld. Hoe men er ook over denkt, zolang er uitwisseling van gedachtes zijn is er leven. Leve de geest!

op 01 07 2015 at 21:48 schreef Egbert:

Beetje rare setup, René Süss. Je bron zegt dat Edith Stein niet verder kwam omdat ze vrouw was, en jij plakt er zelf achter dat ook haar joods-zijn er toe deed. Dat volgt nou net niet uit de bron.

Is dit stuk niet meer een oefening: “Read the book. Describe why and how it is anti-Semitic”. (Pick any book from this library).

Nieuwe reactie
Naam:
E-mail:
Homepage:
  Afbeelding invoegen
 

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekenen geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN SEPTEMBER

O Steekhoudende argumenten in je broekje

O Hoop en uitsluiting

O Dilan Yesilgöz criminaliseert de watermeloen

O Sven Kockelmann, kwispelhondje van Wilders

O Welkom in Wildersstan!

O Toet-toet, boing-boing

O Domrechts wil het weer over ras hebben

O Baren voor Pieter

O Terrorisme verheerlijken

O Aan Links heb je ook niks

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 


 

(Advertentie)
 

 

 

RSS RSS