De man van mijn dromen
Luisa Batista Samora
Illustratie: Gil Elvgren
Ruim een kwart eeuw geleden ontmoette ik de man van mijn dromen. Een man van de wereld, zes jaar ouder dan ik, met een goede opleiding, meer dan genoeg geld, een eigen bedrijf, en hij vond mij leuk! Hij legde me in de watten, prees me de hemel in en wilde geen dag zonder mij. Dus trok ik al snel bij hem in zijn sjieke appartement in.
Langzaam maar zeker kwamen er dingen aan het licht die ik vreemd vond.
Hij had mij bijvoorbeeld verteld dat hij uit Frankrijk kwam (hij had een Frans klinkende achternaam). Later bleek dat hij in Duitsland was geboren waar zijn hele familie vandaan kwam en nog steeds woonde. Zo waren er meer in mijn ogen onbelangrijke dingen die niet waar bleken te zijn, waar we woordenwisselingen over kregen.
Hij nam het me niet in dank af als ik hem met zijn verzinsels confronteerde. Als mij iets dwars zat en ik dat probeerde te bepreken, draaide het er altijd op uit dat ik het me had verbeeld, dat ik loog of dat ik gek was.
Te kleine borsten
Hij liet me regelmatig weten dat hij zich voor me schaamde. Dat ik te veel praatte, dat ik te hard lachte om dingen die volgens hem niet grappig waren en/of dat ik hem voor gek gezet. Ook had hij vaak iets op mijn uiterlijk aan te merken: te veel make-up en te opvallende kleding, of juist te onverzorgd, en mijn borsten waren te klein, mijn kont te dik en mijn benen te kort.
Elke middag belde hij me thuis op om te vertellen hoe laat hij thuis zou zijn. Dan belde hij me een half uur na de afgesproken tijd op om te zeggen dat hij eraan kwam, om vervolgens alsnog pas uren later thuis te komen. Zo wist hij mij te manipuleren en zat ik vaker wel dan niet tevergeefs met het eten op hem te wachten. En als ik een keer de telefoon niet had opgenomen, moest ik verantwoording afleggen over waar ik was geweest, met wie en waarom.
Zoals gezegd, was hij ook romantisch en lief voor me, maar dat kwam steeds minder vaak voor. Hij had me over zijn nare jeugd verteld met een bruut van een vader die hem had mishandeld. Ik dacht dat mijn liefde hem kon genezen van zijn behoefte aan goedkeuring van anderen en het belang dat hij aan materiële zaken en uiterlijkheden hechtte.
Bonkend hart
Een jaar na onze eerste ontmoeting kochten we samen een oude boerderij en was ik ervan overtuigd dat alles beter zou worden. Niets was minder waar. Ik had mijn flat verkocht en mijn baan opgezegd, en omdat ik nu financieel van hem afhankelijk was, dacht hij me volledig in zijn macht te hebben. Tijdens onze eerste nacht in het nieuwe huis maakte hij me zo bang, dat ik de volgende dag, zodra hij naar zijn werk was vertrokken, met bonkend hart een tas inpakte en een vriendin belde om te vragen of ze me kon ophalen.
Daarmee was de ellende nog niet voorbij. De relatie had een lange financiële nasleep. Ik had geen geld, geen woning en geen spullen meer, alleen een paar tassen met kleding. In een jaar tijd heb ik op acht verschillende adressen gelogeerd en ondergehuurd.
En dan was er nog de emotionele weerslag. Hoe was het mogelijk dat ik mezelf zo had laten behandelen? Hoe had ik zo stom kunnen zijn? Had ik dan zo weinig zelfrespect en gevoel voor eigenwaarde? Het antwoord is ja en nee.
Een relatie is niet van de een op de andere dag een hel. Het is een proces. En omdat ik er middenin zat, kon ik de situatie niet meer van een afstand bekijken.
Slecht mens
Ik was op zoek naar iemand bij wie ik liefde en stabiliteit kon vinden. Wat ik van deze persoon accepteerde en hoe ik in deze relatie stond, had alles met mijn verleden en met mijn zelfbeeld te maken. En hij gebruikte mijn kwetsbaarheid tegen mij.
Ik neem het hem nu niet meer kwalijk. En ik heb nooit gedacht dat hij een slecht mens was. Maar ik wil me niet verdiepen in wat hem misschien heeft bewogen.
Ik ben trots op mezelf en heel erg blij dat ik, ondanks de onzekerheid die me te wachten stond, bij hem ben weggegaan. En ik heb er veel van geleerd. Dankzij deze relatie heb ik mezelf beter leren kennen en ben ik meer over mijn eigen verantwoordelijkheid in relaties gaan nadenken.
Luisa Batista is vertaler Engels, yogalerares, life-coach en stoer wijf. Ze is naar Portugal geëmigreerd maar u kunt haar gewoon blijven volgen (naast hier op Frontaal Naakt) op Twitter.
Luisa Samora, 05.01.2021 @ 09:53
RSS