Schelden
Suna Floret
Illustratie: Norman Lindsay
Het is al bijna een week geleden dat Feyenoord tegen Ajax heeft gespeeld, maar nog steeds hebben veel Rotterdammers het over de wedstrijd tussen de twee rivalen. Bij een ontmoeting zoals afgelopen zondag zijn de Rotterdammers op hun agressiefst. “Ik had gehoopt dat onze jongens een paar benen hadden gebroken in dat lelijke stadion”, hoorde ik twee heren tegen elkaar zeggen terwijl ze vrolijk aan het winkelen waren op Het Zuidplein. “Wat baalde ik zeg, van die 1-1.”
De frustratie die sommige Rotterdammers voelen tegenover de Amsterdamse ploeg (mijn broertje zou nu zeggen: waarom moet je nou schelden? Zeg alsjeblieft 020!) maakt deel uit van de Rotterdamse cultuur. Het is een vorm van trots, van verbondenheid, bijna te vergelijken met nationalisme. Alleen duurt dat gevoel -gelukkig maar – negentig minuten. Over een week hoor je er niks meer over.
Onschuldige trots noem ik het maar en die mag best bestaan. Want als ik het vergelijk met het nationalisme in de Turkse media na de aardbevingen in het oosten van Turkije… plaatsvervangende schaamte voelde ik. En die voel ik bijna nooit, want zó verbonden ben ik niet met Turkije. Maar toen ik uitspraken hoorde zoals “die minderheden in het oosten hebben het verdiend, ze schieten onze militairen neer, moge de omliggende steden het zelfde overkomen!”, draaide mijn maag om.
Dit soort uitspraken over onschuldige burgers kwamen niet alleen maar van Ahmet de buurman, maar van populaire mensen in de media, die miljoenen kijkers toespreken op de televisie. Het lijkt alsof deze mensen leven als paarden met oogklepjes, ze sluiten zich af voor links en rechts, ze zitten in een andere wereld, ver weg van de menselijkheid. Waarschijnlijk voelt het paard zich nu zelfs beledigd dat ik hem gebruik als metafoor.
Het is dan toch een opluchting om te zien dat Rotterdammers op z’n agressiefst zijn tijdens voetbal. Dat we tijdens een spel van negentig minuten elkaar de tering in schelden en vervolgens verder leven omdat er niks aan de hand is. Dat we elkaar een nederlaag wensen terwijl we staan te springen en te zingen? Er zijn een hoop Rotterdamse Turkse jongeren die via sociale netwerken geld proberen in te zamelen voor de slachtoffers. Er worden dekens, kussens en tenten opgestuurd en dat maakt een hoop goed. Ik doe ook maar oogklepjes op en doe net of dat groepje hersenlozen in Turkije niet bestaat.
Eerder gepubliceerd in Algemeen Dagblad, waar journalist Suna Floret (28) een wekelijkse column heeft. Haar weblog is meer dan de moeite waard. Volg haar ook op Twitter.
Suna Floret, 28.10.2011 @ 10:29
8 Reacties
op 28 10 2011 at 11:19 schreef Atilla:
Het is onzin wat je zegt.
In Turkije is dit in twee gevallen, in veel meer omfloerste bewoordingen dan jij hier vermeldt, gebeurt. En in beide gevallen hebben de personen in kwestie, na het opsteken van een immense storm van verontwaardiging, hun excuses aangeboden.
Sterker nog de hulpcampagnes die overal in het land zijn begonnen, zijn door veel mensen als hartverwarmend ervaren. Waarschijnlijk heeft dit voorval Turken en Koerden juist dichter bij elkaar gebracht.
op 28 10 2011 at 11:56 schreef Suna:
‘Na het opsteken van een immense storm van verontwaardiging, hun excuses aangeboden’..
Zo kan ik het ook..
op 28 10 2011 at 12:43 schreef Atilla:
Daar gaat het niet om. Het gaat erom dat het maar twee mensen waren. Een nieuwslezeres die zich versprak en een presentatrice van een ochtendprogramma. Voor de rest is er geen enkele soortgelijke reactie in de media geweest. In tegendeel vanuit het hele land was het medeleven vanaf het begin enorm.
op 28 10 2011 at 15:40 schreef Vrijsprekerfan:
En een paar dagen later delfde diezelfde kakkerlakkenclub het onderspit tegen een bijna amateursclub genaamd Go ahead Eagels…Mijn avond kon niet meer stuk….
op 28 10 2011 at 16:02 schreef Wazzup:
“Het is dan toch een opluchting om te zien dat Rotterdammers op z’n agressiefst zijn tijdens voetbal.”
Nu, in Hoek van Holland denken ze daar misschien toch anders over.
Toch is het ideaal dat Feijenoord zoveel supporters heeft. Ideaal voor elke kappersschool, je zult nergens anders zulke concentraties matjes aantreffen.
op 28 10 2011 at 19:26 schreef Leo schmit:
Misschien heeft Atilla wel een punt. Het feit dat het Turkse leger in Iraq met Kurden strijdt en daar ook zelf aangevallen wordt hoeft niet te betekenen dat Kurdische Turken, of Turkse Kurden, niet op steun van hun landgenoten in Turkije hoeven te rekenen.
De Turken hebben trouwens wereldwijd een goede reputatie opgebouwd met reddings- en reconstructiewerk in gebieden die door natuurrampen worden getroffen. Let wel, uit eigen ervaring.
op 29 10 2011 at 01:16 schreef Hans Langbroek:
@Vrijsprekerfan: als je werkelijk fan van het vrijspreken was, dan zette je jouw mening neer onder je naam ipv onder een schuilnaam.
Nu spreek jij niet vrij, doch anoniem.
op 29 10 2011 at 11:38 schreef Vrijsprekerfan:
Beste Hans…
Ik verkondig toch vrij dat ik fan ben van http://www.vrijspreker.nl..We leven in een vrij land toch..Dus waar maak je je druk om..Maak je liever druk om die 26.000 Euro schuld die de Roverheid ten koste van jouw heeft opgebouwd…
RSS