Seks met Cocky
Cocky Cox
Foto: Leg Show
Ik kick op meisjes met amputaties. Dat is op zich geen probleem, want via mijn werk als vrijwilliger bij een revalidatiecentrum kom ik er genoeg tegen. Mijn vriendin, die haar onderbeen mist, heb ik daar ook ontmoet. Ik ben heel gelukkig met haar. Toch verwijt ze mij dat ik alleen op haar val vanwege haar halve been. Eerlijk gezegd is haar amputatie inderdaad heel belangrijk voor me. Andere jongens vallen op meisjes met lange benen, en daar is ook niets mis mee. Mijn vriendin is verdrietig en onzeker; het maakt niet uit hoe vaak ik zeg dat ik van haar hou.
Hinkstapsprong
Jouw passie voor amputatie heeft een naam: acrotomofilie. Letterlijk betekent dat: houden van afgesneden ledemaat. Je bent zeker niet de enige met monopede mania (voorliefde voor éénbenigen). In het benenfetisj magazine Leg Show stelen dames met stompjes er geregeld de show. Over de ervaringen van andere acrotomofielen valt te lezen op Amputee Web Site. Bijvoorbeeld het verhaal van een man die als 6-jarige fantaseerde over het meisje in de rolstoel uit de Heidi-film. Later knipte hij uit plaatjes van filmsterren hun benen weg. Dat stond een huwelijk niet in de weg, al worstelde hij dertig jaar lang met zijn ongewone fetisj, samen met zijn niet-geamputeerde vrouw. Jouw vriendin is dus een schot is de roos. Als ze je wil pesten, moet ze gewoon haar prothese aan houden in bed.
Meer van Cocky op Divinaa.
Algemeen, 21.06.2007 @ 21:16
7 Reacties
op 22 06 2007 at 07:49 schreef filantroop:
Ach, wellicht zijn er ook liefhebbers van sodomie met deels geamputeerde huisdieren. Misschien wel handig, een bouvier die niet meer kwispelt bij de erotiek. Wijfjesspinnen koesteren deze passie ook nogal eens, en rukken bij de coïtus wel eens een poot van het mannetje af. Bidsprinkhaan-wijfjes gaan weer net een stapje verder en laten van het mannetje geen spaan heel.
Mijn voorkeur gaat toch uit naar erotiek met alles erop en eraan, zodat een dame kan trappelen van ongeduld, en na afloop in beide handen kan klappen over het eindresultaat. Naar ik hoop heeft ze geen kunstgebit, want vanaf het nachtkastje toegelachen worden, lijkt me niets.
op 22 06 2007 at 12:07 schreef metatron:
Laatst was ik in de frituur en vroeg om een frikadel speciaal(U weet wel, frikadel met snee, uitjes, mayonaise en curry). Echter wilde ik een frikadel speciaal zonder uitjes, mayonaise en curry. Waarop de friteriehouder vroeg: "Ja maar, waarom wilt u een frikadel speciaal zonder uitjes, mayonaise en curry?" "Omdat ik het spleetje zo lekker vind!"
op 22 06 2007 at 12:20 schreef Hosseyn:
In mijn land hebben we de vrouwtjes het liefst zonder hoofd.
op 23 06 2007 at 23:12 schreef DvR:
Metatron: Die curry was niet zo lang geleden nog ketchup. Een pregnant voorbeeld van de verloedering die dit land steeds dieper treft!
Zo’n frikandel wordt onder liefhebbers van het snelle voer ook wel ‘open been’ genoemd, maar dat kan iets regionaals zijn. Mijn broertje was ooit heel verontwaardigd toen er bij een snackbar in Rijswijk gehaktstaven in de vitrine lagen die zijn eigen naam droegen (deze zgn. ‘Jochem’ was ons alleen als Dolle Mina of Pikanto bekend).
op 24 06 2007 at 10:26 schreef Uitgeverij XTRA:
Voor de échte liefhebbers van ontbrekende ledematen: we hebben een bundel in voorbereiding met cartoons van John Callahan. Zelf heeft hij zijn armen en benen nog, zij het grotendeels verlamd. Zijn tekeningen en worden bevolkt door inventieve rompen met een hoofd en andere gehandicapten die hun leven proberen te veraangenamen. Heftige gozer.
op 24 06 2007 at 11:45 schreef hosseyn:
Xtra: in jullie doe-het-zelf-dodingsgids van een jaar of vijfentwintig geleden stond een mooie foto van een dynamietzelfdoder. Daar ontbraken eigenlijk alle ledematen.
op 24 06 2007 at 12:15 schreef Uitgeverij XTRA:
Ha, je bent op de hoogte, hosseyn. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Dat geldt ook voor ons.
RSS