De ontstellende wreedheid van de Aziaten
Peter Breedveld
Scène uit Tetsuo the Iron Man (Tsukamoto Shinya, 1989).
Onze vriendin Imke, de vrouw van Korea-deskundige Remco Breuker, merkte op dat Remco in OP1 zou zitten om over Squid Game te praten dus ik zette bij hoge uitzondering de televisie weer eens aan, ondanks Remco’s waarschuwing om niet te kijken.
Eerst viel ik in een actualiteitenprogramma waarin Jeroen Wollaars iemand interviewde over het KPMG-rapport dat de vloer aanveegt met het Nederlandse coronabeleid en ik hoorde Wollaars conclusies trekken waarvoor ik in april 2020 ben verrotgescholden en verketterd. Maar OP1 was op een andere zender, daar viel ik in de uitreiking van de Televizierring, en ik keek een paar minuten naar een groep dronken jonge mensen die wat onsamenhangend zaten te babbelen over ik weet niet wat.
Ik zette maar weer een film op (The Human Vapor, Honda Ishiro, 1960), maar ik wilde toch Remco zien, dus ik schakelde over naar OP1, dat inmiddels was begonnen. Maar het ging weer over die Televizierring. Nu zat Catherine Keijl overal slap doorheen te lullen. Dit was “enig” en dat “geweldig” en zus was een “beetje jammer” en wat Zo had gedaan, nou, oeioeioei! Het duurde maar en duurde maar. Ik ben die film verder gaan kijken.
Gecultiveerde stupiditeit
Net heb ik op Uitzending Gemist dat item over Squid Games teruggekeken en ho-ly motherfucking shit! De onnozele niksigheid, de gecultiveerde stupiditeit! Dit is waarom ik zo’n intense grafhekel aan televisie heb. Remco zat daar hevig ongelukkig te wezen tussen een groep totale nitwits die babbelden over koekjes, kleurtjes, TikTok, “bromance” en tienjarige kinderen die The Squid Game keken en naspeelden op het schoolplein. Alsof het de eerste keer is dat er een gewelddadige serie op televisie te zien is die door kinderen wordt nagespeeld. Alsof we vroeger als kind geen westerns naspeelden en werden “doodgeschoten”.
Wij hadden een meester op school die zich ergerde aan het feit dat de mensen in die westerns, als ze werden doodgeschoten, zich altijd dramatisch als balletdansers lieten vallen. Grijpend naar hun borst, gepijnigde blik, en dan vielen ze van een rots of van het dak van een saloon. Zo sterven mensen geen gewelddadige dood, zei die meester, meester Ubels heette hij. Doodgeschoten worden was een smerige toestand, met veel bloed en darmen en kronkelen van de pijn. Je mocht willen dat het met een klein rood gaatje in je borst was gedaan.
In Squid Game, waarvan ik pas twee afleveringen heb gezien, valt de achteloosheid op waarmee zoveel mensen tegelijk worden vermoord. Ze zijn bijna letterlijk pionnen in een wreed spel die ruw van het bord worden geschoven, ze zijn niets. De overlevenden komen daar eerst tegen in opstand, zo ga je niet met mensen om, maar er is veel geld te winnen en hun situatie is hopeloos, met schulden en ziekenhuisrekeningen, dus ze melden zich toch weer opnieuw.
Aziatische wreedheid
Remco wees in Op1 op die maatschappijkritiek van Squid Game, maar daar moest snel overheen worden gebabbeld. Eén van de presentatoren, Jort Kelder, vroeg nog wel aan hem wat hoge schulden nou met die wreedheid te maken hebben. Are you kidding me? De apologeet van het onmenselijke beleid van Mark Rutte, dat dus veel mensenlevens kost, ziet niet wat The Squid Games nou probeert te zeggen met die wanhopige armoedzaaiers die hun leven op het wrede spel van een machtige rijkaard zetten om uit hun uitzichtloze ellende te komen.
En het onvermijdelijke gebeurde, het moment dat je wist dat komen zou want dat altijd komt als het gaat over een Oost-Aziatisch land; Kelder begon over de “ontstellende wreedheid van de Aziaten.” “Want wat ze daar ook met dieren doen…”, begon hij.
Dit is dezelfde man die ooit opperde dat het Midden-Oosten moet worden afgefikt, die komt aankakken met het onuitroeibare racistische cliché van de wrede Aziaat. Want Europeanen laten geen vluchtelingen verdrinken, wij laten onze Afghaanse bondgenoten niet vermoorden door de Taliban, wij helpen de Amerikanen niet bij het affikken van het Midden-Oosten, wij bombarderen geen kinderen aan stukken. Wij jagen geen miljoenen varkens over de kling op de meest monsterlijke manier die je kunt bedenken, wij gooien geen levende kuikens met miljoenen tegelijk door de papierversnipperaar omdat ze geen nut hebben voor de vleesindustrie. De Aziaten! Wat díe met dieren doen!
Wij hebben niet 350 jaar lang een Aziatisch land met ontstellend genadeloze wreedheid onderdrukt, de Britten hebben geen Opium-oorlogen in China gevoerd, de Vietnam-oorlog was een liefdadigheidsactie van de Amerikanen, waarvoor de Fransen de voorbereidingen hebben gedaan. Jort Kelder, die absoluut niet begrijpt wat hoge schulden nou met wreedheid te maken hebben, wilde anderhalf jaar geleden geen zwakke bejaarden opofferen voor de economie.
Geweld normaliseren
Remco begon over dat anti-Aziatische racisme,1 en wéér werd hij overruled door de rest van het gezelschap aan tafel. Zanger George Baker begon te blaten over de kinderen die zo’n serie volgens hem “op een heul andere manier beleven!” Een onderwijzer wees erop dat de serie volgens hem niet voor kinderen was (geniaal inzicht). Dat hij bang was dat dit geweld nu zou worden “genormaliseerd”. Iemand begon over messen in de klas. Dat hij hoopte dat die onderwijzer niet straks messen zou moeten gaan afpakken.
I got news for you, knakker. Dit geweld ís al genormaliseerd. Door jou, in de klas. Door je vakgenoten op de middelbare school, in de klas. Onze kinderen worden klaargestoomd voor de Grote Squid Game buiten de schoolmuren, waar mensen door de papierversnipperaar gaan voor geld. Waar het bombarderen van kinderen noodzakelijk is voor ons gerief en voor onze welvaart. Waar kinderen tunnels inmoeten, en sweatshops, voor de economie. Jort Kelder, dat is mister Squid Game himself.
Maar waarom ga jij je niet druk maken om een televisieserie waarin dat wordt bekritiseerd, en die een pleidooi is voor menselijkheid temidden van al die door ons genormaliseerde wreedheid. Op school normaliseren we een systeem van misselijkmakend geweld en onpeilbaar wrede onmenselijkheid. Squid Game leert ons juist dat het niet normaal is wat we doen.
En ik begrijp dat het confronterend is om zo’n kijkje te krijgen in je eigen zwarte ziel.
1. [We hebben nog een lange weg te gaan, maar er wordt in Nederland een begin gemaakt met het tackelen van racisme: anti-zwart racisme, ons slavernijverleden, de erfenis van ons kolonialisme, de schuldvraag, Zwarte Piet, enzovoort. Maar wat onuitroeibaar lijkt en nauwelijks wordt opgemerkt, is de hardnekkige mythe van het “Gele Gevaar”. Als het Oost-Aziaten betreft, mag nog steeds alles: grappen over honden en katten eten, mensen wegzetten als enge gele mannetjes zonder persoonlijkheid, clichés oplepelen over seksuele perversiteit en harteloze wreedheid. De mythe van de wrede Aziaat is honderden jaren oud en een gotspe, gezien de wrede oorlogen die het Westen in Azië gevoerd heeft, en de wrede uitbuiting waar het zich nog steeds schuldig aan maakt. Er is een vreemde reflex in het Westen, waar iedereen meteen in paniek raakt als een Oost-Aziatisch land doet wat het Westen zelf al eeuwen doet: landen koloniseren, een oorlog tegen de Russen winnen, industrialiseren, opeens zien we in het Westen allemaal hoe fout dat is wanneer China, Japan of Korea het ook doen. Als China zich op de vrije markt begeeft, loeien we van verontwaardiging, als China zich met Afrika bemoeit, huilen we krokodillentranen, vlees eten werd opeens problematisch toen heel veel Chinezen het zich begonnen te veroorloven, als Japan of Korea een gewelddadige film of serie uitbrengt, moeten we het opeens hebben over de invloed op onze kinderen.]↩
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Vorig jaar moest ik voor de rechter verschijnen wegens belediging van een racistische troll! Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.
Peter Breedveld, 15.10.2021 @ 09:16
RSS