Politici worden niet alleen bedreigd, ze bedreigen zelf ook
Peter Breedveld
Ik kan het niet meer terugvinden, maar jaren geleden las ik een verhaal over een markante Nederlandse journalist, een Koos Tak-figuur, mogelijk iemand van de Haagse Post, die in de jaren zestig of zeventig met een doorgeladen pistool naar het Binnenhof toog om ik weet niet meer welk bewindspersoon om te brengen. Hij stopte eerst nog even in het café waar alle Binnenhof-watchers zich plachten te verzamelen om zijn vakbroeders op de hoogte te stellen van zijn voornemen. Die zorgden dat hij voorzien bleef worden van drank en hebben zo uiteindelijk een drama voorkomen. Meer dan een anekdote is het uiteindelijk nooit geworden. Ik weet niet meer wie de journalist was, maar als iemand dit verhaal herkent en meer weet, zou ik graag een mailtje krijgen.
Gisteravond gonsde het dat Thierry Baudet en Theo Hiddema in gevaar waren op een bijeenkomst van het Forum voor Democratie in Arnhem. Het bleek loos alarm, maar deze kans om te preken dat je “MET JE POTEN VAN ONZE POLITICI HEBT AF TE BLIJVEN!” lieten de fatsoensrakkertjes op Twitter zich natuurlijk niet meer afpakken. NRC Handelsblad publiceerde ook vrijwel onmiddelijk een groot verhaal over doodsbedreigingen, die inmiddels routine zou zijn geworden voor politici. Dat verhaal had NRC kennelijk al klaarliggen en geüpdate, zodat het incident in Arnhem ook nog werd meegenomen.
Psychische problemen
Het is een degelijk verhaal, verontrustend maar nuchter, niet alarmerend, waarin de toename van het aantal bedreigingen aan het adres van politici (vooral via e-mail) wordt geduid en waarin een deskundige, bijzonder hoogleraar polarisatie en veerkracht Hans Boutellier, laat zien dat bijna de helft van de daders psychische problemen heeft en wijst naar de ‘pragmacratie’ die Nederland is geworden, ‘een pragmatisch gestuurde samenleving waar efficiëntie en effectiviteit tellen, en emotie en ideologie veel minder’. Dat werkt volgens Boutellier radicalisering in de hand.
Ik vind dat opmerkelijk, die constatering dat emotie en ideologie een minder grote rol zouden spelen. Twee jaar geleden sprak ik een student politicologie die voor zijn scriptie (waarmee hij een prijs won) speeches van politici door de jaren heen had vergeleken. Vroeger waren het ellenlange uitwijdingen over de economie, nu is het “grenzen dicht”, zei hij.
Volgens mij zijn emotie en ideologie juist belangrijker geworden. Economisch dragen alle partijen zo ongeveer dezelfde ideologie uit: “je bent een winner of een loser, jouw keuze.” Daarnaast speelt iedere partij in op de angst die in Den Haag zelf wordt gekweekt voor het verlies van de Nederlandse identiteit en de moslims en de vluchtelingen. Daardoor stemt bijna iedereen op de partij die de hardste taal uitslaat tegen vreemdelingen, en wordt de verschraling in de zorg en op de woningmarkt, veroorzaakt door diezelfde partij, op de koop toe genomen.
Snoeiharde oorlogstaal
Wat ik wil zeggen: in het NRC-verhaal wordt veel aandacht besteed aan Wilders, die al 12 jaar beveiligd moet worden. Maar er wordt geen woord gewijd aan de bedreigingen die Wilders zelf richt aan een bevolkingsgroep die én zeer kwetsbaar is, én die niet wordt beveiligd, integendeel. De realiteit van de toenemende bedreigingen aan het adres van politici is maar een halve realiteit. De andere helft bestaat uit geweld in allerlei vorm tegen moslims en vluchtelingen en zwarte activisten, door onder andere gezagshandhavers, die een direct gevolg zijn van de gewelddadige taal die niet alleen Wilders en Baudet, maar ook Mark Rutte en politici van het CDA en de PvdA uitslaan.
Ik zeg niet dat boontje om zijn loontje komt, maar ik zeg wel dat de verharding van een deel van de kiezers een gevolg is van de snoeiharde oorlogstaal die in het hart van de democratie wordt gebezigd door mannen in dure pakken en door gastheren en -vrouwen en gasten in praatprogramma’s. Als je de ’totale oorlog’ verklaart aan de multiculturele elite en hardop fantaseert over het schieten op Marokkanen, of als je stelt dat het Midden-Oosten moet worden afgefikt en dat Nederland een culturele schoonmaak nodig heeft, bedreig je publiekelijk mensen die vervolgens geacht worden om beheerst en beschaafd twee of drie jaar later in het stemhokje te laten weten wat zij van zulke grofheden denken.
Ik vind dat onredelijk. Ik wacht dus op een vervolg in NRC dat de titel zal hebben: ‘Bedreigingen met geweld en genocide zijn voor de multiculturele Nederlander grimmige routine geworden’.
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Vorig jaar moest ik voor de rechter verschijnen wegens belediging van een racistische troll! Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.
Peter Breedveld, 08.09.2020 @ 08:51
RSS