Home » Archief » Chamberlain


[12.11.2011]

Chamberlain

Ingrid van Schijndel


Illustratie: Miguelanxo Prado

Bestaat er zoiets als een dictatrice?

I rest my case.

Mannen zijn al een geschiedenis lang fout en niet op de laatste plaats omdat ze vrouwen systematisch uit de geschiedenis hebben geschreven. Vanwege religieuze, economische, politieke of evolutionaire redenen zijn vrouwen geweerd uit de macht. Zij konden zich derhalve niet makkelijk als dictator manifesteren om ergens in een riool, put of grot aan een roemloos en meestal geweldadig einde te komen.

Rest ons een lange kleurrijke geschiedenis aan foute mannen.

Een dankbaar onderwerp.

Ik realiseer me dat in luttele zinnen de kern al benoemd is: Als het gaat over foute mannen, dan gaat het noodzakelijkerwijs ook over macht. Zonder macht kan men weinig fout doen. Want laten we wel wezen, Rita Verdonk en een stalkende ex zijn lastig, maar zij zijn makkelijk met hoon en het label hysterie te verbannen naar een andere grot, een grot waaruit men niet met een nieuwswaardige kogel verlost wordt: die van onaantrekkelijkheid.

En daar is dan punt twee van wat een mens tot de Foute Man kan maken: Aantrekkelijkheid. Charisma. De X-factor.

De belangrijkste accessoire van de Foute Man is macht. Maar hoe hij deze macht in al zijn Foutheid vergaart, is bijkans een raadsel. Er zijn ja-zeggers en faciliterende mensen en instanties om hem heen. Maar waarom zij ja-zeggen tegen evidente ijdelheid, een gebrek aan esthetisch denkkader en visie, domme plannen en machtsmisbruik, zie een Berlusconi, ontgaat ons volledig.

Althans, het hoeft ons niet te ontgaan maar daartoe moeten wij helaas diep afdwalen naar de krochten van onze duistere en irrationele verlangens. En als weldenkende mensen zouden we liever, verbannen in welke grot ook, onze luizen pluizen dan publiekelijk deze zieke verlangens kenbaar maken. Daarover aanstonds meer.

Misschien moeten we eerst een onderscheid maken in diverse categoriën van potentieel Foute Mannen:

– Dom maar fysiek onweerstaanbaar.

– Visionair maar met dictatoriale neigingen.

– Getalenteerd maar destructief. Of:

– Zelfverzekerd vanwege rijkdom of goed nest, losgezongen van de sores die het plebs doorgaans in beslag neemt.

Uit die laatste categorie kwam ik er een tegen toen ik zo’n jaar of 15 was.

Ik schoolde aan een college dat van oudsher de gegoede klasse van het provinciestadje bediende.

Over duistere en irrationele verlangens gesproken.

Ik was links en radicaal en feministisch en aanstonds lesbisch. IJverde voor veel goede emancipatoire zaken. Hij speelde hockey, had puisten, beugel en bril, en lachte me uit in de maatschappijleerles. Hij wist, inherent, dat hij zich dankzij zijn Papa nooit druk zou hoeven maken over geld, een maatschappelijke positie en een goed huwelijk.

Met de ease die dat hem verschafte zoefde hij mij, met al mijn ijver, mijlenver voorbij. Hij zoende op ieder schoolfeest met de mooiste meisjes van de school. Hij had het gelijk aan zijn kant en ik spartelde. Hij stond voor alles wat ik verafschuwde en ik wilde van hem winnen, mijn moreel gelijk halen.

Ik trof hem per ongeluk alleen in de van gras, modder, zweet en puberferomonen doordrenkte kleedkamer aan het einde van een sportdag. “Je wil het weten toch?” vroeg hij, met duivels spottende lach. En ik blufte nog wat, zonder enige overtuiging, terwijl ik richting zijn armen struikelde, viel viel viel, en mij een eeuwigheid minuten lang oefende in zoenen met beugel en onbeteugeld verboden verlangen.

Onduidelijk wie er nu gewonnen had – had hij gebogen voor de feministe of had ik tot mijn grote ongemak genoten van de vijand? – had ik kennis gemaakt met mijn eigen krochten.

Zelfverzekerdheid is een machtig wapen op weg naar het Foute Mannenschap. De meest kritische denkers gaan ervoor door de knieën. Niet dat zij overtuigd raken van een specifiek ander denkbeeld, nee, integendeel en ingrijpender: zij raken vertwijfeld over het fundament van hun eigen denkbeelden.

Een opwaartse spiraal: Zelfverzekerdheid komt vaak voor bij mensen met een positief saldo op de bankrekening bij geboorte. Geld = Macht, en Macht = Aantrekkelijk. Weten dat je aantrekkelijk bent, maakt Zelfverzekerd. Zelfverzekerdheid kent weinig tegenspraak. Enzovoort.

De mensen die nog rationeel in verweer willen komen tegen dergelijke onrechtvaardigheid, gaan alsnog in een muf kleedhok voor de bijl, hoewel zij hierover nooit met een woord zullen reppen.

Waar de Foute Man in de wereldgeschiedenis een evident spoor van destructie achterlaat, trekt hij misschien nog meer sporen in de privélevens van anonieme vrouwen. En mannen, for that matter.

Beatrice Potter – later bekend als ms Sydney Webb, schreef, gevraagd naar haar visie op de economische staat van het land, een kwade brief aan Chamberlain:

Het is een lachwekkende gedachte dat een doodgewone vrouw wordt verzocht de voorstellen van de meest capabele minister van Hare Majesteit te becommentariëren, vooral omdat ik weet dat deze een lage dunk heeft van de intelligentie van zelfs een beter opgeleide vrouw en een afkeer van elke onafhankelijke zienswijze.‘ *

Potter, een slimme econoom, die meer dan wie ook aanspraak kon maken op het ontwerp van de moderne verzorgingsstaat, werd gekweld door haar verlangen naar Chamberlain. De boude brief die ze schreef, was eerder een poging zichzelf te overtuigen van hoe Fout Chamberlain was, dan een mededeling aan Chamberlain: zij zou nooit haar diensten aan hem weigeren en wachtte en wachtte en wachtte op een huwelijksaanzoek, dat nooit kwam.

Vraag de eerste en tweede en derde vrouw die je tegenkomt op de Dappermarkt naar de Foute Man en zij zullen je alledrie vertellen dat ze hem kennen. Dat ze fou furieux verliefd op hem waren, als nooit daarvoor en nooit meer daarna, maar dat hij “onmogelijk” was. Dronk, mishandelde, leefde voor zijn kunst, bindingsangst had, gewelddadig was, hen vernederde, last had van depressies, haar als accessoire bij zijn carrière zag, haar als sloof zag, niet luisterde, notior loog, meer oog had voor de beurs dan voor haar, chronisch overspel pleegde, en haar nooit, nee nooit, met de juiste zorg en liefde zou bejegenen.

Om uit te vissen waar het nu precies snijdt, de verhouding tussen de privé-domein Foute mannen en de Dictators en anderszins evident Foute Mannen die onze geschiedenis kleuren, grijp ik naar een oud bijbeltje:
Fragments d’un discours amoureux, geschreven door Roland Barthes in 1977.

In het vertoog over de liefde, vind ik het hoofdstuk ‘Fou‘, de gekte.

Een mens is waarlijk gek als hij is losgezongen van ieder streven naar macht.

Maar, vraagt Barthes zich af: Ervaart de liefhebber in al zijn gekte niet juist opwinding bij de ervaring van macht? Hoewel onderwerping het streven is van degene die liefheeft, zoekt deze de onderwerping van de ander. Hier is een verlangen naar macht, het ‘libido dominandi‘. Betreft dit niet, net als politieke systemen, een sterk, uitgesproken vertoog?

Met ander woorden: Is de al dan niet “foute” hoofdrolspeler van dit verhaal niet domweg prooi van het verlangen van de machteloze gek?

Zoals de masochist het spel van de sadist bepaalt en in zijn toegeven de grenzen stelt, is wellicht de gek-van-verlangen liefhebber van de Foute Man bepalend voor hoe Fout hij kan zijn.

En als we dan even samen met Barthes optrekken, dan zien we dat dit vertoog niet anders is dan dat van de politieke systemen die ons omringen.

Omdat ze mooi, getalenteerd, visionair of zelfverzekerd zijn verlangen wij naar ze. Opdat ze de leiding nemen, opdat wij ons kunnen koesteren in hun warme zonnestralen. Dat ze dan ook dom, dictatoriaal, of destructief zijn leidt niet tot een kentering in ons verlangen, want in dit verlangen schuilt onze macht. Nee, wij bestempelen het object van ons verlangen nu als Fout en verlangen er niet minder om.

Ik denk aan Kolonel Khadaffi. Ik was een jaar of tien en had wel gelezen in 1001 Nacht. De sjaal, de jurk, de jaren ’70 zonnebril slee-model op onze korrelige zwart wit televisie… Ik vond hem spannend.

Nog vóór de hete kus met de werkelijk foeilelijke, verwaande, Foute hockeyjongen, wist ik al waar de macht zat en waar mijn macht lag.

Het is pas in het opmaken van de rekening van ons eigen verlangen dat deze of gene man Fout wordt.

*) Zie Sylvia Nasar, Grand Pursuit – Simon & Schuster, New York 2011.

Ingrid van Schijndel is dramaturg en oprichter van Gewaagde Zaken, toko voor dichters, denkers en parfumeurs, boksers, dansers en trapezista’s.

Foute Mannen, Ingrid van Schijndel, 12.11.2011 @ 11:07

[Home]
 

28 Reacties

op 12 11 2011 at 11:14 schreef Turiddu:

Schitterend stuk.

op 12 11 2011 at 11:50 schreef Rebecca:

Geweldig stuk. Vooral de eindconclusie. Wist ik maar waar mijn macht lag…

op 12 11 2011 at 12:33 schreef Wazzup:

Boeiende column. Dit gaat natuurlijk wel de verkeerde kant uit en typeert de eindredacteur als foute man categorie III.

op 12 11 2011 at 12:39 schreef Peter:

Pardon? Heb je het over mij?

op 12 11 2011 at 12:43 schreef Wazzup:

Zeker. Straks krijgt de foute man het volgende te verduren in de slaapkamer.

“Wat hangt daar aan de muur schatje?”
“O, dat is de verlangens-relatie-rekening die ik nu dagelijks ga bijhouden.”

op 12 11 2011 at 12:45 schreef Peter:

Je weet niks over mij, Wazzup. Ik raad je aan je meningen over mij voor je te houden of te bewaren voor de reactiepanelen van GeenStijl en Amsterdam Post.

op 12 11 2011 at 13:27 schreef rena:

gevallen voor een foute man word je door menigeen voor gek verklaard

op 12 11 2011 at 15:07 schreef Jeroen:

Mooi verhaal dit.
Maar als de foute man wordt gedefinieerd door ons eigen verlangen, impliceert dat volgens mij wel dat er ook foute vrouwen bestaan.

op 12 11 2011 at 17:11 schreef splinter:

Mooi stuk.

op 12 11 2011 at 21:41 schreef Sasha Berkman:

Wat is de link met chamberlain in dit overigens herkenbare stuk?

op 12 11 2011 at 22:48 schreef Thomas E:

Ruwweg zijn mensen psycho-sociaal te verdelen in 2 hoofdgroepen: de ‘givers’ en de ’takers’. Zij kunnen niet zonder elkaar. Iemand die graag wil helpen, verzorgen, liefde wil geven, kan niet zonder een ander die zich al deze diensten graag laat welgevallen. Een moreel oordeel uitspreken over de ’takers’ is daarom lastig. Zelfs als de ’taker’ zó ver gaat dat hij zijn ‘giver’ als emotionele speelbal gebruikt. Hij heeft haar (zullen we maar zeggen) immers, zoals de schrijfster van dit stuk aanhaalt, de zeldzame sensatie van fou furieux verliefdheid leren kennen; een sensatie die zij daarvoor nooit gekend had en daarna nooit meer zou kennen. En is intens leven niet iets waar we allemaal naar verlangen?

op 13 11 2011 at 01:00 schreef Beukman:

Heel leerzaam, deze foutemannenserie. Ik heb nu geleerd dat ik een enorm goede man ben. Maar ook kan ik nu beter de periode plaatsen, waarin mijn deur werd platgelopen door meiden die bij mij kwamen uithuilen over de klootzakken die hen nou weer hadden bedrogen, bestolen of geslagen. Op m’n voordeur had een bordje kunnen hangen met de tekst Opvanghuis voor slachtoffers van foute mannen, denk ik met terugwerkende kracht.
Ik ben zelf zo’n sukkel die zich weinig afvraagt en nooit iets door heeft, maar vond destijds wel dat er iets schizofreens zat aan deze vrouwen. Ga dan toch naar een normale vent! dacht ik in m’n onschuld. Deze foutemannenverhalenserie bevestigt me hierin.
Overigens zijn de meeste van de slachtoffers, voor zover ik ze nog ken, later goed terecht gekomen, dat wil zeggen bij minstens net zo’n goede man als ik ben, of zelfs een hele verzameling daarvan.

op 13 11 2011 at 05:39 schreef ingrid:

@thomas E: hmm. ik weet niet of de verdeling zo simpel is. Het lijkt mij een eerder een as waarover je beweegt. Er ontstaat altijd een dynamiek in relaties, zowel tov geliefdes als tov media-hypes, de publieke spelers. Ik herken in mezelf veel van de foute man, maar ook veel van de verlangende gek, en of de een of de ander zich sterker manifesteert wordt mede bepaald door de tegenspeler.
Er galmde tijdens het schrijven van deze column steeds een zinsnede uit een lied van Kate Bush ergens in mijn achterhoofd: “Maybe he doesn’t love me, i just took a trip on my love for him.”
Niet alleen de macht is autonoom, maar ook het verlangen. Waar we staan in deze of gene verhouding lijkt me bepaald door momentum en danspartner eerder dan door een “psycho-sociale” karaktergroep.

op 13 11 2011 at 05:45 schreef ingrid:

@jeroen: je hebt helemaal gelijk. De foute vrouw bestaat. Maar evenmin je chirurgin zegt voor een vrouwelijke chirurg, secretaris niet dezelfde lading dekt als secretaresse, kunnen we “de foute man” categorisch opvatten. De Foute Man staat niet per se voor een gender aanduiding, maar voor een begrip. Ik zeg “Thatcher” ter illustratie en dan snappen wij allen dat De Foute Man zich niet beperkt tot de biologische sekse aanduiding “man”.

op 13 11 2011 at 13:37 schreef Gert:

Het is voor mij altijd een raadsel geweest wat een vrouw in een man ziet. De voorkeur voor mannen is een groot handicap, in mijn ogen

op 13 11 2011 at 18:25 schreef Yvonne:

Daar zit wel wat in, Gertje. Maar ik dacht zelf aan Adolf Hitler, want hoeveel jonge vrouwen hebben geen zelfmoord gepleegd dankzij hem? Hoe moet ik dat dan zien?

op 13 11 2011 at 19:09 schreef p.wielaard:

Diepe buiging voor dit stukje. Yvonne, bespaar jezelf dat soort bespiegelingen. Be cute and shut up !

op 13 11 2011 at 22:22 schreef Thomas E:

@Ingrid
Ben het met je eens dat geven en nemen zich in zekere mate over de as bewegen, afhankelijk van de relatie en situatie. Ik wilde alleen maar stellen dat de über-taker ‘foute man’ altijd slachtoffers vindt in de vorm van vele gretige ‘giver’-vrouwen. Zij lokken het gedrag over en weer bij elkaar uit en versterken het zelfs. Het is een dynamiek die voor buitenstaanders moeilijk in te voelen is. “Dan ga je toch gewoon bij hem weg” is veel te makkelijk gezegd. Alsof je tegen een alcoholist zegt: “”Dan laat je toch gewoon de drank staan.”

op 13 11 2011 at 23:10 schreef Sasha Berkman:

Zou het zo kunnen zijn dat narcisme vaker voorkomt bij mannen? Die kunnen goed mensen in palmen.

Givers en Takers is me veel te zwart-wit.

op 14 11 2011 at 02:05 schreef MNb:

Natuurlijk bestaan foute vrouwen, Jeroen. De hele film noir draait om hen.

Als Kate Bush gelijk heeft, Ingrid, zijn vrouwen die voor foute mannen vallen ronduit egoïstisch.

op 14 11 2011 at 03:39 schreef ingrid:

@thomas E
Als je spreekt over gretig gevende vrouwen, kan je dan wel spreken over slachtoffers? Of is er hier sprake van het brengen van slacht-offers, maw de keuze om iets te offeren om geluk af te dwingen? Al is dit offer in casu de eigen identiteit, levert dit radicaal afzien van macht het (dubieuze) genot op in relatie te verkeren (invloed uit te oefenen?) op de (toegeschreven) macht.
Anders dan de alcoholist die een triljoen cellen in opspraak voelt komen als de aangewende brandstof wordt onthouden.

op 14 11 2011 at 10:35 schreef Thomas E:

@Ingrid
De superstroom dopamine die de ‘fou furieux verliefdheid’ op peil moet houden is ook brandstof. Als die dopamine niet meer aangemaakt wordt door de manipulaties van de foute man, dan komen ook een triljoen cellen in opspraak. Vergelijkbare verslaving.

op 14 11 2011 at 21:15 schreef You On A Gin:

“Getalenteerd maar destructief” meldt zich aan. ;)

op 15 11 2011 at 01:44 schreef Sasha Berkman:

Yoag; ik wil niets zeggen hoor, maar je lijkt me een klasiek geval van “Luchtfietsen:

op 15 11 2011 at 14:21 schreef You On A Gin:

Oké?

op 16 11 2011 at 15:15 schreef Yvonne:

Paloma Negra
http://youtu.be/ypoQbrLiRJE

Film gezien over Frida Kahlo. Ik zou niet weten wie er nou fout is, maar goed als je gade met jouw zus naar bed gaat, is Diego toch een grens overgegaan.
Verder, pf, wat een hartstocht, wie zou er niet de fout ingaan?

op 16 11 2011 at 17:14 schreef Thomas E:

Que bonita canción, Yvonne!
Impresionante y apasionada.

op 17 11 2011 at 11:55 schreef Yvonne:

Si, Thomasso, ay,ay,ay

Nieuwe reactie
Naam:
E-mail:
Homepage:
  Afbeelding invoegen
 

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekenen geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN SEPTEMBER

O Steekhoudende argumenten in je broekje

O Hoop en uitsluiting

O Dilan Yesilgöz criminaliseert de watermeloen

O Sven Kockelmann, kwispelhondje van Wilders

O Welkom in Wildersstan!

O Toet-toet, boing-boing

O Domrechts wil het weer over ras hebben

O Baren voor Pieter

O Terrorisme verheerlijken

O Aan Links heb je ook niks

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 


 

(Advertentie)
 

 

 

RSS RSS