Nederland is een dol fijn land, als je een wit mens bent
Bernd Huisman
Terwijl Geert Wilders bijna wekelijks Marokkanen staat te demoniseren in de Tweede Kamer en de mond vol heeft van de ‘Mocromaffia’, verleenden minister van Rechtsbescherming Franc Weerwind en Wim-Lex gratie aan veroordeelde cocaïnesmokkelaar Frank Masmeijer.
Masmeijer, die 9 jaar kreeg van de Belgische rechter, was al eens eerder veroordeeld en uitte in het kader van die zaak gewelddadige bedreigingen naar de persoon waarvan hij ook nog 32.000 euro jatte. Het blijkt: drugscriminaliteit is in Nederland helemaal geen probleem, tenzij je Marokkaans bent. De Zuidas, lobbywalhalla en tevens spaarpotje voor Russische kleptocraten, moet wel blijven draaien natuurlijk.
Inderdaad, er komen kamervragen over Masmeijer. Politie en politici maken in de kranten hun verontwaardiging kenbaar. Toch ging daar eerst ophef aan vooraf. Geveinsde furie na de toorn van Twitter. We worden bestuurd door politici die van incident naar incident springen. Het maakt daarbij niet uit of het rumoer du jour loodrecht haaks staat op dat van gisteren.
De afgelopen dagen was de volkswoede gericht op de vrouw die op de rug klom van een spitssnuitdolfijn. Het dier was eerder daarvoor aangespoeld en door bezorgde omstanders naar diepere wateren begeleid. Daar zijn we in Europa trouwens heel goed in, dat terug in zee duwen.
Selectieve boosheid
Ja, het is triest. En ja, Ariël van der Xenos moet een gepaste straf krijgen. Wel vind ik het verschil met de eerder uitgekomen beelden van verhitte varkens wel heel groot. Op een handjevol activistische twitteraars en bezorgde goedzakken na heb ik weinig ophef over de beelden gezien. Terwijl verdrukte, oververhitte varkens die hulpeloos naar adem en verkoeling snakken toch een jaarlijks terugkerend probleem zijn, waar gewoon niks aan gedaan wordt. Iedere keer dat het kwik boven de 25 graden stijgt, trekt een dierenwelzijnsorganisatie aan de bel. Echt: ieder jaar weer.
Ondanks dat organisaties al jaren pleiten voor een wettelijk vastgelegd hitteplan met lagere bovengrenzen, blijven de dieren lijden onder het door de veesector zelf opgestelde hitteprotocol. Deze afspraken zijn niet alleen ontoereikend; ze zijn ook vrijwillig, waardoor handhaving niet mogelijk is. Dit jaar onthulde het ministerie voor Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit zijn langverwachte hitteplan, maar het schuift het nemen van concrete maatregelen tegen diertransport bij extreme temperaturen voor zich uit. Het ministerie beroept zich op ‘lopend onderzoek’. Waarschijnlijk moet een extern bureau eerst uitzoeken bij welke temperaturen dieren nou écht het loodje leggen.
Elk normaal denkend mens zou het andersom doen, door de dieren zo snel mogelijk te beschermen en daarna toe te werken naar een uiterste bovengrens. Dat het ministerie van LNV de facto gerund wordt door de boerenlobby is weer overduidelijk.
Maar ook de NVWA en de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Diergeneeskunde, nota bene de bewakers van het dierenwelzijn, sympathiseren met de sector. Aangezien dierenwelzijn niet in het belang van de sector is, zal het ministerie strenge maatregelen zo lang mogelijk uit blijven stellen. Tot de maatschappelijk druk groot genoeg is. Maar met politici als Mark ‘Weber’ Rutte, die graag volkshobby’s gebruikt om maatschappelijke kwesties te bagatelliseren, duurt dat waarschijnlijk nog wel even.
Staatsmachten
Montesquieus trias politica bestaat uit drie losstaande staatsmachten die elkaars functioneren bewaken: de uitvoerende, wetgevende en rechterlijke macht. Zij zijn door de burger toevertrouwd met de politieke besluitvorming, uitvoering en toetsing. Maar er zijn groepen die daar heimelijk invloed op uitoefenen: de zogenaamde schaduwmacht. Oerracist en inspiratiebron voor latere nazi’s Thomas Carlyle noemde de pers in de 19e eeuw al de Vierde Macht. Ook de naoorlogse bestuurskundige René Crince le Roy rekende de media tot de machten, naast de ambtenarij, externe adviesbureaus en lobbygroepen. Als hun invloed te groot wordt, de uitvoerende macht niets uitvoert en de wetgevende macht zich niet aan de wet houdt, rest slechts een lege staat.
Nederland is een hol land, muurvast in een neoliberale nekklem. Een land waar de media fascisten constant in de kaart speelt, lobbygroepen de scepter zwaaien, de ambtenarij grotendeels verrot is en externe adviesbureaus welig tieren op onze belastingcenten.
Zolang de machten alleen gevoelig zijn voor geld en ophef, slapen er honderden vluchtelingen op de grond zonder stroom en douches, sterven er dieren op weg naar het slachthuis aan oververhitting en laten we mensen op zoek naar een beter leven in zee verdrinken. Nederland is een dol fijn land, als je een wit mens bent.
Bernd Huisman kweekt pepers en schrijft zo nu en dan wat. Te volgen op Twitter.
Gastschrijver, 22.07.2022 @ 08:32
RSS