Home » Archief » The Avengers


[28.04.2012]

The Avengers

Peter Breedveld


Illustratie: Marvel

Ik zou me er graag op voorstaan dat ik elke week naar het Nationaal Ballet ga (bestaat dat nog?), en dat ik opera zo mooi vind, en dat ik natuurlijk ook Intouchables heb gezien, maar als ik eerlijk ben, interesseert theater me geen ruk, vind ik opera ongeveer twintig minuten leuk en ballet net zo saai als voetbal. Ik ben een vreselijke cultuurbarbaar, al ben ik wel gek op schilderkunst.

Echt blij word ik van een goeie Marvel-verfilming en afgelopen donderdag kwam ik tot tranen geroerd de bioscoop uit, nadat ik daar The Avengers had gezien. Wat een fantastische film! Wat doet die het werk van Stan Lee en Jack Kirby goed recht! De afgelopen jaren werden we getrakteerd op de ene na de andere kwaliteitsverfilming van een Marvel-strip (Marvel is de uitgever van The Avengers), eerst Iron Man, toen The Hulk, Thor en Captain America, uitmondend in de apotheose die nu in de bioscoop draait: The Avengers.

Ik had eerlijk gezegd mijn twijfels, maar ze hebben het klaargespeeld: de gecompliceerdheid van het Marvel-universum, waarbij gebeurtenissen in de ene serie resulteren in gebeurtenissen in een andere serie en waarbij personages uit de ene serie personages uit de andere ontmoeten, getransplanteerd naar het witte doek, waarbij het publiek zich nog herinnert wat er in de vorige films is gebeurd, wat weer handig is om te begrijpen wat er in deze film gaande is.

Het schept ook een band, een gedeelde cultuur. Aan het einde van Captain America krijg je bijvoorbeeld een voorproefje van The Avengers en in de zaal zat een jongen die uitriep: “Ooooh! Dat wordt de shit!” Dan weet je: die heeft ook hele middagen in de stripwinkel doorgebracht, net zolang boekjes lezend totdat hij werd weggestuurd. Die weet ook hoe The Silver Surfer in het echt heet.

Niet dat je niet van The Avengers zou kunnen genieten als je Iron Man, The Hulk, Captain America en Thor niet hebt gezien. Zo is het ook met de strips: ik maakte als tienjarige voor het eerst kennis met het Marvel-universum, in een boekje van The Fantastic Four, De Vier Verdedigers heetten die toen in het Nederlands. Ik viel midden in de actie – Reed Richards had de toegang tot de negatieve zone per ongeluk laten openstaan, waardoor een buitenaardse schurk, Blastaar de Vernietiger, zich toegang tot de aarde had weten te verschaffen – die blijkbaar al was begonnen in een ander boekje, dat ik niet had.

Maar dat geeft niet, in het echte leven raak je ook voortdurend verzeild in situaties waarvan je het begin niet hebt meegemaakt, en waarvan je de toedracht gaandeweg maar moet zien te achterhalen. Daarom zijn Amerikaanse superheldenstrips – vooral die van Marvel – vaak veel ‘echter’ dan de meeste Europese strips, die meestal keurig bij het begin beginnen en langs een rechte weg in 44 pagina’s naar een afgerond einde toewerken. Al hebben Peter Parker, Ben Grimm, Steve Rogers, Thor, David Banner en Tony Stark superkrachten, kunnen ze vliegen en van dimensie naar dimensie reizen zonder gedoe met OV-kaarten en in- en uitchecken, we kunnen toch beter met hen identificeren dan met bijvoorbeeld Franka of Suske en Wiske of Rik Ringers.

Dat komt doordat hun levens net zo chaotisch zijn als die van ons. Omdat hun avontuur pas is afgelopen als ze dood zijn, en dan nóg gaat het verder, omdat het Marvel-universum gewoon doordraait, net als de aarde, als wij dood zijn (en ja, er wordt gestorven in het Marvel-universum en dat is definitief – Captain Marvel is dood en komt nooit meer terug, Gwen Stacy is dood en komt nooit meer terug). Omdat ze de gevolgen moeten ondergaan van dingen die ze tientallen jaren eerder hebben gedaan, omdat niets zonder consequenties is, omdat hun geliefden de prijs moeten betalen voor de gevaarlijke stunts die zij uithalen.

Marvelseries zijn de Tristram Shandy van het stripverhaal. Nog steeds ken ik geen innovatiever manier van stripverhalen vertellen dan in de Marvel-comics, waar door strip-snobs op wordt neergekeken, want groot en main-stream en superhelden en miljoenenindustrie en nog goed getekend ook, dat kan nooit wat zijn.

Zoals Tristram Shandy zijn verhaal begint te vertellen bij zijn geboorte, en zich dan realiseert dat hij eigenlijk bij zijn verwekking moet beginnen, maar dan moet de lezer eerst weer weten wat er aan die verwekking is vooraf gegaan en o ja, dan is het verhaal van de broer van zijn verwekker ook weer belangrijk – zo begint een Marvelverhaal ook bij Spider-man die, belaagd door de Green Goblin, net bezig is van een wolkenkrabber af te donderen en hoe hij in dat lastige parket is terechtgekomen, lezen we pas op de pagina’s daarna, waarin dan ook weer wordt verwezen naar gebeurtenissen in eerdere afleveringen en op de voorpagina van The Daily Bugle staat het alarmerende nieuws dat er een Skrull-invasie dreigt, zoals te lezen in The Avengers, die eerst met The Fantastic Four aan het uitvechten zijn onder wiens jurisdictie die Skrulls eigenlijk vallen (samenwerking is in het Marveluniversum altijd een probleem, want elk personage heeft een ego van hier tot Tokyo). Intussen is ook The Black Cat bezig het leven van Spider-Man – mocht hij zijn oorlog met de Green Goblin overleven – verder te compliceren, maar daarover meer in de volgende aflevering.

Ik raakte als kind zo gefascineerd door die wereld, dat ik Peter Parker, Johnny Storm, Matt Murdock, Namor, Norinn Radd en al die andere Marvelpersonages als familieleden ben gaan zien. Ik moet zelfs tot mijn schaamte bekennen dat ik meer weet van Norinn Radd dan van de meeste van mijn familieleden. Ik weet álles van het Marveluniversum – althans van het universum zoals het zich tot 1995 of zo ontwikkelde, daarna ben ik de draad een beetje kwijtgeraakt. Ik zou er als gids kunnen dienen voor toeristen, en mensen de weg in het Baxter-gebouw kunnen wijzen, de Negative Zone en het Shi’ar-keizerrijk. Aan het einde van de film Iron Man 2 herkende ik meteen de hamer van Thor: “Mjölnir! Dat is Mjölnir! Er komt een Thor-film!” en ik weet ook al dat The Avengers het in de volgende film nog veel moeilijker gaan krijgen dan in deze, omdat ik onmiddellijk de ****** aan het einde herkende (ik zal niet verklappen wie ik heb gezien).

Vierenveertig ben ik, maar ik voel me weer veertien nu ik mijn papieren helden echt tot leven zie komen, door mensen met hetzelfde respect voor de bron – de verhalen van Stan Lee, Jack Kirby, Marv Wolfman, Jim Shooter, Chris Claremont enzovoort. In elke Marvelfilm (behalve de laatste X-Men) is ook altijd heel kort Stan Lee in een grappige cameo te zien. Stan the Man! Die man is voor mij groter dan Walt Disney, David Bowie en God bij elkaar (o ja, Stan Lee is groter dan de door iedereen bewierookte Will Eisner). Ik ben een vrij bijbelvaste jongen, maar niets heeft mijn leven, mijn ethiek, zo beïnvloed als Stans ‘With Great Power Comes Great Responsibility‘, niemand heeft mijn existentiële eenzaamheid als adolescent zo goed begrepen als Stan met zijn X-Men (freaks, door iedereen gehaat, tot elkaar veroordeeld). Ook mijn manier van schrijven is door hem beïnvloed. Ik zal nooit een verhaal keurig in chronologische volgorde vertellen, bij voorkeur ergens in het midden beginnen of – nog leuker – vlak voor het einde.

Ik dacht, ik ga eens een kort, makkelijk stukje schrijven over hoe leuk ik The Avengers vond, maar ik ben weer lekker aan het doordraven en mijn eigen regel – maximaal 800 woorden – aan het overtreden. En ik had nog willen vertellen over de zaterdagmarkt in Apeldoorn, waar ik en mijn vriendje in de boekenkraam van Sjors Yntema, een soort Fagin met een raspende stem die non-stop overal zijn sardonische commentaar op stond te oreren, elke week boekjes voor vijftig cent zochten. Ik nam alle Marvel-comics, hem gunde ik Batman en Tarzan. ’s Avonds las ik ze koortsachtig bij mijn oma op bezoek, en later ook in de klas. Politieinspecteur Jean DeWolff die in paniek schreeuwt: “Ik wil niet dood!” Captain Marvel die kanker krijgt van één of ander gas, waaraan hij jaren eerder was blootgesteld. De X-Men, die tegen elkaar zitten te sakkeren aan de ontbijttafel.

Deze superhelden in hun malle pakjes, met hun bizarre gaven, zeiden me zoveel meer dan Eric van Poelgeest die een gipsen torso neukt. Ik kende niemand die gipsen torso’s neukt (nog steeds niet – hoop ik), maar iedereen die ik kende, maakte ruzie aan de ontbijttafel.

Anyway: ga The Avengers zien. Heb wat lol, huil een beetje, word een beetje geil van Scarlett Johanssons per-fecte billen (of van de rafelige sexiness van Mark Ruffalo, of de mooie ogen van Robert Downey Jr.) zorg dat je Stan Lee niet mist.

witbalkwitbalk

Peter Breedveld, strips, 28.04.2012 @ 11:45

[Home]
 

16 Reacties

op 28 04 2012 at 11:54 schreef Ruud van Gerrevink:

Ik wilde er al heen vanwege mijn voorliefde voor het werk van Joss Whedon. Maar nu dus helemaal.

op 28 04 2012 at 13:21 schreef Roga:

Bravo!! En zo is het!!! Hopelijk wel in Imax?!

op 28 04 2012 at 13:26 schreef bertje:

Ik ga zeker kijken!
Man o man wat heb ik een zakgeld besteed aan deze geweldige boekjes.
Overigens vondt ik de verfilming van Captain America volkomen driewerf ruk.

*stiekem hoopt op eindelijk een goede verfilming van Judge Dredd* (ja ja is niet marvel maar desondanks gaaf)

op 28 04 2012 at 14:03 schreef Pyt van der Galiën:

@Bertje

Ik heb wel gelachen om Stallone als Dredd:) Een nieuwe Dredd zou leuk zijn. Een remake van Spawn zou ook geweldig zijn. En ik ben het met je eens wat betreft Captain America, dat was wel een érg vlakke vertoning.

op 28 04 2012 at 14:58 schreef waldo van dungen:

Intouchables beste film die ik in de afgelopen jaren gezien heb. Zeker gaan kijken.

op 28 04 2012 at 15:09 schreef Steven:

Thanks Peter, zal me dit weekend eens wagen aan Captain America.
Ik kijk zelf ook erg uit naar The Dark Knight Rises, Tom Hardy als Bane, dan kan het al niet fout gaan.

op 28 04 2012 at 15:30 schreef ivo:

Mijn eerste boekje was van De Hulk, toen nog vertaald als “Rauwe Bonk”.

op 28 04 2012 at 17:15 schreef madbello:

Ik wou het al gaan zien met mijn zoon, maar nu ga ik ook zeker twee keer kijken morgen met mijn liefjes. Thanks ;-)

op 28 04 2012 at 18:09 schreef Robert Schuit:

Leuk stuk weer, Peter. Nu je toch aan het downloaden geslagen bent: Comic Book Men (van Kevin Smith) is erg leuk. Mannen die praten over comics, nee, die comics léven.

op 28 04 2012 at 18:43 schreef Bertje:

@ pyt

Spawn was in vergelijk met Dredd een wereld film!
En het liefst een verfilming van Dredd vs Jugde Dead.

@ Peter

Fijn stuk !
En inderdaad heb ik stan lee in de laatste x men ook gemist, hij is toch niet dood ofzo?

op 28 04 2012 at 19:12 schreef You On A Gin:

Mijn grijns werd breder en breder tijdens het lezen. Echt leuk dat het voor jou ook zoveel betekent, en dat je het op deze manier onder woorden weet te brengen.
Bij stripverfilmingen ga ik meestal uit van het slechtste (dan is de teleurstelling ook niet zo groot) maar Iron Man vond ik inderdaad wel goed.
Ik moet zeggen dat ik behoorlijk geënthousiasmeerd ben op dit moment. Als iemand die er zo veel van houdt lyrisch is over de film, dan moet die wel goed zijn. Enne, Scarlett Johansson speelt Black Widow? Oh goody, ik geloof wel dat die de catsuit goed zal vullen, ja.

op 28 04 2012 at 19:27 schreef MNb:

Dankje PB, nu weet ik waarom deze Comics niet voor mij zijn.

“Ik ben een vreselijke cultuurbarbaar, al ben ik wel gek op schilderkunst.”
Ik ben ook een vreselijke cultuurbarbaar, al ben ik gek op opera en ballet …..

op 28 04 2012 at 21:34 schreef Pyt van der Galiën:

@Bertje

In vergelijking met Dredd, zeker. Dredd was onbedoeld lachwekkend. Het had alleen nóg zoveel beter kunnen zijn. De animatie-serie van HBO was fantastisch. Dood- en doodzonde dat HBO na 2 seizoenen stopte met Spawn.

Stan is inmiddels 89 en still alive and kicking. Momenteel is hij bezig met het schrijven van een musical én het schrijven van een nieuwe sf-comic, getiteld Romeo and Juliet: The War.

op 29 04 2012 at 08:52 schreef Anoniem:

Het geluid van staalman die wegvliegt op hoge snelheid.

“Skrow!”

op 29 04 2012 at 10:26 schreef Andre:

Hey Peter, jou voorliefde van comics was op zelfs op die jeugdige leeftijd al heel bijzonder.
Zelfs je broertje mocht er niet bij in de buurt komen. En inderdaad, ik trapte er elke week weer in.
Maar je had er ook een zeer geslepen methode voor.
Als ik er aan terug denk….Hahahahaha

Gr. Maatje

op 29 04 2012 at 18:57 schreef Arjan van Bijnen:

Wanneer je het hebt over Thor als kwaliteitsfilm mag ik hopen dat je op de productiewaarden duidt? Hoe dan ook: The Avengers moet ik zien!

Nieuwe reactie
Naam:
E-mail:
Homepage:
  Afbeelding invoegen
 

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekenen geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN SEPTEMBER

O Steekhoudende argumenten in je broekje

O Hoop en uitsluiting

O Dilan Yesilgöz criminaliseert de watermeloen

O Sven Kockelmann, kwispelhondje van Wilders

O Welkom in Wildersstan!

O Toet-toet, boing-boing

O Domrechts wil het weer over ras hebben

O Baren voor Pieter

O Terrorisme verheerlijken

O Aan Links heb je ook niks

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 


 

(Advertentie)
 

 

 

RSS RSS