Er is niks meer om respect voor te hebben
Peter Breedveld
Illustratie: Maurice Sendak.
Toen ik studeerde, werkte ik als uitzendkracht in de horeca en ik werd toen regelmatig ingezet in de Tweede Kamer. Soms in het Kamer-restaurant, waar Hans Janmaat een beetje zielig in z’n eentje hardop genegeerd zat te worden, dan weer bij de koffiecatering. Dan moest ik koffie en thee schenken tijdens de pauzes. Andere uitzendkrachten, althans zij die het nieuws volgden, vielen in katzwijm van al die politici die ze van de televisie kenden. “Daar heb je Hans Alders!”; “O! Dat is Maria van der Hoeven!”.
Ik was minder onder de indruk. Het irriteerde me dat vrijwel iedereen koffie verkeerd dronk, koffie met heel veel melk, omdat het me altijd irriteert als iedereen hetzelfde doet en ook omdat de Kamerleden altijd een gemaakt vrolijk-neerbuigend toontje aansloegen als ze om de koffie verkeerd vroegen. Bovendien was het me opgevallen dat aan de binnenkant van bijna alle toiletpotten een laag van plakkerige dunne stront zat, die zich niet liet wegspoelen, en ik bracht dat in verband met die sloten koffie verkeerd, die daar werden gedronken.
Colijnsiaans genoegen
Ik vond ze ergerlijk, die Kamerleden. En als ik dan onderwijsminister Jo Ritzen voorbij zag komen, dacht ik: “Jij hebt mijn studiefianciering gekort, klootzak, zodat ik heel veel moet werken om bij te verdienen en dan word ik vanwege die bijverdiensten gekort op mijn studiefinanciering, zodat ik nog meer moet werken en nog meer word gekort.” (Ik heb uiteindelijk, geloof ik, mijn complete studiefinanciering terugbetaald, in elk geval een flink deel ervan.)
Maar toen kwam Ritzen eens na een receptie alle medewerkers persoonlijk een hand geven om ze te bedanken, mij dus ook, en toen kon ik natuurlijk geen hekel meer aan hem hebben. Dat was vreselijk sympathiek van hem. Dus dat had hij me óók alweer afgenomen.
Ik had een hekel aan politici en dat heb ik altijd gehad. Aan Lubbers en Wim Kok en Eelco Brinkman vooral, vanwege hun calvinistische gemoraliseer en het Colijnsiaanse genoegen waarmee ze de sociale verzorgingsstaat afbraken, je zag ze er echt plezier in hebben. Wim Kok deed het niet met Colijnsiaans genoegen, het was meer een vreugdeloze zelfgenoegzaamheid die me irriteerde.
Zeker respect
Maar hoe groot mijn weerzin ook was, ik bleef altijd nog met een zeker respect naar ze kijken. Toen Lubbers de verkiezingen won – ik weet niet meer welk jaar dat was maar zijn verkiezingsleus was “Laat Lubbers zijn Karwei afmaken” – was dat niet de verkiezingsuitslag waar ik op had gehoopt, maar ik vond het vermakelijk toen ik de CDA’ers de overwinning zag vieren met Hema-gebak. En als Wim Kok iets zei, dan luisterde ik daarnaar en dikwijls heroverwoog ik dan standpunten die ik had. Als Lubbers zijn beleid uitlegde, en hem vond ik echt een amorele machtspoliticus, dan wist hij me af en toe tóch aan het twijfelen te brengen. En zelfs voor iemand als Mark Rutte heb ik nog een zekere mate van waardering.
Het deed ertoe wat ze zeiden en hoe tegendraads en rebels ik ook was, ik matigde vaak mijn opstelling uit respect voor deze politici en de mensen die erop stemden. Ook omdat ze tenminste de indruk wekten ook hun tegenstanders als mensen te zien, die ze hun waardigheid gunden.
Domineesvingertjes
Maar nu? Met het gajes dat nu in de Kamer zit en zelfs in de regering? Ik zag Geert Wilders en Martin Bosma met hun domineesvingertjes wapperen vanwege een 20-tal demonstranten in het parlementsgebouw, waar ze “From the river to the sea” scandeerden. Wilders zei dat hij zich kapot schaamde, Bosma vond het “verwerpelijk” en ik moet daar om grinniken. Hier staan twee van de grootste racisten in de Kamer sinds Mussert, die mensen wegzetten als ongedierte en “hyena’s uit achterlijke zandbaklanden”, die hardop fantaseren over het verminken van journalisten, Die Sigrid Kaag voor heks uitmaken en actief de rechtsstaat proberen af te schaffen. Wat zou het mij boeien dat zij zich schamen en het “verwerpelijk” vinden als ik “From the River to the Sea” zou roepen in de Tweede Kamer? Het is tuig. Walgelijk, racistisch, fascistisch tuig. Het zijn nazi’s. Ik accepteer daar geen gemoraliseer van.
Dilan Yesilgöz en Sophie Hermans, hun gepreek glijdt van me af want ik accepteer ze niet als mijn morele voorgangers, ze zijn moreel geperverteerd, ik vind ze verachtelijk. Ik zag Caroline van der Plas een vroom gezicht trekken toen Wilders stond te oreren over “hagde stgaffen” en ik dacht: “Doe niet zo potsierlijk, mens.” Ik heb meer achting voor een koeienvlaai.
Israël steunen
De SGP, ik vind het schorem. Ik vind iedereen die hartstochtelijk de Israëlische bloeddorst blijft steunen verwerpelijk. Hoe kun je onaangedaan blijven bij de beelden van al die dode, verminkte en uitgemergelde kinderen? Je wilt mij de les lezen omdat ik niet voor de zoveelste keer eerst nadrukkelijk Hamas veroordeel? Ik zie geen verschil tussen jou en Hamas. Net zo bloeddorstig, net zo wreed en extremistisch. Het verschil is dat jou nooit iets in de weg is gelegd, jouw kinderen zijn niet vermoord, jouw huis is niet platgebombardeerd, je land is niet bezet. Je hebt geen enkele reden om als een oudtestamentische god te willen beschikken over het lot van tienduizenden onschuldige Palestijnen, “zolang de gijzelaars niet zijn vrijgelaten.”
Een predikant twitterde “Kunnen we dan zelfs niet meer waardig een Holocaust-museum openen?” Ik reageerde: “Als je geen genocidale oorlogsmisdadigers uitnodigt”. Hij blockte me meteen. Mijn opmerking vond ie erger dan die genocidale oorlogsmisdadiger. Moet ik daar respect voor hebben? Sorry, lukt me niet.
Verrotte mensen
Ik wil respect hebben, maar ik zie niks dat respect afdwingt. Ik zie alleen verrotte mensen, met een verrotte moraal. Ik heb er geen dédain voor, ik verácht ze. Ze maken me misselijk. Ik wil me ertegen verzetten, ik wil constant laten zien en horen hoe totaal en absoluut ik ze afwijs. Het is niet mijn regering, het zijn niet mijn volksvertegenwoordigers en ik ben echt radicaal anders dan het geteisem dat dáárop stemt. Ik voel er evenveel verwantschap meer als met geleedpotigen.
Ik voel me beter dan dat. Dan dát.
Is het Vrije Woord u écht lief? Steun me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21.
Peter Breedveld, 09.03.2024 @ 18:12
RSS