De Vrienden van Israël zijn beestachtig, maar wij zijn beter
Peter Breedveld
Schilderij: Leo Putz.
In de nieuwe Superman-film wordt Superman geïnterviewd door top-journalist Lois Lane. Hij vertelt haar dat hij de Israëlische premier Netanyahu in de woestijn tegen een cactus heeft gehouden om hem te overtuigen van de onwenselijkheid van een genocide in Gaza. “Dat is marteling!”, zegt Lois Lane. “Het waren niet echt lange stekels”, werpt Superman tegen. Bovendien, zegt hij, heeft hij een oorlog weten te voorkomen.
Zo wordt meteen in het begin het ethische dilemma geschetst waar superhelden ons mee opzadelen: het is een zeer bevredigende fantasie dat iemand met superkrachten met grof geweld een einde maakt aan alle onrechtvaardigheid, maar als die superheld daarvoor precies die methoden gebruikt die hij geacht wordt te bestrijden, hebben we een groot probleem. Wat als de bad guys hun eigen superheld hebben? Inderdaad wordt Superman helemaal in elkaar geslagen door een Israëlische superheld, de Hebrew Hammer.
Randiaanse jungle
Met hetzelfde dilemma werden we vorige week geconfronteerd in Utrecht, waar een groep pro-Palestijnse activisten de Utrechtse gemeenteraad intimideerde na het wegstemmen van een motie over het boycotten van Israël. “Maar het is zo onrechtvaardig!” wierpen mensen tegen toen ik er wat kritische noten over kraakte en ook een recent geval aanhaalde op de VU, waar een bestuurder werd mishandeld door activisten. “Mensen zijn emotioneel!”
Ja, de aanhang van Wilders is ook emotioneel, die intimideert ook politici, belaagt asielzoekerscentra. Wij moeten gewoon beter zijn dan dat schorem. Wij zijn tegen intimidatie en geweld, wij vinden burgerwachten en andere types die het recht in eigen hand nemen verwerpelijk. Oók als het om zoiets krankzinnig kwaadaardigs gaat als de genocide in Gaza. Natuurlijk zou ik degene willen doodmartelen die mijn kinderen iets zou aandoen, maar juist daarom hebben we een rechtsstaat, zodat de samenleving niet een grote Mad Max, oog-om-oog, Randiaanse jungle wordt.
Vechten voor rechtvaardigheid vereist discipline. Om een andere bekende superheld te citeren: “Met veel macht komt veel verantwoordelijkheid.”
Wij zijn machteloos
Alleen hebben we nauwelijks macht. We kunnen met honderduizend mensen demonstreren in Den Haag, twee keer achter elkaar, we kunnen met duizenden lawaai maken op alle grote NS-stations, onze regering is niet in beweging te krijgen. De juichaapjes van onze kwaliteitsmedia zeggen dat er nu een regering zit die naar de mensen luistert, maar daar is niks van te merken. Het hele Westen blijft Israël door dik en dun steunen.
Ook Sharon Dijksma is niet de held die ze van zichzelf maakt. Ja, Utrecht heeft als eerste het woord “genocide” erkend als adequate beschrijving van wat er in Gaza gebeurt, maar met de flauwe, laffe kutsmoezen waarmee ze die boycot-motie heeft ontraden, valt ze door de mand als een typische PvdA-regent. Vastgebakken in de gevestigde orde, totaal ongevoelig voor wat er leeft, buiten op straat.
Dat ís gekmakend. Net zo gekmakend als de politici die zichzelf beschouwen als hoeders van het fatsoen maar onverstoorbaar het hedendaagse equyivalent van de Holocaust blijven verdedigen. Mirjam Bikker, wat een addergebroed. Frans Weisglas, met zijn gezeik over gijzelaars. Hoe krijg je het uit je strot, om na die vele tienduizenden Gazaanse doden, terwijl de rest van de bevolking systematisch doodgehongerd wordt, terwijl Israëliërs vanaf een heuveltop zitten te genieten van die Holocaust, met bier en popcorn, alsof het een voetbalwedstrijd is, nog te beginnen over die gijzelaars. Moreel totaal verrot ben je dan. Ik werd tijdens deze genocide al meerdere keren herinnerd aan de Spielberg-film Schindler’s List. Sadisten, onuitsprekelijke sadisten, onpeilbaar kwaadaardig.
Onuitsprekelijke misdaden
Corrupt zijn de rechtse media, om een nummertje te maken van de Druzen in Syrië, waar ze geen reet om geven, om te proberen de aandacht af te leiden van de onuitsprekelijke misdaden tegen de mensheid door Israël, dat ze alleen maar steunen omdat Israël moslims uitroeit. Het gore lef om Links de opdracht te geven om voor Syrische Druzen te demonstreren, en Soedanezen en Congolezen, waar Domrechts zelf geen poot voor uitsteekt. Net zoals Domrechts geen kut geeft om vrouwen, homo’s, Joden of christenen in Egypte, Syrië of waar dan ook in het Midden-Oosten. Het zijn alleen maar stokken om Links mee te slaan. Rechts eist het recht op om niks te doen voor wie dan ook, en wie wel iets wil doen, moet kapot, zo simpel, zo cynisch is het. De moordmachine moet blijven bestaan, opdat het Westen zich kan blijven volvreten. Nog een Spielberg-film waaraan ik steeds moet denken: War of the Worlds. Wij zijn de Marsianen.
De wezels die dwangmatig hun middenpositie blijven innemen, hun overnietigbare zelfgenoegzaamheid daarover. Was er maar een God om ze door de aarde te laten verzwelgen. Maar als God bestaat, is hij Satan, Hitler, Netanyahu, Frans Weisglas en Eric van der Burg gecombineerd.
Fascistisch regime
Beesten zijn het, de Israëliërs en hun supporters. Gekmakend, woestmakend. Ik voel precies wat deze vrouw voelt. Ik zou het begrijpen als de massa de straten overnam en alles stuksloeg en in brand stak, echt. Toch moeten we discipline blijven betrachten. We moeten ontregelen, ons verzetten, de hypocrisie van het tuig laten zien, constant, provoceren, maar we moeten ze geen aanleiding geven om een fascistisch regime te vestigen, waar onze regering nu actief mee bezig is, want dan kunnen we helemaal niks meer. Dan gooien ze ons ook uit vliegtuigen, totdat iedereen alleen nog maar fascist is.
Frontaal Naakt steunen? Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21.
Peter Breedveld, 25.07.2025 @ 11:16
RSS