Home » Archief » Turks Fruit


[15.11.2011]

Turks Fruit

Obscuro


Illustratie: Miguelanxo Prado

Na het onverwachte overlijden van mijn vader, en een kort jaar later dat van mijn moeder, besloot ik, enigzins in verwarring en met het instinct van een gewond dier die zijn kudde zoekt, terug te keren naar mijn jeugdheimat aan de Middellandse zee.

Maar ik beken dat het leven in Nederland, waar ik jaren eerder naartoe was gekomen in een impulsieve exil van familie, taal, landschap en klimaat, mij ondertussen ook de strot uitkwam. De jaren van zelfgekozen inburgering waren gestrand in een moeras van verveling. Ik voelde mij misbruikt en onbegrepen, als een graag geziene exotische mascotte op een feestje, waar ik voor mijn gevoel met mijn leven betaalde, maar waar, gezien de late uurtjes, opnieuw verwacht werd dat ik naar mijn hok opkraste.

Natuurlijk bracht de dood van mijn ouders nu dit allemaal naar boven met de genadeloze precisie van de tijd.

Die paar jaren van remigratie zijn heilzaam en rampzalig geweest, zoals ieder leerproces. Een aaneenschakeling van hoogte- en dieptepunten. Ik heb gewandeld op lege stranden in januari, gehuild om het warme gezelschap van de natuur om mij heen, mij soms gestort in een uitgangsleven van schoonheid, drank en verleden.

Tijdmachines bestáán. Ik besefte dat mijn Hollandse kennissen en liefdes nooit hadden begrepen wie ik echt was, vroeg of laat het lot van ieder mens. Maar mijn jeugdkudde verstond mij nu ook slecht, ik eiste vrijheden en afzonderingen die ik als kind al had. Ik besloot terug te keren naar de Hollandse wandelgangen, op zoek naar een andere deur.

Holland voelde toeristisch gezellig, met een boerse saaiheid. Alles was godverdomme om zes uur dicht en in de inmiddels gegroeide house-parties in het weekeinde deed men niet meer dan voor elkaar, van een afstand, zijn kleding paraderen. Ik had vanuit het zuiden nog van die handige kalmeringspillen voor huisvrouwen meegenomen, voor momenten dat het gat in de ziel me te angstig aankeek. Ik verhoogde de dosis. Dat liep fout. Kort daarna kapte ik er cold turkey mee. De vriend waar ik logeerde, heeft me geholpen, gevoed en uitgescholden, in drie dagen van wanhoop.

Via een van die mooie linkse-kerk-projecten ging ik vrijwilligerswerk doen in de natuur. Het contact met de planten en de aarde, en de inmiddels aanbrekende lente brachten mij weer tot mezelf. Sindsdien heb ik een totaal andere opstelling ten aanzien van het ‘ik’ in de Hollandse maatschappij. Fuck alles, ik zal nooit meer proberen te worden wat ik niet ben, Noord of Zuid, en als het je niet bevalt, rot je lekker op. Expat forever, anytime, anywhere, dank u wel.

Enter Turks Fruit.

In een homokroeg, u weet wel, die hokken waar het van ons mensen van de verkeerde kant wordt verwacht dat we lekker uit het zicht blijven, ontmoette ik een leuke Turkse jongen. Grappig, niet onknap, met een innemende openheid, charmant. Er waren al een paar jaar overgegaan sinds mijn vorige relatie en ik ging erop in. Onze gedeelde buitenlandse afkomst leek mij toen een pluspunt. Onzin natuurlijk, het is omgekeerd racisme.

Afijn. Binnen korte tijd kwam het voorstel of ik bij hem kwam wonen, waarop ik ja zei. Een kennis van mij was kort daarvoor op vakantie naar Turkije geweest en had een cd van Tarkan meegenomen, ik luisterde ernaar en bekeek Tarkan’s mooie wimpers. Je laat je nooit inpakken door een mens alleen, maar ook door zijn omgeving en achtergrond. Tarkan was sexy.

Dat je aan Turks Fruit al van twee kilometer afstand kon zien dat-ie een gillende nicht was, had een belletje bij mij moeten doen rinkelen. Maar ik had daar wel respect voor, ik vind mensen die zichzelf durven zijn, ondanks de druk van hun omgeving, een verademing. De openbaringen kwamen beetje bij beetje: het kostgeld, dat ik betaalde voor de huur, werd niet gebruikt voor huur; mijn uitgeleende portemonnaie, op straat verloren, verscheen drie dagen later op mysterieuze wijze leeg in de brievenbus.

Fantastische verhalen kwamen voorbij, vaak aangevuld met echte tranen. Ik besefte uiteindelijk dat het een gokverslaving betrof en ging op mijzelf wonen, maar we bleven elkaar zo nu en dan zien.

Toen viel een bom: het bleek dat Turks Fruit een hersentumor had. De operatie was gepland, maar ik hoefde niet mee, want de familie kwam op de eerste plaats en dat ging niet samen. Het liep goed af en na een tijdje kwam Turks Fruit terug, met verband om zijn hoofd. Ik had met hem te doen. Al een tijd liepen zijn salarisbetalingen via mijn bankrekening, omdat in het verleden schulden waren gemaakt en geen bank hem nog accepteerde. Ik nam regelmatig zijn salaris op en overhandigde het hem. Kleine moeite.

Tot ik een dag bij Turks Fruit bleef slapen en er ruw werd gebeld, midden in de nacht. Opeens stonden acht politiemannen in de woonkamer, en we moesten mee. Ik begreep er niets van, werd apart afgevoerd in een busje, en er werd mij duidelijk gemaakt dat ik mijn bek moest houden. Later hoorde ik via walkie-talkies Turks Fruit gillen en zich verzetten, en politiemannen grapten dat de hond werd ‘ingezet’. Ik rilde.

Na een vreselijke nacht, in een claustrofobisch hok op het politiebureau, legden rechercheurs mij fijn uit wat er speelde: Turks Fruit had grote sommen geld verduisterd en ik werd net als vele anderen mede verdacht van fraude omdat mijn bankrekening in het verhaal voorkwam. Alles wat ik afgelopen jaar had gehoord, bleken leugens, zelfs de hersenoperatie was met precisie gefingeerd.

Het heeft een jaar geduurd totdat ik van alles werd vrijgepleit, met een waarschuwing om vanaf nu “beter op te letten”. Voortaan loop ik met een boog om al te vlot sprekende Turken heen, vergeef het me. Ik kwam Turks Fruit nog zo’n twee keer op straat tegen, maar die liep snel door nadat ik hem streng aankeek.

Obscuro is een creatuur van de nacht, een feestbeest, een relnicht. Snoeihard, maar ook heel gevoelig.

Foute Mannen, Obscuro, 15.11.2011 @ 09:26

[Home]
 

4 Reacties

op 15 11 2011 at 11:33 schreef Otto:

Ooit was ik een keer in Istanbul verzeild geraakt in wat naderhand een homobar bleek te zijn: de Pinocchio. Op zich geen ongezellige tent, maar Turkse kerels knijpen er op los.

op 15 11 2011 at 15:55 schreef Rob:

In Tilburg liep een jongen rond, heftruckchauffeur in een kaasfabriek, die één net pak had – maar dan ook een echt mooi pak. Daarmee ging hij in het weekeinde naar de duurste kroeg en dan zei hij dat hij Italiaan was. Want ‘Turk’, dat werkte niet echt bij de vrouwen. Jammer, want het leek een goede vent.
Ik heb me altijd afgevraagd hoe hij uiteindelijk zou “opbiechten” dat hij een Turk was. Maar misschien was het niet de bedoeling om het ooit zo ver te laten komen.

op 16 11 2011 at 12:14 schreef Yvonne:

@Otto

Nou vind ik het ook wel treffend dat je Pinocchio per ongeluk uitzocht. Ik begrijp dat je als onze huishomo meer wilt dan alleen maar geknijp. Probeer eens een Griekse homobar, je weet van voren niet meer of je van achteren nog leeft. Aanrader.

op 16 11 2011 at 17:45 schreef Thomas E:

Mooie openingsalinea, Obscuro! Zou zomaar het begin van een goede roman kunnen zijn.
(Alleen vind ik dat ‘heimat’ wat jammer in deze mediterrane context)

Nieuwe reactie
Naam:
E-mail:
Homepage:
  Afbeelding invoegen
 

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekent geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN 2024

O Richard K., martelaar van de Afgehaakten

O Liever Wilders dan Yesilgöz

O Hoe Albert Heijn constant probeert ons te bestelen

O Kankerhomo

O Harde Por

O Zijn onze universiteiten antisemitische Hamasbolwerken?

O De meest gelezen stukken van 2023

O Willem Kraan zou met Scharwachter en Dibi hebben meegeprotesteerd

O Neem PVV-stemmers serieus!

O De verpletterende charme van de supertolerante Gidi Markuszower

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

 

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

 

(Advertentie)
 

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 

RSS RSS