Home » Archief » Ach, was ik maar een witte man


[17.02.2020]

Ach, was ik maar een witte man

Hassnae Bouazza


Scène uit Hombre van Antonio Segura en José Ortiz

Het was tijdens een culturele avond met schrijvers en prominenten dat ik het opeens zag. Voorafgaand aan het programma was er een buffet voor de genodigden en terwijl ik aan een van de tafels zat, ontvouwde zich voor mijn ogen een fascinerend tafereel dat je gerust een paringsritueel zou kunnen noemen.

Het gaat om de vanzelfsprekende manier waarop mannen, en dan voornamelijk witte mannen, zich in een ruimte bewegen wanneer ze onder elkaar zijn. De herkenning, de uitgestoken hand, de ferme handdruk die waardering moet uitdrukken, de hand op de schouder als teken van intimiteit. De vanzelfsprekendheid waarmee ze elkaar accepteren. Met een zelfverzekerdheid die aangeboren lijkt. Is. Ze vragen zich nooit af waarom ze daar zijn, of ze er hóren te zijn, of die plek hen eigenlijk wel toekomt. Omdat je nu eenmaal als witte man geboren wordt in een door witte mannen gedomineerde wereld. Je bent de norm. De leider. De bestuurder. De autoriteit.

Dan maakt het dus niet uit of je matig presteert. Het doet er niet toe of je zogenaamd analytische stukjes in de krant aan alle kanten rammelen. Het geeft niet als je argumenten niet kloppen. Het is je vergeven als je nergens verstand van hebt. Je bent een man en dus straal je gezag uit. Al zie je er uit alsof je een storm hebt overleefd, je kleren nooit gewassen worden, je nog maar net van je moeders borst af bent of klink je alsof je biertje nooit ver weg is.

Alpha en Omega

Je bent een man en dus word je serieus genomen. Zelfs als je niet wit bent en als een Shrek je lompe mening er in de krant en op televisie uitboert. Als je maar kijkt alsof hetgeen je bijdraagt enórm belangrijk, is gaat iedereen er soepeltjes in mee.

Hoe anders is dat als je vrouw bent en, nog erger, een bi-culturele vrouw. Dan is het startpunt totale ontkenning, hoon, een minachtende blik, een vermoeid tut-tut-tut-wat-denk-je-wel-niet of een pedant ‘wat goed van je meisje’ – meestal gevolgd door een afwijzing.

Als witte man hoef je doorgaans geen ervaring te hebben om voor posities in aanmerking te komen. Heb je net duizenden slachtoffers gemaakt met je rigide, van elke empathie gespeende houding, dan krijg je gewoon een andere toppositie. Heb je als journalist nul bestuurlijke ervaring? Dat belet je niet om burgemeester van een grote gemeente te worden. Blunder je met xenofobe praatjes aan de Hilversumse borreltafels die voor talkshows doorgaan, dan is dat, míts man en wit, een garantie voor een nieuwe politieke carrière. Spreek je geen andere talen, geeft niet, die post in het buitenland is voor jou.

Lange tijd liet ik me er door intimideren. Dacht ik dat al die mannen iets konden. Tot ik ermee moest werken en overdonderd werd door hun ijdele leegte en lafheid. Wie nooit uitgedaagd wordt, ontwikkelt zich maar moeizaam, blijft steken in platitudes en middelmatigheid en besmet er zijn hele omgeving mee. En zie dan als buitenstaander maar eens te overleven.

Bi-culturele vrouw

Als bi-culturele vrouw met ambities moet je niet alleen aan een waslijst van voorwaarden voldoen, maar ben je ook een soort boksbal waar iedereen zijn angsten, frustraties, onzekerheden en vooroordelen op projecteert. Iedere kritiek leidt tot introspectie, iedere dreun tot een val waar je uit op moet krabbelen. Ondertussen blijven alle deuren gesloten. De witte man preekt dan wel emancipatie en diversiteit, in werkelijkheid houdt hij angstvallig vast aan de witte, mannelijke status quo. Al kunnen we over dat ‘mannelijke’ nog wel een boompje opzetten. Want wie bang is dat de wereld ten onder gaat wanneer vrouwen gelijk zijn, is kennelijk niet zo overtuigd van zijn superioriteit. Wie het leven vreest waaruit hij is voorgekomen, is niet opgewassen tegen de echte wereld.

Maar gelukkig is daar het Alpha en Omega. Het ‘Sesam, open u.’ ‘Man plus witte huidskleur’ is als de gele zon voor Superman, als een Harvard- of Oxford-bul. Een superkracht. Opent deuren, boezemt vertrouwen in, verzekert succes.

Ach, was ik maar een witte man.

Eerder gepubliceerd op Aicha Qandisha. Hassnae Bouazza is schrijver, journalist en televisiemaker. Bekijk hier de documentaire ‘De Klas van 94′, die ze samen met historicus Nadia Bouras maakte. Ze was ook eindredacteur van en regisseerde Femke Halsema’s serie Seks en de Zonde, schreef een boek over Arabieren, Arabieren Kijken. En ze heeft haar eigen hedonistische site, Aicha Qandisha.

Hassnae Bouazza, 17.02.2020 @ 08:06

[Home]
 

1 Reactie

op 17 02 2020 at 08:06 schreef Peter:

Reageren? Leesfrontaalnaakt@gmail.com.

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekenen geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN SEPTEMBER

O Steekhoudende argumenten in je broekje

O Hoop en uitsluiting

O Dilan Yesilgöz criminaliseert de watermeloen

O Sven Kockelmann, kwispelhondje van Wilders

O Welkom in Wildersstan!

O Toet-toet, boing-boing

O Domrechts wil het weer over ras hebben

O Baren voor Pieter

O Terrorisme verheerlijken

O Aan Links heb je ook niks

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 


 

(Advertentie)
 

 

 

RSS RSS