Maltempo
Peter Breedveld
Er worden opnamen gemaakt voor een landelijk populaire talentenshow in het Italiaanse dorp van niks, wel prachtig gelegen aan de kust, waar de 15-jarige Mimmo woont. Hij is vastbesloten om zijn band weer bij elkaar te krijgen en mee te dingen naar het prijzengeld maar vooral naar zijn artistieke doorbraak. Dan zal hij dat dorp kunnen verlaten waar iedereen veroordeeld is tot een slecht betaalde baan in de bouw of werken voor de lokale maffia.
Dus zoekt hij de andere bandleden op, één voor één, als Jake en Elwood in The Blues Brothers. Hij tuft op zijn scooter door het dorp, helpt een omaatje de trap op, praat met een groep meiden op het dorpsplein, hun geflirt negerend, maakt ruzie met de criminele bully van het dorp, dat zal hem later nog bezuren, ontmoet de oude dorpsgek die met een grote, paardvormige zwemband om een boel lawaai loopt te maken.
Uiteindelijk krijgt hij ze bij elkaar. Guido, een Sjonnie-achtige flierefluiter, Gennaro, bijgenaamd Mortadelle, zoon van de kruidenier die de racistische praatjes van zijn vader nabauwt, en Cesare, met zijn grote blauwe ogen. Die voelt zich beter dan de rest en voert van alles in zijn schild, dat zie je zo. Ze vragen de oude vrijgezel Mauro of ze zijn schuur weer mogen gebruiken als oefenruimte, maar daar houdt zich een ander type schuil, klaarblijkelijk voor de politie. Die zegt evenwel dat hij er geen moeite mee heeft als de jongens komen spelen. Als ze hun mond maar houden.
Intussen hebben we dan het dorp behoorlijk leren kennen. Het is zomer en je kunt de zee horen, en de krekels ’s nachts. De eucalyptusbomen kun je ruiken, zoals altijd in de strips van de Italiaanse Alfred. Dit album, genaamd Maltempo, is het derde deel van zijn Italiaanse trilogie. Het tweede deel, Senso, was één van mijn favoriete strips van 2023. Het eerste, Come Prima, verscheen in 2013 en ik herinner me er vooral de zomerse sfeer van en het feit dat de hoofdpersonen een drietal losers op leeftijd waren. Ik hou van dat soort strips, die zich afspelen in het zonnige Zuid-Europa, aan de zelfkant van het leven.
Er gebeurt weinig in Maltempo, maar tegelijk weer van alles. Het is een portret van een dorpsgemeenschap, gedoemd om te verpieteren in de Italiaanse zon. Een ondernemende gemeenteraad probeert het uit het slop te trekken door er een hotel te bouwen en toeristen te trekken, maar er zijn weer anderen die daar niks van moeten hebben en de boel met bomaanslagen proberen te saboteren.
De spanning wordt erin gehouden met de verhaallijn over de talentenshow, want Mimmo is de enige die daar echt zijn hart in legt. De rest moet uit alle macht bij de les gehouden worden want de vrienden hebben allemaal hun eigen vage preoccupaties. Bovendien heeft Mimmo die plaatselijke bully boos gemaakt en die wil nu wraak.
Gaat het hem lukken die show te winnen, of om er überhaupt in te spelen? Ik zal niet spoilen. Het draait vooral om de sfeer en de tekeningen in zomerse pastelkleuren, dat lome zomergevoel maar tegelijkertijd die lethargische uitzichtloosheid. Ik lees dit soort boeken graag in de zomer, maar nu die ten einde is kun je hiermee misschien nog een beetje nagenieten.
Ik heb het boek in Franse vertaling gelezen, maar er is ook een Nederlandstalige versie.
boeken, Peter Breedveld, Strips, 02.09.2025 @ 08:27
RSS