Perfectie
Hanan Thadbath
Bij haar geboorte is de mens gescheiden van de volmaakte omgeving, de warme geborgenheid van de baarmoeder. Ze heeft daar voortdurend heimwee naar en ter compensatie zoekt ze volmaaktheid op allerlei andere gebieden. Dus wil ze een villa bezitten in plaats van een studentenkamer. Of ze is op zoek naar de perfecte schoenen, de perfecte lipgloss, de perfecte man, de perfecte baan, het perfecte toekomstbeeld.
Vooral op het gebied van mannen stellen wij vrouwen belachelijk hoge eisen. Het hilarische ervan is dat de ander onze tekortkomingen moet compenseren. Bezit hij niet wat dat jij niet hebt, maar waar je wel naar verlangt, dan is hij de lul vanwege je stomme eigen tekortkomingen. Perfectie is een bitch, waarbij je zelf moet ontdekken of je de pooier, de prostituee of de klant bent.
Wij vrouwen (dit geldt tevens voor mannen) willen, kunnen en doen dus ook steeds meer. Stel, je hebt een schoenenkast vol met schoenparen van alle kleuren, behalve geel. Al de aanwezige schoenen passen precies bij de bijbehorende kleding en het valt zelfs nog te combineren met andere kledingstukken. Wanneer je echter in de stad loopt en je ziet een paar gele schoenen, die zelfs in de uitverkoop zijn en in jouw maat, dan pak je ze. Ja, je pakt ze echt, hoor! Je moet ze gewoon hebben, ook al heb je al die andere mooie schoenen die ook allemaal onder die andere mooie jurkjes passen. Ik schat dat negen van de tien personen die gele schoenen zonder schuldgevoel zullen kopen, indien zij daarvoor de financiële mogelijkheden hebben. Met andere woorden: mensen zijn hebzuchtig. Ik praat het niet mooier of lelijker dan dat het is, want ik ben er ook medeplichtig aan. Shame on me, want ik zou honderd procent gaan voor de PPP (pakken, passen, pinnen).
Dit is slechts een voorbeeld van wat we doen in ons streven naar perfectie. We stoppen met het huidige baantje en gaan werken aan de overkant, want dat verdient beter. Vrouwen worden vandaag de dag vooral bekoord door de illusie dat het mogelijk is zichzelf te volmaken’. Je zou kunnen zeggen dat het bijna een obsessie is als je beseft hoeveel wij ons er bewust en onbewust mee bezighouden. We houden ons er zo mee bezig, dat we eigenlijk niet meer weten wie we zijn. We weten wel wat we willen doen, maar wie ben je? Er ontstaat bij iedereen verwarring tussen wie je bent en wat je doet.
Stel, er loopt een onbekende meneer X op je af, die geïnteresseerd is in wie je bent. Vervolgens antwoord je automatisch met je naam, je leeftijd, je woonplaats, wat je studeert, waar je werkt, wat je hobby’s zijn, oftewel je vertelt hem vooral wat je doet. Het stomme is dat het eigenlijk helemaal niets zegt over wie je nou bent.
Als meneer X op mij zou afstappen, dan zou ik eigenlijk moeten antwoorden met Ik ben een onafhankelijke en toch afhankelijke zelfbewuste sterke jonge vrouw met dromen, idealen en ambities die ik wil verwezenlijken en ik ben me bewust van mijn zwakheden, hoewel ik die niet snel of niet op de juiste manier zal uiten. Ik voel mij sterk, maar ik ben ook heel erg bang. Juist ja, bang!’ En toch antwoord ik met: Ik ben Hanan, ik ben 19 jaar, ik studeer Farmacie, ik fotografeer, ik surf en ik schrijf ..’
Tja, illusionisten toch?
Hanan Thadbath (1989) surft en fotografeert en schrijft, ze is maatschappelijk geëngageerd en medeverantwoordelijk voor de Meidensite, die vorige week is gelanceerd.
Algemeen, 19.04.2008 @ 16:00
29 Reacties
op 19 04 2008 at 17:02 schreef Piet:
Wel een record voor een contactadvertentie volgens mij.
Volgens de medici is het trouwens de foetus die de bevalling op gang brengt. Die volmaakte omgeving is dus blijkbaar niet zo ideaal meer. Het wordt natuurlijk ook steeds krapper. Op zoek naar een wat grotere villa dan maar.
op 19 04 2008 at 17:11 schreef fadin:
Hanan,
Belangrijke zinnen die je schrijft:
"We weten wel wat we willen doen. maar wie ben je? Er ontstaat bij iedereen verwarring tussen wie je bent en wat je doet."
Maar worden wij ook niet met de nodige onoprechtheid grootgebracht?
Hoe vaak zeiden bijvoorbeeld onze ouders feitelijk niet tegen ons:
"Doe wat ik zeg, maar doe niet wat ik doe!"
Vergezocht?..
op 19 04 2008 at 19:48 schreef Kariem:
Zware shit waar je je als negentienjarige mee bezighoudt. Ik had je graag aan mijn broertje voorgesteld. Knappe gozer, niet veeleisend, 20 jaar, en in het bezit van een gezond stel hersens. Hij is nog jong, dus je kunt aan hem knutselen totdat hij de perfectie nadert.
op 19 04 2008 at 21:47 schreef Lagonda:
"Doe wat ik zeg, maar doe niet wat ik doe!"
Inderdaad. Wát een tergend dilemma, zeg! Vreselijk verwarrend voor een kind. Echt iets om een leven lang last van te houden.
op 20 04 2008 at 08:03 schreef Dennis L.:
Het is mij opgevallen dat door Sex and the City veel dames in de pen klimmen met de ijdele hoop om de nieuwe Carrie Bradshaw te zijn.
Maar desondanks goed geschreven meid! Overigens deel ik je opvatting niet dat wij in een ander het tegenbeeld zoeken. Integendeel, eerder de bevestiging van onszelf in de ander.
op 20 04 2008 at 19:42 schreef Piet:
Tekortkomingen compenseren betekent niet noodzakelijkerwijs dat iemand je tegenbeeld moet zijn, tenzij je natuurlijk uitsluitend uit tekortkomingen bestaat. In dat geval ben je niet te benijden, want samenleven met een perfecte persoon lijkt me geen pretje.
De stellen die ik ken die erg verschillend zijn lijken toch niet zo heel gelukkig.
op 20 04 2008 at 20:13 schreef Loor:
Hanan, een waarachtig stuk. Petje af voor iemand die op 19-jarige leeftijd zo prachtig en filosofisch haar gedachten weet op te schrijven. Carrie Bradshaw, move over!
op 21 04 2008 at 01:15 schreef fadin:
sorry,Divided Self
op 21 04 2008 at 01:46 schreef Jeanette:
Hannan,
Waarom zou je überhaupt iets over jezelf moeten vertellen aan onbekende heren X?? We leven in een onthul-cultuur. Lees Foucault er eens op na.
Dat wat je vervolgens over je identiteit zou willen zeggen is zo algemeen dat dit van toepassing is op 80% van de jonge vrouwen. (Als je het woord man in plaats van vrouw invult, heb je ook 80% van de mannen gedekt.) Het is niet bepaald een omschrijving die jou onderscheid van de rest, dus eigenlijk nietszeggend.
Wat mensen allemaal wel niet wensen is leuk, maar wat je er in de praktijk van hebt gemaakt, zegt meer over jezelf dan al je dromen bij elkaar.
En waarom streven naar perfectie. Perfectie is boring, juist het afwijkende is interessant om te onderzoeken, ook door onbekende heren. Wat maakt jou anders?
Lighten op, start living…
op 21 04 2008 at 03:26 schreef Dennis L.:
Weet je wat ik mis? Vrouwen met gevoel voor humor. Die zijn zo schaars; ik word er gewoon melancholisch van. Een lach moet er toch wel van af komen?
Dames van Nederland: lighten the fuck up! (Sorry voor dit excessieve taalgebruik).
op 21 04 2008 at 03:29 schreef Dennis L.:
"De stellen die ik ken die erg verschillend zijn lijken toch niet zo heel gelukkig".
Dat is mijn hele punt. Wij zoeken onszelf in de ander. Huwelijken waarbij het stel zoveel mogelijk overeenkomsten hebben, blijken het meeste kans van slagen te hebben.
op 21 04 2008 at 03:31 schreef Dennis L.:
‘de stellen’. Peter, heb je geen interface waarbij je de tekst kan redigeren?
op 21 04 2008 at 04:01 schreef fadin:
Ergens heb ik eens gelezen dat wij van onze partner verwachten dat hij/zij ons geeft wat wij vroeger niet gekregen hebben. En dat dit daarom nooit succesvol kan zijn omdat whatever wij nu in het heden ook krijgen, nooit kan goedmaken wat wij vroeger nodig hadden.
op 21 04 2008 at 12:35 schreef sikbock:
leuk stukkie.. p.s. er is niks om bang voor te zijn hoor.. mannen zijn in essentie allemaal hetzelfde. ( ze ruiken allemaal enigzins onfris)
op 21 04 2008 at 12:57 schreef fadin:
Hannan,
Ik heb net de Meidensite even bezocht.
Het ziet er veelbelovend uit met dat logo "Bij sommige vragen moet je even stilstaan".
Het gevoel van "tekortkomen" en het daarmee samenhangend streven naar "vol-making" waarover je nu schrijft, is heel herkenbaar.
Misschien zijn wij door wat wij vroeger (niet)binnen hebben kregen niet "full-filled" geraakt?
Arthur Janov zegt er in "The biology of love" over: "An unloved child hurts because he is unfullfilled. A loved child has no need for praise because he has not been denigrated".
Ook Ronald Laing had over de spagaat die jij beschrijft interessante dingen te zeggen. In "The Devided Self" schrijft op pag 71: "Een hele generatie van mensen is zo vervreemd van van onze binnenwereld dat er veel mensen zijn die beweren dat hij helemaal niet bestaat en dat, ook al bestaat hij, hij van geen belang is."
Je schrijft "Ik voel me sterk maar ook heel erg bang. Juist ja bang!
Er is veel moed voor nodig om het gevoel dat je bang bent – juist ja bang, toe te laten!
De meeste mensen moeten dat gevoel ver van zich vandaan werpen of wegstoppen.
op 21 04 2008 at 20:24 schreef Aad Leering:
@ Fadin, volgens mij selecteer je je partner op zijn/haar genen. Het gaat allemaal om de voortplanting, tenzij je zo geaard ben dat je daar toch geen uitzicht op hebt.
op 22 04 2008 at 03:22 schreef Sabian:
Beste Hanan,
een oprechte reactie op jouw oprechte stuk, helaas een beetje zeikerig van mij maar dat komt vooral door de [aangeleerde?] "sociaal-democratische" en "psychologische jaren ’70" -deken die over je artikel ligt. Aan de andere kant vind ik het altijd geweldig als mensen de waan van onze tijd proberen te zien, so it’s all good.
Ik geloof niet dat de baarmoeder de volmaakte omgeving is en ik geloof al helemaal niet dat wij tot ons dood op jacht zijn naar dingen die de baarmoeder zouden moeten vervangen.[lariekoek dat wij ook maar iets uit de baarmoeder zouden kunnen herinneren] Het kopen van "overbodige" [voor een hongerkindje uit Oeganda that is] gele schoenen omdat je ze toevallig kan betalen is geen hebzucht want het gaat niet ten koste van een ander. Als iemand liever in een villa woont dan in een studentenkamer lijkt me dat minder reden tot zorg dan in omgekeerde voorkeur. Dan die partner eisen, het is logisch – verstandig en verklaarbaar waarom mensen een partner zoeken die hun eigen zwakke plekken kunnen compenseren, lijkt me.
"we stoppen met het huidige baantje en gaan werken aan de overkant, want dat verdient beter"
Dankzij die houding wonen we niet meer in plaggenhutten, maar als je liever blijft vakkenvullen voor 6,- per uur moet je dat vooral doen. Ik vind niet dat het een moreel hoogstaande prestatie is om je talent, kansen en zegeningen in dit leven te verkwanselen uit wat?…respect voor de loser?
Wie je bent wordt volledig vormgegeven door wat je DOET. Je mening, idee of droom is niets dan stof in de wind. Wat je maakt, geneest, repareert, organiseert, offert, ontdekt, weggeeft of vormgeeft etc heeft concretere inhoud dan je [geniale] gevoelsleven.
Een boom kent men aan z’n vruchten ;-]
maar goed, dit is ook maar een mening.
op 22 04 2008 at 11:36 schreef Savjia Nanisto:
Hanan schittert in afwezigheid………
op 22 04 2008 at 12:31 schreef DvR:
Wie je bent wordt volledig vormgegeven door wat je DOET.
Ga dat eens in Den Haag vertellen – ik hoorde laatst dat de Eerste Kamer zich beklaagt over een tekort aan werk omdat de regering maar geen wetsvoorstellen indient, m.a.w. geen beleid maakt.
Blijkbaar zijn Balkenende c.s. zó doordesemt van Het Woord dat ze het land menen te kunnen besturen door er over te lullen.
op 22 04 2008 at 15:29 schreef fadin:
Als wij onze partner op haar/zijn genen zouden selecteren, zouden wij nog in het paradijs leven.
op 22 04 2008 at 15:37 schreef fadin:
Sabian,
Ben het enkel met je eens waar je gelooft dat de baarmoeder niet de perfecte omgeving is.
Het beeld van de foetus verandert snel op dit moment.
Wetenschappelijk onderzoek toont aan dat de foetus meer mogelijkneden heeft on op zijn omgeving te reageren dan voor mogelijk werd gehouden.
De Britse psychiater Frank Lake spreekt biivoorbeeld van het M-FDS, het maternal-fetal distress syndrome.
Om Tjek niet nog nerveuzer te maken, noem ik niet nog meer namen en ik heb tenslotte al het woord psychiater laten valllen.. oei…
op 22 04 2008 at 16:52 schreef Lagonda:
Ah, de kwalijke invloed van de moeder begint dus in de baarmoeder al? Wie had dat gedacht, zeg.
Geldt dat trouwens ook voor zaadcellen, fadin? Dat er dus, zeg maar, een soort van fraternal-semen distress syndrome (F-SDS of zo)bestaat? Dat de neuroses van de vader op de een of andere manier het zwem- en bevruchtgedrag van zijn zaad beinvloedt, en dat je dan dus door neurotisch en/of gefrustreerd zaad wordt verwerkt, waarmee glashelder verklaard is waarom je in je latere leven moeite hebt met relaties.
Het lijkt me voor de hand liggend, want zaad onder de microscoop ziet er sowieso al tamelijk neurotisch uit — al dat nerveuze gewiebel — maar ik kan er zo snel met Google niks over vinden. Misschien dat jij meer weet.
op 22 04 2008 at 17:10 schreef fadin:
Laggonda,
Future will tell.
op 22 04 2008 at 17:48 schreef fadin:
Lagonda,
Wat Google betreft.
Geef bijv. in :"The influence of maternal stress on fetal behaviour and braindevelopment".
op 23 04 2008 at 04:15 schreef fadin:
Sabian,
Heb je de google-info waarom Lagonda vroeg gelezen?
op 23 04 2008 at 04:25 schreef fadin:
Sikbock,
Je beide stellingen zijn juist.
Heb jij de google -info gelezen?
op 23 04 2008 at 08:50 schreef Kaatje:
Het lijkt me voor de hand liggend, want zaad onder de microscoop ziet er sowieso al tamelijk neurotisch uit — al dat nerveuze gewiebel —
Hahaha…
Relaxte, (rélax,relax…peace man) zaadcellen schijnen al helemaal geen kans te maken bij het vrouwtje. Uitsluitend de nerveus zwiepende are taking the run. High on speed, caffeïne or alcohol…
Wat weer al die verslavingen van de nazaten zou kùnnen verklaren.
op 23 04 2008 at 12:11 schreef Sabian:
fadin,
psychiatrie is de meest omstreden medische discipline omdat ze vrijwel niet wetenschappelijk verantwoord is.
Veel plezier met "dr" Lake.
op 23 04 2008 at 12:38 schreef Sikbock:
De pschychiatrie ontleent haar "status" ook gewoon aan de resultaten van farmaceutisch onderzoek..
Over farmaceutisch onderzoek zijn ook dikke boeken vol te schrijven maar daar scoor je dan weer geen chickies mee
RSS