Home » Archief » Ripper


[30.10.2010]

Ripper

Peter Breedveld

Whitechapel is niet de meest voor de hand liggende wijk om te bezoeken als je een midweek of lang weekend Londen doet. Het is lange tijd een gribusbuurt geweest, waar vroeger de joden woonden en tegenwoordig de moslims. In de jaren negentig werden veel hippe creatieve types door de absurd hoge huizenprijzen echter uit het centrum verdreven, onder andere naar Whitechapel. Die wijk is nu cool, met veel galeries, clubs en restaurants, terwijl het aan de randen nog authentiek groezelig is.

Hier eet je de beste curry’s van de stad. In Brick Lane zijn wel honderd restaurants die allemaal claimen één of andere curry-verkiezing te hebben gewonnen. Opdringerige Indiërs proberen je hun restaurant in te lokken met gratis aperitieven en flessen wijn, de beste curry houses zijn uiteraard die dat niet nodig hebben, en die stampvol schreeuwerige Britten zitten.

Nu we het toch over multicultureel Londen hebben, dat door de pleitbezorgers van de islamisering altijd als lichtend voorbeeld voor de xenofobe Hollanders wordt aangehaald, ik zie hier zelden multiculturele gezelschappen, wat in Nederland heel normaal is. Blank stapt met blank, Chinezen, Indiërs en Afro-Britten blijven ook liever onder elkaar. Je ziet nauwelijks interraciale stellen.

Maar goed, Whitechapel dus. Hip, multicultureel, een must voor curryliefhebbers en in het najaar van 1888 het jachtgebied van Jack the Ripper, ’s werelds bekendste seriemoordenaar. Sinds ik meer dan tien jaar geleden voor het eerst Alan Moore en Eddie Campbells bloedstollende Ripper-strip From Hell las, ben ik licht geobsedeerd door Jack the Ripper, en wilde ik de plekken bezoeken die in dit boek een cruciale rol spelen. Niet zozeer de plekken waar Jacks vijf gruwelijk verminkte slachtoffers zijn gevonden, als wel de locaties die in het boek een soort ground zero’s van demonische krachten zijn, en die de Jack the Ripper-moorden een bovennatuurlijk aura geven.

Christ Church Spitalfields is één van die plekken. Schrijver Alan Moore maakt er in From Hell een soort satanische tempel van, gebruikmakend van de theorie dat architect Nicholas Hawksmoor, die de kerk in het begin van de achttiende eeuw ontwierp, het deïstisch satanisme aanhing en bouwde volgens de heidense principes van het Dionisianisme, met massieve torens in de vorm van obelisken en dikke, Griekse zuilen. Zijn kerken, betoogt Moore, zijn eerbetonen aan de zonnegod, de god van de mannelijkheid, die steeds in strijd is met de maangodin. Moore ziet de vijf vermoorde hoeren als bloedoffers op het altaar van die zonnegod. Vijf martelaars van de wrede seksestrijd, van duizenden jaren vrouwenonderdrukking.

De toren van Christ Church, gebouwd bovenop een begraafplaats uit de Romeinse tijd, doemt inderdaad dreigend vanachter de huizen op als je Whitechapel komt binnenlopen. Hier en daar wordt ze aan het oog onttrokken door de moderne hoogbouw, maar in de tijd van Jack the Ripper moet ze tot in de wijde omtrek te zien zijn geweest, een onontkoombaar monument van de mannelijke heerschappij. Je kunt de kerk bezoeken, maar veel van de mystiek gaat binnen verloren door de afschuwelijke elektrische verlichting die er is aangebracht. Het altaar wordt zelfs verlicht door een paar schijnwerpers. Je kunt je voorstellen hoe de kerk zou zijn geweest als het interieur slechts zou worden verlicht door kaarsen en het daglicht, dat binnenvalt door de kleine ramen aan weerszijden van de kerk.

Naast de kerk, op de hoek van Fournier Street en Commercial Street, staat de The Ten Bells, één van de stamkroegen van de Ripperslachtoffers. De pub staat in de steigers vanwege een broodnodige renovatiebeurt.

Binnen lijkt er in de afgelopen 120 jaar niet veel te zijn veranderd. Moore schrijft dat The Ten Bells één van de twee kroegen was die een rouwkrans schonk ter gelegenheid van de begrafenis van Marie Kelly, het laatste slachtoffer van Jack the Ripper. De andere kroeg was The Brittannia, op de hoek van Dorset Street en Crispin Street, maar die kroeg is er niet meer. Waar Dorset Street was, volgens Moore ‘the most evil street in London’, staat nu een parkeergarage met daartegenover een loods of iets dergelijks. Ook het appartement waar het lichaam van Marie Kelly is gevonden, aan een binnenplaats bij Dorset Street, Miller’s Court, bestaat niet meer.


De plek waar vroeger Miller’s Court was, gezien vanaf Crispin Street.

Toch schijnt in Whitechapel de Victoriaanse tijd nog op veel plekken door de moderne staal-, glas-, en betonconstructies heen. De doodskreten van Jacks tweede slachtoffer Annie Chapman hebben weergalmd tegen de muren van de huizen die je nu nog in Hanbury Street ziet staan.

Als je verder de wijk in loopt, in de richting van het Royal London Hospital, waar ten tijde van Jack the Ripper Joseph Merrick verbleef, de afzichtelijk misvormde Elephant Man, wordt het stiller en donkerder en is de dreiging voelbaarder. Vooral omdat dit de Londense versie van een Vogelaarwijk is. Deprimerende sociale woningbouw wordt hier afgewisseld door een enkel fraai Victoriaans pand. Helemaal aan het eind, na herhaaldelijk vergeefs de weg te hebben gevraagd aan types die de Engelse taal nauwelijks machtig zijn, vonden we Durward Street, voorheen Buck’s Row, plek van de moord op Jacks eerste slachtoffer, Polly Nichols. Er staat nog een rij huizen uit die tijd en verderop is ook nog het originele ziekenhuis, maar de buurt wordt gedomineerd door bouwputten en het soort winkels dat alle achterstandsbuurten domineert, bel- en avondwinkels en dergelijke.

Na deze drie crime scenes hielden we het voor gezien, want er is niks herkenbaars meer van overgebleven en de plekken van de twee andere slachtoffers, Elizabeth Stride en Catherine Eddowes, bevinden zich een flink eind lopen van de andere slachtoffers vandaan. En zoals ik al zei, maakt vooral de context, waarin Moore de moorden zet, de Ripper-moorden zo interessant. Aan het eind van de achttiende eeuw werden zoveel hoeren vermoord, meestal door ordinaire afpersers die door de politie niet heel erg veel in de weg werd gelegd.

Maar Moore geeft de Rippermoorden een diepere laag door via Christ Church een verband met de bloedige geschiedenis van Londen, de verpletterende nederlaag van de Keltische koningin Boudica (de Keltische versie van ‘Victoria’) door de Romeinen bij Battle Bridge, waarmee het laatste bolwerk van het matriarchaat werd vernietigd, London Fields, waar de Saksen de moord vierden op de maangod Máni, en de vele machtige symbolen van mannelijk overheersing die door Londen zijn verspreid om de onderdrukking van de vrouw te bestendigen: obelisken als de toren van Christ Church en Cleopatra’s Needle (omgeven door sinistere verhalen van tragiek en rampspoed), St. Paul’s Cathedral, de zes kerken van Hawksmoor, die op de kaart tezamen een pentagram zouden vormen.

‘Encoded in this city’s stones are symbols thunderous enough to rouse the sleeping gods submerged beneath the sea-bed of our dreams’, zegt William Gull in From Hell, voordat hij aan zijn bloedige missie als Jack the Ripper begint. Er is nog veel over te vertellen, en dat hoop ik hier ook nog te gaan doen in de niet al te verre toekomst.

Peter Breedveld, Reizen, strips, 30.10.2010 @ 13:45

[Home]
 

13 Reacties

op 30 10 2010 at 14:29 schreef Sean:

Ik kan je de Britse TV detective Whitechapel aanraden, over een politieteam dat een psychopaat moet tegenhouden die op dezelfde manier als Jack The Ripper (en op dezelfde plaatsen) vrouwen probeert te doden. Het verhaal is misschien ongeloofwaardig, maar het locatiewerk en de sfeer maken erg veel goed.

op 30 10 2010 at 17:26 schreef MNb:

Heerlijk, om me op mijn leeftijd over te geven aan ouwemannengezeur. Jack the Ripper was bij lange na niet ’s werelds eerste seriemoordenaar. Hij was zelfs maar een kleine jongen vergeleken met

http://nl.wikipedia.org/wiki/Erzs%C3%A9bet_B%C3%A1thory

Ook zij was niet de eerste:

http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_serial_killers_before_1900

Deze vind ik wel opmerkelijk, omdat hij nog wel eens als karakter in films voorkomt:

http://nl.wikipedia.org/wiki/Gilles_de_Rais

op 30 10 2010 at 17:46 schreef Peter:

O man, als ze maar de betweter kunnen uithangen. Goed, Jack is niet de eerste seriemoordenaar. Maken we er de bekendste seriemoordenaar van. Vond je het verder nog een beetje een vermakelijk stukje, of heb ik het nou helemaal verpest?

op 30 10 2010 at 21:55 schreef mango:

Ik geniet altijd enorm van de Hassnae en Peter op vakantie verhalen.

Ik zou een handeltje in alternatieve reisverhalen/gids beginnen

op 31 10 2010 at 09:16 schreef Petrus de Rewa:

Prachtig stuk hoor, Peter. Mocht je nog eens achter Erzsébeth Báthory willen gaan, dan heb ik nog wel wat tips voor je.

op 31 10 2010 at 11:59 schreef Peter:

Dank. Báthory is een interessant geval,maar ik ben niet per se geïnteresseerd in seriemoordenaars, zeker niet als ze gewoon zijn opgepakt en veroordeeld. Het gaat om de symboliek in de Jack the Ripper-zaak. Bij Báthory is het trouwens ook typisch dat er pas werd ingegrepen toen ze zich aan vrouwen uit de adelstand begon te vergrijpen. Net als bij Jack the Ripper (in From Hell) gaat het hier om een figuur uit de bovenklasse, die vrijelijk kan beschikken over mensen uit de onderklasse, en daar mee kan doen wat-ie wil.

op 31 10 2010 at 12:14 schreef MNb:

Ah, PB, als ik me niet vermaak met je stukjes lees ik ze niet uit en reageer ik niet. Laat staan dat ik dan zin heb om je te jennen.

op 31 10 2010 at 22:15 schreef Jona Lendering:

Dank je wel Peter. Ondanks het macabere onderwerp heb ik het met plezier gelezen.

op 01 11 2010 at 00:46 schreef Daan:

Beetje Dan Brown zo hé, met al die symbolen van mannelijke overheersing.

op 01 11 2010 at 08:43 schreef Peter:

Ik heb Dan Brown niet gelezen, maar het eerste deel van From Hell verscheen in 1991, vele jaren voor de Da Vinci Code.

op 02 11 2010 at 15:24 schreef Fizgig:

Wat een interessant verhaal. Ik kom veel in Londen, en ook in die hoek ervan, maar meer dan dat het het werkgebied van Jack was heb ik me niet eerder laten vertellen. Ik zal de volgende keer minstens eens uitkijken naar die kerk en die kroeg.

op 05 11 2010 at 13:44 schreef Hypatia:

Met veel plezier je verslag over Whitechapel gelezen. Ook de foto’s laten goed de ‘unheimische’ sfeer van de wijk zien, die aan het eind van de 19e eeuw nog wel een flinke graad erger zal zijn geweest.

Heb je ook de theorie van Patricia Cornwell gelezen in haar boek Portrait of a Killer (2002)? Volgens Cornwell is de Ripper het alter ego van de schilder Walter Sickert. Dat wordt natuurlijk weer door vele andere ‘experts’ betwist, maar het fascinerende van Cornwell’s boek is dat ze moderne forensische methoden en technieken probeert toe te passen op wat er nog resteert aan ‘bewijsmateriaal’.

Nou ja, misschien heb je het boek allang gelezen, maar anders is het zeker een aanrader.

op 05 11 2010 at 14:12 schreef Peter:

Ik heb het een en ander over Cornwells obsessie met Sickert gelezen. Ze zou zelfs één van zijn schilderijen hebben stukgesneden om haar theorie te bewijzen.

Marie Kelly, één van de slachtoffers van Jack the Ripper, zou een model van hem zijn geweest. Sommige van de naakten die hij heeft geschilderd, liggend op een bed, doen griezelig veel denken aan de dode Marie Kelly in haar appartement in Miller’s Court. Er is een schilderij, maar dat heb ik nooit gezien, dat ‘Blackmail or mrs Barrett’ heet, de vrouw daarop zou Kelly zijn, die toen samenwoonde met een man die Barnett heette, door Sickert abusievelijk verbasterd tot ‘Barrett’.

Dat ‘blackmail’ zou verwijzen naar een knullige poging van Kelly en de drie andere Ripper-slechtoffers het koningshuis te chanteren met het gerucht dat Victoria’s zoon Edward een kind zou hebben verwekt bij een snoepverkoopster, Mary Crook, die in een gesticht was opgenomen waar Victoria’s lijfarts, William Gull, een lobotomie op haar zou hebben uitgevoerd.

Zo, nu mijn aluhoedje weer af.

Nieuwe reactie
Naam:
E-mail:
Homepage:
  Afbeelding invoegen
 

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekenen geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN NOVEMBER

O De lange arm van Tel Aviv

O Mjoenik

O Wierd Duk stuurt een vriendje om bij mijn baas te klagen

O Jij, racist, jíj bent het integratieprobleem

O Nederland gaat op moslimjacht

O Op de bres voor de domme lul

O De onwaardige discipelen van Theo van Gogh

O Maarten Wolterink

O Mag geen nazi zeggen

O Poepen doen we allemaal

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 


 

(Advertentie)
 

 

 

RSS RSS