Rutte gaat nooit meer weg
Jasper Mekkes
Scène uit Danger: Diabolik (Mario Bava (1968)
Voor het eerst sinds Rutte I toonde de NOS Rutte nu ook en profil. Een teken dat Rutte in zwaar weer zat. Opeens mochten we zijn inmiddels niet meer zo rechte rug wèl zien.
Het is een wat cynische metafoor voor de ironie van het lot: de man die zijn leven in dienst stelde van het kapotmaken van de aarde, groeit nu naar de aarde toe. Alsof die aarde hem met zijn steeds langer wordende neus op de desastreuse gevolgen van zijn afbraakpolitiek wil drukken.
Het beeld hoeft van het journaille niet meer de sterke leider te zijn, Rutte begint immers in ongenade te vallen bij de burger, op deze manier kan hij geen premier van alle Nederlanders worden, het is nu tijd de kwetsbare oude man te tonen – een uiterste poging van de staatsmedia om de publieke opinie te beïnvloeden.
Het is tijd om Rutte te framen als de onterecht bekritiseerde, hard werkende oude man die we vooral met rust moeten laten – zodat hij in alle rust zijn volgende kabinet kan formeren.
Alles kan namelijk waar en onwaar tegelijk zijn, sterk en zwak, krom en recht, als het maar op de juiste manier geframed wordt. Het is een door Rutte gekoesterd gebruik onder politici – en regeringsgetrouwe journalisten als Arjan Noorlander.
Slecht voorbeeld
Maar het gaat verder dan dat. Het slechte voorbeeld van liegende mensen aan de top, politici die telkens weer wegkomen met hun leugens, doet volgen in de rest van de maatschappij, zoals ieder slecht voorbeeld doet volgen.
Het is een teken van een samenleving die niet meer weet te kiezen, deze politiek die ze in het Frankrijk van Macron de politiek van en même temps noemen; de politiek van tegelijkertijd, van waar en onwaar op hetzelfde moment.
En dat terwijl juist kiezen vrijheid geeft.
De voormalige jongerenafdeling van de SP kiest ook, alleen niet voor het schetsen van het alternatief voor Rutte’s afbraakpolitiek, maar voor Lenin als inspiratiebron – en daarmee voor onvrijheid; voor een op de Jakobijnse variant van de Franse revolutie geïnspireerde, moorddadige dictatuur.
Want het was Lenin die, samen met Trotsky, geïnspireerd door de moordpartijen van Robespierre c.s., verantwoordelijk was voor de goelags. En er zijn schattingen dat in die goelags maar liefst 100 miljoen mensen stierven.
Goed dat de SP de banden met Rood doorsneed dus.
Transhumanisme
Maar we leven in een tijd van gevaarlijk nihilisme. Van het onthecht raken van onze natuur; de rede. Van het transhumanisme van Elon Musk, de rijkste man op aarde, die as we speak bezig is hersens te digitaliseren zodat we straks niet meer intelligent hoeven te zijn, alleen nog maar rijk, zodat we geen boeken meer hoeven te lezen maar alleen nog maar een upgrade hoeven te bestellen bij zijn nieuwste bedrijf, Neuralink. Een upgrade die we straks zonder tussenkomst van een chirurg door een Neuralink-machine kunnen laten implementeren onder onze schedel. En er is geen overheid die in staat is om dit bedrijf van Musk te stoppen.
Het transhumanisme is een vorm van onthechting van de rede die net als bij de terreur van Lenin en Robespierre kan leiden tot genadeloze repressie, burgeroorlog en massamoord. In Frankrijk zien we het tragische begin van deze onthechting dag in dag uit in buitenwijken waar de politie niet meer komt uit angst voor met kalashnikovs bewapende burgers – en rechters die vinden dat iemand een vrouw straffeloos mag vermoorden omdat hij stoned was.
Ondertussen personifieert Rutte in Nederland het morele verval van een slap aftreksel van democratie, dat de weg bereid voor de Nederlandse versie van de banlieus. Hij behoort tot de klasse die geen kritiek duldt, geen eergevoel heeft, geen talent voor de functies die ze erft of toebedeeld krijgt door rijke vriendjes, geen resultaten wil boeken, geen verantwoordelijkheid wil nemen voor de eigen keuzes en dientengevolge niet wil kiezen. Alles kan immers waar en onwaar tegelijk zijn; visie en goede keuzes bestaan niet meer bij leden van deze oligarchie in politiek en bedrijfsleven.
Het enige wat nog bestaat zijn geld en macht. Rutte verschilt daarmee in niets van Elon Musk, en wij Nederlanders zijn de lijfeigenen van Ruttes BV Nederland.
Pragmatisch zijn
Maar laten we niet pessimistisch maar pragmatisch zijn en het tragische van de realiteit onder ogen zien: Rutte vertrekt nooit meer uit Den Haag. Ook al zou uit de notulen van de ministerraad blijken dat hij persoonlijk heeft geprobeerd een aanslag te plegen op Pieter Omtzigt, ook al komt Willem Alexander in zijn DAF Cabrio naar de Tweede Kamer om hem daar weg te halen, hij zal zich vastklampen aan het spreekgestoelte, hij zal gillen dat het niet waar is, hij zal blijven liegen – totdat hijzelf of Nederland erbij neervalt.
Nee, laten we de harde waarheid maar onder ogen zien: Rutte vertrekt alleen met een rollator uit het Catshuis.
Het zou een organisatie als Rood dan ook sieren als ze niet mee zou doen aan de politiek van tegelijkertijd van Rutte c.s. door de terreur en de massamoorden van Lenin goed te praten.
Want in plaats daarvan kunnen we ook gewoon het alternatief schetsen, om een beetje hoop te bieden. Door ons bij de feiten te houden. Door de waarheid in ere te houden. Door te durven kiezen voor praktische politiek, met de kracht van woorden en daden die nog met elkaar in overeenstemming zijn.
Onvermijdelijke ondergang
Het zou de terreur van een kleine VVD-minderheid, waar we nooit meer vanaf lijken te komen, wat draaglijker maken, als we ervoor kiezen in ieder geval ons eergevoel nog overeind te houden in het zicht van de onvermijdelijke ondergang van de joods-christelijke cultuur en de opkomst van het transhumanisme; de filosofie die net als Rutte de natuur van de mens zelf ontkent.
Er is geen enkele reden om ons vrijwillig over te geven aan dat transhumanisme, we kunnen er gewoon voor kiezen verzet te bieden, en zo de oligarchie laten weten dat er ondanks Rutger Bregman nog enkele mensen zijn die deugen – mensen die deze filosofie van tegelijkertijd niet zonder slag of stoot zullen laten passeren.
Jasper Mekkes is ingenieur en vooruitgangsfilosoof en heeft net een boek gepubliceerd: Wil tot Waarheid; een materialistische ontologie van de mens en zijn natuur.
Jasper Mekkes, 05.05.2021 @ 15:58
RSS