Home » Archief » Seks, leugens en het beest


[13.05.2018]

Seks, leugens en het beest

Hassnae Bouazza


Scène uit ‘Elysia, Valley of the Nudes

Niets zo verwarrend als gevoelens van liefde. Ze slopen je, geven je hernieuwde energie, vervullen je met lust, tekenen een onbedwingbare glimlach op je gezicht, breken al je zekerheden af en maken je intens verdrietig en dat binnen hetzelfde uur.

Zo privé als intimiteit is, zo verschrikkelijk fascinerend ook te ontrafelen hoe die precies werkt, die tegenstrijdige gevoelens, de lustvolle hunkering, dat ongrijpbare gevoel dat iemand anders, niet zelden een vreemde, in je teweeg kan brengen. Ik vind het mateloos fascinerend, mijn favoriete romans en films gaan er dan ook over (behalve The Godfather, dan), omdat het blijft boeien en blijft lonken: het idee, of misschien wel illusie, van de volmaakte liefde en de volledige overgave.

Van Leïla Slimani zijn in één keer twee boeken over dit onderwerp in Nederlandse vertaling uitgekomen. In de eerste, ‘Seks en Leugens‘, praat ze met Marokkaanse vrouwen en mannen over liefde, lust en seks in een samenleving waar openlijk nog veel taboe is, maar achter gesloten deuren veel gebeurt – zolang je het maar niet van de daken schreeuwt. Ik schreef het voorwoord voor het boek en toen ik er een aantal maanden geleden mee bezig was, realiseerde ik me weer eens hoe bovengemiddeld nieuwsgierig de buitenwereld is naar het intieme leven van vrouwen in de Arabische landen. Ik sprak er ook over tijdens mijn lezing in het NIMAR die ik hier al eerder publiceerde.

seks-en-leugens-leila-slimani-boek-cover-9789046823460

Moreel oordeel

Het probleem met die fascinatie is dat die al snel verwordt tot exotisme en oriëntalisme, maar Slimani is geboren in Marokko, kent het land en de mores en ze onthoudt zich, op een verwondering en verbazing hier en daar na, van een moreel oordeel wat voor haar pleit. De gesprekken die ze voert en de verhalen die de mensen vertellen intrigeren, raken en geven een inkijkje in de worstelingen die mensen doorstaan voor wat liefde en warmte.

Die verlangens van lust zijn mooi, maar het begint bij gevoelens die leiden tot die verlangens en tot verwarrende gedachten die je van de ene gemoedstoestand slingeren naar de andere. En dat emotionele proces, dat vind ik misschien nog wel het interessantst. Natuurlijk, je kunt het wetenschappelijk en klinisch onderzoeken en dan uitleggen dat hormonen en prikkelingen in de hersens tot bepaalde effecten leiden, maar dan ontdoe je het van alles waar het om gaat: de zoete en tegelijk gekmakende ongrijpbaarheid.

In de Tuin van het Beest is de debuutroman van Slimani die bekroond werd met de Prix de la Mamounia, de grootste literatuurprijs van Marokko. In de roman worstelt journaliste Adèle met de ondraaglijke saaiheid van het bestaan. Ze is getrouwd met een degelijke arts met wie ze weinig lijkt te delen, heeft een zoontje, voor wie ze weinig lijkt over te hebben, en zoekt de spanning elders, bij bekende en onbekende mannen, steeds verlangend naar seksuele vervoering, naar een nieuwe ervaring die haar inmiddels murw gesekste lichaam nog kan beroeren.

in-de-tuin-van-het-beest-leila-slimani-boek-cover-9789046823217

Verwarring

Het verhaal deed me erg aan Madame Bovary denken: de saaie, maar goed bedoelende echtgenoot, de naar hartstocht hunkerende echtgenote. Liefde versus verlangen, veiligheid versus spanning.

‘Zin hebben is al toegeven’, schrijft Slimani in het begin. Toegeven aan het hongerige beest van verlangen. En op het eind ‘liefde is alleen maar geduld’. Daartussen, op het kruispunt van lust en liefde, bevindt zich het ideaal. Maar voor je er komt, als je überhaupt al in de buurt komt, zijn er littekens gemaakt, is er veel woede, onbegrip en onnodige pijn.

Het schild dat mensen vaak om zich heen bouwen, om zich vooral maar niet kwetsbaar op te stellen, ook Adèle en haar man bezondigen zich eraan -terwijl veel van de schoonheid nu juist in dat kwetsbare zit. In het vallen, in de angst, in de onverwachte betovering.

Slimani schrijft meeslepend, ongehinderd door gêne of taboes, en laat de lezer in verwarring achter. Zoals een goede liefde dat ook doet.

Eerder gepubliceerd op Aicha Qandisha. Hassnae Bouazza is schrijver en journalist, was eindredacteur van en regisseerde Femke Halsema’s serie Seks en de Zonde, schreef een boek over Arabieren, Arabieren Kijken. En ze heeft haar eigen hedonistische site, Aicha Qandisha.

Hassnae Bouazza, 13.05.2018 @ 11:00

[Home]
 

1 Reactie

op 13 05 2018 at 11:10 schreef Peter:

Commentaar? Leesfrontaalnaakt@gmail.com.

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekenen geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN NOVEMBER

O De lange arm van Tel Aviv

O Mjoenik

O Wierd Duk stuurt een vriendje om bij mijn baas te klagen

O Jij, racist, jíj bent het integratieprobleem

O Nederland gaat op moslimjacht

O Op de bres voor de domme lul

O De onwaardige discipelen van Theo van Gogh

O Maarten Wolterink

O Mag geen nazi zeggen

O Poepen doen we allemaal

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 


 

(Advertentie)
 

 

 

RSS RSS