I was gonna fight fascism, maar van Khadija Arib blijf je af
Peter Breedveld
Van de blinde verafgoding van Khadija Arib heb ik nooit een sikkepit begrepen. Sinds Vera Bergkamp Kamervoorzitter is, zeggen veel mensen dat ze zo terugverlangen naar Arib. Nu is Bergkamp een prul van een voorzitter, maar Arib was niks beter. Een neerbuigende schooljuffrouw die zat te zeuren over jasjes en uiterlijk en procedures, maar die Wilders en zijn kornuiten hun goddelijke gang lieten gaan als ze hun racisme weer stonden op te boeren in de Kamer. Ze prees Wilders zelfs omdat hij het Kamerreglement zo goed uit zijn hoofd kende en gaf PVV’ers een lift naar huis in haar auto met chauffeur. Arib heeft, in mijn herinnering, twee keer Thierry Baudet tot de orde geroepen, en dat was toen hij een speech in Potjeslatijn begon af te steken en toen hij zich een keer had behangen met artefacten uit een legerdumpstore.
Onder Bergkamp loopt het inmiddels de spuigaten uit en staat het extreemrechtse tuig tirades af te steken waarvan Hitler nog zou zeggen: “Verdammt nog mal, diese Schweinehunde gehen wohl weit mit ihren drekkigen Rassismus!” maar dat is de rotzooi die Arib heeft achtergelaten, onder haar voorzitterschap is de ontmenselijking van vluchtelingen, moslims en biculturele Nederlanders genormaliseerd.
Waar Arib wél steeds achteraan ging, en dat tot groot genoegen van niet alleen extreemrechts, maar van nogal wat witte Nederlanders die zich vreselijk bedreigd voelden door een stel allochtonen die tegen de stroom inzwemmen, was DENK. Arib zat Tunahan Kuzu en Selçuk Öztürk constant te sarren en te treiteren, ze zocht openlijk ruzie met ze en eiste zelfs dat ze afstand namen van de Turkse president Erdogan.
Frontsoldaatje van Wilders
Arib was als Kamervoorzitter gewoon een frontsoldaatje van Wilders en mensen vonden het geweldig omdat ze alleen van buiten tegen racisme zijn, omdat je dan deugt en een deugmens bent, maar stiekem vinden dat die allochtonen hun plaats moeten kennen. En wat is er dan mooier dan een vrouw van kleur die ze hun die plaats wijst en die getintiërs voor de witte mensen onder controle houdt.
Al die Arib-fans scharen zich als één man achter hun idool wanneer er weer beschuldigingen opduiken van grensoverschrijdend gedrag jegens haar medewerkers. Van de week werd bekend dat er een onderzoek naar haar gedrag komt naar aanleiding van twee anonieme brieven, maar het is niet de eerste keer dat het ter sprake komt, en ook niet de eerste keer dat haar vele fans voor haar gaan liggen. Meestal is het na zulke beschuldigingen subiet gedaan met de verdachte, nog voordat er ook maar iets is onderzocht, denk aan Sidney Smeets, Gijs van Dijk en Bram van Splunteren, maar bij Arib geldt “believe the survivor” opeens niet meer. De beschuldigingen zijn dan wel anoniem, er liggen wel 23 klachten over haar en bij de ondernemingsraad van de Tweede Kamer is het terreurbewind, dat Arib onder haar ambtenaren heeft gevoerd, meerdere keren aangekaart, maar dat interesseert de fans niks. Fuck die ambtenaren, zeggen ze. Die mogen het lekker zelf uitzoeken, van Arib blijf je af.
Journalist Henk Spaans, die Arib fanatiek op Twitter zit te verdedigen, tweet zelfs: ‘Ik heb een beetje genoeg van die onveilige werkvloeren. Weet je wat een onveilige werkvloer is? Het leven zelf’. Dus omdat jij Arib tof vindt, moeten mensen maar afzien van het recht om niet door hun baas geterroriseerd te worden. Psychische gezondheid is een mooi ding, maar nu even niet. O, moet je zo huilen van die stoute Khadija Arib, heb je het zo slecht? Het leven is slecht! Kweek maar wat eelt, met je onveilige werkvloer.
Bizarre reactie
De totaal bizarre reactie van Arib, die in een woedeuitbarsting Vera Bergkamp aan het beschuldigen is en elke medewerking aan het onderzoek weigert, wordt door haar fans ook volkomen normaal gevonden. Ze beginnen zich zelf ook een beetje als Arib te gedragen. Toen ik iets tweette over die bizarre reactie, werd ik vrijwel meteen van pedofilie beschuldigd. Volkomen redelijk natuurlijk, maar het verklaart wel waarom de beschuldigingen aan Aribs adres anoniem zijn.
Nu wordt er beweerd dat het alleen vrouwen van kleur zijn, die van grensoverschrijdend gedrag worden beschuldigd. Dat is ten eerste niet waar, want een klein leger aan witte mannen ging Arib al voor en ten tweede ben je niet automatisch boven elke verdenking verheven omdat je een vrouw van kleur bent. “Discriminatie” roepen als je met je handen in de koektrommel wordt betrapt is zo jaren tachtig. Misschien is het waar wat ik ergens gesuggereerd zag worden, dat Arib als vrouw van kleur meer weerstand ondervindt van haar medewerkers en dat daardoor de spanningen oplopen. Alle witte mensen zijn racisten, dat is een feit. Maar we weten het niet, dat moet juist worden onderzocht.
Het is opmerkelijk dat Arib met twee tweetjes de hele zooi over de schutting in de tuin van Vera Bergkamp heeft gekieperd, en dat die het nu is die onder vuur ligt. En kijk, daar wordt Martin Bosma weer geopperd als Kamervoorzitter. Martin Bosma, die moslims wil deporteren, die zo’n leuk Surinaams accent doet, die beweert dat Zuid-Afrika “leeg” was, toen de witte koloniaal daar arriveerde.
I was gonna fight fascism, maar toen werd mijn held Khadija Arib beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke (maar echt) site van Nederland. Rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel en sinds kort ook met een Tikkie. Wordt dat symbool van de Hollandse krenterigheid tenminste voor iets nuttigs ingezet. Adverteren? Mail mij.
Peter Breedveld, 30.09.2022 @ 08:06
RSS