De ‘Nederlander van het Jaar’ is een nationalistische witwasoperatie
Peter Breedveld
Illustratie: Haddon Sundblom.
Elsevier Magazine hield een Nederlander van het Jaar-verkiezing en onder andere André Rieu en Caroline van der Plas waren genomineerd. Omdat bij dit soort verkiezingen (Politicus van het Jaar, Pim Fortuyn-prijs) altijd een extreemrechtse engnek wordt gelauwerd, dacht ik dat Van der Plas de gedoodverfde winnaar was, maar het bleek nog erger. Het werd “het gastgezin dat ontheemden uit Oekraïne opving“. Niet één specifiek gastgezin, maar alle Nederlanders die “belangeloos” Oekraïense vluchtelingen in huis haalden.
Een veer in eigen kont dus eigenlijk, een zelffelicitatie, zelfmythologisering, een nationalistische witwasoperatie. Want er zullen best Nederlanders zijn geweest die uit puur altruïsme Oekraïners hebben opgevangen, maar het was van meet af aan duidelijk dat er grosso modo een hele nare, expliciet racistische bijsmaak zat aan de Nederlandse begaandheid met Oekraïense vluchtelingen.
Tegelijkertijd, namelijk, werden Nederlanders, die zich over Afrikaanse of Aziatische vluchtelingen ontfermden, veroordeeld tot gevangenisstraffen en tegelijkertijd sliepen Afrikanen en Aziaten in Ter Apel buiten op een veld, lijdend aan ziektes en ontstekingen en schurft. Tentjes die hen waren aangeboden door gulhartige ondernmers, werden door de politie weer in beslag genomen. Er stierf zelfs een Syrische baby, in Nederland, in een overvolle sporthal. Hartverscheurend en om je kapot te schamen. Wat deed de overheid? Helemaal niks. Praatjes verkopen.
Onversneden racisme
Het verschil met de warmhartige opvang van de Oekraïners, waarvan sommige zelfs in een koninklijk paleis werden opgevangen, was zo schrijnend dat Nederlanders zich genoopt voelden dat op de nationale TV uit te leggen. Omdat Oekraïners met hun blonde haar en blauwe ogen op ons lijken, zeiden ze onomwonden. Omdat ze dezelfde cultuur hebben en hetzelfde geloof. Onversneden racisme, en dat werd heel normaal en vanzelfsprekend gevonden.
Oekraïners mochten, in tegenstelling tot andere vuchtelingen, meteen in Nederland aan het werk, en dat leverde nogal wat verhalen in de media op over hardwerkende Oekraïners, en hoe anders die waren dan die luie uitvreters uit Azië en Afrika. Maar ze werden meteen uitgebuit, die Oekraïners, door tuinders in het Westland en door horecabazen, die ze een schijntje betalen en net doen alsof het allemaal altruïsme is, om hen houvast te bieden. Door vieze mannen die plek hadden ‘een goed uitziende blonde Oekraïense dame van rond de dertig’.
Ook ontdekten veel gastgezinnen dat de Oekraïense cultuur helemaal niet zoveel op de Nederlandse leek. De Oekraïners bleken een eigen wil te hebben en geen zin in de betuttelzucht van hun altruïstische gastgezinnen, die ze aan een streng regime van strikte tucht wilden onderwerpen en zich zelfs met de opvoeding van hun kinderen bemoeiden. Die eisten dat de Oekraïners zich aanpasten en ze op straat zetten omdat die dat weigerden.
Hollandse koopmansgeest
Op dezelfde dag dat Elsevier dat gastgezin tot Nederlander van het Jaar uitriep, werd bekend dat vluchtelingen aan de Europese grenzen worden vernederd, gemarteld en opgesloten in zeecontainers, betaald door de Europese Unie. En er werd bekend dat Vietnamese kinderen in Nederland onder Nederlands toezicht spoorloos verdwenen en later dood werden aangetroffen. En dat Poolse arbeidsmigranten mensonterend worden behandeld en mishandeld in naam van wat wij altijd ronkend van trots de Hollandse koopmansgeest noemen.
Een zoveelste jaar van uitbuiting en moderne slavernij, dode vluchtelingkinderen, een pogrom in Aalbergen, KuKluxKlan-achtige optochten, dit bovenop de “gewone” misstanden, de vluchtelingen die verdrinken op zee, het rabiate racisme, de discriminatie en uitsluiting van mensen die niet op ons lijken.
Maar Elsevier Magazine vond het tijd om de Nederlander te prijzen voor zijn onbaatzuchtige barmhartigheid. Om kotsmisselijk te worden, die brallerige zelfgenoegzaamheid, zo totaal en duizelingwekkend misplaatst in een land waar iedereen elkaar naar de kroon probeert te steken qua harteloze hardvochtigheid.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL24 ASNB 8832 6749 39 (N.P. Breedveld, ASBN Rijswijk), BIC ASNB NL21. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel en sinds kort ook met een Tikkie. Wordt dat symbool van de Hollandse krenterigheid tenminste voor iets nuttigs ingezet. Adverteren? Mail mij.
Peter Breedveld, 11.12.2022 @ 11:18
RSS