Stop met janken, journalisten, de persvrijheid is niet in gevaar als iemand de reguliere media bekritiseert

Peter Breedveld

Scène uit Ninagawa Mika’s Diner

Nederland is een plaats gezakt, van 4 naar 5, in de zogenaamde persvrijheidsindex. Dat betekent dus dat het een beetje slechter gesteld is met de Nederlandse persvrijheid dan een jaar eerder. In alle berichtgeving daarover en in de tweets van journalisten wordt als eerste en voornaamste reden voor die verslechtering gegeven dat ‘populistische politici de legitimiteit van gevestigde media aanvallen’.

Dat komt er dus op neer dat de persvrijheid wordt bedreigd als je de reguliere media bekritiseert. Dat de reguliere media boven alle kritiek verheven zijn. Daar heb ik op Twitter een beetje over zitten zeuren en de redenering is, begrijp ik nu, dat als types als Wilders en Baudet de pers aanvallen, (‘demoniseren’ zei iemand) hun aanhang vervolgens journalisten bedreigt.

En sorry, maar dat is niveautje Pimwin. Pimwinnen is iedere keer, als iemand Wilders of Baudet bekritiseert, het kadaver van Pim Fortuyn in stelling brengen omdat die ook werd ‘gedemoniseerd’. Kritiek leveren op Wilders of Baudet is mensen tegen die politici opjuinen en op een gegeven moment komt er wel een gek die besluit de trekker over te halen en dan ben jij verantwoordelijk, want kijk maar wat er met Pim Fortuyn is gebeurd. Journalisten die zeggen dat je de persvrijheid in gevaar brengt als je de legitimiteit van de reguliere media aanvalt, volgen dezelfde gedachtengang.

Mond snoeren

Niemand hoeft mij te vertellen hoe erg het is om door de aanhang van Wilders te worden bedreigd, en om zelfs je kinderen te zien worden bedreigd, want dat overkwam mijn geliefde en mij als eerste en helemaal niemand kon dat toen een ruk schelen. Het is erg, maar dan moet je bij de bedreigers zijn en bij je collega’s, die er altijd op hameren dat je naar de aanhang van Wilders en Baudet moet luisteren en die constant excuses verzinnen voor hun weerzinwekkende gedrag of dat gedrag zelfs bagatelliseren.

Maar je mag niemand verbieden de legitimiteit van de reguliere media aan tevallen, want dan ben jij het, die anderen de mond wil snoeren.

Andere redenen die worden gegeven voor de verslechtering van de persvrijheid in Nederland zijn buitenlandse regeringen die er bij Nederlandse politici op aandringen in te grijpen wanneer journalisten negatief over hun land berichten en het nieuwe wetsvoorstel dat journalisten verplicht toestemming te vragen bij het ministerie van Justitie, alvorens af te reizen naar ‘terroristisch gebied’ en een toename van online bedreigingen.

Intimidatie door de overheid

Ik mis in die opsomming de intimidatie van journalisten door onze eigen overheid. Vorig jaar gijzelde het OM bijvoorbeeld een journalist die weigerde zijn bron prijs te geven. Bronbescherming is een journalistiek principe dat cruciaal is om als journalist je werk te kunnen doen. Geen woord daarover in de toelichtng van die persvrijheidsindex.

Ook ik ben vorig jaar geïntimideerd door de overheid. Ik werd door het OM voor de rechter gesleept omdat een racistische troll, Hans Konings, zich gekwetst voelde door een stukje waarin ik zijn obsessieve, racistische getroll aan de kaak had gesteld. Ik ben vrijgesproken, maar het was niet leuk en veel journalisten tweetten en schreven en videoblogden dat mijn dagvaarding terecht was en dat ik veroordeeld diende te worden. De officier van justitie wilde me zelfs verbieden in toekomstige stukjes ooit nog iemand te hekelen, wat grote gevolgen zou hebben gehad voor iedere columnist in Nederland, maar mijn collega’s, ik noem een Wierd Duk, een Jan Dijkgraaf, zagen liever mij kapotgemaakt worden dan dat de persvrijheid werd gered. De door velen bewierookte journalist Chris Klomp, die al een halfjaar lang een steen door zijn ruit tot het laatste druppeltje aan het uitmelken is, beschimpte me obsessief en verweet me ‘slachtofferschap’.

Journalistenvakbond NVJ, waar ik lid van ben, kende me met nadrukkelijke tegenzin een advocaat toe, die overigens een kei van een voorvechter voor de persvrijheid bleek te zijn en toen NRC Handelsbad, dankzij Fréderike Geerdink, aandacht aan mijn zaak besteedde waren het alweer journalisten, onder andere Wierd Duk, die gek van woede werden omdat NRC volgens hen ten onrechte partij voor mij had gekozen.

Lodewijk Asscher

Een paar jaar eerder ben ik ook door de overheid geïntimideerd, door Lodewijk Asscher, om precies te zijn. Die nam mij op in een rijtje antisemieten die hem bedreigden en beschimpten in een stukje dat door NRC werd gepubliceerd (de huidige hoofdredacteur Hans Nijenhuis van het Algemeen Dagblad was direct verantwoordelijk), waarna journalisten mijn werkgever belden om mijn ontslag te eisen.

Een paar jaar dáárvoor werd ik door een groep journalisten in verschillende media ook al beschuldigd van antisemitisme en het trollen, met een nepaccount op Twitter, van een studente met wier tante (een uitgesproken islamofoob met een moslimobsessie) ik regelmatig in de clinch had gelegen. Verschillende reguliere media, weekblad Elsevier voorop, beschuldigden niet alleen mij maar ook mijn geliefde zonder een greintje bewijs niet direct, maar wel impliciet en consequent.

Laffe hoofdredacteuren

De reden voor al die intimidaties door de overheid en door de reguliere media is steeds dezelfde: ik bekritiseer de aanhang van Wilders en Baudet, en die heeft een heiligenstatus verworven bij media en politiek. Daar blijf je vanaf. Bovendien val ook ik de legitimiteit van de reguliere media aan en journaisten hebben aan niks zo’n ontzettende schurfthekel als aan kritiek op hun werk.

Een ander schrijnend voorbeeld van de bedreiging van de persvrijheid is overigens de hoofdredacteur van de Volkskrant, Pieter Klok, die na de explosie van volkswoede vanwege een artikel in zijn krant over de blonde haatbarbies van Domrechts, onder andere Eva Vlaardingerbroek, gewoon twee van zijn eigen redacteuren publiekelijk schandpaalde en liet vallen als een baksteen.

Met zulke laffe, gewetenloze hoofdredacteuren hebben de reguliere media echt geen aanvallen op hun legitimiteit van populistische politici nodig. Ze vormen zelf hun grootste bedreiging.

Is het Vrije Woord u écht lief? Help me dan met een financiële bijdrage. Deze website wordt elke dag bedreigd door de virtuele knokploegen van Domrechts, malafide Nederlandse journalisten en zelfs door de vicepremier. Eerder dit jaar moest ik voor de rechter verschijnen wegens belediging van een racistische troll! Steun Frontaal Naakt. Doneer aan de enige dwarsdenkende, onafhankelijke site van Nederland. Stort wat u missen kunt op rekeningnummer NL59 RABO 0393 4449 61 (N.P. Breedveld, Rabobank Rijswijk), SWIFT BIC RABONL2U o.v.v. ‘Frontaal Naakt’. Lees hier waarom dat niet met PayPal kan, maar steunen via Patreon kan weer wel. Nog liever heb ik dat u op Frontaal Naakt adverteert of mij inhuurt. Mail mij.

Tweet

Peter Breedveld, 25.04.2020 @ 10:11

[Home]