Politiekcorrect gelul
Peter Breedveld
Illustratie: Hermann Moest
Afgelopen week was er wat consternatie door een uitspraak van minister Eric Wiebes van Economische Zaken en Klimaat in het programma Zomergasten, die daarin had gezegd dat er kunstsubsidies naar zaken het Concertgebouw gaan, maar dat er voor de hobby van de loodgieter net zoveel waardering zou mogen zijn.
Dit schoot velen in het verkeerde keelgat. Wat een dédain! Alsof de loodgieter niet van kunst zou houden! Kijk maar op Twitter. Je ziet trouwens ook weer hoe slecht er altijd wordt geluisterd door mensen die de hele dag blijkbaar zitten te popelen om hun morele verontwaardiging over alles te etaleren: “Wiebes vergelijkt kunstenaars met loodgieters!” Nee, dat doet-ie niet. Hij zegt dat kunst een hobby is voor de elite, en dat de loodgieter andere hobbies heeft, die niet worden gesubsidieerd (Wat uiteraard quatsch is, er wordt in Nederland geen hobby zo duizelingwekkend zwaar gesubsidieerd door de overheid als voetbal).
Cabaretier Claudia de Breij, in een tweet die ze heeft verwijderd, verklaarde boos dat haar opa en oma, allebei beoefenaars van een simpel maar nederig beroep, als ik het me goed herinner, elke week naar een operavoorstelling gingen. Diverse columnisten gingen met Wiebes’ uitspraak aan de haal. Özcan Akyol, bijvoorbeeld, stelt dat Wiebes de hele middenklasse “en alles daaronder” schoffeert door te suggereren dat kunst voor hen te hoog gegrepen is.
Beter als de rest
En nou ja, sorry, maar daar heeft Wiebes gewoon gelijk in. We kunnen wel net doen alsof de loodgieters, banketbakkers en visafslagwerkers allemaal in drommen voor de opera en de moderne kunst staan, maar dat is gewoon niet zo. Dat is politiekcorrect gelul. De meeste gesubsidieerde kunst is voor de elite. Er zullen best ook loodgieters naar het museum of concertgebouw gaan, maar ze vormen een kleine minderheid. De meeste arbeiders en kleine ondernemers kijken voetbal en houden van De Toppers. Iedere arbeider die iets anders wil, loopt het risico ervan beschuldigd te worden “zich beter te voelen als de rest”.
Dat weet ik, want ik kom zelf uit een arbeidersmilieu. Als ik als kind een boek meenam op familiebezoek, werd ik uitgelachen (“Ie liek wel een dominee!”) en toen ik erin volhardde boeken te lezen, kwam er een gesprek over het gevaar van teveel lezen voor mijn geestelijke gezondheid. Als het over kunst ging, rolde daar steevast de klassieker “dakkamien nichtje van drie ook!” over de tafel. Dat voetbal me nooit een reet heeft geïnteresseerd, werd zeer verdacht gevonden (homo!). Ik keek op televisie, als ik de kans zag, de serie ‘De Parel in de Kroon‘, over het Britse kolonialisme in India, maar dat deed ik alleen maar “om interessant te doen”. Toen ik na mijn eindexamen zei dat ik nu ging studeren, klonk het ontzet: “Maar wanneer ga je nou eens eindelijk aan het werk?”
Romantisch beeld
Dat was niet alleen bij mij zo, al mijn vrienden en vriendinnen met laaggeschoolde ouders hadden te maken met dezelfde agressie als ze maar iets van belangstelling toonden voor de wereld buiten de arbeidersbubbel en het risico daarop is groot, dankzij de leerplicht. Thuis mag het dan alleen om werken, voetbal en televisie draaien, op school krijg je iets mee van kunst en literatuur, en is er bezoek aan het concertgebouw (ik hoop althans dat dat niet weg is bezuinigd).
Mensen, de meesten van jullie hebben geen idee hoe moeilijk het is om je aan dat milieu te ontworstelen. Hoe openlijk vijandig de arbeidersklasse staat tegenover alles dat naar zelfontplooiing en -ontwikkeling riekt. Het is verraad aan je familie. Want je zegt in feite: “Wat goed genoeg is voor jullie, is niet goed genoeg voor mij.”
Hoogopgeleide mensen met hoogopgeleide ouders hebben vaak een romantisch beeld van arbeiders. Die hebben niet dezelfde kansen gehad als zij, je moet hun onwetendheid niet voor domheid houden.
Witte kinderen
Maar dit is Nederland, iedereen heeft dezelfde kansen om zichzelf te ontwikkelen en hoger opgeleid te worden – kijk maar naar mij – als je tenminste geen migrantenafkomst hebt en daardoor door de leraren op school een VMBO-advies krijgt terwijl je een VWO-niveau hebt. Het is het eigen milieu dat veel witte kinderen uit de arbeidersklasse nekt. “Zit je nou weer met je neus in de boeken?” “Ga maar es aan het werk!” “Je bent toch geen homo?!” En dat verdomde voetbal. Werkelijk alles draait om voetbal. Profvoetballer worden, dat is het enige dat wordt aangemoedigd.
Een beetje dédain voor dit zelfdestructieve gedrag is helemaal niet misplaatst, vind ik. Het zijn de laaggeschoolden die Trump hebben gestemd en voor de Brexit hebben gekozen. De PVV trekt vooral laaggeschoolde kiezers. Die zijn ook nog eens heel vatbaar voor complottheorieën.
Hoe dat komt? Omdat ze niks weten en niks willen weten. En jij mag van hen ook niks weten. En daarom zie je zelden loodgieters in de opera of het museum.
Maar dat mag je niet zeggen van policor Nederland. Want dan ben je meteen elitair.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.
Peter Breedveld, 01.09.2018 @ 14:13
RSS