Lakeien van de fossiele adel
Peter Breedveld
De Utrechtsebaan is niet de enige mogelijkheid om Den Haag binnen te komen. Je kunt een afslag eerder nemen en dan via Voorburg de Binckhorstlaan op, je kunt via de Haagweg door Rijswijk, of via Zuid-Rijswijk. Het zijn kleine omwegen, die je hoogstens een paar minuten vertraging opleveren.
Het is niet Fort Alamo, dat nu zo fanatiek verdedigd wordt door de Haagse burgemeester en de politie, die steeds verder over de schreef gaan. De bezetting van de Utrechtsebaan is vooral symbolisch en bovenal vreedzaam. Vreedzamer dan de betogingen van de boeren, waar de politie zo dol op is. Nu gebruikt ze disproportioneel geweld tegen vreedzame betogers, met waterkanonnen, door met z’n achten te rukken aan vaders met kinderen op hun schouders, mensen tegen de grond te werken, te intimideren. Mensen muziekinstrumenten af te pakken, op het Malieveld nota bene, omdat de politie daar last van zou hebben. Het is hufterig en barbaars en nergens voor nodig.
Fossiele adel
Het dient de fossiele elite, de Shells en Tata Steels, die laag van de bevolking die zich in leven houdt door te parasiteren op de aarde en haar bewoners. Eén van mijn favoriete citaten is van Herbert Marcuse: “Gesetz und Ordnung sind überall und immer Gesetz und Ordnung derjenigen, welche die etablierte Hierarchie schützen“. Recht en orde zijn overal en altijd het recht en de orde van degenen die de gevestigde hiërarchie beschermen. Burgemeester van Zanen en de politie treden op als de bullebakken van de fossiele adel. De betogers op de Utrechtsebaan bedreigen de fossiele industrie en moeten dus worden geïntimideerd en onderdrukt.
Ook door nuttige idioten als Jules Paradijs, met zijn hysterische gebrul over ecoterreur, en het gajes op Twitter, dat blèrt dat betogers met kinderen uit de ouderlijke macht moeten worden gezet, dat het waterkanon nog harder moet, dat de knuppel eroverheen moet, dat er met scherp moet worden geschoten zelfs. Dat verontwaardigd jankt dat de meeste opgepakte betogers verderop weer worden vrijgelaten.
Kampbeulen
Soms, als je leest over Jodenjagers en kampbeulen in de Tweede Wereldoorlog, de mensen die hun eigen buren vermoordden en kinderen de keel doorsneden in de Balkanoorlog in de jaren negentig, vraag je je af wat mensen zulke monsters maakt. Je hoeft maar op Twitter te kijken om te zien wie zijn medemens met graagte zijn kinderen zou afpakken of dood zou schieten, alleen omdat het kan. Je vestigt een bepaalde orde, je geeft de mensen een zekere regelmaat en een gevoel van schijnveiligheid (want hoe veilig ben je, met pfas in je water en lood in je grond) en ze worden wilden als je die orde begint uit te dagen. Ik zag het bij mijn vader, die al gek werd als hij iemand met een hanekam zag lopen. Die moest om die reden al tegen de muur. De grondwet kon zijn rug op als hij op het Journaal krakers met ME’ers zag vechten. Dood moest dat tuig, of anders naar werkkampen. Dit in de tijd dat iedereen bang was dat de Sovjets het hier zouden overnemen.
Ik zeg het heel vaak: lees Nathan Englanders The Ministry Of Special Cases, daarin wordt met veel inzicht geschetst hoe dat gaat, de radicalisering van de kleinburgerlijkheid, het verlangen naar sterke mannen en wrede milities om af te rekenen met dat werkschuwe, langharige tuig, om dan te moeten toezien hoe ze je eigen kind uit je huis weghalen om hem nooit meer te zien.
Redeloze apen
Zonder die betogingen komt de boel nooit in beweging. We zouden al van het gas af zijn als De Telegraaf de VVD niet de wind in de zeilen had gegeven met een grootschalige, fanatieke en fenomenaal debiele campagne tegen die transitie. We werden meteen gestraft met torenhoge gasprijzen, maar leren doen ze nooit in Kleinburgerstan. Het zijn redeloze, krijsende apen die liever ten onder gaan dan dat ze zich aanpassen om te overleven.
Al dat gelul over bedrijven die uit Nederland zouden weggaan als ze hun fossielebrandstofsubsidies niet zouden krijgen, dat 50 miljard brandstofsubsidie geen subsidie zou zijn, dat juist de armen door afschaffing van die subsidies zouden worden geraakt, het is allemaal gelul van de lakeien van de fossiele adel, dat in dit stuk effectief van tafel wordt geveegd.
Wie vreedzame betogers hun kinderen wil afpakken of wil doodschieten, heeft zichzelf ontmenselijkt. Wie de fossiele elite dient, staat voor dood en verderf, voor massamoord en ecocide. Jules Paradijs, die is de ecoterrorist. De betogers zijn Robin Hood, de politie is de sheriff van Nottingham.
Is het Vrije Woord u écht lief? Steun me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland.
Peter Breedveld, 19.09.2023 @ 07:56
RSS