Witte stemmen
Hassnae Bouazza
Schilderij: Colombo Max.
Geregeld krijg ik mails van mensen. Vaak aardig, soms niet. Die laatsten eindigen meestal ongelezen in de prullenbak. Best sneu, eigenlijk. Maakt een anoniem iemand zich boos, doet ie zijn best je zo diep mogelijk te beledigen, verdwijnen die machteloze woorden in het virtuele niets.
Maar goed, die aardige brieven worden altijd gelezen en beantwoord. Zo kreeg ik laatst een mail van een vrouw die zich zorgen maakte om al het onrecht in de wereld en me vroeg of het gepast is dat zij als witte vrouw zich uitspreekt, ze gaf liever het podium aan biculturele stemmen.
Het is een goedbedoelde vraag die ik waardeer, maar die eigenlijk vanzelfsprekend overbodig zou moeten zijn. Natúúrlijk is het gepast je uit te spreken over racisme, ongelijkheid, Palestina. Dat zou niet het exclusieve domein moeten zijn van mensen zoals ik, maar van ons allemaal.
Blauwe ogen
Ik moet denken aan het begin van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne en hoeveel mensen toen zeiden dat het geweld hen raakte, omdat Oekraïners ook blond haar en blauwe ogen hadden. Dat vond ik zo absurd. Het is makkelijk de mens te herkennen in iemand die op je lijkt, maar de echte opdracht is om mee te leven met mensen die níet op je lijken. Daar zouden de mensen in Coevorden, die de boel in brand staken om te voorkomen dat er veertien minderjarige asielzoekers in hun gemeente ondergebracht zouden worden. eens bij stil moeten staan.
Wat een schande. Dat je je eigen menselijkheid zo hebt doorgespoeld dat er nergens een greintje empathie te vinden is voor kwetsbare mensen. Het kan niet anders of dit komt als een boemerang terug. Je kunt de ellende negeren en de wond door laten etteren, maar dan klopt die vanzelf een keer bij jou aan de deur. Of dat nu racisme is, die bosbrand door de opwarming van de aarde of je mensenrechten die verkwanseld worden.
Kliekje
We zijn allemaal met elkaar verbonden. De strijd voor een minimale vorm van beschaving en tegen onrecht gaat ons allemaal aan, dat is geen achterhoedegevecht dat je in eigen kliekje voert, geen strijd waarin ego’s voor mogen dringen. Als we het tij willen keren voor een betere wereld, hebben we iedere medestander nodig. De achtergrond is niet relevant.
Ik ben blij met iedere witte stem die zich uitspreekt, met Sander Schimmelpenninck, Lieke Marsman, Remco Breuker, Georgina Verbaan, Peter Breedveld, Myrthe Hilkens. Graag meer, meer, meer. We hebben jullie nodig.
Hassnae Bouazza is columnist (NRC, Linda, Harper’s Bazaar), journalist, culinair recensent, documentairemaker en schrijver (Arabieren Kijken, Een Koffer vol Citroenen). vorig jaar maakte ze twee documentaires: Verhalen uit de Rif en Brieven uit de Kast, dat is genomineerd voor een Dutch Director’s Guild Award.
Hassnae Bouazza, 21.07.2025 @ 08:24
RSS