De zoon van Kuifje
Peter Breedveld
Patrizia Laquidara (foto: Luigi de Frenza)
De beroemdste journalist ter wereld, De Brusselse reporter Kuifje, stapte op 10 januari 1929 op de trein naar de Sovjet Unie, voor zijn eerste avontuur. In niets leek hij toen nog op de Kuifje die we nu kennen. Agressief en bevooroordeeld liep hij rond in een verhaal dat bol staat van de anti-Sovjetpropaganda. Het was een strip die wel paste bij de kleinburgerlijke, katholiekreactionaire krant Le Vingtième, waarin hij verscheen. Kuifje en zijn geestelijke vader, Hergé, waren nog ver verwijderd van de oosterse mystiek van Kuifje in Tibet of het geraffineerde Kammerspiel van De juwelen van Bianca Castafiore.
Hergé overleed in 1983. Over hem en zijn werk zijn in de loop der jaren rond de honderd boeken verschenen, maar wie hij werkelijk was is altijd een raadsel gebleven. Hoe fout was hij nu bijvoorbeeld geweest in de Tweede Wereldoorlog? De tendentieuze, ongenuanceerde smaadschriften over dit onderwerp zijn net zo weinig te vertrouwen als de verklaringen van bewonderaars, die schouderophalend doen over het feit dat Hergé in de oorlog voor de foute krant Le Soir werkte. Hergé was een naïeve, wereldvreemde man, zeggen ze, die niets van politiek moest weten. Op de officiële Kuifje-website wordt er fijntjes op gewezen dat Raymond Leblanc, die vlak na de oorlog met Hergé het weekblad Kuifje oprichtte, in het verzet had gezeten. Conclusie: Hergé heeft een schoon blazoen.
Antisemitisch
De Fransman Benoit Peeters, zelf schrijver van een uitermate succesvolle stripcyclus, De Duistere Steden, bekijkt de zaken objectiever in de uitstekende biografie Hergé, zoon van Kuifje. Peeters bijt als eerste Hergé-bewonderaar echt door de zure appel heen en spaart de meester niet. Hergé’s werkgever, Le Soir, wás een foute krant vol antisemitische en pro-Duitse propaganda, concludeert Peeters. Dat Hergé voor deze krant werkte, was ook niet een eenvoudig toeval, veroorzaakt door Hergé’s vriendschap met hoofdredacteur Raymond de Becker. Hergé onderhandelde namelijk ook over de exclusieve rechten voor de publicatie van Kuifje in het Vlaams met Het Algemeen Nieuws, een krant die al net zo fout is als Le Soir
En dan zijn er de antisemitische karikatuur die Hergé in 1942 heeft gemaakt als illustratie van een antisemitisch verhaal van fabelschrijver Robert de Vroylande en de antisemitische grappen in (de oorspronkelijke versie van) het Kuifje-verhaal De Geheimzinnige Ster. Hergé zou er later over zeggen dat hij jodengrappen maakte zoals hij ook grappen maakte over Schotten en Duitsers en dat hij niet wist wat de Nazi’s in 1942 met de joden deden. “Als ik van die gruwelen had geweten, zou ik bepaalde tekeningen nooit gemaakt hebben”, zei hij in 1972 tegen de joodse journalist Henri Roanne, die een film over hem maakte. Om er daarna aan toe te voegen: “Misschien heb ik het ook niet wíllen weten”.
Na de oorlog dreigde Hergé wegens collaboratie te worden veroordeeld, net als vele andere medewerkers van Le Soir. Zijn vriend, de schilder Jacques van Melkebeke, die tijdens de oorlog min of meer dezelfde activiteiten aan de dag legde als Hergé, kreeg tien jaar gevangenisstraf. Een kunstredacteur van Le Soir, Marcel Dehaye, werd levenslang uit zijn burgerlijke en politieke rechten ontzet, hoewel zijn artikelen uitgesproken apolitiek waren. Hergé ontsprong echter de dans, omdat hij ‘onschuldige tekeningen voor kinderen’ had gemaakt.
Verzetsheld
Het is Kuifje die Hergé heeft gered. Kuifje was aan het eind van de oorlog zo populair dat de Belgen blijkbaar niet meer zonder hem konden. In een verzetsblaadje verscheen aan het eind van de oorlog een pastiche op de strip, waarin Kuifje en zijn vriend Haddock in niet mis te verstane bewoordingen afstand nemen van hun geestelijke vader. “Van mij heeft Hergé nooit een Duitse herder kunnen maken” zegt Kuifjes hond Bobby in de strip. “Alsof de tekenaar moet worden aangevallen om zijn personages overeind te houden”, schrijft Peeters.
Hergé kan dankzij de tussenkomst van verzetsheld Raymond Leblanc, die dolgraag een weekblad rond Kuifje wil beginnen, meteen na de oorlog weer aan het werk. Hergé gebruikte Leblanc later zelfs om zijn vrienden bij Le Soir, ondanks hun veroordeling, ook weer aan het werk te krijgen. “Uiteindelijk had die verdomde Hergé me zonder het te zeggen omringd door een menigte ex-collaborateurs!”, vertelde Leblanc later in een interview.
Hergé was fout geweest, daarover geen twijfel. Maar hij was geen nazi en ook geen racist. In de jaren dertig maakte hij het Kuifje-verhaal De scepter van Ottokar, waarin de Anschluss van Oostenrijk door Duitsland aan de kaak wordt gesteld en de slechterik een synthese is van de dictators Mussolini en Hitler. En terwijl Hergé in Kuifje in Congo de zwarte Afrikanen had afgeschilderd als naïeve wilden die beschaving moest worden bijgebracht, had hij zich op aandringen van een aantal paters eerst verdiept in China alvorens aan het verhaal De Blauwe Lotus te beginnen. In dat verhaal worden de Chinezen dan ook een stuk respectvoller bejegend.
Na de oorlog was Hergé begaan met het lot van een in Duitsland gelegerde Amerikaanse soldaat van Indiaanse afkomst, die was weggelopen en tot twintig jaar dwangarbeid veroordeeld. Hergé schreef als auteur van Kuifje een brief aan de Navo-bevelhebber waarin hij begrip vroeg voor de Indiaanse afkomst van de jongen. De soldaat kwam uiteindelijk vrij.
Wereldburger
Hergé was een vat vol tegenstrijdigheden. Hij was een dictator die zelfs zijn vrienden niet spaarde voor zijn vernietigende kritiek. Hij was een egoïst die zijn eerste vrouw onnodig veel pijn deed. Maar hij beantwoordde ook de brieven van al zijn lezers. “Niet reageren zou verraad zijn aan hun dromen”, zei hij. Hij hielp mensen die hij nauwelijks kende een carrière op te starten door ze geld te lenen.
Het is Kuifje geweest waardoor Hergé zich ontwikkelde van een reactionaire, bekrompen burgerman tot een ruimdenkende kosmopoliet die begaan was met het lot van zijn medemens. Door Kuifje kwam Hergé vanaf het eerste album steeds in aanraking met mensen die hem wezen op zijn verantwoordelijkheden, die hem kennis lieten maken met andere volkeren, andere culturen, oosterse filosofieën, met de kunst. “Album na album heeft Kuifje Hergé geschoold en hem naar onvoorstelbare horizonten geleid”, schrijft Peeters. Daarom is Hergé niet de geestelijke vader, maar de zoon van Kuifje.
Een volgende keer: hoe kan het dat Marten Toonder aanzienlijk rijker uit de Tweede Wereldoorlog tevoorschijn kwam dan hij was toen die oorlog begon?
Algemeen, 08.12.2007 @ 11:47
89 Reacties
op 08 12 2007 at 17:10 schreef Tofuburger:
Het is fout om mensen als fout af te serveren, er is altijd een context. Anders kan je ook wel op het graf van St. Opland gaan stampen. Hergé maakte strips met een aansprekende padvindersmentaliteit, er was geen intentie om mensen tot moord aan te zetten. In Kuifje en de Picaro’s wrijft Hergé het een en ander in door Kuifje eens echt als extreem links neer te zetten, inclusief bandebomspeldje geloof ik en Zonnebloem maakt een anti-alcoholdrankje.
Er is geen cultuurkamer meer, maar toch.
op 08 12 2007 at 18:29 schreef Martine:
Is een ban-de-bom-speldje nu ook al extreem links?
op 08 12 2007 at 20:45 schreef EH:
Dat hangt er van af waar je er mee rond loopt: op het rode plein of op, bijvoorbeeld, de dam.
op 08 12 2007 at 20:48 schreef Tofuburger:
@Martine,
Door links is het voorvoegsel "extreem-" veranderd in iets vrij betekenisloos. Extreem-links betekent alles vanaf de VVD en linkser. "Dat is niet links, dat is extreem-links" zeg je dan en je zwaait met Atlas Shrugged. Maar lees Kuifje en de Picaro’s eens en huiver. Als we het toch over strips hebben, "How to read Donald Duck" is ook een aanrader. Elk standbeeld in Duckstad, en dat zijn er erg veel, wordt daar als een promotie van de pre-socialistiese wereld gezien.
http://www.amazon.com/How-Read-Donald-Duck-Imperialist/dp/0884770230
op 09 12 2007 at 09:31 schreef Peter:
Het is fout om mensen als fout af te serveren, er is altijd een context.
Zo genuanceerd denk ik niet, Tofu. Sommige mensen zijn gewoon fout, fout, fout. In de Tweede Wreldoorlog was er duidelijk een foute partij: de nazi’s, die zes miljoen Joden verdelgden. Er was natuurlijk een context, maar fout was het.
Wie in die oorlog willens en wetens voor collaborerende kranten heeft gewerkt, ook al waren het maar onschuldige kindertekeningen (maar onschuldig is Kuifje allerminst), die was fout in de oorlog.
Wat heeft Opland hiermee te maken? En wat wil je zeggen met dat Donald Duckverhaal? Ik herinner me een boek van twee Chilenen, gortdroog en gespeend van elke humor, waarin werd ‘aangetoond’ dat Donald Duck stond voor het decadente kapitalisme.
op 09 12 2007 at 09:46 schreef Hosseyn:
Die Ariel Dorfman is later een bekend toneelschrijver geworden, met als bekendste de latere film ‘death and the maiden’ van Polanski.
Ik heb in de jaren 80 een (ongepubliceerd) contra-essay geschreven tegen Mattelart en Dorfman dus, waarin ik aantoon dat Donald Duck een anti-kapitalistische, mystiek/fatalistische wereld laat zien.
op 09 12 2007 at 09:57 schreef Peter:
Interessant. Heb je je gebaseerd op de Carl Barks-verhalen of op de hele Duck-mythos? En is dat wat voor Frontaal Naakt, dat essay?
op 09 12 2007 at 10:06 schreef Hosseyn:
Het ging over Carl Barks, die vrijwel heel Duckstad heeft verzonnen. Het was een schrijfopdracht n.a.v. zoveel jaar Duck, of zoveel jaar Barks of zoiets.
Volgens mij is 95% van de hele Duck, behalve de eend zelf, verzonnen door Barks. Maar het is lang geleden dat ik die research deed!
Misschien is het iets voor FN, het moet een van de allerlaatste stukken zijn geweest die ik op een typemachine schreef en ik weet niet of ik het nog kan terugvinden. Als ik het tegenkom en nog de moeite waard acht, zal ik het je (na digitaliseren en herschrijven) toesturen.
op 09 12 2007 at 10:33 schreef Peter Breedveld:
Carl Barks heeft inderdaad heel Duckstad bijelkaar verzonnen en zijn personages worden ook gebruikt in de verhalen van anderen, maar zijn verhalen zijn duidelijk anders van toon en inhoud. Zijn Donald is de eenling die steeds het gevecht aangaat met een overmacht, dat hij nooit kan winnen.
De verhalen die ik tegenwoordig in Donald Duck zie, lijken daar in niks op. Donald, Dagobert, de neefjes, Katrien, Oma Duck, Guus Geluk, allemaal zijn ze gebodysnatched. Laatst stond er een strip in waarvan de moraal was dat je niet illegaal mag downloaden en de ‘verborgen’ grapjes over Wilders en Balkenende zijn ronduit gênant.
op 09 12 2007 at 11:05 schreef Hosseyn:
O jee. Ik heb al zeker twintig jaar geen DD meer gelezen, maar net een abonnement genomen voor de kids… De boekuitgaven die ik hier zie liggen zijn allemaal hergebruikte verhalen uit de 50’s en 60’s. Ik had eigenlijk aangenomen dat dit ook in het tijdschrift het geval was. Vroeger zat het vol rijke verwijzingen naar literatuur en wetenschap. Inmiddels zullen de usual uilskuikens het wel hebben overgenomen.
Ik herinner me een prachtige aflevering waar Donald meedoet aan een declameerwedstrijd en ’the rhyme of the ancient mariner’ uit zijn hoofd leert. "Wat staart uw ook, weet, met mijn boog, schoot ik de albatros!" Maar door al dat leren raakt hij danig verward en dan raakt hij zelf verzeild in het gedicht. Of zoiets.
op 09 12 2007 at 11:09 schreef Hosseyn:
Hier is-ie! http://tinyurl.com/yvs6c7
op 09 12 2007 at 11:53 schreef Peter Breedveld:
Hm, ik moet nu zo weg, maar de komende week zet ik graag een boom met je op over de literaire erfenis van Carl Barks, naar mijn bescheiden mening één van de grootste humoristen uit de wereldgeschiedenis. Ik heb mijn oudste zoon de verzamelde Barks-verhalen cadeau gedaan (heel fraai, maar helaas niet in chronologische volgorde) uitgegeven door Lectura, of hoe heet die rare postorderuitgeverij en hij is er dol op. Hij kende de verhalen op zijn achtste of zo al uit zijn hoofd.
Barks, die iets belangrijks had te zeggen over hoe het is om te zijn, hoort op de boekenplank naast de Griekse mythen en de Verhalen van 1001 Nacht.
op 09 12 2007 at 16:18 schreef Tofuburger:
@Peter,
Opland en Len Munnik kun je als fout beschouwen omdat ze zich jarenlang voor de linkse propaganda hebben laten gebruiken. Daar zijn geen minder doden door gevallen dan onder de nazi’s, alleen in andere landen.
Het begrip "fout" is altijd vanuit een perspectief gedacht. Het doden van 6 miljoen joden nadert wel het absolute kwaad, maar je moet de mensen de kost geven die het ermee eens zijn.
Ik vind het boek van Dorfman een toppunt van humor, vanwege de koppeling van pseudo-wetenschap en levenslustige strips. Toch heeft hij ook een punt dat veel culturele uitingen een uitdrukking zijn van de politieke correctheid.
Een stripje tekenen voor een door de mof gecontroleerd blad is geen collaboratie. Dat is het pas als je de duitser erin gaat verheerlijken. Dat viel wel mee bij Hergé dacht ik(?).
op 09 12 2007 at 20:46 schreef Vlot:
De Oplands en Ien van den Heuvels, de Bakkers en Wolffen, de Rosenmöllers en Marijnissens gaan vrijuit in Nederland, en dat is wat mij betreft prima. Maar wie zich ooit een keer heeft laten knippen door een kapper die in 1936 een half jaar lid is geweest van de NSB, komt nooit meer van het stigma af. Deze scheefheid duurt voort tot op de huidige dag.
[Het hyperbooltekentje op mijn toetsenbord is tijdelijk defect.]
op 09 12 2007 at 23:10 schreef Peter:
Opland en Len Munnik kun je als fout beschouwen omdat ze zich jarenlang voor de linkse propaganda hebben laten gebruiken. Daar zijn geen minder doden door gevallen dan onder de nazi’s, alleen in andere landen.
Wat een absurde apekool is dit. Opland en Munnik hebben niet gewerkt voor regimes die verantwoordelijk zijn voor onderdrukking en massamoord. Links georiënteerd zijn is niet hetzelfde als Stalin steunen. Werken voor een pro-nazikrant is wel degelijk fout, al neem je alleen maar de telefoon aan. Linkse sympathieën hebben is dat niet.
Je had ook al zo’n rare opmerking over een extreemlinks ban-de-bom-speldje. Ik kan mij niet aan de indruk onttrekken dat je radicaliseert, Tofu.
Get a grip, Tofu. En jij ook, Vlot.
op 10 12 2007 at 12:19 schreef Tofuburger:
Over Opland en Munnik, ik zal graag een keer een selectie van hun werk geven om te laten zien dat zij veel fout werk hebben afgeleverd. Fout: medewerking verlenend aan de totstandkoming van het gedrocht dat de multiculturele samenleving nu is. Stellen dat het laatste het geval is, is onderhand mainstream. Opland heeft bijvoorbeeld getekend voor "Leiden Vluchtelingenstad" een volkomen niet waar te maken onzinproject. Ja, er werken nu bij de gemeente allerlei ambtenaren die geen Nederlands spreken.
Kuifje, zoals al te lezen is in Kuifje in Afrika, is voor goed onderwijs voor iedereen, te beginnen in Afrika. DAT is constructief.
op 10 12 2007 at 12:51 schreef Ivo:
Een vuurgevecht volgens Carl Barks;
Rombout Ratelslang: "Sta stil, zodat ik je kan raken!"
Hulpsherrif Duck: Beweeg, zodat je in de baan van mijn kogels terecht komt!"
Heeft niets met het artikel te maken, maar Carl Barks vind ik wel briljant.
op 10 12 2007 at 12:52 schreef Carel:
@Tofu
Het project Leiden Vluchtelingenstad was een onzinproject. De Endlösung was geen onzinproject.
Zie je zelf niet hoe ver je doordraaft?
op 10 12 2007 at 15:47 schreef Jk4:
"Sommige mensen zijn gewoon fout, fout, fout. "
Milgram: bijna iedereen is fout als de omstandigheden ernaar zijn.
op 10 12 2007 at 16:42 schreef Peter Breedveld:
Nou en? Moeten we er daarom maar onze schouders over ophalen?
op 10 12 2007 at 16:48 schreef Ernst:
Maar mensen als Rósenmuller hebben wel enthousiaste medewerking verleend aan de erkende massamoordenaar Pol Pot. Naar ik me herinner is PR zelfs door PP onderscheiden of tenminste voor de steun en samenwerking bedankt. Desondanks kunnen mensen als PR cs zich nog overal vertonen, en erger nog, ze doen dat nog ook.
op 10 12 2007 at 17:33 schreef Tofuburger:
Peter, als je pas fout bent als je aan massamoord meewerkt, dan is Opland niet fout, je hebt helemaal gelijk. Mijn definitie van fout is iets breder, namelijk ook omvattend zij die van Nederland een puinhoop hebben gemaakt, in allerlei vlakken, inclusief de daarmee collaborerende kranten en tekenaars. Hiler, Stalin, Pol Pot etc.. zijn uiteraard Hors Categorie fout, mensen die daar hier mee heulden zijn ook behoorlijk fout. Maar Hergé viel wel mee.
op 10 12 2007 at 18:06 schreef Hosseyn:
Dan heb je ook nog mensen die alleen maar niet fout zijn omdat de omstandigheden die fout maken zich tijdens hun leven niet voordoen. Die mensen zijn onbepaald, net als Schrödingers kat.
Een probleem van duizelingwekkende psychologische diepte in Duckstad werd opgeroepen door de jongens in ‘stand by me’ – "But if Pluto is a dog, what is Goofy?"
op 10 12 2007 at 18:22 schreef Conan:
Werken voor een pro-nazikrant is wel degelijk fout, al neem je alleen maar de telefoon aan. Linkse sympathieën hebben is dat niet.
Boude, maar vooral onhoudbare stellingen; zeker in deze absolute context.
Om bij het eerste onderdeel te beginnen, er zijn zeker omstandigheden denkbaar waarbij werken voor een pro-nazikrant niet per definitie fout was. Al was het alleen maar omdat concreet handelen niet altijd ten dienste hoeft te staan van het opgelegde doel waarbinnen de litigieuze activiteit plaatsvindt. Denk bijvoorbeeld aan geveinsde collaboratie om boven verdenkingen te staan in verband met onderduikers of verzet. En hoe zou je een lage uitvoerend medewerker van de Joodse Raad (die zelf uiteindelijk ook in een vernietigingskamp terechtkwam) beoordelen?
Voor het serieus hebben van linkse sympathieën (waaronder ik overigens ook het nationaal socialisme schaar) bestaat daarentegen geen valide excuus meer; dat is ofwel laakbaar naïef, ofwel simpelweg boosaardig.
Naief, omdat de (wereld)geschiedenis te uit en te na heeft laten zien wat het linkse leugengoed in de praktijk inhoudt. De regels van het leven laten zich niet straffeloos ontkennen. En boosaardig, omdat pogingen uitvoering te geven aan het socialistisch idee rationeel en voorzienbaar leiden tot dwang, onderdrukking en diefstal. De gepretendeerde morele superioriteit waarmee de draconische middelen in het nastreven van het socialistische ideaal gerechtvaardigd worden, is nergens op gebaseerd.
Doorgeredeneerd zijn de enige pijlers waarop het socialisme steunt machtswellust en angst; misbruik en verdraaiing van menselijke eigenschappen.
op 10 12 2007 at 18:35 schreef Peter Breedveld:
Goofy is een dingo.
We hebben het over Hergé, Conan. Hergé gebruikte zijn activiteiten niet als cover voor verzetsdaden. Hij koos er gewoon voor om voor een pro-nazikrant te werken. En hij maakte antisemitische cartoons.
Hergé, kortom, was fout in de oorlog.
Je betoog over de boosaardigheid of laakbare naïviteit van linkse sympathieën is lachwekkend, maar ook kwaadaardig.
Je kunt elk gedachtegoed misbruiken om massamoord te plegen, elk geloof, elke filsosofie, elke politieke richting. Alsof er in dienst van het kapitalisme geen massamoorden zijn gepleegd in Midden- en Zuid-Amerika.
op 10 12 2007 at 18:46 schreef Conan:
Hergé was in elk geval (laakbaar) naïef. De oorlog heeft dat versterkt. Maar om dat in het absolute te trekken, lijkt me niet geheel terecht.
Je kunt elk gedachtegoed misbruiken om massamoord te plegen, elk geloof, elke filsosofie, elke politieke richting.
Klopt.
Maar alleen socialisme leidt per defenitie tot onderdrukking. Dwang en diefstal zijn inherent aan de ideologie.
op 10 12 2007 at 18:53 schreef Peter Breedveld:
Maar alleen socialisme leidt per defenitie tot onderdrukking.
Fundamentalistische onzin. Het socialisme heeft niet alleen geleid tot verschrikkingen als de Soviet Unie of het bewind van Castro, maar ook tot betere omstandigheden voor arbeiders in het Westen, scholing, emancipatie, betere gezondheidszorg voor het volk, allemaal dingen die na anderhalve eeuw van rücksichtloss kapitalisme op de een of andere manier maar niet van de grond kwamen.
op 10 12 2007 at 19:33 schreef Conan:
Dat uiteindelijk het socialisme een kanaliserende werking heeft gehad bij de door het kapitalisme en de industrialisatie gecreëerde algemenere en grotere welvaart, zal ik niet geheel ontkennen. Alleen valt de marginale en door de omstandigheden opgedrongen positieve bijdrage van het socialisme in het niet bij de kwalijke gevolgen ervan. Een en ander was ook niet het gevolg van de juistheid van een deel van de socialistische uitgangspunten, maar vooral van de positie die het innam.
Het liberalisme en basale menselijkheid hebben een aanzienlijk belangrijkere rol gespeeld bij de vooruitgang dan socialisten (die zichzelf wel het meest luidruchtig op de borst hebben geklopt voor de betreffende ontwikkelingen).
op 10 12 2007 at 20:06 schreef Hosseyn:
Ik heb het essay in mijn map met getypte dingen niet gevonden Peter, en vrees dat het kwijt staat, of anders ergens op zo’n grote floppydisk van mijn ouwe Apple IIc.
Mijn argument tegen Mattelart en Dorfmann was destijds dat hard werken in Duckstad niet loont: Guus Geluk krijgt alles aanwaaien, Dagobert is nergens zonder zijn geluksdubbeltje en Donald mag dan een luie sukkel zijn, ook als hij zich een hard inspant heeft hij altijd het nakijken. Dat lijkt me niet echt kapitalistische propaganda.
Ook zag ik allerlei mythische ondertonen, maar dat ben ik even kwijt. Heetten de drie zusjes in het engels niet naar lentemaanden?
Het is eerder noodlotsdrama. Als Barks een propagandist van enige ideologie was geweest, zou DD nooit zoveel succes hebben gehad. Genieën laten zich nu eenmaal niet voor karretjes spannen, die zitten bij voorkeur op de bok.
Ik heb die Lekturama eens bekeken. Zelfs tweedehands nog errug duur! Het zijn dan ook veel delen.
op 10 12 2007 at 20:47 schreef Lagonda:
Ik heb nog ergens een kwartaaltje ingebonden nederlandse Donald Ducks uit — ik meen — 1956 o.i.d. liggen. Stond ook Tom Poes nog in, indertijd.
op 10 12 2007 at 20:48 schreef Arjan Kraak:
Wie het meeste geld bood, publiceerde het werk van Hergé. Is meestal zo als het beroerde tijden zijn.
op 10 12 2007 at 21:04 schreef Peter:
Conan, je beweert maar wat. Links kan in jouw ogen nooit iets goeds gedaan hebben en als je er echt niet omheen kunt, dan is het ten hoogste marginaal. Je hebt geen open mind, maar dat is jouw probleem en niet het mijne.
Ja Hosseyn, die Lecturamaboeken heb ik per drie delen gekocht, dat was te doen. Je kreeg er ook leuke cadeau’s bij: een beeldje, een klok, prenten, enzovoort.
Die Donald Ducks zijn, als ze er goed uit zien, een paar honderd euro waard, Lagonda.
Arjan, ja, nou en? Zou jij voor de nazi’s werken?
op 10 12 2007 at 21:12 schreef Carel:
Als voorbeeld van zegenrijk socialisme noem ik altijd de sociaal-democratische regimes in Zweden, Noorwegen en Denemarken. Die wil toch niemand vergelijken met Stalin of Pol Pot?
op 11 12 2007 at 08:53 schreef Arjan Kraak:
Peter, nu niet. Maar wie goed en fout zijn wordt achteraf pas vastgesteld. Beide partijen vonden dat ze voor de goede zaak streden. De helft hiervan heeft gelijk gekregen.
op 11 12 2007 at 10:30 schreef Conan:
Peter,
Dat ik wellicht wat overreageer op linkse luchtfietserij mag zo zijn. Echter jij was het die in deze lijn "fout" in het absolute trok ten aanzien van Hergé. Pas in reactie daarop volgde mijn tirade op socialisme (dat ook in Scandinavië rampzalig heeft uitgepakt, zij het dat de gevolgen daar vooralsnog beperkt zijn gebleven tot roof en stagnatie van de economie, maar dat terzijde).
Hosseyn,
Barks geeft mij altijd het idee dat hard werken en talent niet doorslaggevend zijn; zelfs geld gebrek lost het niet op. Tenzij je ongelofelijk veel geluk hebt (zoals Guus) of excessieve zuinigheid aan de dag legt (zoals Dagobert Duck). Ook het geldpakhuis van Dagobert en de kunst in de woningen van Donald c.s. acht ik overigens ronduit briljant.
op 11 12 2007 at 11:49 schreef Hosseyn:
Conan: het is niet alleen de zuinigheid, Dago werkt ook hard, maar zijn geluksdubbeltje lijkt toch doorslaggevend te zijn. Het was als ik me goed herinner, het eerste dubbeltje dat hij verdiende, tijdens de goldrush in Klondike (?). Als hij het kwijtraakt (door de zware jongens) gaan een voor een zijn fabrieken failliet en zijn mijnen storten in. Als we diep doordenken, zou het natuurlijk ook kunnen zijn, dat zijn bijgeloof op zo’n moment zijn natuurlijke optimisme, doortastendheid en werklust ondermijnt.
op 11 12 2007 at 11:59 schreef Peter Breedveld:
Echter jij was het die in deze lijn "fout" in het absolute trok ten aanzien van Hergé.
Ik zie werkelijk niet wat dat van doen heeft met links georiënteerde mensen. Er is een verschil tussen een cartoonist als Len Munnink, die bepaalde idealen heeft en die in zijn cartoons verwerkt, en Anja Meulenbelt, die na een reis door China de zegeningen van de Culturele Revolutie bezong, en willens en wetens de wrede volkstribunalen vergoelijkte, die zich dus voor Mao’s karretje liet spannen.
Anja is fout, Len Munnink is in orde, al zou je hem als een dwalende kunnen zien, als je dat wilt.
Hergé werkte voor de nazi’s. Hij deed dat niet als dekmantel voor verzetsactiviteiten, integendeel, hij verwerkte antisemitische propaganda in zijn kinderstrips. Dat is absoluut fout.
op 11 12 2007 at 12:54 schreef Conan:
Hosseyn,
Dat het "geluk" van Dagobert afhankelijk is van het voortgezet bezit van het eerste dubbeltje dat hij ooit verdiende, onderstreept toch vooral zijn onmenselijke zuinigheid…
op 11 12 2007 at 12:58 schreef Peter Breedveld:
Nee, het zit veel dieper met dat dubbeltje. Ik denk dat Hos er dichterbij zit. Dago’s geluksdubbeltje is het dekentje van Linus (van The Peanuts): een metafoor voor religie. Merk op wie de grootste bedreiging is voor Dago en zijn dubbeltje: Zwarte Magica, een vrouw. Wie is Linus’ plaaggeest? Lucy, een vrouw.
Man, alles wat je over het leven moet weten (om goed beslagen ten ijs te gaan, bedoel ik) staat in Carl Barks’ Donald Duck en in The Peanuts.
op 11 12 2007 at 13:35 schreef Hosseyn:
Ik had zelf als kind een zilveren wilhelmina dubbeltje (‘munt van curacao’) tot geluksdubbeltje bestempeld. Helaas kwijtgeraakt, verder dan modaal heb ik het dan ook nooit gebracht.
op 11 12 2007 at 14:10 schreef Peter Breedveld:
Tussendoortje:
Als je wordt gedupeerd door een telefoniebedrijf, klaagt dat telefoniebedrijf JOU aan en moet JIJ schadevergoeding betalen, en als je bezoek krijgt van inbrekers, wordt JIJ gestraft. Door berichten als het onderstaande (Volkskrant, vandaag) schuif ik altijd op naar de kant van Conan:
Slachtoffer diefstal krijgt zelf straf
DEN HAAG – Een man uit De Lier die in september bezoek kreeg van inbrekers, moet zelf een boete betalen. De bloemenkweker maakte de bestelbus waarmee de dieven hun buit wilden vervoeren onklaar door de ruiten in te slaan.
Volgens het Openbaar Ministerie (OM) was het inslaan van de ruiten echter niet meer nodig om het wegrijden te beletten. De Lierenaar had namelijk al de autosleutels meegenomen. Het busje bleek gehuurd en het verhuurbedrijf heeft aangifte gedaan van vernieling. Het OM besloot dinsdag dat de man de schade moet betalen. Zo niet, dan wordt de zaak voorgelegd aan de politierechter.
De inbrekers gingen er overigens te voet vandoor. De politie kon hen niet meer opsporen.
De politie kon hen niet meer opsporen? Zij hadden dat busje toch gehuurd? Hoe fucking makkelijk moet een boef het de politie eigenlijk maken?
Je huurt een busje, gebruikt dat voor het plegen van een misdrijf en als tijdens dat plegen het busje beschadigd raakt, is het slachtoffer van het misdrijf de lul.
Dat heeft toch niks meer met rechtvaardigheid te maken? Of spreekt hier mijn onderbuik? Ben ik ook een verwerpelijk mens?
op 11 12 2007 at 15:50 schreef Rintintin:
Ben ik ook een verwerpelijk mens?
Nee, je bent, hoogstwaarschijnlijk, een hele lieve, edoch wat naieve PvdA/D66/GroenLinks/SP-stemmert* die zich een paar keer per jaar laat opfokken door een Telegraafbericht.
En vervolgens zo schrikt van z’n fascistische/ racistische/ neonazistische/ Wilderiaanse** onderbuik dat ie van schrik, als boetedoening, een extra donatie aan het MDI doet.
Plas was das
* doorhalen wat niet van toepassing is
** eventueel doorhalen wat niet van toepassing is
op 11 12 2007 at 17:03 schreef Peter Breedveld:
EénNL, de laatste keer dat ik stemde.
op 11 12 2007 at 18:58 schreef Rintintin:
Eerlijk is eerlijk, dat had ik niet verwacht.
Ik had gedacht dat een partij met Pastors een brug te ver voor jou zou zijn.
op 11 12 2007 at 19:07 schreef Peter:
En waarom had je dat gedacht, Rintintin?
op 11 12 2007 at 19:50 schreef Rintintin:
Nou, Pastors is toch ook Leefbaar Rotterdam. En LR is toch onderbuik? En rechts en populistisch?
Volgens Ons Soort Mensen dan he.
Toch?
op 11 12 2007 at 20:03 schreef Peter:
Die soort argumenten zul je mij nooit horen bezigen.
op 11 12 2007 at 21:34 schreef Lagonda:
Maar Rintintin, weet je dan niet dat FrontaalNaakt volgens het NRC juist een hele enge, extreem-rechtse, onderbuikborreltafelsite is?
op 11 12 2007 at 21:47 schreef Peter:
O ja, da’s waar ook. Frontaal Naakt is een ‘verzamelplaats voor discussie over, en kritiek op, de linkse maffia, de zogenaamde multiculturele samenleving, en criminele allochtonen.’
Kijk maar hier als je me soms niet gelooft.
op 11 12 2007 at 21:51 schreef Rintintin:
Ik heb nog wel zoveel tegenwoordigheid van geest om niet alles wat de MSM beweert voor zoete koek aan te nemen. Mijn moment of glory had ik enkele weken geleden toen een mejuffrouw van het NRC vroeg of ik niet weer eens een aanbiedinkje wou proberen.
Toen ik haar vertelde dat ik sinds 6 mei 2002 dat blad niet meer in de bus wilde hebben vanwege … juist het beroemde commentaar van Folkert J., vroeg ze bijna smekend of de wraakactie nu niet lang geduurd had.
Trouwens, mocht er nog misverstand over bestaan: het bovenstaande (over die PvdA-stemmert enzo) was niet vervelend bedoeld.
op 11 12 2007 at 21:56 schreef Carel:
Nou Rintintin, wa paisde douvan?
op 11 12 2007 at 22:08 schreef Peter:
Ik kan tegen een stootje hoor, Rintintin. No offense taken.
op 11 12 2007 at 22:14 schreef Rintintin:
Carel, dat is toch Brussels dialect? Van wat moet ik iets vinden?
op 11 12 2007 at 22:36 schreef Carel:
Zo praten de Ayambura-indianen in Kuifje en de Picaros. Dat is alles.
op 11 12 2007 at 22:40 schreef Peter:
In de Nederlandse vertaling? Ik kan dat nu helaas niet nakijken.
op 11 12 2007 at 22:42 schreef Peter:
Jullie realiseren je trouwens toch wel dat Rintintin een herdershond is en niet de Franse naam van Kuifje, die ‘Tintin’ heet?
op 12 12 2007 at 01:04 schreef Conan:
Door berichten als het onderstaande (Volkskrant, vandaag) schuif ik altijd op naar de kant van Conan: (…)
Ben ik ook een verwerpelijk mens?
Moet ik hieruit opmaken dat ik inmiddels tot verwerpelijk mens ben gebombardeerd?
Voor mijn compromisloze minachting voor socialistische fabelventers en realiteitschuwe wensdenkers (inclusief neonazi’s, racisten en ander tuig dat knaagt aan de uitgangspunten van het klassieke liberalisme, individuele vrijheid en individuele verantwoordelijkheid).
Ligt dan aan mijn vermeende verwerpelijkheid niet dezelfde omkering ten grondslag als die geleid heeft tot je onvrede over het artikel in de Volkskrant vandaag?
Overigens heb je je procedure tegen het bedrijf gewonnen. Slechts in de persoonlijke kwestie met de werkneemster die weliswaar (mede)veroorzaakster van de vete was, heb je uiteindelijk verloren (op niet geheel onbegrijpelijke gronden).
op 12 12 2007 at 08:07 schreef Peter:
Hola! Ik begrijp waarom je denkt dat ik je een verwerpelijk mens noem, maar zo bedoelde ik het absoluut niet. Excuses. Ik verwees naar de oordelen van Fatsoenlijke Mensen over mensen die zich, zoals ik, boos maken over berichten zoals het bovenstaande.
op 12 12 2007 at 08:28 schreef Rintintin:
Jullie realiseren je trouwens toch wel dat Rintintin een herdershond is en niet de Franse naam van Kuifje, die ‘Tintin’ heet?
Ja, dat krijg je ervan als je met de grote jongens mee wilt doen. Niet alleen zijn de reacties hier meer dan gemiddeld (taalkundig enzo) waardoor ik me maar beperk tot meelezen. Ook ben ik benauwd om dergelijke blunders te maken. Inderdaad wilde ik me vernoemen naar het hondje van Kuifje.
Ter verdediging wil ik aanvoeren dat ik de serie Rintintin een poosje geleden in Amerika op zo’n golden oldies zender zag. 24/7 met andere juweeltjes als o.a. The Rascalls en Bonanza. En niet te vergeten The Waltons.
Nooit geweten dat deze serie, ooit in Nederland uitgezonden door de TROS, eigenlijk voor de EO nog te moralistisch en christelijk is.
op 12 12 2007 at 11:17 schreef Peter:
Je moet je niet laten intimideren door onze interessantdoenerij, Rintintin. Ansjes IQ zit maar net boven dat van een imbeciel en zij heeft zich daardoor nooit laten tegenhouden.
Kuifjes hond heet Bobbie, en Milou in het Frans, en Snowy in het Engels.
op 12 12 2007 at 11:56 schreef Rintintin:
Kuifjes hond heet Bobbie
En wederom the walk of shame
op 12 12 2007 at 12:12 schreef Lagonda:
Is The Waltons uitgezonden door de TROS? Mijn hemel, ik dacht ook altijd dat de EO deze serie op haar geweten had. Ik kan me er uit mijn jeugd vlagen van herinneren. Veel vrouwen met lang haar die de hele dag met hun handen in een kluit brooddeeg stonden te wroeten.
op 12 12 2007 at 12:18 schreef Hosseyn:
Zeg eens, Carel, volgens mij waren dat de Ayumbara’s, onder leiding van de golfspelende anthropoloog Ridgewell.
op 12 12 2007 at 12:33 schreef Peter:
Veel vrouwen met lang haar die de hele dag met hun handen in een kluit brooddeeg stonden te wroeten.
Geil, man!
op 12 12 2007 at 13:30 schreef Hosseyn:
Ik vond de Waltons geweldig, Amerika op z’n best!
op 12 12 2007 at 15:22 schreef Rintintin:
Vooral het einde van elke aflevering: John Boy Walton: ‘Goodnight everyone’. En dan ging het slaapkamerlicht uit.
op 12 12 2007 at 15:25 schreef Peter:
Nog eens heel leuk geparodieerd in een aflevering van Moonlighting, met Bruce Willis.
op 12 12 2007 at 17:49 schreef Lagonda:
Nah, voor mij was Amerika destijds toch meer Knight Rider en The A-Team. Waltons waren saaai…
op 12 12 2007 at 20:28 schreef Peter:
Voor mij was Amerika de Man van Zes Miljoen. Ik wilde eens een milkshake, net als ik hem had zien drinken. Ik kreeg het ding niet op, voelde me een ontzettende loser.
op 12 12 2007 at 20:55 schreef Lagonda:
Die heb ik net gemist. Was ik nog te jong voor, maar ik hoor er legendarische verhalen over.
op 12 12 2007 at 21:17 schreef Peter:
Terecht! The A-Team, Knight Rider (Kit Kut noemden we die thuis om redenen die ik ben vergeten), het kan niet in de schaduw staan van Steve Austin, the Six Million Dollar Man. Jongens op school hadden de pop, met bionisch oog (rrright) en bewegende arm. Die was te duur voor mijn ouders.
Hij had ook een vriendin, waar ik verliefd op was, al was ze blond. De Vrouw van Zes Miljoen. Jaime heette ze. Wie speelde haar ook alweer?
op 12 12 2007 at 22:41 schreef Rintintin:
Bionic Woman gespeeld door Lindsay Wagner.
op 12 12 2007 at 22:48 schreef Lagonda:
Tsja. De jaren ’70 zijn aan mij voorbijgegaan. Ik ben opgegroeid met de wansmaak van de jaren ’80; de gepermanente nekmatrasjes van Michael Knight en MacGyver.
op 12 12 2007 at 22:53 schreef Lagonda:
Toch raar; omdat het A-Team op een gegeven moment zo populair was, kon je de tv niet aanzetten of Mr.T. was wel ergens in beeld. Maar vreemd genoeg heeft hij zelfs in de voor modefouten zo gevoelige jaren ’80 (roze haarbandjes, schoudervullingen en mintgroene plastic oorbellen) toch geen modetrend kunnen zetten. Witte sportsokken tot kniehoogte opgetrokken over een tuinbroek van spijkerstof; dat ging zelfs voor de jaren ’80 te ver.
op 12 12 2007 at 23:18 schreef Rintintin:
Ontluisterend zijn echter de herhalingen momenteel op RTL7. Onbegrijpelijk dat ik hiervoor ooit op het puntje van de stoel zat.
Hilarisch: in de nagesynchroniseerde versie op RTL+ heet Face: Gesicht.
op 12 12 2007 at 23:42 schreef Lagonda:
Scheisse, Gesicht! Jetzt fehlen mir die Patronen!
op 13 12 2007 at 02:15 schreef Paardestaart:
Over IQ gesproken: wisten jullie dat Jayne Mansfield een IQ had van 150???
Of all the….!!!Net zoveel als haar borstomvang!
En dat haar dochter die donkere gekwelde dame in Law and Order speelt?
(Slaat nergens op, maar dat kon ik óok al niet thuisbrengen:-)
op 13 12 2007 at 11:47 schreef Hosseyn:
Als we dan toch over onze jeugdtv gaan praten: The Avengers (Emma Peel!) en het ultrakinky Batman!
Thump! PHOW! Whack!
nennie nennie nennie nennie…
BATMAN!
Achteraf is het nogal ranzig, zijn verhouding met wonderboy. En de eeuwige cirkelzagen. De moderne tijd en de aldicultuur heeft de martelkamer wel binnen het handbereik van de gewone man gebracht.
op 13 12 2007 at 11:49 schreef Hosseyn:
Lagonda: Ook ondertitels kunnen hilarisch zijn: bij een stones optreden:
Ich find’ einfach… keine Befriedigung!
Aber ich versuch’s!
op 13 12 2007 at 11:54 schreef Hosseyn:
Interessant was overigens dat met de grote batmanrage in ’66 -’68 (schat ik) een hoop merchandising meekwam, onder andere batmanpakken met rubbermasker en wijde cape. Het verhaal ging destijds dat verschillende amerikaanse zeven, achtjarigen het raam van een xxe verdieping afsprongen omdat ze nu konden vliegen, net als Batman. Zelf woonde ik in de koloniën, wij kenden alleen laagbouw, dus toen ik eenmaal, in Nederland, mijn pak kon uittesten, paste het niet meer.
op 13 12 2007 at 12:09 schreef Peter:
Het verhaal ging destijds dat verschillende amerikaanse zeven, achtjarigen het raam van een xxe verdieping afsprongen omdat ze nu konden vliegen, net als Batman.
Dan zijn Amerikanen dus écht heel dom, want Batman kan niet vliegen, ook niet in de TV-serie.
op 13 12 2007 at 12:26 schreef Hosseyn:
Het zal ook wel een urban legend zijn. Weet je dat zeker van Batman? 1967 is wel erg ver, maar in mijn herinnering zie ik hem vliegen. Of is dat superman? Als het trouwens waar is, zijn er altijd nog zo’n 50 miljoen amerikaanse kinderen niet uit het raam gesprongen. Best slim dus.
op 13 12 2007 at 12:49 schreef Peter:
Niet Batman, maar Superman vliegt. In de eerste strips maakte hij reuzensprongen. Ik ken die Batmanserie en herinner me nog levendig een scène waarin Batman en Robin aan een touw moeizaam tegen een gevel opklimmen. Je kon zien dat ze gewoon op de grond liepen, knieën licht gebogen, en dan was het beeld 45 graden gedraaid.
Batman slingert, als Tarzan en Spiderman, aan een kabel door de stad. Althans, in de strip. In de films geloof ik niet eens.
op 13 12 2007 at 13:13 schreef Hosseyn:
Maar toch wel de serie? Hoewel die na veertig jaar misschien hooguit nog campachtige gevoelens kan wekken…
op 13 12 2007 at 13:18 schreef Wampie:
Het verhaal ging destijds dat verschillende amerikaanse zeven, achtjarigen het raam van een xxe verdieping afsprongen omdat ze nu konden vliegen, net als Batman.
Een jongen bij mij uit de straat sprong in de jaren ’70 uit het raam omdat hij zich spiegelde aan Pippi Langkous. Rolstoel.
op 13 12 2007 at 13:23 schreef Peter:
Maar toch wel de serie?
Die scène, die ik beschrijf, komt uit die serie.
Een jongen bij mij uit de straat sprong in de jaren ’70 uit het raam omdat hij zich spiegelde aan Pippi Langkous. Rolstoel.
Ja, door hem mocht IK geen Pippi Langkous meer kijken. Alsof ik ook het IQ van een overrijpe banaan had.
op 13 12 2007 at 13:53 schreef Wampie:
Echt waar? Wist trouwens niet dat deze Leimuidenaar het nieuws had gehaald met zijn fruit act.
op 13 12 2007 at 14:07 schreef Peter:
Of het moeten er meer geweest zijn die dachten dat Pippie een gewoon meisje was.
op 15 12 2007 at 14:16 schreef Natasja:
Pippie was zeer zeker geen gewoon meisje. Welk gewoon meisje heeft zulke krachten, heeft een vader die op zee zoveel buit maakt dat hij pippie een kist vol gouden munten kan achterlaten. Welk gewoon meisje mag alleen in een landhuis wonen op die leeftijd. Gewone meisjes gingen naar school. Pippie had het na een halve dag wel gezien.