Huilen voor de afgehaakte aap
Peter Breedveld
Meteen na Geert Wilders’ Monsterzege begonnen de kwaliteitsmedia zich opeens te verdiepen in het gedachtengoed van de gewhitefacete volksmenner. Waar stond die man, voor wie ze zo lang campagne hadden gevoerd, nou eigenlijk voor? Dat was even schrikken, want hij bleek Nederland moslimvrij te willen maken, de publieke omroep af te willen schaffen en sociaal-economisch bleek hij helemaal niet zo links als ze al die tijd hadden geschreven, want hij was tegen schuldhulpverlening, huurverlaging en bijzondere bijstand en dat soort zaken. Sommige journalisten realiseerden zich dat hun kampioen weleens het einde van hun eigen baan kon betekenen.
Maar ja, 37 zetels, 47 in de peilingen zelfs, dus daar doe je niks meer aan.
Dus besluiten ze maar weer mee te huilen met de wolven in het bos. Nog geen week heeft het geduurd, die kritische houding ten aanzien van de fascisten, die zich overigens toch vooral op Links had gericht, want die was de echte schuldige.
Huilend zigeunerjongetje
Inmiddels zijn we weer terug bij af en lezen we weer dagelijks over hoe zielig de PVV-stemmer is. Het ene na het andere journalistieke equivalent van het huilende zigeneurjongetje passeert de revue. De Volkskrant heeft Josse de Voogd weer van stal gehaald, want ver zoekt het Nederlandse journaille het echt helemaal nooit, die zijn riedeltje over de deerniswekkende afgehaakte weer afdraait, die niet gehoord wordt en gemarginaliseerd is, en boehoehoe. “En ik kan het weten, want ik word als chronisch zieke witte man zelf gediscrimineerd!” De weerlegging heb ik twee jaar geleden al gedaan, voor wie toch weer in die onzin is getrapt.
De arme drommels zelf hebben intussen de tijd van hun leven op Twitter, waar ze het argument, dat ze geen racisten zijn maar legitieme zorgen hebben, kracht bijzetten met tirades tegen moslims en allochtonen en dat Nederlanders weer op één moeten.
Wie iets kritisch over Wilders zegt, is volgens deze herauten van het harmoniemodel niet verbindend bezig en wie iets aardigs over Sigrid Kaag zegt, moet zijn pilletjes nemen want “goddank is dat corrupte kankerwijf opgerot”. Ach, het is zulk sympathiek volk, een beetje grof in de mond, maar met het hart op de juiste plaats. Ze kunnen niet tegen onrecht, meneer.
Gezonde Hollandse jongen
Tussen al het gezalf van de progressieve elite, die het tegenwoordig over “nativisme” heeft, wat een sociologisch eufemisme is voor racistisch chauvinisme, is het goed dat er nog een gezonde Hollandse jongen als ik is, die Het Beest bij de naam blijft noemen in een taal die iedereen kan verstaan. Dat levert me elke dag weer een lawine van racistisch-fascistische bagger op van de Afgehaakten, die me uitschelden voor laffe flikker, laffe homo, mietje (maar het zijn de moslims die homo’s en transen bedreigen!), voor pedofiel, voor nazi (maar ik maak volgens hen iedereen met wie ik het niet eens ben uit voor nazi) die met me willen vechten, me willen vermoorden, vinden dat ik een trein moet koppen en aankondigen dat ik binnenkort word doodgeschoten.
En elke dag is het raak, onder elke tweet over Wilders en de PVV staan honderden reacties van dolle apen die het bloed uit de oren spuit en me een grote pleurisbek geven omdat ik schrijf dat ze een grote pleurisbek hebben. “Achterlijke zuurbrakende natnek, laffe keyboardnicht, linkse afgedankte kotszak!” Ze verwensen me en schelden me verrot en verwijten me in één adem door dat ik polariseer. PVV’ers die een hekel hebben aan polariseren, dat is toch om je een kriek te lachen?
Uiteraard wordt mijn Marokkaans-Nederlandse geliefde er regelmatig bijgehaald, dat “Marokkaanse wijf”, die “importhoer”, want het zijn allemaal vooroordelen die ik tegen PVV’ers koester, mensuh.
Powned-filmpje
Veel afgehaakte apen posten het 14 jaar oude Pownedfilmpje, waarin Rutger Castricum mij op mijn werk komt intimideren vanwege een grove grap die ik in privétijd op mijn privéaccount over PVV’ers had gemaakt. Ik beschouw dat als een vorm van fascistoïde intimidatie om mensen tot gehoorzaamheid te terroriseren.
Vlak voordat Powned kwam binnenstormen, was me te verstaan gegeven dat ik niet met de pers mocht praten en omdat ik heel gehoorzaam ben en altijd naar mijn baas luister (en iedereen om me heen al zo overspannen was dat het me verstandig leek het vuur niet nog hoger op te stoken), ben ik niet ingegaan op Castricums gezuig, ook omdat ik vond en vind dat ik geen verantwoording ben verschuldigd aan racistische fascisten die zelf ongefilterd tegen alles en iedereen losgaan. Toen hij maar bleef dooretteren, heb ik hem naar de beveiliging geleid en die gevraagd hem van me over te nemen.
Keurig gehandeld, vind ik zelf, maar de apen zien het als bewijs dat ik een grote mond heb op Twitter (en hier op Frontaal Naakt) en niks durf te zeggen als mensen voor mijn neus staan. Ik denk dat ze me daarom constant uitdagen om van alles in hun gezicht te komen zeggen want hoei!, dan zullen ze me wel eventjes.
Loze dreigementen
Het lijken me loze dreigementen, de meeste komen van anonieme schijtbakken, maar het worden er wel elke dag meer en ik heb daardoor het gevoel dat het komend jaar weleens spannend kan gaan worden; dat fascisten mij, omdat ik zeg dat het fascisten zijn, met geweld op andere gedachten komen brengen om te bewijzen dat ze geen fascisten zijn.
Is het Vrije Woord u écht lief? Steun me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21.
Peter Breedveld, 28.12.2023 @ 12:06
RSS