Home » Archief » De bloedende runner


[30.10.2018]

De bloedende runner

Barbara de Roos


Illustratie: Toshio Saeki

Een fiks aantal jaren geleden, nog voor de renovatie van het station, stond ik bij het centraal station in Rotterdam op mijn tram te wachten. Het was avond, er waren niet veel mensen, maar toch genoeg om te zien hoe tegenover ons bij een lege tramhalte een tienerjongen in elkaar geslagen werd door een andere jongen.

Niemand verroerde zich. De dader haalde uit met een mes en rende weg. De achterblijver zeeg in elkaar. Nog steeds bewoog geen van de toeschouwers ook maar een spier. Nog een paar tergende seconden later was ik klaar met alle lafheid om me heen. Ik stapte met ferme pas op de tiener af. Hij keek me groggy aan, een straaltje bloed druppelde langs zijn zwarte haar naar beneden.

“Hoe gaat het met je?”, vroeg ik. Hij kon zo te zien niet ouder zijn dan een jaar of vijftien.

“Het gaat wel, mevrouw,” zei hij met een licht Marokkaans accent.

Dader identificeren

“Volgens mij moet je naar het ziekenhuis,” zei ik. Hij hapte naar adem om wat tegen te sputteren, maar ik liet hem niet uitpraten. Ik hees hem omhoog en keek om me heen. Nog steeds geen enkele toeschouwer die in actie was gekomen. Het verbaasde me niets, wie heeft er tegenwoordig nog wat voor een vreemde over?

We strompelden naar het politiekantoortje van het centraal station. De wachtkamer was leeg. Een politieagent die achter zijn beveiligde loket stond, keek me meewarig aan. Ik legde hem de situatie uit en zei dat ik getuige wilde zijn als de jongen tot aangifte over wilde gaan. Ik wilde ook helpen om de dader te identificeren. De agent keek me nog steeds even meewarig aan, vanachter zijn plexiglazen schild met praatgaatje. Ik legde het hem nog een keer uit en stond erop dat hij mijn naam en telefoonnummer opschreef.

“Daar kunnen we niets mee,” mompelde hij terwijl hij mijn naam en nummer opschreef.

“Waarom niet?”, vroeg ik.

“Dat zijn runners, drugskoeriers,” legde hij uit. “Die hebben hun eigen wereldje, daar bemoeien wij ons niet mee.”

Vuur gespuugd

Voor mij was dit compleet nieuwe informatie, maar ik liet me niet van de wijs brengen. “Dus voor jullie zijn runners geen mensen? En maakt het niet uit of ze mishandeld worden? Wat als deze jongen vermoord zou worden?”

“Nee, zo is het ook weer niet. Als hij zou overlijden zou het anders zijn. Maar zelfs dan hebben we niets aan uw getuigenis, omdat we er niet zelf bij zijn geweest.”

Mijn blauwe ogen moeten vuur gespuugd hebben, want nu begon ik serieus boos te worden.

“Beweert u nu dat u niets kan doen als u niet zelf getuige bent geweest van een misdrijf?! Dus ik zou verkracht kunnen worden op straat, maar u kunt niets doen als u het niet zelf gezien heeft? En deze jongen kunt u ook niet helpen, zolang hij nog niet dood is? Is de politie helemaal gek geworden, of zo?”

De agent keek me zwijgend aan. Zou hij blij zijn geweest dat hij aan de veilige kant van zijn praatgaatje stond? Of was hij het misschien heimelijk wel met me eens? Ik besloot het over een andere boeg te gooien.

In shock

“Deze jongen moet naar het ziekenhuis, hij heeft een hoofdwond.”

“Dan moet hij daar zelf maar naartoe gaan,” pareerde de agent.

We keken allebei om naar onze bebloede runner die amechtig in een stoeltje zat, nog steeds duidelijk in shock. “Deze jongen is in shock,” zei ik op de toon die iedere moeder bezit als het haar echt menens is. “Hij kan nergens heen in deze staat. Ik ga ook niet weg voordat u hulp inschakelt voor hem.”

De agent besloot dat het zijn dag niet was en dat hij zich voor deze ene keer maar moest gaan bemoeien met het runnerswereldje waar hij ongetwijfeld elke dag te veel ellende van zag. Ik kon anders niet verklaren waarom hij zo compleet afgestompt reageerde op onze hulpvraag. “Ik kan een ambulancebroeder laten komen,” bood hij aan.

Ik knikte en liep terug naar de tienerjongen, terwijl we op de broeder aan het wachten waren en gaf hem een glaasje water.

“Dank u wel, mevrouw, heel erg bedankt,” stamelde hij een paar keer. Ik keek naar het bloed dat nog steeds uit zijn kapsel droop. Ik tastte in mijn zakken naar mijn tissues. Zo goed en zo kwaad als het ging depte ik zijn bloed op met alle tissues die ik kon vinden.

Edel politiekorps

De agent stond nog steeds achter zijn beveiligde loket nog net zo sip naar me te kijken als toen ik binnenkwam. Blijkbaar keek ik hem net iets te lang en net iets te verbaasd aan. Alsof ik met mijn lichaamstaal zei: “Waarom kíjk je nou toch zo…?”

“Daar gebruiken wij nou handschoenen voor, vanwege het besmettingsgevaar,” verklaarde hij zichzelf.

Het laatste restje verontwaardiging dat ik bezat, werd opnieuw een kolkende massa. Heeft die vent me een paar volle minuten laten aanmodderen met tissues, terwijl hij wist dat ik blijkbaar gevaar liep op HIV of een andere besmetting?

Ik zeg het niet graag, maar een groot deel van het respect en vertrouwen die ik had in het edele politiekorps van Nederland, de sterke arm der wet die mij en alle andere burgers kan én wil beschermen tegen gevaar, is die avond samen met mijn rode tissues finaal afgevoerd naar een andere duistere krocht in Rotterdam.

Barbara de Roos is copywriter en een nieuwe gastschrijver op Frontaal Naakt.

Gastschrijver, 30.10.2018 @ 08:26

[Home]
 

1 Reactie

op 30 10 2018 at 08:38 schreef Peter:

Commentaar? Leesfrontaalnaakt@gmail.com.

 


Home

Archief

 

STEUN FRONTAAL NAAKT MET EEN TIKKIE!

 

 

OF VIA PATREON!

 

 

Let op: Toelating van reacties en publicatie van opiniestukken van anderen dan de hoofdredacteur zelf betekent geenszins dat hij het met de inhoud ervan eens is.

 

pbgif (88k image)
 

MEEST GELEZEN IN 2024

O Richard K., martelaar van de Afgehaakten

O Liever Wilders dan Yesilgöz

O Hoe Albert Heijn constant probeert ons te bestelen

O Kankerhomo

O Harde Por

O Zijn onze universiteiten antisemitische Hamasbolwerken?

O De meest gelezen stukken van 2023

O Willem Kraan zou met Scharwachter en Dibi hebben meegeprotesteerd

O Neem PVV-stemmers serieus!

O De verpletterende charme van de supertolerante Gidi Markuszower

 

MEEST GELEZEN EVER

O Caroline van der Plas, dwangmatige leugenmachine

O Caroline van der Plas is de Nederlandse Donald Trump

O YouPorn

O Iedereen haat Sander Schimmelpenninck omdat hij écht onafhankelijk is

O Wierd Duk de pro-Russische complotdenker

O Domme Lul

O Frans Timmermans kan het einde van de domrechtse ijstijd zijn

O Wierd Duk en Jan Dijkgraaf, hoeders van het fatsoen

O De koning van het uittrekken van de damesslip

O Haatoma

 

pbgif (88k image)
 

CONTACT
Stuur uw loftuitingen en steunbetuigingen naar Frontaal Naakt.

 

NIEUWSBRIEF
Ontvang gratis de Frontaal Naakt nieuwsbrief.

 

pbgif (88k image)
 

BLURBS
“How does it feel to be famous, Peter?” (David Bowie)

“Tegenover de enorme hoeveelheid onnozelaars in de Nederlandse journalistiek, die zelfs overduidelijke schertsfiguren als Sywert, Baudet en Duk pas ver in blessuretijd op waarde wisten te schatten, staat een klein groepje van ondergewaardeerde woestijnroepers. Met Peter op 1.” (Sander Schimmelpenninck)

“Frontaal Naakt dient een publiek belang” (mr. P.L.C.M. Ficq, politierechter)

“Peter schrijft hartstochtelijk, natuurlijk beargumenteerd, maar zijn stijl volgt het ritme van zijn hart.” (Hafid Bouazza).

“Ik vind dat je beter schrijft dan Hitler” (Ionica Smeets)

“Peter is soms een beetje intens en zo maar hij kan wél echt goed schrijven.” (Özcan Akyol)

“Jij levert toch wel het bewijs dat prachtige columns ook op weblogs (en niet alleen in de oude media) verschijnen.” (Femke Halsema)

“Literaire Spartacus” (André Holterman)

“Wie verlost me van die vieze vuile tiefuslul?” (Lodewijk Asscher cs)

“Pijnlijk treffend” (Sylvana Simons)

네덜란드 매체 프론탈 나크트(Frontaal Naakt)에 따르면, 네덜란드 라 (MT News)

“Echt intelligente mensen zoals Peter Breedveld.” (Candy Dulfer)

“De Kanye West van de Nederlandse journalistiek.” (Aicha Qandisha)

“Vieze gore domme shit” (Tofik Dibi)

“Ik denk dat de geschiedenis zal uitmaken dat Peter Breedveld de Multatuli van deze tijd is.” (Esther Gasseling)

“Nu weet ik het zeker. Jij bent de antichrist.” (Sylvia Witteman)

“Ik ben dol op Peter. Peter moet blijven.” (Sheila Sitalsing)

“Ik vind hem vaak te heftig” (Hans Laroes)

“Schrijver bij wie iedereen verbleekt, weergaloos, dodelijk eerlijk. Om in je broek te piesen, zo grappig. Perfecte billen.” (Hassnae Bouazza)

“Scherpe confrontatie, zelfs als die soms over grenzen van smaak heen gaat, is een essentieel onderdeel van een gezonde democratie.” (Lousewies van der Laan)

“Ik moet enorm lachen om alles wat Peter Breedveld roept.” (Naeeda Aurangzeb)

“We kunnen niet zonder jouw geluid in dit land” (Petra Stienen)

“De scherpste online columnist van Nederland” (Francisco van Jole)

“Elk woord van jou is gemeen, dat hoort bij de provocateur en de polemist, nietsontziendheid is een vak” (Nausicaa Marbe)

“Als Peter Breedveld zich kwaad maakt, dan wordt het internet weer een stukje mooier. Wat kan die gast schrijven.” (Hollandse Hufters)

“De kritische en vlijmscherpe blogger Peter Breedveld” (Joop.nl)

“Frontaal Naakt, waar het verzet tegen moslimhaat bijna altijd in libertijnse vorm wordt gegoten.” (Hans Beerekamp – NRC Handelsblad)

“De grootste lul van Nederland” (GeenStijl)

“Verder vermaak ik mij prima bij Peter Breedveld. Een groot schrijver.” (Bert Brussen)

“Landverrader” (Ehsan Jami)

“You are an icon!” (Dunya Henya)

“De mooie stukken van Peter Breedveld, die op Frontaal Naakt tegen de maatschappelijke stroom in zwemt.” (Sargasso)

‘De website Frontaal Naakt is een toonbeeld van smaak en intellect.’ (Elsevier weekblad)

“Frontaal Gestoord ben je!” (Frits ‘bonnetje’ Huffnagel)

“Jouw blogs maken hongerig Peter. Leeshonger, eethonger, sekshonger, geweldhonger, ik heb het allemaal gekregen na het lezen van Frontaal Naakt.” (Joyce Brekelmans)

‘Fucking goed geschreven en met de vinger op de zere plek van het multicultidebat.’ (jury Dutch Bloggies 2009)

Frontaal Naakt is een buitengewoon intelligent en kunstig geschreven, even confronterend als origineel weblog waar ook de reacties en discussies er vaak toe doen.’ (jury Dutch Bloggies 2008)

‘Intellectuele stukken die mooi zijn geschreven; confronterend, fel en scherp.’ (Revu)

‘Extreem-rechtse website’ (NRC Handelsblad)

‘De meeste Nederlanders zijn van buitengewoon beschaafde huize, uitzonderingen als Peter Breedveld daargelaten.’ (Anil Ramdas)

‘Peter Breedveld verrast!’ (Nederlandse Moslim Omroep)

‘Breedveld is voor de duvel nog niet bang’ (Jeroen Mirck)

‘Nog een geluk dat er iemand bestaat als Peter Breedveld.’ (Max J. Molovich)

‘Godskolere, ik heb me toch over je gedróómd! Schandalig gewoon.’ (Laurence Blik)

 

pbgif (88k image)
 

 

(Advertentie)
 

 

pbgif (88k image)
 

LINKS

 

 

RSS RSS