Waar we het niet over mogen hebben van de hoofdredacteur van Elsevier Weekblad
Peter Breedveld
Illustratie: Rina Yoshioka.
Het maatschappelijke debat is ook doorgedrongen tot het cv-prikbord LinkedIn, waar doorgaans op hoog niveau wordt gediscussieerd over onderwerpen als schurkenstaat Israël, de kaalslag in het onderwijs en het wetenschappelijke onderzoek, de manier waarop universiteiten zijn georganiseerd en de radicalisering van onze regering.
De Utrechtse hoogleraar filosofie Ingrid Robeyns, een van de boegbeelden van WOinActie, een beweging die zich inzet voor de verbetering van de universiteit, wees in een bericht op LinkedIn op een onderzoekje van twee vrouwen, iemand genaamd Willemijn en de Groningse bijzonder hoogleraar farmaceutisch zorgonderzoek Liset van Dijk, die sinds de val van het kabinet Schoofhondje turven welke politieke partijen het vaakst te gast zijn in een aantal praatprogramma’s op televisie. Hun bevindingen geven ze dan weer in een grafiek.
Voorkeur voor extreemrechts
De uitkomsten zijn voor mij niet heel verrassend, voor vele anderen ook niet, want ik merk dat het steeds meer mensen opvalt dat de redacties van onze kwaliteitsmedia een sterke voorkeur hebben voor extreemrechts en een enorme hekel aan PvdA/GroenLinks en Frans Timmermans. Ook uit dit onderzoekje blijkt, onder andere, dat de redacties wel pap lusten van de VVD en BBB en dat PvdA/GroenLinks er nogal bekaaid vanaf komt voor een partij met een veel grotere aanhang dan BBB. De Partij voor de Dieren wordt zelfs helemaal nooit uitgenodigd, wat niet te rechtvaardigen is, gezien de kwaliteit van de oppositie die vooral PvdD-leider Esther Ouwehand voert, en de niet te miskennen invloed die de partij heeft.
Wat me enigszins verbaast, is dat JA21 niet veel prominenter figureert, want mijn (oppervlakkige) indruk was dat de presentatoren van die programma’s alleen komen opdagen als Joost Eerdmans over eender welk onderwerp meezwatelt.
De media hebben invloed op het verloop van de verkiezingen, zegt bijvoorbeeld ook politicoloog Tom Louwerse. Ze manipuleren die bewust. Ze kiezen de thema’s en de partijen waar de verkiezingen om draaien. Wie een beetje oplet, kan het niet ontgaan dat de redacties, grosso modo, mordicus tegen een kabinet met PvdA/GroenLinks zijn en inzetten op een “centrumrechts” kabinet van VVD en CDA, geleid door de nieuwe Pieter Omtzigt, Henri Bontenbal. Liefst moet daar dan JA21 bij, want journalisten hartje racistische fascisten, ook al zijn ze antisemiet, want antisemitisme is alleen erg bij moslims en linkse mensen.
Keiharde wetenschap
Dus dat turven van die twee vrouwen bij een beperkt aantal redacties bevestigt de vermoedens die veel mensen al hadden en het kan een aanzet zijn voor een serieuzer onderzoek, in elk geval voor een gesprek over wat hier gaande is. Dat is ook wat Ingrid Robeyns zegt, ze schat het onderzoek precies op goede waarde en pretendeert niet dat het hier om keiharde wetenschap gaat waar keiharde conclusies aan te verbinden zijn.
Maar daar komt de hoofdredacteur van het domrechtse Elsevier Weekblad, Hella Hueck, het niveau even omlaag trekken, naar Twitter-niveau, door melodramatisch te klagen dat een hoogleraar van ‘haar geliefde universiteit’ allerlei aannames en conclusies baseert op een ‘slecht onderbouwd’ onderzoek. Daarbij tagt ze dan even Robyns werkgever, de Universiteit Utrecht. Het is een domrechtse trollentactiek die ik al vele malen heb gezien en waar ik zelf ook het slachtoffer van ben geweest: Domrechtserd ziet een universiteitsmedewerker iets zeggen dat niet bevalt, eigent zich die universiteit toe: het is “haar” (of zijn, of hun) universiteit waar deze medewerkers zomaar van alles mag en ach en wee en as op hun hoofd en gescheurde kleren. VVD’er Han ten Broeke deed het precies zo bij Nadia Bouras en Elma Drayer bij mij.
Het is vies en net zo vies is dat Hueck suggereert dat Robeyns geen wetenschapper is maar een activist, dat heeft Robeyns zelf in haar profiel gezet, verdedigt Hueck dat. Maar Robeyns is niet een activist die haar wetenschappelijke principes ondergeschikt maakt aan haar linkse idealen, zoals Hueck suggereert. Ze is activist voor een betere universiteit, voor academische vrijheid en een goed financieringsmodel. Hueck is activist voor Domrechts.
Zwatelverhaal
En what the fuck. Als ik hoofdredacteur was van een blad dat van elk onderzoek, wetenschappelijk of journalistiek, steevast alleen maar neemt wat er in het domrechtse straatje past en daar dan een episch zwatelverhaal op baseert dat er altijd op neerkomt dat we worden bedreigd door Links en de moslims (bern ik ook al eens slachtoffer van geweest), zou ik me wat bescheidener opstellen als het gaat om ‘slecht onderbouwd onderzoek’ en niet als een Spaanse Inquisitie achter iemand aangaan die aan de hand van een turfonderzoekje constateert dat de redacties wel heel erg van rechtse partijen houden.
Hueck, die wordt bijgestaan door de domrechtse GroenLinkser Huub Bellemakers én door rechterbeuker en stinkhoer-roeper Jan Dijkgraaf, harkt nogal paniekerig allerlei flutargumenten bij elkaar: Dat de PVV ook ondervertegenwoordigd is (heel vreemd, als Wilders elke uitnodiging weigert omdat hij journalisten ’tuig van de richel’ vindt, behalve Eva Jinek, die hem over zijn katten interviewde), dat het logisch is dat de VVD en BBB vaak uitgenodigd worden omdat het regeringspartijen zijn (dat vindt een journalist alleen logisch als die een lakei is van de macht in plaats van een waakhond), dat het NOS Journaal een keer aandacht besteedde aan de Partij voor de Dieren dus wat lul je nou, dat de verkiezingscampagne nog moet beginnen (Wat?! Die begon al toen het Kabinet Schoofhondje nog geïnstalleerd moest worden) enzovoort.
Allergisch voor kritiek
Ik hoef Ingrid Robeyns niet te verdedigen, dat kan ze prima zelf. Het gaat me om die achterbakse laag-bij-de-grondsheid van die rechtse journalisten altijd. Werkgever noemen, stropoppen bouwen, drogargumentatie, mensen in diskrediet brengen, alles om het maar niet te hoeven hebben over de rechtse vooringenomenheid van steeds meer redacties die hun macht misbruiken en hun verantwoordelijkheid niet nemen. Het is niet alleen dat turfonderzoekje dat wijst op de grote rol die de media hebben in de verregaande verrechtsing en verarming van het politieke discours. Dat is al aangetoond in veel wetenschappelijke onderzoeken. Zie ook Nina Zeelen, die monnikenwerk maakt van het aan de kaak stellen daarvan. Je kunt dat niet zomaar wegschuiven met een verontwaardigd “blijf van mijn collega’s af.”
Journalisten, links én rechts, zijn allergisch voor kritiek. Lees Fréderike Geerdinks nieuwe boek ‘Alle Journalistiek is Activisme‘. We moeten het over de luie vooringenomenheid van vooral rechtse journalisten hebben. Dan wórd je daar maar verdrietig van.

Is het Vrije Woord u écht lief? Steun me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21.
Peter Breedveld, 11.09.2025 @ 09:55