Nooit meer schelden
Peter Breedveld
Illustratie: Bernard Villemot
Een voorwaardelijke geldboete van 200 euro hoorde ik gisteren tegen me eisen, en dan mag ik nooit meer een column schrijven zoals deze, over mijn stalker Hans Konings, die Hassnae en mij zeven jaar heeft geterroriseerd, en die grappen maakte over de dood van Hassnae’s moeder.
Het ging de officier van justitie niet alleen om de satirische passage waarin ik een groteske karikatuur maak van Konings uiterlijk, ik had hem ook ‘laf’ genoemd, en ‘achterbaks’, en ‘een typische Nederlander’. Dat iemand zich dus te buiten gaat – dagelijks, zeven jaar lang – aan het grofste racisme en seksisme, zelfs grappen maakt over de dood van iemands moeder om vervolgens, als hij erop wordt aangesproken, andere mensen de schuld te geven, dat mag ik niet ‘laf’ en ‘achterbaks’ noemen. Ik mag hem blijkbaar ook geen ’typische Nederlander’ vinden.
Ik zei dat ik nogal verdrietig werd van die eis. “We bevinden ons in een medialandschap waar columnisten Femke Halsema uitmaken voor stinkhoer, andere vrouwen voor ‘sneue hoer, die mag sterven’, rechters onvruchtbaar willen beuken en tegenstanders van hun ‘bumper willen schrapen‘, we hebben een senator in de Eerste Kamer die het betreurt dat een zekere Frans Taas niet in de mooie ovens van Hitler is geschoven, en dan zou ík alleen nog maar christelijk-stichtelijke stukjes mogen schrijven? Ik constateer dat niet alleen de extreemrechtse trollen, maar ook het OM erop uit is mij de mond te snoeren.”
Literaire traditie
Bovendien, betoogde ik, is schelden een mooie literaire traditie in Nederland, die begon bij Van den Vos Reynaerde en vertegenwoordigers kent als Multatuli, Lodewijk van Deyssel, Edgar du Perron en Willem Frederik Hermans. Er is niks mis met schelden maar het is vooral ook oneerlijk om, in al dat grove verbale geweld dat ook van kwaliteitskranten als NRC, de Volkskrant en zelfs het christelijke Trouw afspat, mij uit te zonderen en te verbieden te schelden. Nota bene als slachtoffer van één van de fanatiekste en onvermoeibaarste trollen op Twitter ooit, een kerel die er geen been in ziet jolig te doen over iemands dood.
Maar die officier toonde zich in het geheel niet geïnteresseerd in Konings weerzinwekkende gedrag. Ze zei dat ik hem in een kwaad daglicht had gesteld. “Nee”, antwoordde ik. “Ik heb dat niet gedaan, ik heb alleen maar zijn gedrag beschreven. Het is Konings zelf, die zichzèlf in een kwaad daglicht stelt.” Als iemand obsessief tekeergaat tegen een Nederlands-Marokkaanse moslimvrouw en haar steeds uitscheldt voor ‘muzelvrouwtje’ en zelfs grappen maakt over haar verschrikkelijke verdriet om de dood van haar moeder, en ik laat in een column ziet dat hij dat doet, ben ik het dan echt die hem in een kwaad daglicht stelt?
De officier was volstrekt doof voor mijn argumenten. Nadat nota bene de rechter een aantal keer naar Konings’ walgelijke tweets had verwezen en mijn advocaat er uitgebreid aandacht aan had besteed, beweerde ze dat Konings en ik “twee mensen zijn die elkaar het leven zuur proberen te maken”. Ik heb twee keer nadrukkelijk verteld dat Hassnae en ik de afgelopen tien jaar herhaaldelijk pogingen hebben gedaan om aangifte te doen bij de politie van laster, intimidatie, bedreigingen en identiteitsdiefstal, dat ik drie jaar geleden zelfs een officier van justitie heb gemaild met een smeekbede om hulp, dat die officier me heeft genegeerd, dat de politie categorisch heeft geweigerd onze aangiftes op te nemen, en toen bestond ze het om haar eigen requisitoir te onderbreken, om me aan te kijken en te zeggen: “En als ook Konings zoiets nou wéér doet, dan mag u aangifte doen bij de politie.”
Onderschat probleem
Ze zei het echt! Mijn mond viel open van zoveel onverstoorbaar solipsisme. “U doet het voorkomen alsof Konings die muzelvrouwtje-tweets en die grappen over iemands dood heeft geschreven nadat mijn cliënt die column over hem schreef”, zei mijn advocaat. “U draait de zaken om. Mijn clïent schreef die column omdat Konings hem en zijn vrouw zeven jaar lang heeft belaagd en de politie weigerde daartegen op te treden.”
Dat de officier me zo nadrukkelijk zei dat ik aangifte mocht doen, noemde hij “cynisch”. Hij had een strak betoog, mijn advocaat. Maarten Pijnenburg heet hij. Hij liet geen spaan heel van de aanklacht, trok de kwestie breder door te wijzen op het belang van de vrije meningsuiting en hoe raar het eigenlijk is dat ‘belediging’ nog strafbaar is in Nederland. “Alleen in landen als Thailand en Turkije is dat ook het geval”.
Ook wees hij erop dat mijn column een vorm van zelfverdediging is en dat het openbaar belang er mee is gediend. Zoals ook ikzelf steeds heb benadrukt, hoopte ik met die column niet alleen de niet aflatende terreur van Hans Konings te stoppen, door als het ware de vochtige steen weg te halen waaronder hij zich schuil hield; ik wil ook laten zien wat je overkomt als je tegen de stroom ingaat en het opneemt voor de multiculturele samenleving en stelling neemt tegen racisme. Trollen als Hans Konings vormen een groot, nog altijd onderschat probleem en een wezenlijk gevaar voor de vrije meningsuiting.
Obsessieve haat
Maar de officier bracht daar simpelweg tegenin dat het publieke belang niet was gediend. Zonder enige onderbouwing, zonder enige aandacht voor wat Konings allemaal heeft uitgevreten. Op de klacht dat het Hassnae mij in tien jaar nooit is gelukt er een aangifte door te krijgen, en de rode loper meteen werd uitegerold toen Hans Konings kwam huilen dat-ie was beledigd, ging ze niet in. “Het OM neemt iemand in bescherming die het niet verdient”, zei Pijnenburg. “U beloont zijn verwerpelijke gedrag.”
Grote afwezige bij de zitting was Konings zelf. Hij was uitgenodigd en zijn naam werd nog omgeroepen in het gebouw. Het feit dat hij zijn racistische, seksistische en islamofobe haattweets heeft verwijderd laat wel zien dat zelfs hij weet dat hij dader is, en geen slachtoffer. Alleen de officier van justitie heeft dat niet door, of weigert dat te erkennen.
Ik kreeg van de rechter ruim de gelegenheid om mijn verhaal te doen. Daarvoor ben ik hem in elk geval zeer dankbaar. “Kunt u zich voorstellen”, zei ik tegen hem, “hoe psychisch belastend het voor mij is om op Internet, via Google-cache en het Internet-Archive en allerlei apps (ICT’er Johan van der Knijff heeft me daarbij geholpen, waarvoor mijn innige dank) die tweets van Konings weer tevoorschijn te halen om te bewijzen dat ik zijn slachtoffer ben en niet andersom? Om me maandenlang bezig te moeten houden met die blinde, obsessieve haat, die racistische drek?”
Rechter impotent beuken
Er werd naar me geluisterd, dat zag ik wel. De andere aanwezigen zeiden het ook, dat het aankwam, wat ik vertelde. Vrienden waren gekomen om me te steunen. Fatima Elatik was er met haar man, Ruud Hendriks, Ger van Wulften, Frank van der Linden, Herbert Kuiling, een man die ik alleen ken als @taobaard. Erg belangrijk. De steun op Twitter is overweldigend. Door de twee stukken over de zaak in NRC Handelsblad vult mijn tijdlijn zich ook met extreemrechtse haters, werkelijk stuk voor stuk te dom om te poepen en allemaal hypocriet, want erg vóór de vrije meningsuiting van Wilders, Baudet, Jan Roos en Wierd Duk maar tégen die van mij, maar dat hou je toch.
Zo’n Jan Dijkgraaf, die zich verkneukelt om mijn proces, hoe imbeciel wil je het hebben? Hoe lang denkt hij dat het duurt, mocht ik worden veroordeeld, totdat hij voor de rechter zit? Denkt hij dat die erg geamuseerd zal zijn door Dijkgraafs wens een rechter “impotent te beuken” en een vrouw te verkrachten? Hoeveel van die stuitend domme Briefjes van Jan zullen er nog verschijnen na mijn veroordeling, denkt u?
Uitspraak van de rechter over twee weken.
En een beetje financiële steun heb ik volgens mij ook wel verdiend:
Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Binnenkort moet ik voor de rechter verschijnen wegens belediging van een racistische troll! Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.
Peter Breedveld, 02.07.2019 @ 07:28
RSS