Jullie zijn de barbaren, de monsters, stuk voor stuk
Hassnae Bouazza
Geen misverstand, ik ben blij met iedere stem die de genocide en het onrecht benoemt, maar toch heb ik moeite met dit stuk van Kustaw Bessems dat in essentie meer geloofwaardigheid toekent aan de Israëliërs, de daders van bezetting, onderdrukking, genocide en ontvolking, dan aan de Palestijnen, die de hel waarin zij zitten zonder filter met ons delen.
Het is vanzelfsprekend belangrijk dat steeds meer mensen de waarheid niet langer kunnen ontkennen, alles om deze afschuwelijke hel maar te laten stoppen. Maar als we mensenlevens evenveel waarde zouden toekennen, als politiek en media niet zo’n onbeschaamd, dodelijk onderscheid zouden maken tussen Palestijnen en Israëliërs, dan hadden tienduizenden, waarschijnlijk honderdduizenden Palestijnse levens gespaard kunnen worden.
Brute ontmenselijking
De ongekende barbaarse bloeddorst die de Israëlische regering met steun van de bevolking heeft tentoongespreid, is het logische gevolg van de ontworteling van en sluipende moord op Palestijnen vóór 7 oktober 2023. Palestijnen laten al decennia zien aan wat voor brute ontmenselijking ze onderworpen worden, maar het vereiste eerst de niets ontziende verwoesting van Gaza, gevolgd door een voortdurende moordlust en de verhongering van Palestijnen, voor er voorzichtig iets van kritiek begon te klinken.
Eigenlijk is dat woestmakend. Het boeit me niet hoe moeilijk David Grossman het vindt dat hij nu moet toegeven dat er sprake is van genocide. Het onrecht is er niet pas wanneer een Israëlische schrijver dat erkent. De afgelopen bijna twee jaar hebben we kunnen zien hoe Israël genocide aankondigde en uitvoerde. Hoe onschuldige burgers, mannen, vrouwen, kinderen, zonder enige scrupules afgeslacht werden, hoe IOF-soldaten (Israeli Occcupation Forces, want dat is wat ze zijn) al het culturele erfgoed, alle universiteiten, ziekenhuizen, kerken, moskeeën tot puin bombardeerden, gericht op onschuldige mensen schoten, gegijzelden verkrachtten, dit op televisie verdedigden, zich in lingerie van hun slachtoffers kleedden en dit vrolijk vastlegden als de psychopaten die ze zijn.
Kille harten
Over ‘vrolijk’ gesproken, de misselijkmakende grijns van moordenaar Yinon Levi nadat hij Odeh Hathaleen op beeld vermoordde en van de rechter naar huis mocht. Hathaleen legde zijn eigen moord vast, maar zoals dat gaat met Palestijnen: niets van wat ze tonen, doet iets met de kille harten van onze politici. Ze leggen hun afslachting vast en nog wordt er aan hen getwijfeld.
Hoe obsceen is het dat abjecte figuren als Yesilgöz, Van der Plas en Wilders hier mogen beslissen over het bestaansrecht van Palestijnen daar, dat zij mogen bepalen dat wat hen overkomt, gerechtvaardigd is.
Het is idioot hoe er nog steeds wordt gerefereerd naar de aanval van Hamas als ‘barbaars’, maar dat die kwalificatie voor de Israëlische bloeddorst na honderdduizenden slachtoffers achterwege blijft.
Enige democratie
Arabieren, moslims, zwarte mensen zijn barbaars zelfs wanneer ze afgeslacht worden. Israëliërs, Europese en Amerikaanse kolonisten, die de oorspronkelijke bewoners uit hun huizen en van hun land verjagen – als ze geluk hebben en niet straffeloos vermoord worden – zijn beschaafd. Een roos te midden van de woestenij. De enige democratie in het Midden-Oosten. Een bondgenoot.
Nee. Nooit meer. Nooit zo geweest.
Genocide toejuichen
De barbaren, dat zijn de Israëlische regering en hun aanhang die met kinderen en al snackend toekijken hoe Gaza vernietigd wordt, met lijf en leden hulp voor Palestijnen tegenhouden en de genocide toejuichen. De Palestijnen zijn een met bloed bevlekte spiegel voor alle godvergeten hypocriete politici en commentatoren in het Westen die deze ontmenselijking steunen en zich nog beschaafd wanen.
Jullie zijn de barbaren, met je blauwe pakken, nette rokken. Monsters, stuk voor stuk. Dat het leed van de Palestijnen, en van elk ander onderdrukt en miskend volk, jullie maar eeuwig mag achtervolgen.
Hassnae Bouazza is door NRC ontslagen als columnist omdat die krant toen nog niet toe was aan kritiek op Israël. Ze is journalist, culinair recensent, documentairemaker en schrijver (Arabieren Kijken, Een Koffer vol Citroenen). vorig jaar maakte ze twee documentaires: Verhalen uit de Rif en Brieven uit de Kast, daarvoor won ze een Dutch Director’s Guild Award voor beste regie.
Hassnae Bouazza, 12.08.2025 @ 06:32
RSS