Tokyo – dag één

Peter Breedveld

Vandaag zijn we met de shinkansen, de Japanse hogesnelheidstrein, uit Kyoto naar Tokyo vertrokken. Dat spijt me niets want Kyoto is een hartstikke mooie stad, maar na drie dagen in de drukkende hitte heb ik echt geen energie voor het zoveelste monument van Japans glorieuze geschiedenis. En in alle eerlijkheid: als je één duizend jaar oude boeddhistische tempel hebt gezien, heb je ze allemaal gezien. Tijd voor wat hippers dus en daarvoor moet je in Tokyo zijn.

Wie herinnert zich nog die CDA-minister die treinreizigers een ‘krantje en een croissantje’ beloofde? Daar is twintig jaar na dato nog steeds geen reet van terechtgekomen. In Japan heb je de keuze uit een keur van bento-boxen. Dat zijn dozen met vakjes waarin tal van lekkernijen zitten: stukjes vis of vlees, ingelegde groenten en rijst. Alles kan en de enige grens is die aan de creativiteit van de samensteller. Hieronder de bento-box die ik tijdens de reis heb genoten:

Bento-boxen zijn spotgoedkoop, ze kosten rond de vijf euro en daar krijg je heel wat beters voor dan de fantasieloze éénpersoonsmaaltijden bij Albert Heijn. Ze zijn ook aanzienlijk bevredigender dan veel kaiseki-restaurants in Japan, waar je vaak veel geld moet betalen voor een in de sojasaus verzopen stukje paling, een melig knolletje en een bakje snot.

In Tokyo meldden we ons aan de balie van het fantastische Conrad-hotel, waar Hassnae een executive room had gereserveerd. Man, alleen dit hotel is al een reis naar Tokyo waard. Je wordt hier als een koning behandeld, voorzien van alle comfort. Het interieur is strak en stijlvol met donker hout en zwart marmer en enorme ramen die een fantastisch uitzicht bieden op onder andere de haven van Tokyo. Kijk dat uitzicht dan vanuit onze kamer:

En dit is onze badkamer, by the way:

Met gezellig badeendje:

Vorig jaar waren we hier ook al. Het eten is hier waanzinnig goed, met onder andere een Chinees restaurant met een Michelinster en een Frans restaurant van Gordon Ramsey. En weet u wie hier ook logeren? The Specials! We kwamen een bandlid tegen in de lift. Wist niet dat ze nog bestonden, maar dat doen ze dus. Is dat cool of wat? Vorig jaar zaten we al in hetzelfde hotel als Bruce Springsteen, en nu met één van de coolste bands van de jaren tachtig.

Over eten gesproken! Op onze eerste avond in Tokyo hebben we ons meteen naar Hantei gespoed, dat rare restaurant in een antiek, houten gebouw, één van de weinige die de aardbeving van 1922 en de Amerikaanse bombardementen heeft overleefd:

In een traditionele tatami-kamer krijg je er door de schuchter glimlachende bediening gefrituurde lekkernijen aan stokjes voorgeschoteld, net zolang tot je aangeeft dat je genoeg hebt gehad. Alles wordt uiteraard weggespoeld met saké:

Het zijn geen doorsnee stukjes vlees en vis, die je krijgt opgediend:

Jammie!

Na Hantei, dat vlakbij het Ueno-park ligt, zijn we per taxi naar de andere kant van de stad gereisd voor een toetje in het maffe Christon café, dat eruit ziet alsof de eigenaar een Rooms-katholieke kerk heeft leeggeroofd. Er staan Christus- en Mariabeelden, aan de muur hangen bijbelse glas-in-loodvoorstellingen, er staat zelfs een biechtstoel. Hier komt de hippe jeugd van Tokyo pasta en pizza eten. Maar om kwart voor elf komt de bediening al zeggen dat het tijd is voor de laatste ronde. Dat dan weer wel.

Morgenochtend gaan we sushi ontbijten op de visafslag van Tokyo, hier dichtbij. ’s Middags willen we een shinto-tempel bezoeken. Daarna naar de hippe Roppongi-wijk, onder andere voor een winkel van Hassnae’s favoriete couturier Christian Lacroix.

Peter Breedveld maakt het veel te laat met zijn stukjes op Frontaal Naakt. Hij had zijn laptop thuis moeten laten.

Tweet

Peter Breedveld, Reizen, 06.08.2009 @ 18:53

[Home]
 

Δ