Home » Archief » Taakstraf (3)


[23.09.2010]

Taakstraf (3)

Özcan Akyol


Foto: Adeline Keil

De volgende ochtend belde ik direct Reclassering Nederland op. Ik kreeg mijn contactpersoon niet te pakken, want die was iedere woensdag vrij. Een collega vertelde dat ik me ernstig had misdragen, het was zelfs zo erg dat ze me niet eens voor een gesprek zouden uitnodigen en dat mijn zaak zou worden teruggestuurd naar de rechter. De frustraties maakten zich meester van mij. Veertig dagen brommen, de sanctie die men vooraf had bedacht voor het geval ik tekort zou schieten, vond ik niet eens het grootste probleem, ik stoorde me vooral aan het raadselachtige karakter van hun draconische maatregel. Ook spitte ik de twintig standaardregels van de reclassering door, maar die boden geen soelaas.

Ik vroeg de medewerkster herhaaldelijk wat dat dan was, wat ik had gedaan. Doch er kwam geen antwoord. ‘Je mag wel weten dat je het gesprek van de dag bent, hier bij ons op kantoor,’ verzekerde ze mij hautain. ‘Wat moet ik met die informatie, boerenkaffer?’ vroeg ik op mijn beurt. Ze zweeg. ‘Nu goed, bel morgen dus maar terug.’ We hingen op. Ik slenterde door het huis, analyseerde nogmaals al mijn handelingen en gesprekken tijdens de taakstraf, maar tot een antwoord kwam ik niet. Ik belde Jos op. Hij zei alleen: ‘Geen commentaar. Geen commentaar. Geen commentaar!’ De man dacht dat ik een journalist van De Telegraaf was.

Er restte me niets anders dan wachten. Pas na een dag zou mij alles worden uitgelegd, als ik een telefonisch onderhoud had gehad met mijn contactpersoon. Toen ik de volgende morgen heel vroeg belde, kreeg ik eerst een paar keer het antwoordapparaat. De telefoon was kennelijk nog niet bemand, terwijl in de ‘welkomstbrief’ die ik kreeg, duidelijk te lezen viel dat het kantoor geopend had moeten zijn. Na een kwartier probeerde ik het nog een keer. Nu kreeg ik een vrouw aan de telefoon die hijgend vertelde dat ze me zou doorverbinden. ‘Hellen?’ Ik hoefde maar m’n naam te zeggen en zij stak van wal. ‘Ja! We hebben je werkstraf beëindigd, omdat jij een ernstige overtreding hebt begaan.’

‘Wat dan?’ vroeg ik. Ik hoorde haar frommelen met papieren. ‘We hebben een aantal tweets van jou gevonden op internet. Eentje kan absoluut niet door de beugel!’ Ze liet een stilte vallen, ongetwijfeld wachtend op mijn repliek. Maar ik dacht alleen na. Ik had veel onzin op internet gegooid, louter uit verveling, doch op welke specifieke tweet zij doelde, was mij een raadsel. ‘Welke tweet, mevrouw?’ vroeg ik derhalve. Ze parafraseerde: ‘Het betreft een tweet waarin jij de buitenwereld kenbaar maakt dat er onderlinge strubbelingen zijn tussen de werkmeesters. Daarbij suggereer je dat je de keet in brand wilt steken. We zijn daar niet van gediend en willen dat je hier op gesprek komt.’

‘Mevrouw, denkt u werkelijk dat ik tijdens mijn taakstraf een keet in de fik zou steken? U begrijpt niet dat het satire is?’ Ze liet weer een stilte vallen. ‘Nou, goed,’ zei ze vervolgens, ‘ik ken jou niet, dus ik moet dat van een afstand inschatten.’ Daarop haakte ik in: ‘Waarom kent u mij niet dan? U bent toch verplicht om een intake-gesprek met mij te voeren?’ Mijn contactpersoon gaf geen antwoord. Ze wilde, voor zover mijn agenda het toeliet, dat ik morgen langs zou komen op kantoor. Dan konden we dit ‘uitpraten’. Ik stemde gedwee in, vooral omdat ik de resterende uren straf wilde afwerken, om daarna verlost te zijn van de reclassering.

Terwijl ik de volgende dag naar het kantoor van Reclassering Nederland liep, vroeg ik me af welke regel ik nu eigenlijk had overtreden. We mochten bellen en internetten tijdens de pauzes, er staat niets over een geheimhoudingsplicht in de standaardregels en volgens mij had ik ook niemand zitten opruien, aangezien geen van mijn collega’s actief is op Twitter. Van lieverlee vatte bij mij de gedachte post, dat de voortijdige stopzetting van mijn werkstraf helemaal nergens over ging. Een farce! Ik arriveerde op kantoor en werd door Hellen en een collega van haar begeleid naar een bestofte ruimte. Haar gezel was een dertiger met een alledaags gezicht. Hij keek uit zijn ogen alsof de levensvreugde met de noorderzon was vertrokken.

‘Goed,’ zei Hellen, ‘we hebben al telefonisch contact gehad en jij weet nu waar het over gaat. We willen je nog een tweede kans geven.’ Ik staarde Hellen, een oudere vrouw met een broos lijf, aan in haar azuurblauwe ogen en kon een spottend lachje niet onderdrukken. ‘Wilt u niet dat ik me eerst verweer?’ Hellen keek ongemakkelijk naar haar collega, die met een lepeltje speelde en zich afzijdig hield. ‘Wij wisten ook niet zo goed wat we met zo’n tweet aanmoesten. Het is nieuw voor ons. Daar moeten we intern over vergaderen,’ ging zij verder. ‘Waarom leest men hier op kantoor überhaupt mijn tweets. Hebben jullie niets beters te doen?’ Nu keek het duo me ongemakkelijk aan, zonder antwoord te geven.

‘En nu ik hier toch zit, vroeg ik me af: Hoe heeft u deze tweet beoordeeld?’ Hellen kreeg een rode teint. Ze begon stamelend aan een zin, doch haar collega interrumpeerde. ‘We kunnen wel in discussie gaan, de hele middag als je wilt, maar dat heeft geen zin. Je mag die vijf uurtjes inhalen. Daarna ben je af van de straf. Dat is toch prima?’ Ik keek hem verbaasd aan, meer vanwege het feit dat hij überhaupt sprak – de inhoud van zijn verhaal was minder belangrijk. Ik stond op, gaf beide medewerkers een hand en verliet het pand. Nog vijf uur mocht ik als taakstraffer werken met Jos. En dat was bij nader inzien meer inspirerend dan een gevangenisstraf van veertig dagen.

Özcan Akyol is een megalomane verhalenverteller met een pathologische geldingsdrang en een chronische schrijf- en leeswoede. Bovenstaande is het tweede deel van een drieluik over zijn taakstraf, die hij kreeg opgelegd vanwege dit akkefietje. Deel één leest u hier, deel twee hier. Hier en hier leest u zijn verslagen over de taakstrafperiode in Zwolle. Meer schelmenverhalen op zijn blog.

Özcan Akyol, 23.09.2010 @ 22:05

[Home]
 

20 Reacties

op 24 09 2010 at 00:23 schreef gerard:

Om de tweets! Ik vroeg me al af waarom je in de problemen was, iets met je verwisselen voor een ander of zo, maar deze is geniaal.

Was Jos nog nieuwsgierig? En kon jij daarop antwoorden met ‘Geen commentaar’?

op 24 09 2010 at 01:20 schreef Marco Knol:

Ach ja, de overheid c.q. OM en aanverwanten en tweets. Humor vinden ze ook lastig.

op 24 09 2010 at 09:46 schreef Josje:

Ze veranderen ook nooit. Sommige ‘hulpverleners’ die denken de waarheid en wijsheid in pacht te hebben. Ooit samengewerkt met de reclassering viel het mij op hoe anders sommige medewerkers staan tegenover jongeren met roots in andere landen dan tegenover jongeren met roots in dit kikkerlandje. Özcan, je blijft voor mij een held. Zonder aanhalingstekens.

op 24 09 2010 at 09:50 schreef Paulus:

Die mensen doen ook maar wat bij de reclassering, dat blijkt wel uit dit verhaal. Vind je nieuwe website trouwens heel mooi. Meer!

op 24 09 2010 at 12:33 schreef Jeroen Stam:

Ernstig vermakelijk feuilleton!
Is het raarrr dat ik nu ook een taakstraf wil?

op 24 09 2010 at 14:04 schreef Walt:

Niet zo vreemd dat iemand die bestraft werd wegens een kopstoot, serieus wordt genoemen waneer ie per tweet meldt iets in brand te gaan steken. Lekkere jongen!

op 24 09 2010 at 15:43 schreef Bas:

@Josje
En je legt de link met afkomst omdat?

op 24 09 2010 at 15:47 schreef Josje:

@Bas

Sorry, ik begrijp jouw vraagteken niet helemaal. Bedoel je waarom ik eigenlijk daarover begin, terwijl Özcan er niet eens expliciet naar verwijst in dit stuk?

op 24 09 2010 at 15:59 schreef Bas:

@Josje

Ik zie niet in wat dit conflict met afkomst te maken heeft, misschien kun je me verlichten?

op 24 09 2010 at 16:12 schreef Josje:

@Bas

Ah, zo bedoel je dat. Ik heb vroeger samengewerkt met de reclassering vanuit mijn (toenmalige) werk. Dat schreef ik ook in mijn eerste reactie. Het waren bij mij dove jongeren die ik moest begeleiden, en die in aanraking waren gekomen met de wet. Mij viel het toen erg op dat dove jongeren met roots uit andere culturen, veel minderwaardiger werden behandeld dan ‘Hollandse’ dove jongeren. En dat terwijl doven het al niet altijd even makkelijk hebben. Ik heb daar wel eens naar gevraagd bij de reclassering: ik kreeg verbaasde en vooral ontwijkende blikken.

Denk jij dan dat het er niet toe doet bij Özcan?

op 24 09 2010 at 16:17 schreef Bas:

@Josje

Als ik een inschatting moest maken, dan denk ik dat het er inderdaad niet toe doet in dit geval. De kwestie die jij aandraagt is een interessante, maar dat wil niet zeggen dat jouw ervaringen algemeen geldig zijn. Ik zie in Özcans relaas het onvermogen van halsstarrige instanties, die niet in staat zijn tot enige relativering en zonder enige kennis van zaken veroordelen.

op 24 09 2010 at 16:24 schreef Josje:

@Bas

Prima, ieder zijn eigen ervaringen. Ik bedoelde met mijn aanname ook niet dat het algemeen geldend is, maar gewoon dat het mij op die manier opvalt. Bovendien kan ik helemaal beamen hoe jij de instanties beschrijft. Ik denk dat veel instanties uit alle macht blijven proberen volgens het boekje te werken, zonder naar de (veranderende) werkelijkheid te kijken. Pure onmacht.

op 24 09 2010 at 19:58 schreef Helder:

“Boerenkaffer”, spottend lachje, collega met een alledaags gezicht, ik lees hierin een attitudeprobleem bij Özcan.
Denk dat ik ook problemen zou krijgen met een jongen met zo’n eigenwijze en neerbuigende houding. Zeker als je zo’n vergrijp achter je naam hebt omdat je blijkbaar moeite hebt met gezag zou je je wel eens wat minder recalcitrant mogen opstellen.
Of heb ik het nou helemaal fout en ben ik de enige die dit feuilleton zo leest?

op 24 09 2010 at 20:16 schreef leo schmit:

Ik lees graag nog iets over die laatste vijf uur taakstraf olv Jos.

op 25 09 2010 at 01:27 schreef vetklep:

Slappe ambtenaren.
Maar wel weer smakelijk geschreven.

op 25 09 2010 at 02:05 schreef MNb:

Ja Helder, en met gezag dat jou veroordeelt zonder je op de hoogte te stellen waarvan en zonder je kans op weerwoord te geven zou jij geen enkele moeite hebben. Laat staan dat je er recalcitrant van zou worden. Middels dergelijk zag wordt Özcan Akyol immers perfect gereclasseerd in de samenleving.
Heb ik toch een vraagje, Helder. Waaruit blijkt die recalcitrantie nou eigenlijk? Özcan Akyol heeft er nota bene de regels op nagespit.
Dus ja, ik denk dat jij de enige bent die dit feuilleton zo leest en recalcitrantie ziet waar die er niet is.

op 25 09 2010 at 02:26 schreef G!:

Ik denk niet dat Helder recalcitrantie ziet waar die er niet is. Ik denk dat hij er in de eerste plaats niet direct aanstoot aan zou moeten nemen. Recalcitrantie ontstaat namelijk vaak wanneer men kritisch kijkt naar de alledaagse gang van zaken. Cartoons zijn daar een prima voorbeeld van.

op 25 09 2010 at 04:30 schreef Bas:

Recalcitrantie geeft mij een erectie.Groetjens

op 25 09 2010 at 14:53 schreef MNb:

G! mag dat denken, maar ik begrijp nog steeds niet wat er recalcitrant is aan het doorlezen en toepassen van de regels van de organisatie waar iemand onder valt.

op 30 09 2010 at 21:54 schreef Ellen:

Recalcitrant gedrag is ook wat mij betreft Ö.A niet vreemd. Zo’n houding van: “alles moet kunnen,” (kopstoot aan iemand die z’n werk doet en zorgt voor de veiligheid van uw zonen en dochters, twitteren dat je een keet in de fik steekt, iemand uitschelden voor boerenkaffer,) is kennelijk allemaal heel normaal? Hoe zouden de symphatisanten van Ö.A op dit blog dit gedrag beoordelen als het hier om een kaalgeschoren b-jack dragende, pilletjesslikkende adhd-er uit Kanaaleiland-Utrecht zou gaan?

Nieuwe reactie
Naam:
E-mail:
Homepage:
  Afbeelding invoegen
 

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekenen geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN SEPTEMBER

O Steekhoudende argumenten in je broekje

O Hoop en uitsluiting

O Dilan Yesilgöz criminaliseert de watermeloen

O Sven Kockelmann, kwispelhondje van Wilders

O Welkom in Wildersstan!

O Toet-toet, boing-boing

O Domrechts wil het weer over ras hebben

O Baren voor Pieter

O Terrorisme verheerlijken

O Aan Links heb je ook niks

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 


 

(Advertentie)
 

 

 

RSS RSS