Sleutelfiguur
Thomas Colignatus
Illustratie: Peter Fendi?
Het Appèl van Antwerpen ondertekend door Lou Keune, Herman Wijffels, Jan Pronk en anderen, roept op tot een economisch herstel via duurzaamheid, solidariteit en vrede’ in plaats van gedachteloos meer materiële consumptie, ongelijkheid en oorlogsuitgaven. Lezing van het betoog roept de verzuchting van Frank Ankersmit in gedachten: Economen zijn niet de oplossing van de huidige problemen, maar zelf een deel daarvan’.
Malcolm Gladwells The tipping point‘ geeft ons hier een belangrijk inzicht. Een infectieziekte kan in een samenleving een sluimerend bestaan leiden maar door de bijdrage van een enkel individu, een ‘sleutelfiguur’ met veel contacten, kan een kritische massa ontstaan waarna de infectie uitbarst in een epidemie. Epidemiologen hebben geleerd dat bestrijding van een epidemie vaak vraagt om die sleutelfiguren te localiseren en te neutraliseren.
Gladwell maakt aannemelijk dat dit epidemiologische model ook van toepassing is op mode-verschijnselen. Naar mijn inzicht is Lou Keune zo’n sleutelfiguur die een epidemie van misleide economie op ons kan afroepen. Ik richt me op Keune want hij is niet alleen wetenschapper maar ook een duchtige netwerker. Laat ik proberen diens rol te neutraliseren met een paar heldere tegenargumenten.
De eerste misvatting is dat er nu pas zo’n crisis is waarvoor nu pas zulke verklaringen van Tilburg of appèls uit Antwerpen nodig zijn. Genoemde problemen bestaan al decennia en zijn onderwerp van uitvoerig wetenschappelijk onderzoek. Keune kan handig netwerken en de omstandigheden natuurlijk gebruiken tot meerdere glorie van zichzelf, dat kan niet weerlegd worden.
De tweede misvatting is te denken dat je op zo’n crisis moet wachten. Zoals de langetermijnstudie Scanning the future‘ (CPB, 1992 – PDF) heeft laten zien, kon je in het verleden met serieuze economische modellen ook al een Global Crisis-scenario verzinnen waarbij het vreselijk uit de hand liep. Sterker nog, je kon toen die resultaten ook gebruiken om oplossingsmogelijkheden aan te dragen. Heel concreet ook en niet via die vage praat van genoemd Appèl.
Het probleem is dus niet dat er geen kennis is. Het lijkt me ook dat de meeste mensen wel voorstander zijn van duurzaamheid, solidariteit en vrede’, dus dat is het probleem ook niet. Het probleem ligt heel ergens anders.
Het probleem ligt in de censuur van de wetenschap door de directie van het CPB in 1990 en het onvermogen van de Nederlandse samenleving om die censuur te corrigeren. Over die censuur door de directie van het CPB hoef ik het hier niet te hebben, zie mijn website.
Hier is nu alleen de reactie van Lou Keune relevant. Hoe reageert deze koene ridder voor duurzaamheid, solidariteit en vrede’ wanneer hij verneemt dat de directie van het CPB censuur pleegt? Van belang is dat de inmiddels gepensioneerde Keune gepromoveerd is in de sociale wetenschappen en aangesteld was als wetenschappelijk hoofdmedewerker aan een universiteit, zodat je mag verwachten dat hij de wetenschappelijke integriteit hoog in het vaandel heeft staan.
Maar dan blijkt dat spreken over die censuur ook weer door censuur te worden getroffen op een cruciaal moment op het Nederlands Sociaal Forum terwijl Keune daarna niet helpt corrigeren.
Vervolgens blijkt het boekje De ontketende kiezer getroffen te worden door een lasterlijke recensie door een collega van Keune terwijl Keune daarna niet helpt corrigeren.
Dus de wetenschapper die door de directie van het CPB is mishandeld, wordt daarna ook door Keune cs. gemangeld. De lezer moet niet verbaasd zijn dat ik inmiddels adviseer tot een boycot van Nederland en dat het me genoegen doet te zien dat de export al met tien procent is ingestort. Ik ben benieuwd welk niveau nodig is om de integriteit op het CPB te herstellen.
Mijn vermoeden is dat wanneer Keune als sleutelfiguur’ mijn analyse en protest tegen de censuur serieus had genomen, hij anderen in zijn netwerk daarvan op de hoogte had kunnen stellen en dat de Nederlandse samenleving de weg had kunnen inslaan om de censuur door de directie van het CPB te corrigeren. Het is slechts een vermoeden, het laat zich niet bewijzen.
Bovendien hangt het niet van Keune alleen af, er zijn ook anderen en ook andere sleutelfiguren’. In ieder geval kan wel het volgende gezegd worden. Ten eerste is het Appèl economische wartaal omdat het niet op een degelijke economische analyse is gebaseerd. Ten tweede is het Appèl wetenschappelijk-ethisch verwerpelijk omdat het zowel censuur van de wetenschap verzwijgt als aan die gecensureerde analyse voorbij gaat. Ten derde adviseer ik de ondertekenaars van het Appèl om hun ondertekening terug te trekken. Ten vierde adviseer ik de media om aandacht te geven aan de censuur van de wetenschap door de directie van het CPB en niet aan de producten van een bevlogen maar klaarblijkelijk ook narcistische netwerker.
Thomas Colignatus is econometrist en onder meer samen met journalist Hans Hulst auteur van De Ontketende Kiezer (2003).
Thomas Cool/Colignatus, 09.03.2009 @ 12:43
7 Reacties
op 09 03 2009 at 14:23 schreef babs:
Ik heb bij Colignatus altijd het gevoel of ik JJ van der Gulik aan het lezen ben.
Zoals bij Van der Gulik al het onrecht in de wereld uiteindelijk is terug te voeren op de Joden en hoe die erin slagen groote geesten als Van der Gulik monddood te maken, is het bij Colignatus allemaal terug te voeren op hoe hij bij het CPB monddood is gemaakt.
op 09 03 2009 at 14:32 schreef Ozymandias:
Mochten er bij het CPB ook joden zitten, dan kunnen Colignatus en Gulik de krachten bundelen.
op 09 03 2009 at 17:23 schreef hj:
Alweer cencuur vd wetenschap en Nederland boycotten?
*gaap*
op 09 03 2009 at 19:33 schreef Huub:
Dat de auteur blij is dat de nederlandse export is gedaald, doet vermoeden dat hij vooral rancuneus is. Dat hij die censuur in z’n aanbevelingen herhaalt, bevestigt dat. Dat heeft immers niets met dit appèl te maken. Je zou net zo goed kunnen zeggen dat ze zich in dit appèl moeten verontschuldigen voor de jodenvervolging. Rancune is een hele slechte raadgever.
Wat is wel interessant is in hoeverre de huidige crisis te voorspellen was en waarom, niet alleen het nietige CPB maar wereldwijd, er als de huidige recessie te voorkomen was geweest, niet is ingegrepen.
op 09 03 2009 at 20:00 schreef Geert:
Kan iemand mij in één heldere zin uitleggen wat die CPB censuur kwestie is? Iedere keer als er gelinkt wordt naar een lijvig artikel waar ik het antwoord in denk te vinden, word ik weer teleurgesteld doorverwezen naar een ander artikel/boek. Ik heb geen tijd om een heel boek te lezen met het risico dat ik het antwoord ook daar niet in vind.
Bij voorbaat dank!
op 09 03 2009 at 20:19 schreef Peter:
Het gaat om een theorie over de belastingvrije voet en het afschaffen van de lasten op de laagste lonen, zonder kwalijke gevolgen voor werknemers, werkgevers of overheid, die de CPB onwelgevallig zou zijn geweest.
Hier is een interview van mij met Thomas, waarin de strekking van de affaire vluchtig wordt weergegeven.
op 10 03 2009 at 12:03 schreef Geert:
Ah, bedankt!
RSS