Waarom Wierd Duk overstuur raakt van Adolescence
Peter Breedveld
‘Adolescence is zo krankzinnig goed geschreven en geacteerd. Subliem in alles’, schrijft Wierd Duk op 22 maart op Twitter over de door iedereen en zijn badpoes hysterisch geprezen Netflix-serie. Een paar weken later is de stemming helemaal omgeslagen en schuimbekt Duk in zijn podcast over Adolescence, dat volgens hem ‘blanke’ tienerjongens afschildert als potentiële vrouwenmoordenaars. ‘Dat strookt totaal niet met de feiten, maar de blanke man, en nu al de blanke jongen, moet en zal als dader worden weggezet’, aldus Duk.
Daaraan zien we dat Duk zijn rabiate racisme vooral als verdienmodel ziet en niks zelf verzint, maar braaf de internationale trends volgt. Eerst vindt hij Adolescence in alles subliem, maar als de racisten aller landen, onder aanvoering van onder andere Elon Musk, tieren dat de moordenaar in de serie niet zwart is, valt hij daar opeens ook over. In De Telegraaf sputtert hij dat ’ze zo de échte, multiculturele problemen vermijden’. Allemaal via anderen die dat zeggen, natuurlijk, de door hem geperfectioneerde werkmethode.
Grooming gangs
In dat artikel gaat het al snel over Pakistaanse grooming gangs, de obsessie van Domrechts. Meer dan tien jaar geleden was er ophef over bendes in Rochdale, Rotherham en Telford die minderjarige meisjes misbruikten en prostitueerden. De politie zou daar niet adequaat op hebben gereageerd omdat de daders “Aziatisch” waren en ze bang zou zijn geweest om van racisme te worden beschuldigd. Onlangs werd het vuurtje daarover weer opgestookt door, jawel, Elon Musk.
Het zijn niet-westerse immigranten die vrouwen misbruiken vanwege hun vrouwvijandige cultuur, zegt Wierd Duk. Zwarten en bruinen en en en moslims! En dus is het schandalig dat de jongen in Adolescence die, na het eindeloos kijken naar vrouwenhatende influencers als Andrew Tate, een meisje op gruwelijke wijze vermoordt, een witte jongen uit een wit gezin is.
Kijken we naar de feiten, dan zien we dat in het Verenigd Koninkrijk, waar zich dit allemaal afspeelt, het gros van de grooming gangs, namelijk 85 procent, wit is en dat het gros van de seksueel misbruikers wit is en een bekende van het slachtoffer bovendien. Lees maar op uw gemak na.
Doorsnee gezin
Stephen Graham, die in Adolescence de vader van de dader speelt en producer van de serie is, wijst erop dat ‘zijn’ serie totaal niets met ras te maken heeft, maar over een doorsnee gezin gaat dat opeens geconfronteerd wordt met het niet te bevatten feit dat één van de kinderen een moordenaar is. Het kan iedereen overkomen, is de boodschap. Vervolgens ontdekken de ouders, de politie en alle andere instanties die betrokken zijn bij het onderzoek naar de zaak, dat jongeren een verborgen leven hebben dat zich half op internet afspeelt en waar ze totaal geen weet van hebben.
En dat is iets waarin iedere ouder zich kan herkennen, of ie nou wit of zwart of bruin, Europees, Amerikaans, Aziatisch of Afrikaans is. Ik heb de serie pas onlangs bekeken en vind dat het punt van die verborgen digitale wereld er wat opzichtig ingeramd wordt. Ik vind het ongeloofwaardig dat de politieman, die onderzoek doet op de school van de moordenaar, tijdens een confrontatie met zijn eigen zoon in de gang een stoomcursus Instagram en influencers krijgt en voor het eerst hoort over red and blue pills en aubergine-emoji’s. In de laatste aflevering wordt er door de ouders in hun slaapkamer in sneltempo gerecapituleerd wat hun zoon hele nachten achter de computer zat te doen (de computer?! Niemand zit meer achter een computer, iedereen staart de hele dag naar zijn telefoon!) en Andrew Tate en ik was te streng voor hem en alles. Als een stripverhaal waarin de ontknoping en er in het één na laatste plaatje in een enorme tekstballon bij een pratend hoofd even doorheen wordt gejast.
Urgente kwesties
Maar ik vind het een knappe, adembenemende en over het algemeen goed geschreven serie. Waanzinnig goed geregisseerd en geacteerd (toen ik vroeger Al Pacino en Robert de Niro zag, dacht ik dat acteren iets was dat ik ook wel zou kunnen, gewoon jezelf spelen, maar als je beseft dat elke aflevering van Adolescence in één take is opgenomen, met iedereen op het juiste moment op de juiste plek in de juiste mood met de juiste tekst, wat een vakmensen) en vooral de derde aflevering, waarin de jongen een gesprek heeft met een psycholoog, is een openbaring waarin alles duidelijk wordt. Dat er een samenspel van factoren is: veranderingen in de samenleving, frustraties over maatschappelijke veranderingen, genderrollen, imitatiegedrag, agressie in het gezin die niet eens als zodanig wordt erkend, cyberbullying, seksuele desorientatie, schaamte, eenzaamheid, influencers die dat exploiteren, toxische mannelijkheid. Dat alles passeert in die derde aflevering de revue, zonder dat het als in een voorlichtingsfilmpje wordt afgedraaid, zoals bij die politieman en zijn zoon en die slaapkamerscène in de laatste aflevering.
Dit zijn allemaal zeer urgente kwesties die móeten worden besproken, maar Duk en de rest van Domrechts willen het alleen over zwarten en moslims hebben. Duk, die dus werkelijk alles bij elkaar fantabuleert en vooral ook andermans fantabulaties recyclet, foetert dat “iedereen” wil praten over een serie die niet echt is, die fictie is, maar niemand wil praten over wat wél echt is, namelijk die Pakistaanse grooming gangs.
Boze vaders
Nu wil het toeval dat ik voor mijn onderzoek voor dit stukje stuitte op iets dat ik nog nooit eerder had gezien, namelijk dat Duk regelmatig als voorbeeldige vader wordt opgevoerd in het katern Vrouw van De Telegraaf (Telegraaf-vrouwen laten zich blijkbaar graag mansplainen) en in één van die stukjes onthult hij dat zijn zoon Duks ‘luid uitgesproken verbijstering’, over de worsteling met ‘een eenvoudige rekensom’ verwart met boosheid. In hetzelfde stukje zegt hij dat hij ‘zich opvreet’ als zijn zoon reserve staat bij het voetballen.
Die zoon, zo te lezen een hele sympathieke knul, is er heel redelijk en relaxt over, maar u begrijpt waar het mij om gaat, toch? Als Duk aan introspectie deed, maar dat doet hij niet want hij is een aap, had hij zich tijdens dat gesprek met die Vrouw-redacteur iets belangrijks gerealiseerd, en hij zou zich bij het kijken van Adolescence hebben herkend in Stephen Grahams personage, de vader. Die zich ook constant “opvreet” en in woede ontsteekt, o pardon, “zijn verbijstering luid uitspreekt”, zoals tientallen miljoenen vaders over de hele wereld doen.
Vrouwenonderdrukking
Ook wat seksisme betreft, legt Duk een duizelingwekkend gebrek aan zelfkennis aan de dag. Altijd aan het oreren over andermans vrouwonderdrukkende cultuur, terwijl hij zelf elke verkrachter op het schild tilt die tegen immigranten tekeergaat (Trump, Tate) en vrouwen fanatiek de zeggenschap over hun eigen lichaam en seksualiteit ontzegt, zoals heel Domrechts doet. Hij vindt dat meisjes niet hoeven te weten dat ze een clitoris hebben, nota bene, en voert campagne tegen het recht op abortus.
Waarmee ik maar wil zeggen: Adolescence gaat meer over de cultuur van Duk dan over Pakistaanse grooming gangs. Maar dat zal hij nooit onder ogen zien. Hij zal nooit onder ogen zien dat zijn helden Trump en Tate en zijn vrienden Johan Derksen en Bart Nijman gevaarlijker zijn dan grooming gangs. Waarom? Omdat grooming gangs illegaal zijn en worden aangepakt, hoe gebrekkig en rampzalig dat vaak ook uitpakt. We hebben er geen discussie over dat grooming gangs verschrikkelijk zijn en moeten verdwijnen.
Maar Andrew Tate, de rape culture van GeenStijl en Vandaag Inside, het geweld tegen vrouwen door MAGA, dát wordt fel verdedigd door types als Duk. Dat is legaal en populair, daardoor worden vrouwen verkracht en rijden vaders samen met hun kinderen het water in, vanwege hun gekrenkte mannelijke eer.
Toxische mannelijkheid is kleurenblind, het heerst overal, in alle culturen onder alle etniciteiten, die van Duk niet uitgezonderd.
Is het Vrije Woord u écht lief? Steun me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21.
Peter Breedveld, 27.05.2025 @ 08:24
RSS