Twee vrouwen tegen het patriarchaat
Peter Breedveld
Een Koreaanse manga die zich afspeelt in het Nederland van de 16e eeuw, die had ik toch wel opgepikt. Zoals alle Nederlanders ben ik gefascineerd door hoe de rest van de wereld ons ziet. Maar omdat Yudori de auteur is, de in Engeland wonende Koreaanse wier boek Les Enfants de L’Empire ik het afgelopen voorjaar de hemel in prees, waren mijn verwachtingen hoog, zeer hoog gespannen.
Raging Clouds is de eerste Engelse vertaling van Yudori’s werk, dat al in het Frans, Spaans, Portugees en Duits verscheen maar uiteraard niet in het Nederlands. Het is tevens haar eerste graphic novel en om u niet te lang in spanning te laten zitten: Het is een erg mooi boek maar nog niet zo gesofisticeerd als Les Enfants de L’Empire.
Strijders tegen het patriarchaat
Het gaat over een Nederlandse vrouw, Amélie van Hoenbroek, telg van een verarmde adellijke familie die is uitgehuwelijkt aan een handelsman die vaak op reis is. Amélie vindt dat niet erg, want de seks is toch erbarmelijk, van liefde en respect is geen sprake en terwijl hij weg is, kan zij zich storten op haar hobby, namelijk vliegen. Amélie bestudeert de natuur om te ontdekken hoe vogels vliegen en zaden zich door de wind mee laten voeren en zo een manier te vinden om mensen te laten vliegen.
Haar man komt op een dag terug uit Portugal met een Aziatische vrouw, Sahara genaamd, een slavin die hij heeft gestolen van een Turk, na hem te hebben vermoord in een duel. Hij onderhoudt openlijk seksuele betrekkingen met de zinnelijke, voluptueuze Sahara (dat er geen sprake kan zijn van seks met wederzijdse instemming, moge duidelijk zijn), tot grote woede van Amélie. Die reageert dat af op Sahara, maar blijft zelf ook niet ongevoelig voor Sahara’s erotische bekoorlijkheid.
Sahara heeft bovendien meer in haar mars dan alleen seks. Ze geeft blijk van grote mensenkennis en analytisch vermogen en helpt Amélie uiteindelijk met een doorbraak in haar aeronautische ontdekkingstocht. De twee rivalen, allebei onderdrukt door het patriarchaat, worden partners in de feministische strijd.
Verbrand varkensvlees
Net als Les Enfants de L’Empire is Raging Clouds een feministische, zeer maatschappijkritische roman die zindert van de erotiek. Hoe realistisch het verhaal is over twee vrouwen die in het Reformatorische Nederland van de 16e eeuw de mannen het nakijken geven op technisch-wetenschappelijk gebied, kan ik niet beoordelen. Ik denk niet heel realistisch. Amélie is katholiek, en katholieken moesten zich in die tijd koest houden in Nederland. Haar man is protestants, en neigt sterk naar atheïsme, ik zou ook zeggen nihilisme. Hij is geen eendimensionale schurk, in Portugal heeft hij protestanten zien branden voor hun geloof. “Ze roken naar verbrand varkensvlees”, zegt hij. “Daar zullen ze ook wel naar smaken”, zegt Amélie. Hij zegt dat de protestantste Hugenoten, die zij vervloekt, net zoveel van God houden als zij doet.
Op school heb in de geschiedenislessen vooral jaartallen van oorlogen en twisten uit mijn hoofd moeten leren, maar over de mensen in de 16e eeuw weet ik weinig. Volgens Yudori moesten vrouwen als Amélie, die twee vrouwelijke bedienden in huis heeft, hun steentje bijdragen aan het huishouden en de vloer schrobben en boodschappen doen op de markt en zelfs doen wat de oudste van de twee bedienden zegt. Dat klinkt heel erg Nederlands. Dat ze als lid van de adel toch ondergeschikt is aan haar man, die weliswaar een gewone burger is maar wel rijk, klinkt ook erg Nederlands. De zinderende erotiek in Raging Clouds, die vind ik weer heel erg on-Nederlands, maar die arriveert dan ook samen met Sahara in de gure polder.
Fascinerend allemaal. Wie een goed boek weet over de mores in het 16e-eeuwse Nederland, mail me alsjeblieft.
Zachtheid van borsten
Minstens zo belangrijk als het verhaal in Raging Clouds zijn de beelden. Prachtig getekend en gemonteerd, waarbij Yudori alle mogelijkheden van het beeldverhaal gebruikt. Zwier, ritme, verspringende beelden, inzoomen op details, dan weer totaalbeelden, wat kan deze vrouw dat toch goed. En wat kan ze goed lichamen tekenen, vlees, huid, de zachtheid van borsten. Zinnelijkheid, emotie, waarbij een gezicht verspringt van hyperrealistisch naar minimalistisch karikaturaal. Yudori beheerst het hele palet.
boeken, Peter Breedveld, Strips, 03.10.2025 @ 10:42
RSS