Porno

René Süss

Illustratie: Theo van den Boogaard, zaterdag 18 januari op het Winternachtenfestival

Dag Hassnae, bedankt voor je mooie zinnenprikkelende, vooruit, geile Zinderende Zomerverhaal op Frontaal Naakt. De titel van het blog – zo heet zo iets toch? – waardig! Trefzeker en teer, soms rakelings schurend langs Boeketreekstaal (‘Mijn hart vol van zijn woorden: blijf bij mij.’), maar goed; de taal van de liefde is universeel. Ik heb er hoe dan ook van genoten!

Maar…, maar is het niet tegelijk pornografisch? Ik verklaar mij nader.

Sneue oplossing

De cruciale zin in je verhaal luidt:

‘We waren ongebonden en al waren we dat niet, we waren ver van huis, alleen, vrij.‘

Of iets pornografisch is, hangt niet af van de al dan niet trefzekere, geile beschrijving van ‘het gebeuren’ in technische zin, maar van de randvoorwaarden.

Als de beide figuren – ik noem ze even Piet en Katrien, ik fantaseer maar wat – voor een conferentie in Brussel waren en toevallig (!) terecht kwamen in hetzelfde hotel, als ze allebei ongebonden waren, is verder commentaar overbodig. In het andere geval zijn er twee mogelijkheden.

Of Piet en Marie – nog maar een verzonnen naam – die een relatie hebben, spraken af elkaar in voorkomende gevallen vrij te laten – een beetje sneue oplossing; het betekent namelijk dat de oorspronkelijke hartstocht tussen die beiden alweer is bekoeld; anders spreek je zoiets niet af – of ze spraken helemaal niets af.

Het stiekeme

In het laatste geval mag Marie, alleen achtergebleven in Amsterdam, ervan uitgaan dat Piet in Brussel zijn fatsoen houdt – en zij in Amsterdam! – en haar niet ontrouw is. Maar ja… in Brussel ontmoet Piet Katrien en het klikt meteen enz., enz. Ze beleefden samen twee geweldige dagen en nachten, waarbij het stiekeme stellig bijdroeg aan de kick. Ach, ze hebben ook zoveel gemist! (Om het niet nog gecompliceerder te maken nemen we maar aan dat Katrien ‘vrij’ is.)

Piet is Marie in Amsterdam even helemaal vergeten en doet wat hem lust. Katrien heeft geen boodschap (nee?) aan de thuissituatie van Piet, als ze er al van op de hoogte is. Ook zij doet wat haar lust haar ingeeft.

Een prachtig verteld verhaal, zonder meer. Zonder meer? Dat niet.

Randvoorwaarden deugen niet

De hele setting van jouw inderdaad zinderende zomerverhaal -‘Hij wilde. Ik wilde.’- is die van overspel. Beide gelieven zien er vreselijk tegenop om weer naar huis te gaan; ze willen elke dag bij elkaar zijn en niet terug vallen in een ‘geestdodende routine’, enz. (Leuk voor Marie!)

Mijn stelling is dat jouw beschrijving, hoe mooi ook, pornografisch is, omdat de randvoorwaarden mogelijk/waarschijnlijk niet deugen. Dan komt alles in een ander licht te staan, toch?

Overigens, het gaat hier over de morele randvoorwaarden. Maar er zijn ook de narratieve; zij betreffen het voor- en het naspel. Wie bij voorbeeld ‘neuken’ googelt om op de pornografische sites van het internet terecht te komen, ziet wat ik bedoel. Wat een armoe!

Pornografisch-burgerlijk

Alles is geconcentreerd op ‘de daad’: pijpen (bis), beffen (bis), van achteren en van voren erin en klaar zijn Kees en Marie. (De vorige relatie van Marie!) Woorden vallen er weinig. Subtiel ‘aftasten’ is er niet bij. Het liefdesspel is verschraald tot die daad, die euforisch geslachtsgemeenschap heet, maar het niet is. Bijna nooit zie je op de sites een aardig en spannend voorspel of een geestige introductie. Strontsaai!

Het is precies die karikatuur die de dames en de heren op die sites laten zien en die de consumenten kennelijk verwachten. Het verklaart ook het immense succes van de pornografisch-burgerlijke bestseller Vijftig Tinten Grijs, verkocht in zeventig miljoen exemplaren wereldwijd.

Morele implicaties

Ik ben op dit gebied geen ervaringsdeskundige, maar zo zal het ook wel gaan bij een bezoek aan een prostituée. Het voorspel zal zich beperken tot onderhandelingen over de prijs en wat daarvoor wordt geboden. Tijd voor iets anders is er niet: er moet immers omzet worden gemaakt! En als naspel is het afrekenen geblazen; ‘pinnen mag’.

Als ik weer buiten sta – ik verplaats mij even in de ‘hoerenloper’ – heb ik geen kennis gemaakt met een vrouw, met een mede-mens; ik weet meestal niet hoe ze heet en ik weet niets van haar achtergrond en zij niet van de mijne. Alweer: armoe! Ook het narratieve aspect heeft zijn morele implicaties.

Publieke seksualiteit

Iemand formuleerde ooit het adagium ‘sexual intercourse is no introduction to personal life‘. Dit geldt trouwens – mutatis mutandis – niet alleen met betrekking tot de publieke seksualiteit. Uit eigen ervaring weet ik dat deze stelregel ook streng wordt gehandhaafd in ziekenhuizen: men komt er om een defect orgaan ter reparatie aan te bieden en ‘that’s it‘. Voor een nadere kennismaking is geen tijd en vaak ook geen belangstelling.

(Voor het goede begrip: ik ben ook geen heilig boontje!)

Met een hartelijke groet,

René Süss schreef onder andere Luthers Theologisch Testament, zijn proefschrift over het virulente antisemitisme van Maarten Luther. Hij maakte er een paar vijanden mee. Ook schreef hij De Geest Bemint de Buitenkant, over de lichamelijkheid in het jodendom. Zijn meest recente boek gaat weer over Luther en heet Luther, een Sympathieke Potentaat.

Tweet

René Süss, 11.01.2014 @ 11:38

[Home]
 

Δ